Η ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΑΦΘΑΡΤΟ ΣΚΗΝΩΜΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΒΑΤΑΤΖΗ
(ΚΟΝΤΑ ΣΤΟ 1974)
Εισαγωγικό σημείωμα του διαχειριστού του ιστολογίου μας «Ρωμανού»
Ο αδελφικός μου φίλος Κ.Κ. ιατρός παθολόγος - ογκολόγος γνώρισε τον επιστήθιο φίλο του καθηγητού και αυτόπτη μάρτυρα της ιστορίας που ακολουθεί. Από εκείνον την άκουσε και μου την μετέφερε και εγώ με την σειρά μου την κατέγραψα και την ανάρτησα στο φόρουμ «ΟΡΘΟΔΟΞΕΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΕΣ ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ» που τότε ήμουν μέλος.
Το φόρουμ αυτό δεν υπάρχει εδώ και αρκετά χρόνια, αλλά πολλά μέλη του όπως και εγώ, βρισκόμαστε στο «διάδοχο» φόρουμ «Η ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ»
Από εκεί την πήρε και το «Νοιάζομαι» (δεύτερη μαρτυρία) που όπως και στην περίπτωση της κασσέτας του Αγ. Γέροντος Ιωσήφ του Βατοπαιδινού δεν ανέφερε την πηγή του (στο βίντεο του γ. Ιωσήφ την πρόσθεσε μετά την δημοσιοποίησή μας ολόκληρου του ηχητικού ντοκουμέντου).
(Η πηγή μου ήταν και για την κασσέτα αυτήν ο φίλος μου Κ.Κ.)
Στην μαρτυρία για τον Βατάτζη γράφει μόνο αορίστως ότι «Η παρακάτω μαρτυρία έχει δημοσιευθεί στο διαδίκτυο»
Την παραθέτω αυτούσια όπως την είχα γράψει τότε:
«Ένας καθηγητής του Πανεπιστημίου επισκέφθηκε την Κωνσταντινούπολη στα μέσα της δεκαετίας του 70.
Εκεί είχε φίλους δύο Τούρκους καθηγητές του Πανεπιστημίου της Κων/πολης. Σε συζήτηση που είχε μαζί τους για τα επερχόμενα ήρθε και το θέμα της επανάκτησης της Πόλης.
Τότε οι Τούρκοι καθηγητές (που απ΄ τη συνέχεια φαίνεται ότι ήταν κρυπτοχριστιανοί) του είπαν:
"Θέλεις να σε πάμε να δεις κάτι μοναδικό, με την προϋπόθεση ότι θα σου δέσουμε τα μάτια καθ΄όλη την διαδρομή, ώστε να μην μπορείς να εντοπίσεις το μέρος. Γιατί αυτό που θα αντικρύσεις, αποτελεί επτασφράγιστο μυστικό"!
Εκείνος δέχτηκε καί ξεκίνησαν με ένα τζίπ, αυτός με δεμένα τα μάτια, αλλά από την ώρα πού έκαναν να φτάσουν στόν προορισμό τους, υπολόγισε πως πρέπει να ήταν περί τα 10 χιλιόμετρα έξω απ΄ την Κων/πολη. Τον κατέβασαν με δεμένα μάτια και τον οδήγησαν σε ένα μέρος που απ΄ την υγρασία κατάλαβε ότι ήταν σπήλαιο.
Προχώρησαν αρκετά μέσα στο σπήλαιο και όταν έφθασαν σε μια εσωτερική στοά του σπηλαίου του άνοιξαν τα μάτια. Αυτό που αντίκρυσε υπερέβαινε ό,τι μπορούσε να είχε πρίν φανταστεί!
Η στοά ήταν αρκετά μεγάλη και σε κάποιο σημείο υπήρχε ένας ανοικτός τάφος χωρίς κανένα διακριτικό. Μέσα στόν τάφο είδε ένα άνδρα ντυμένο με ρούχα βασιλικά της Ρωμαΐκής αυτοκρατορίας, διέκρινε δύο πορφυρούς σταυρούς στούς ώμους, αλλά το συγκλονιστικό ήταν ότι ο άνδρας αυτός ήταν σαν ζωντανός που κοιμάται, είχε δηλαδή ροδαλό χρώμα σαν ζωντανός.
