ΑΝ ΕΡΧΕΣΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΥΠΗΡΕΤΗΣΕΙΣ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΕΤΟΙΜΑΣΕ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΣΟΥ ΓΙΑ ΠΕΙΡΑΣΜΟΥΣ
Κοινοποιεί ο Ηλίας Σκουντριάνος
Εκείνος που θέλει να γίνει μιμητής του Χριστού, για να ονομαστεί και αυτός υιός Θεού, γεννημένος από το πνεύμα, οφείλει πριν απ’ όλα να υπομένει τις θλίψεις που έρχονται, δηλαδή τις σωματικές ασθένειες ή τις ύβρεις και τους ονειδισμούς από τους ανθρώπους, ακόμη και τις επιθέσεις των αοράτων εχθρών, με γενναιοψυχία και καρτερία.
Γιατί κατ’ οικονομίαν Θεού παραχωρείται στις ψυχές η δοκιμασία των διαφόρων θλίψεων, για να φανερωθούν οι ψυχές που τον αγαπούν ειλικρινά.
Αυτό είναι το σημάδι των Αγίων όλων των αιώνων, Πατριαρχών, Προφητών, Αποστόλων και Μαρτύρων, ότι πέρασαν όχι από αλλού, αλλά από το στενό δρόμο των πειρασμών και των θλίψεων και έτσι ευαρέστησαν το Θεό.
«Παιδί μου, λέει η Γραφή, αν έρχεσαι για να υπηρετήσεις τον Κύριο, ετοίμασε την ψυχή σου για πειρασμούς. Έχε ευθύτητα στην καρδιά και καρτερία»(Σ. Σειράχ 2, 1-2). Και αλλού λέει: «Όλα όσα σου έρχονται, δέξου τα σαν καλά, γνωρίζοντας ότι χωρίς να θέλει ο Θεός τίποτε δεν γίνεται».
Λοιπόν η ψυχή που θέλει να ευαρεστήσει το Θεό, πρέπει πριν απ’ όλα να αναλάβει την υπομονή και την ελπίδα. Μία τέχνη της κακίας είναι και αυτό, στον καιρό της θλίψεως να βάζει μέσα μας την ακηδία, για να μας απομακρύνει από την ελπίδα στο Θεό.
Ουδέποτε όμως ο Θεός άφησε την ψυχή που ελπίζει σ’ Αυτόν να καταβληθεί από τους πειρασμούς ώστε να φτάσει σε αδιέξοδο.
Όπως λέει ο Απόστολος: «Ο Θεός κρατά τις υποσχέσεις Του και δε θα αφήσει να δοκιμάσετε πειρασμό πάνω από τη δύναμή σας, αλλά όταν έρθει ο πειρασμός, θα δώσει μαζί και τον τρόπο εξόδου από αυτόν, ώστε να μπορέσετε να τον αντέξετε» (Α΄ Κορ. 10, 13).
Αλλά και ο πονηρός, δεν στενοχωρεί την ψυχή όσο θέλει αυτός, αλλά όσο του επιτρέπει ο Θεός.
Οι άνθρωποι γνωρίζουν πόσο βάρος μπορεί να σηκώσει ο ημίονος, πόσο ο όνος, πόσο η καμήλα, και τόσο τα φορτώνουν και ο κεραμοποιός γνωρίζει πόση ώρα να βάλει τα κεραμικά σκεύη στη φωτιά, για να μη σπάσουν αν μείνουν περισσότερο, μήτε πάλι να γίνουν άχρηστα βγαίνοντας πριν από το κανονικό ψήσιμο.
Αν λοιπόν ο άνθρωπος έχει τόση σύνεση, πολύ περισσότερο, απείρως περισσότερο η σύνεση του Θεού γνωρίζει πόσον πειρασμό πρέπει να επιτρέψει να έρθει σε κάθε ψυχή, για να γίνει δόκιμη και κατάλληλη για τη βασιλεία των ουρανών.
Πηγή: Φιλοκαλία των Ιερών Νηπτικών, μεταφρ. Αντώνιος Γαλίτης, εκδ. Το περιβόλι της Παναγίας, 1986, γ΄τόμος, σελ. 261-274)
"όταν έρθει ο πειρασμός, θα δώσει μαζί και τον τρόπο εξόδου από αυτόν, ώστε να μπορέσετε να τον αντέξετε".
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια να δώσουμε ένα παράδειγμα γι' αυτό: Όταν ο Μέγας δια Χριστόν Σαλός Ανδρέας "έσβηνε" από την παγωνιά και ονείδιζε τον εαυτό του ως αμαρτωλό τέτοιον, που ούτε οι υπόλοιποι φτωχοί δεν τον καταδέχονταν, αλλά κι ένα σκυλάκι που βρήκε να αγκαλιάσει για να βρει μια μικρή παρηγοριά και λίγη ζέστη, αυτό απομακρυνόταν όταν το πλησίαζε, έφτασε στο τέλος της αντοχής του λέγοντας στον εαυτό του:
Πέθανε, άσωτε, πέθανε! Δεν υπάρχει για σένα σωτηρία σ' αυτόν τον κόσμο.
Ξαφνικά ένοιωσε ζεστασιά. Ανοίγει τα μάτια και βλέπει ένα νέο πολύ ωραίο ν' αστράφτει πιο πολύ άπ' τον ήλιο. Στο χέρι του κρατούσε χρυσό κλαδί. Ήταν πλεγμένο με δροσερά κρίνα και τριαντάφυλλα πού δεν έμοιαζαν με του κόσμου τούτου, όχι! Είχαν θαυμαστή ποικιλία. Ήσαν αλλιώτικα στη φύση και στη θωριά τους. Κρατώντας αυτό το ωραίο κλαδί με κοίταξε και μου είπε: «Ανδρέα, που ήσουν;». «Εν σκοτεινοίς και εν σκιά θανάτου», αποκρίθηκε. Κι ενώ ακόμη μιλούσε τον χτύπησε στο πρόσωπο με το ανθοστόλιστο κλαρί λέγοντας του.
«Ας πάρει δύναμη το σώμα σου και ζωή ακατανίκητη».
Αμέσως η ευωδιά εκείνων των λουλουδιών μπήκε στην καρδιά του και αστραπιαία του έδωσε ζωή. Ακούει τότε μια φωνή να λέει: «Πηγαίνετε τον να τον παρηγορήσετε για δύο εβδομάδες και πάλι να επιστρέψει, γιατί θέλω να αγωνιστή ακόμη».
ΑΝΑΛΟΓΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΕΙΡΑΣΜΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΤΑ ΔΩΡΑ (Μικροί πειραασμοί μικρά δώρα, μεγάλοι πειρασμοί μεγάλα δώρα: "SPA αναζωογόνησης" και 2 εβδομάδες διακοπές στον Παράδεισο κέρδισε ο Άγιός μας για να κάνει υπομονή σε ό,τι του έστελνε ο Χριστός.
ΑΥΤΑ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΥΠΟΨΗ ΜΑΣ ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΑΔΕΡΦΙΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΥΠΟΜΟΝΗ ΣΕ ΟΤΙ ΚΙ ΑΝ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΕΙ Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΤΟΥ ΚΤΙΣΤΗ ΜΑΣ ΑΠΟ ΔΩ ΚΑΙ ΠΕΡΑ!!!
Οι πειρασμοί. όσον ολίγη είναι η υπομονή, τόσον μεγάλοι φαίνονται οι πειρασμοί. Και όσον συνηθίζει ο άνθρωπος να τους υπομένη, τόσον μικραίνουν και τους περνά χωρίς κόπον, και γίνεται στερεός ωσάν βράχος.
ΔιαγραφήΟ σκοπός του διαβάσματος να είναι η εφαρμογή στον ίδιο τον εαυτό μας, και όχι να αποστηθίζουμε, αλλά να εσωστηθίζουμε. Όχι να εξασκήσουμε την γλώσσα, αλλά να μπορέσουμε να δεχθούμε την πύρινη γλώσσα και να ζητήσουμε τα μυστήρια του Θεού. Με το να μαθαίνει κανείς πολλά, για να αποκτήσει γνώσεις και να κάνει τον δάσκαλο στους άλλους, και ο ίδιος να μη τα εφαρμόζει, δεν κάνει τίποτε άλλο παρά να φουσκώνει το κεφάλι του με αέρα, και το πολύ – πολύ να ανέβει στη Σελήνη με μηχανές. Ο σκοπός του χριστιανού είναι να ανέβει στον Θεό δίχως μηχανές.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠΗΓΗ : Π. Μ. ΣΩΤΗΡΧΟΣ, ΓΕΡΩΝ ΠΑΪΣΙΟΣ, εκδ. ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ, 2009, σ. 34.
Ε, μα του χρειαζότανε αυτό το σχόλιο γιατί πολύ τον ξερόλα μας κάνει αυτός ο μυστήριος.
ΔιαγραφήΕμπειρική Θεολογία - π. Δημήτριος Κουτσούρης, αναπληρωτής καθηγητής της Ανωτάτης Εκκλησιαστικής Ακαδημίας Αθηνών.
ΑπάντησηΔιαγραφήhttps://www.youtube.com/watch?v=CqNKk0jJySc