ΘΕΙΑ ΠΑΡΑΙΝΕΣΙΣ ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΕΚΡΑΓΕΙ Ο ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΠΡΟΣ ΜΕΤΑΝΟΙΑΝ ΚΑΙ ΣΩΤΗΡΙΑΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑ ΤΗΣ ΣΤΕΡΕΑΣ

ΠΡΕΠΕΙ Η ΗΡΑ ΝΑ ΑΠΟΒΛΗΘΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΠΟΡΟ ΤΟΝ ΥΓΙΗ

   ΜΕΓΑ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ

+++ 

  Εγώ παιδιά μου ομιλώ, ουράνιο το γραπτό, 
μην κανείς σας πει – «Μα πώς γίνεται αυτό;»
  Μα, γιατί ΚΥΡΙΟΣ ΣΑΣ ΑΓΑΠΩ,
και θέλω εσάς πνευματικά να σώσω,

Έστω και στην τελευταία στροφή εσάς να προλάβω,
σε οδό καθάρσεως τας ψυχάς σας να βάλω. 
Αυτός είναι ο ύψιστος, ο τελικός σκοπός του ανθρώπου,
 όλα τα άλλα ψευδή πεδία σκότους.

Πρέπει, ναι, η ήρα να αποβληθεί

από τον σπόρο τώρα τον υγιή.

Σας ανέχτηκα ο ΚΥΡΙΟΣ χρόνους πολλούς,

μα εσείς εμένετε στας αυλάς του εχθρού.

Δύο χρόνια τώρα ΚΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΚΟΡΩΝΑΪΟ ΕΦΥΓΑΝ ΠΟΛΛΟΙ,
ΜΑ ΜΕΤΑΝΟΙΑ ΜΗ ΥΠΑΡΚΤΗ.

Στην ίδια γραμμή εμμένετε ασυνέτως εσείς.

  Και ίσως πιο πολύ έχετε αποθρασυνθεί. 

Απιστία, βλασφημία στην ΜΗΤΕΡΑ ΜΟΥ ΤΗΝ ΑΓΝΗ,

βλασφημία στους αγίους, ανωμαλία παντός είδους. 

 Στη γη αμαρτία, αθεΐα,

αφορισμένοι ηγέτες στην πολιτική ηγεσία

μα και σήψη στην εκκλησία. 

Πλήρης δυσωδία η οποία έρχεται σαν δυσώδης οχετός

 στην ουράνια μου βασιλεία.

Ε! ΣΤΟΠ ΕΩΣ ΕΔΩ!

ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΕΝΕΙ ΤΩΡΑ

Ο ΠΛΗΡΗΣ ΚΑΘΑΡΙΣΜΟΣ. 

 Δεν μπορώ άλλο να σας ανεχθώ,

δε με σταματούν τώρα

ούτε ΤΑ ΔΑΚΡΥΑ ΤΗΣ ΟΥΡΑΝΙΑΣ ΜΟΥ ΜΗΤΡΟΣ,

ο κόμπος – όπως ο απλός λαός μου λέει – έφτασε πια στο χτένι,

 καιρός δεν σας απομένει.

Θα καθαρίσω τη γη μου,

ΟΜΩΣ διόλου δε θα πειραχθεί

το κάθε ένα πιστό παιδί μου.

ΜΑ ΑΛΙ ΣΤΟΥΣ ΑΠΕΙΘΟΥΝΤΑΣ,

ΣΤΟΥΣ ΜΗ ΜΕΤΑΝΟΟΥΝΤΑΣ

και την εδώ τους ζωή τώρα θα χάσουν,

 μα το βασικό είναι το πως

στην ΟΥΡΑΝΙΟ ΜΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΦΘΑΣΟΥΝ.

Σε αιώνιο σκότος θα περάσουν

γιατί ΤΟΝ ΜΕΓΑΝ ΘΕΟΝ θέλησαν,

με τα εδώ σαπρά τους έργα, να πειράξουν. 

ΕΙΜΑΙ ΔΙΚΑΙΟΣ Ο ΘΕΟΣ

 και όπως αμείβω την αρετή,

έτσι δικαίως δικάζω την παρακοή.

Μην αυταπατάσαι άνθρωπε εσύ,

που τώρα ζεις στον πηλό της αμαρτίας,

ΓΟΡΓΑ ΘΑ ΥΠΟΣΤΕΙΣ ΤΗΝ ΤΙΜΩΡΙΑ. 

 

Έκανα χρόνους, μεγίστη υπομονή Ο ΜΕΣΣΙΑΣ,

 μα εσύ ειρωνικά γελούσες,

 τα πιστά μου παιδιά

ΕΝ ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ ΤΑ ΠΕΡΙΓΕΛΟΥΣΕΣ.

  Ήρθε, λοιπόν, τώρα η ώρα να πειστείς,

να δεις, αν τα Θεία ρήματα μου είχαν αληθεία

 ή τα έγραφαν απλά εδώ παιδία. 

 Θα πειστείς μα θα ‘ναι αργά για σωτηρία πια.

Ο ΚΑΘΑΡΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΓΗΣ ΘΑ ‘ΝΑΙ ΒΑΘΥΣ.
  ΘΑ ΦΥΓΟΥΝ ΝΑΙ ΠΟΛΛΟΙ. 
ΠΝΕΥΜΑ ΑΓΙΟ ΛΑΛΕΙ,
Ο,ΤΙ ΛΕΩ ΑΛΗΘΗ.

  ΘΕΟΣ ΚΑΙ ΚΥΡΙΟΣ ΔΕ ΨΕΥΔΟΜΑΙ ΠΟΤΕ. 
 ΞΥΠΝΑ ΑΝΘΡΩΠΕ
ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΝΕΚΡΟΤΗΤΑ ΣΟΥ.
ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΑΛΛΗ ΔΕ ΘΑ ‘ΧΕΙΣ,
ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΧΑΣΕΙΣ.

ΔΩΣΕ ΕΤΟΥΤΟ ΤΟ ΙΕΡΟ ΓΡΑΠΤΟ ΜΟΥ ΣΤΟ ΛΑΟ ΜΟΥ.

ΑΜΗΝ, ΔΟΞΑ ΣΟΙ ΚΥΡΙΕ.

+++