Έφερε πλήρη πολεμική εξάρτιση της εποχής και είχε το χέρι του στο ξίφος το οποίο ήταν βγαλμένο σχεδόν όλο απέμεναν δε λίγα εκατοστά για να αποσπαστεί από τή θήκη του. καί ενώ παρατηρούσε άναυδος, οι φίλοι του του είπαν:
"Αυτός είναι ο δούξ Ιωάννης Βατάτζης, βασιλεύς της Νίκαιας, αυτός θα ηγηθεί του γένους των Ρωμιών. Το μυστικό αυτό μεταδίδεται από γενιά σε γενιά, σε κάποιους έμπιστους και η παράδοση λέει ότι όταν θα βγει το σπαθί του τελείως απ΄ το θηκάρι, οι Έλληνες θα πάρουν πίσω ότι έχασαν τότε.
Και είναι γεγονός, το έχουμε παρατηρήσει ότι το ξίφος μετακινείται κατά ένα-δύο χιλιοστά την πενταετία"
(δεν είναι βέβαιο το διάστημα).
Του έδεσαν τα μάτια πάλι και επέστρεψαν. Φίλος φίλου του καθηγητού και αυτόπτου μάρτυρος, το έχει διηγηθεί γύρω στο 1992 απ' ευθείας σε αδελφικό μου φίλο, γιατρό, αναπληρωτή διευθυντή κλινικής, πιστό και σοβαρό άνθρωπο, ο οποίος μου το μετέφερε.
Τότε ήμασταν πολύ δύσπιστοι. Μάλιστα εγώ το είπα στόν γέροντά μου που είναι δυσκολόπιστος σ΄αυτά και έχει διάκριση και το άκουσε με προσοχή. "Γιατί όχι;" τον άκουσα έκπληκτος να μου λέει, "το κρατάμε στην καρδιά μας αφού είναι προσδοκία μας και εφ΄ όσον οι άγιοί μας έχουν πεί ότι θα γίνουν αυτά, δεν ψεύδονται".
Ναί αλλά είναι ο Βατάτζης ο αγαθός βασιλεύς και θα αναστηθεί; τον ρώτησα. "Πολύ πιθανόν" μου απήντησε. Ξέροντας τον γέροντά μου κι εγώ κι ο φίλος μου θεωρήσαμε την απάντησή του σαν απόλυτη επιβεβαίωση. Παρ΄ όλα αυτά ήμασταν ακόμα επιφυλακτικοί.
Πολύ αργότερα το διασταυρώσαμε με ένα βίντεο όπου μιλάει ο γέρων Εφραίμ, κτήτωρ πολλών μοναστηριών στην Αμερική και λέει πώς στο Αγ. Όρος είχε γνωρίσει έναν άγιο αρχιερέα τον Μηλιτουπόλεως Ιερόθεο που ζούσε τότε μονάζοντας στο Αγ. Όρος και του είχε διηγηθεί ότι σε επισκεψή του το 1952 στην Κων/πολη είχε δει (κάτω από ποιές συνθήκες δεν ξέρω) ακριβώς τα ίδια που περιγράψω πιό πάνω.
Μάλιστα έλεγε στον γ. Εφραίμ ότι "...λίγα εκατοστά παιδάκι μου είχε για να βγει το σπαθί απ΄το θηκάρι του...". Του το διηγήθηκε το 1955 και φοβόταν (με την εκδίωξη των Ελλήνων απ΄την Πόλη) μήπως είχε έρθει η ώρα του μεγάλου πολέμου. Στο βίντεο αυτό ο γέρων Εφραίμ τονίζει:"...και χείλη Αγίου Αρχιερερέως ού ψεύδονται..."»
Αυτά προς αποκατάστασιν της αληθείας!
Υ.Γ. Ο εκλεκτός φίλος μου Κ.Κ. δεν επιθυμεί την δημοσιοποίηση του ονόματός του και αυτός είναι ο μόνος λόγος που τον αναφέρω με τα αρχικά!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου