Οίμος-Αθήνα: 43 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΓΙΩΡΚΑΤΖΗ

ΣΚΟΤΕΙΝΗ ΠΛΕΥΡΑ ΤΗΣ ΠΟΛΥΧΡΟΝΗΣ ΤΡΑΓΩΔΙΑΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ Η ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΚΥΠΡΙΟΥ ΑΓΩΝΙΣΤΗ ΚΑΙ ΥΠΕΡΥΠΟΥΡΓΟΥ ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΟΥ ΠΟΛΥΚΑΡΠΟΥ ΓΙΩΡΚΑΤΖΗ

ΒΙΝΤΕΟ

Η ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΙΣΧΥΡΟΥ ΑΝΔΡΑ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ ΠΟΛΥΚΑΡΠΟΥ ΓΙΩΡΚΑΤΖΗ

Αυγουστίνος (Ντίνος) Αυγουστή.

Μετά από ένα μεγάλο χρονικό διάστημα και πάλιν μαζί αγαπητέ αναγνώστη για την καταγραφή των γεγονότων που διαδραματίσθηκαν στην πιο κρίσιμη και καθοριστική ιστορική περίοδο της νεότερης κυπριακής ιστορίας, τα οποία σημάδεψαν ανεξίτηλα την πορεία της μαρτυρικής και πολύπαθης Κύπρου μας.

Με γνώμονα πάντοτε την σωστή και αντικειμενική ενημέρωση, θα συνεχίσουμε να σας παρουσιάζουμε τα γεγονότα μέσα από αυθεντικές πηγές, κάθε ιδεολογικής προελεύσεως, ώστε να μπορείτε να βγάλετε τα πλέον ορθά συμπεράσματα.

Μετά λοιπόν την πρώτη ανεπιτυχή απόπειρα κατά της ζωής του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας Αρχιεπισκόπου Μακαρίου του Γ', το πρωί της 8ης Μαρτίου του 1970, τα γεγονότα εξελίσσονται με δραματικό τρόπο και ιλιγγιώδη ταχύτητα.

Κανένας δεν μπορεί να υπολογίσει τις εξελίξεις οι οποίες στο εξής εκτυλίσσονται απρόβλεπτες. Μετά τις πρώτες θολές εκτιμήσεις, οι υποψίες για τον εμπνευστή της απόπειρας κατά της ζωής του Αρχιεπισκόπου στρέφονται στο περιβάλλον του πρώην ισχυρού άνδρα της κυβερνήσεως Μακαρίου, του υπουργού Εσωτερικών και 'Αμυνας Πολύκαρπου Γιωρκάτζη.

Το βράδυ της ίδιας ημέρας που επιχειρήθηκε η εξόντωση του Κύπριου προέδρου, συνήλθε η κυπριακή Βουλή σε έκτακτη συνεδρίαση για να καταδικάσει την απόπειρα. Κάποιος βουλευτής μάλιστα αντίπαλος του Γιωρκάτζη - όπως αναφέρεται στο βιβλίο των Π. Παπαδημήτρη και Ανδρέα Νεοφύτου, «Πολύκαρπος Γιωρκάτζης οι τελευταίες στιγμές του», ακούσθηκε να λέει από τηλεφώνου ότι η απόπειρα κατά της ζωής του Μακαρίου, ήταν έργο των συνεργατών του Γιωρκάτζη, ανέφερε μάλιστα και κάποια ονόματα φωναχτά.
Λίγο μετά την απόπειρα κατά της ζωής του Μακαρίου, ανώτερα στελέχη της αστυνομίας πήγαν στο σπίτι του Γιωρκάτζη και διενήργησαν εξονυχιστικές έρευνες. Ο Αρχιεπίσκοπος είχε βάσιμες υποψίες ότι ο πρώην υπέρ-υπουργός του, ήταν αναμεμειγμένος στην απόπειρα κατά της ζωής του. Πολλοί από τους συνεργάτες του Γιωρκάτζη συνελήφθησαν, ο ίδιος όμως αφέθηκε να κυκλοφορεί ελεύθερος, κάτω από την αυστηρή παρακολούθηση της αστυνομίας.

Στις 16 Απριλίου 1970 -αφού εν τω μεταξύ προηγήθηκε η δολοφονία του Π. Γιωρκάτζη- ο Μακάριος για πρώτη φορά μίλησε για την πιθανή ενοχή του Γιωρκάτζη στην απόπειρα εναντίον της ζωής του. Η ερώτηση που του υποβλήθηκε από τον ανταποκριτή Γερμανικής εφημερίδας ήταν η εξής: « Τον παρελθόντα Δεκέμβριο ανεπίσημες ανακοινώσεις ανέφεραν ότι μέλη τρομοκρατικών ομάδων ήσαν γνωστά στον πρόεδρο και την κυβέρνηση, αλλά δεν υπήρχε μαρτυρία ότι ειδική αστυνομική δύναμη θα τα παρακολουθούσε στο μέλλον.

Οι συλληφθέντες σχετικά με την δολοφονική απόπειρα εναντίον σας και δη ο Γιωρκάτζης, ήσαν μεταξύ εκείνων οι οποίοι παρακολουθούντο τότε; Έχει αποδειχθεί ότι το ούτω καλούμενο Εθνικό Μέτωπο, το οποίο δεν αναφέρεται πλέον σε σχέση με τα πρόσφατα γεγονότα, είναι οργάνωση άλλη από εκείνη των υπόπτων δολοφόνων;

Απάντηση Μακαρίου: «Καθ΄ όν χρόνον αι αστυνομικαί ανακρίσεις συνεχίζονται δεν νομίζω ότι δύναμαι να απαντήσω εις την ερώτησιν σας εν λεπτομερεία. Περιορίζομαι μόνον να είπω, ότι υπάρχει μαρτυρία ενοχοποιούσα ωρισμένα πρόσωπα εν σχέσει με την απόπειραν κατά της ζωής μου και ότι ο τέως Υπουργός Γιωρκάτζης συνεδέετο με τα πρόσωπα αυτά και ότι ούτος ενείχετο εις την οργάνωσιν της απόπειρας. Το ούτω καλούμενον Εθνικόν Μέτωπο ουδεμίαν σχέσιν είχε με τα πρόσφατα γεγονότα ή τους υποκινητάς τούτων.»(Π. Παπαδημήτρη-Α. Νεοφύτου «Πολύκαρπος Γιωρκάτζης. Οι τελευταίες του στιγμές».
Όλη η συνέντευξη- που ήτα γραπτή- δημοσιεύθηκε την ίδια ημέρα κατά την οποία κατηγορήθηκαν έξη πρόσωπα για την απόπειρα κατά της ζωής του Μακαρίου. Μεταξύ των κατηγοριών ήταν ότι οι έξι, μεταξύ της 1ης Σεπτεμβρίου 1969 και της 8ης Μαρτίου 1970 συνωμότησαν στην Λευκωσία μαζί με τον αποβιώσαντα Π. Γιωρκάτζη και με άλλα άγνωστα πρόσωπα στην κατηγορούσα αρχή να επιφέρουν αλλαγή στην κυβέρνηση με ένοπλη βία ή να επιδείξουν ένοπλη βία και ότι συνώμοσαν μεταξύ τους και με τον αποβιώσαντα Π. Γιωρκάτζη και με άλλα πρόσωπα να δολοφονήσουν τον Πρόεδρο Μακάριο.
Την ημέρα της απόπειρας αστυνομικοί εισήλθαν στο διαμέρισμα του Π. Γιωρκάτζη και διενήργησαν έρευνα. Ήταν περίπου εννέα και μισή το πρωί. Παρ' όλα αυτά δεν συλλαμβάνεται. Ο Π. Γιωρκάτζης αντιλαμβάνεται όμως τον κλοιό να τον περισφίγγει. Σε συνέντευξη του στο Αθηναϊκό «ΒΗΜΑ», υποστηρίζει την αθωότητα του, εκφράζοντας την πεποίθηση ο Μακάριος να αντιληφθεί πόσο μεγάλο κακό του προξενούν οι κακοί σύμβουλοι του τον περιβάλλουν. Πιο συγκεκριμένα ανέφερε: «Ο ψίθυρος αυτός και οι διάφορες άλλες συκοφαντίες που διασπείρονται, είναι κατασκευάσματα λίγων ανθρώπων, μερικοί από τους οποίους αποσκοπούν με αυτά να αποκομίσουν πολιτικά οφέλη και άλλοι για να πολιορκήσουν ασφυκτικά τον Μακάριο με την επίδειξη υπερβολικού ζήλου... .Πιστεύω όμως ακράδαντα, ότι κανένας λογικός άνθρωπος, αφού αναλύσει αντικειμενικά τις καταστάσεις, δεν μπορεί να πιστέψει στον κακόβουλο ψίθυρο και στην συκοφαντική εκστρατεία...».
Σε γενικές γραμμές ο Π. Γιωρκάτζης με την συνέντευξη του αυτή προσπαθεί να πείσει για την αθωότητα του, ισχυριζόμενος πως σκοτεινοί κύκλοι επιθυμούν να τον πλήξουν για να γίνουν αρεστοί στον Μακάριο, επιφέροντες τελικώς μεγάλη σύγχυση στον κυπριακό Λαό, με συνέπεια την διασάλευση τους αρραγούς μετώπου.

Παρ' όλα αυτά ο κλοιός και η πίεση κατά του πρώην υπουργού του Μακαρίου εντείνονται. Η αστυνομία συλλαμβάνει πολλούς από τους πιο στενούς συνεργάτες του και διενεργεί εξονυχιστικές έρευνες στο σπίτι του. Ο Γιωρκάτζης οδηγείται τελικώς στο δικαστήριο κατηγορούμενος για κατοχή δυο περιστρόφων τα οποία βρέθηκαν στο σπίτι του κατά τις έρευνες της αστυνομίας. Ο ίδιος υποστήριξε- κάτι που κανένας ποτέ δεν έχει διαψεύσει- ότι τα δύο περίστροφα του τα είχε χαρίσει ο ίδιος ο Μακάριος.

Στο δικαστήριο ο δικηγόρος του Γιωρκάτζη υποστηρίζει την αθωότητα του, υπενθυμίζοντας την λύπη που εξέφρασε ο Μακάριος, όταν ο Γιωρκάτζης παραιτήθηκε από την κυβέρνηση και τα εύσημα που του καταλόγιζε για τις πολύτιμες υπηρεσίες που είχε προσφέρει ως μέλος της κυβερνήσεως του.
Το δικαστήριο του επιβάλλει τελικώς συνολικό πρόστιμο 160 λιρών για την κατοχή των δύο περιστρόφων. Η ποινή μπορεί βεβαίως να ήταν πολύ μικρή, όμως αυτό που είχε σημασία, είναι ότι ο πρώην ισχυρός άνδρας της κυβερνήσεως Μακαρίου δεν βρισκόταν πλέον στο απυρόβλητο.

Από το σημείο αυτό αρχίζει και η αντίστροφη μέτρηση. Η καταδίκη του ενίσχυσε περισσότερο τις φήμες για ανάμειξη του στην απόπειρα κατά της ζωής του Αρχιεπισκόπου. Στους πιο στενούς του συνεργάτες εξέφραζε φόβους ότι μερικοί προσπαθούσαν να τον εξοντώσουν, κλείνοντας του με τον τρόπο αυτό το στόμα, αφού όπως υποστήριζε γνώριζε πολλά για τα υποχθόνια σχέδια τους.

Θεωρούσε ότι ο χρόνος λειτουργούσε εις βάρος του και πως οι εχθροί του οι οποίοι αναζητούσαν για χρόνια την ευκαιρία, βρήκαν τώρα το πιο πρόσφορο έδαφος για να προχωρήσουν στην δολοφονία του. Όλες οι προσπάθειες του κατευθύνονται στο να πείσει τον Μακάριο για την αθωότητα του. Προσπαθεί να τον συναντήσει για να του εξηγήσει αλλά αποτυγχάνει. Προσπαθεί να στείλει κάποιο σημαντικό μήνυμα στον Μακάριο, να του δώσει όπως ο ίδιος έλεγε κάποια σημαντικά στοιχεία που θα έπειθαν για την αθωότητα του, αλλά ο Αρχιεπίσκοπος δεν επιθυμεί πλέον να έχει καμία σχέση με τον πρώην ισχυρό συνεργάτη του.. Μετά από όλα αυτά αντιλαμβάνεται ότι η εξόντωση του είναι θέμα χρόνου. Έτσι, αποφασίζει να λάβει κάποια μέτρα προστασίας. Σκέφτεται ακόμα και να εγκαταλείψει την Κύπρο. Μιλά με τους πολλούς πιστούς συνεργάτες του και θέτει σε εφαρμογή τα σχέδια του. Ο πιο πιθανός προορισμός είναι ο Λίβανος. Εκεί έχει αρκετούς πιστούς φίλους.

Στις 13 Μαρτίου παραιτείται από το Ενιαίο Κόμμα. Ο Γιωρκάτζης φροντίζει να απαλλαχθεί από μερικά όπλα που είχε ακόμα στην κατοχή του. Αποχαιρετά την γυναίκα του, τα παιδιά του και τους φίλους του. Η συγκίνηση όλων αυτή την δραματική μέρα είναι έκδηλη. Ύστερα έφυγε για το αεροδρόμιο, όπου τον περίμενε ο Κυριάκος Πατατάκος και ένα μικρό επιτελείο από τους πιο έμπιστους φίλους του. Όλα ετοιμάσθηκαν με απόλυτη μυστικότητα, ώστε κανένας να μην αντιληφθεί το παραμικρό. Παντού υπήρχαν άνθρωποι του, οι οποίο τον οδήγησαν στο αεροπλάνο των Μεσανατολικών αερογραμμών, το οποίο θα τον μετέφερε στην Βηρυτό. Καθώς όμως το αεροπλάνο αρχίζει να τροχοδρομεί, μπαίνοντας στην τελική ευθεία για την απογείωση, ο χειριστής του λαμβάνει εντολή από τον πύργο ελέγχου του αεροδρομίου να επιστρέψει στον χώρο σταθμεύσεως.

Ο Γιωρκάτζης έπαιξε με τον χρόνο και έχασε για μερικά δευτερόλεπτα.

Ο δικηγόρος Στέλιος Δρυμιώτης, αφηγήθηκε αργότερα στον δημοσιογράφο Μακάριο Δρουσιώτη σε μια συνέντευξη του για το περιοδικό ¨ΣΕΛΙΔΕΣ»-έκδοση Μαρτίου του 1994- ότι αυτός είδε τον Γιωρκάτζη να κατευθύνεται στο αεροπλάνο των Μεσανατολικών αερογραμμών για να μεταβεί στην Βηρυτό και ειδοποίησε τον διευθυντή του Β΄ Γραφείου του Γ.Ε.Ε.Φ., Παντελή Λαλαούνη, ο οποίος με την σειρά του ειδοποίησε τον Μακάριο για την επικείμενη αναχώρηση του Γιωρκάτζη στο εξωτερικό.

Μόλις ο Μακάριος έλαβε αυτή την πληροφορία έδωσε εντολή να απαγορευθεί η απογείωση του αεροπλάνου. Ο υπαστυνόμος Μιχ. Πατσαλίδης ειδοποιήθηκε από τον υπασπιστή του Μακαρίου Πουλλίτσα ότι τον θέλει στο τηλέφωνο προσωπικά ο Μακάριος.

Ο ίδιος ο Αρχιεπίσκοπος του δίνει οδηγίες να σταματήσει την αναχώρηση του πρώην υπουργού του. Ο Π. Γιωρκάτζης αναγκάζεται να αποβιβασθεί από το αεροπλάνο, ωστόσο, όμως δεν συλλαμβάνεται. Αφέθηκε ελεύθερος, κάτω όμως -όπως εκ των υστέρων διαφάνηκε- από τις κάνες των όπλων. Από εκείνη την στιγμή, του απαγορεύεται η έξοδος από την χώρα, έως ότου περατωθούν οι σχετικές με την δολοφονική απόπειρα εναντίον του Μακαρίου ανακρίσεις.

Να πως περιγράφει ο ίδιος ο Πατσαλίδης, το περιστατικό αυτό, όταν κατέθεσε στην δίκη των κατηγορουμένων για την απόπειρα εναντίον του προέδρου Μακαρίου: «Στις 13 παρελθόντος Μαρτίου ήμουν στο αεροδρόμιο. Δεν πήρα ειδοποίηση πριν την αναχώρηση του Γιωρκάτζη, ότι επρόκειτο να φύγει.
Ενώ βρισκόμουν στο γραφείο μου είδα το αεροσκάφος των Μεσανατολικών Αερογραμμών να «φρενάρει» απότομα και να επιστρέφει στο χώρο στάθμευσης.

Με ζήτησαν στο τηλέφωνο, όπου μίλησα με τον Μακάριο.

Μετά την συνομιλία αυτή πήγα στο χώρο στάθμευσης και πληροφόρησα τον Πολύκαρπο Γιωρκάτζη, ο οποίος επέβαινε στο αεροπλάνο ότι του απαγορεύθηκε να αναχωρήσει.
Στη συνέχεια έφυγε. Αργότερα πήραμε οδηγίες να μη τον αφήσουμε να φύγει από την Κύπρο.
Στο σπίτι του Γιωρκάτζη φθάνει μεταξύ άλλων ομάδα ξένων δημοσιογράφων και κατόπιν της έντονης επιμονής τους, δέχεται να απαντήσει στις ερωτήσεις τους. Οι δημοσιογράφοι επιμένουν να τον ρωτούν εάν αυτός διενήργησε την απόπειρα κατά της ζωής του Μακαρίου και αυτός απαντούσε σιγανά πως για όλα φταίει η πολιτική. Επιμένουν να του υποβάλλουν συνεχώς το ίδιο ερώτημα για να λάβουν ξανά και ξανά την ίδια απάντηση, ότι δηλαδή για όλα φταίει η πολιτική.

Εν τω μεταξύ ο Μακάριος, όπως γράφουν οι Π. Παπαδημήτρης και Α. Νεοφύτου στο βιβλίου τους «Πολύκαρπος Γιωρκάτζης, οι τευλευταίες στιγμές του», σε τηλεφωνική επικοινωνία που είχε με τον Γλαύκο Κληρίδη (ο οποίος ήταν τότε πρόεδρος της Κυπριακής Βουλής, συνομιλητής της Ελληνοκυπριακής κοινότητας στις ενδοκυπριακές συνομιλίες, Αρχηγός του Ενιαίου Κόμματος και στενός συνεργάτης του Μακαρίου), του ανάφερε ότι βρέθηκαν αποτυπώματα γνωστών του Γιωρκάτζη στα όπλα που χρησιμοποιήθηκαν στην απόπειρα κατά της ζωής του.

Γι΄ αυτό και είναι εύλογο να υπάρχουν υποψίες και για τον ίδιο και ως εκ τούτου επιβάλλεται η παρουσία του στην Κύπρο.

Ο Γιωρκάτζης κάνει μια ύστατη προσπάθεια να αποδείξει την αθωότητα του εκδίδοντας μια ανακοίνωση στην οποία για άλλη μια φορά υποστήριζε ότι τα περίστροφα που βρέθηκαν στην κατοχή του αποτελούσαν προσωπικό δώρο του Μακαρίου, τονίζοντας ακόμα ότι θα μείνει μακριά από την πολιτική, αναμένοντας καρτερικώς τα πάντα, πιστεύοντας ότι η αλήθεια και τι δίκαιον θα επικρατήσουν και για το καλό της Κύπρου, αλλά και για το καλό του Μακαριωτάτου.

Οι ανακρίσεις εν τω μεταξύ σχετικά με την απόπειρα κατά της ζωής του Μακαρίου συνεχίζονται. Η Παρασκευή 13 Μαρτίου του 1970 ήταν μια κρίσιμη μέρα. Ενώ οι υποψίες στρέφονται και κατά του Γιωρκάτζη, συνεχίζουν να μην τον συλλαμβάνουν και κατά ένα περίεργο τρόπο δεν έχει αποκλεισθεί η περίπτωση να μιλήσει με τον Μακάριο. Στο ίδιο βιβλίο των Α. Παπαδημήτρη και Α. Νεοφύτου, υποστηρίζεται, ότι είναι ενδεχόμενο αυτό να στήθηκε παρασκηνιακώς από τους Πουλίτσα και Παπαποστόλου, οι οποίοι είχαν λόγους να αποτρέψουν αυτή την συνάντηση.

Σε κάποιο στάδιο ο Γιωρκάτζης επικοινώνησε με τον Παπαποστόλου και κανόνισαν να συναντηθούν το βράδυ της Παρασκευής 13ης Μαρτίου 1970, σε ερημική περιοχή κοντά στον παλιό δρόμο Λευκωσίας-Αμμοχώστου. Ο Πατατάκος πιστός φίλος του Γιωρκάτζη, απόρησε για το σημείο της συναντήσεως και ο ίδιος τον καθησύχασε λέγοντας του ότι η συνάντηση θα γινόταν εκεί, επειδή ήταν κοντά στο στρατόπεδο των Καταδρομέων, αφού ως γνωστόν ο Παπαποστόλου ήταν τότε ο Διοικητής Καταδρομών Κύπρου. Ο Παπαποστόλου εκνευρίσθηκε που στην συνάντηση ήταν και ο Πατατάκος μαζί με φίλους του οι οποίοι παρακολουθούσαν διακριτικά.

Ο Γιωρκάτζης και ο Πατατάκος προχώρησαν και είδαν ένα αυτοκίνητο της αστυνομίας από το οποίο κατέβηκε ο Παπαποστόλου. Ύστερα οι δύο τους μπήκαν στο αυτοκίνητο του Παπαποστόλου και έφθασαν μέχρι το κατεχόμενο σήμερα αεροδρόμιο της Τύμπου. Κανένας δεν γνωρίζει τι είπαν ακριβώς, αλλά όταν επέστρεψε ο Γιωρκάτζης, επέμενε ότι έπρεπε να συναντήσει οπωσδήποτε τον Κληρίδη και πιθανόν και μερικούς άλλους γιατί κινδύνευαν. Όπως όμως αποδείχθηκε εκ των υστέρων αυτό δεν ήταν τίποτε άλλο παρά μια καλοστημένη παγίδα. Ο στόχος ήταν ο ίδιος ο Γιωρκάτζης. Έπρεπε να του κλείσουν οπωσδήποτε το στόμα, ίσως και για να τον εκδικηθούν για την απόπειρα κατά της ζωής του δικτάτορα Παπαδόπουλου. Προσπαθούν με κάθε τρόπο να τον κρατήσουν στην Κύπρο και καταστρώνουν με μαεστρία τα σχέδια τους.

Το Σάββατο 14 Μαρτίου 1970 ο Π. Γιωρκάτζης δίνει την τελευταία συνέντευξη της ζωής του στον δημοσιογράφο Φάνο Κανσταντινίδη, της εφημερίδας «ΣΗΜΕΡΙΝΑ» και άλλη μια φορά αρνείται ότι είχε οποιαδήποτε ανάμιξη στην απόπειρα κατά της ζωής του Μακαρίου. «Είμαι πραγματικά», είπε, «πολύ ξεχειλισμένος από πικρία και αγανάκτηση για ότι μου συμβαίνει και για ότι λέγεται σε βάρος μου για την απόπειρα κατά της ζωής του Αρχιεπισκόπου, για την οποία καμιά απολύτως ανάμειξη δεν έχω και την οποία καταδικάζω». Όταν ο δημοσιογράφος τον ρώτησε γιατί θα πήγαινε στην Βηρυτό, απάντησε ότι θα πήγαινε για να ξεκουρασθεί, μετά την καταδίκη του για τα δύο περίστροφα..

Ο Πολύκαρπος Γιωρκάτζης φοβόταν όπως ο ίδιος έλεγε μια πραξικοπηματική ενέργεια, η οποία θα είχε ως στόχο να πληγεί ο φίλος του ο Κληρίδης και να διαταραχθεί το ενιαίο μέτωπο, γι' αυτό αποδέχθηκε να συναντηθεί και πάλιν με τον Δ. Παπαποστόλου. Τουλάχιστον έτσι υποστηρίζει ο Τάκης Σκαρπάρης, ένας από τους πιο πιστούς φίλους του.

Η μοιραία συνάντηση καθορίσθηκε για το βράδυ της Κυριακής 15ης Μαρτίου 1970 στην περιοχή της κατεχόμενης κοινότητα της Μιας Μηλιάς. Μαζί με τον Γιωρκάτζη, ήταν και πάλιν ο Κυριάκος Πατατάκος, ο οποίος μάταια προσπαθούσε να τον πείσει ώστε να λάβει κάποιες στοιχειώδεις προφυλάξεις. Κατέβηκε από το αυτοκίνητο και προχώρησε για την συνάντηση με το πρόσωπο το οποίο βρισκόταν μπροστά τους, σε χωμάτινο δρόμο και σε απόσταση 200 περίπου μέτρων. Σε λίγο ο Πατατάκος άκουε τους πυροβολισμούς που άφηναν νεκρό το πρώην ισχυρό άνδρα της Κύπρου. Προσπαθεί να τους καταδιώξει. Μάταια όμως, αφού το πυκνό σκοτάδι αποδεικνύεται πιστός σύμμαχος των δολοφόνων.
Ποιος πάτησε την σκανδάλη και εκτέλεσε τον Πολύκαρπο Γιωρκάτζη, στις 8 το βράδυ της 15ης Μαρτίου του 1970 στην περιοχή «Λακκοβούναρα» της Μιας Μηλιάς; Όταν ο Τάκης Σκαρπάρης συναντήθηκε αργότερα, με τον Δημήτρη Παπαποστόλου και του είπε ότι καμία δύναμη δεν βγάζει από το μυαλό του, ότι αυτός είναι ο δολοφόνος, ο Παπαποστόλου του απάντησε: «Σας ορκίζομαι στα παιδιά μου. Σας ορκίζομαι στις δυο μου κόρες. Δεν τον σκότωσα εγώ. Όταν ο Σκαρπάρης επέμενε ότι γνωρίζει ποιοί ήταν στην μοιραία συνάντηση, ο Παπαποστόλου απάντησε ότι δεν μπορεί να αποκαλύψει τίποτε, κάποια μέρα όμως συνέχισε είμαι βέβαιος ότι θα αποδείξω ότι δεν είμαι εγώ που σκότωσα τον Γιωρκάτζη.
Για τους δολοφόνους του Γιωρκάτζη ειπώθηκαν πάρα πολλά, χωρίς ωστόσο κανείς ποτέ να κατορθώσει ποτέ να φωτίσει πλήρως την υπόθεση, καταθέτοντας τα απαραίτητα στοιχεία τα οποία θα αποδεικνύουν πέραν πάσης αμφιβολίας την ενοχή τους. Επιθυμώ στο σημείο αυτό να καταθέσω, ότι μετά την δημοσίευση του παρόντος, εντελώς τυχαίως ήλθα σε επαφή με άτομο το οποίο γνωρίζει πολύ καλώς πρόσωπα και καταστάσεις και με πληροφόρησε ότι άκουσε κάποιους να υποστηρίζουν, ότι τον Γιωρκάτζη εκτέλεσε ένας πολύ στενός συνεργάτης του Μακαρίου, εν αγνοία όμως του Αρχιεπισκόπου