ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΚΛΙΜΑΚΩΣΗ ΣΤΟ ΑΙΓΑΙΟ
Η αιφνίδια έξοδος του τουρκικού ερευνητικού σκάφους Πίρι Ρέις στο Αιγαίο δεν μπορεί να θεωρηθεί απλή σύμπτωση ή τυχαίο γεγονός. Αντιθέτως, πρόκειται για μια προσεκτικά σχεδιασμένη κίνηση της Άγκυρας, που στόχο έχει να ανεβάσει το θερμόμετρο στις ήδη τεταμένες ελληνοτουρκικές σχέσεις.
Αυτή η κίνηση λαμβάνει χώρα σε μια κρίσιμη συγκυρία, μόλις λίγες ημέρες πριν τη συνάντηση των πρωθυπουργών Μητσοτάκη και Ερντογάν στη Νέα Υόρκη, όπου θα συζητηθούν θέματα διμερούς ενδιαφέροντος αλλά και ευρύτερης γεωπολιτικής σημασίας.
Η Τουρκία, με την έξοδο του Πίρι Ρέις, επιχειρεί να στείλει ένα ισχυρό και ξεκάθαρο μήνυμα. Δεν πρόκειται για μια απλή θαλάσσια έρευνα, αλλά για μια ενέργεια που στοχεύει στην επιβολή της δικής της ατζέντας και στη δημιουργία τετελεσμένων στο πεδίο.
Μέσω αυτής της κίνησης, η Άγκυρα θέλει να δείξει πως τα ζητήματα κυριαρχίας και θαλάσσιων ζωνών παραμένουν ανοιχτά και διεκδικούνται στην πράξη, και όχι μόνο στα λόγια.
Στην πραγματικότητα, η Ελλάδα καλείται να πάει στη Νέα Υόρκη όχι από θέση ισχύος, αλλά υπό καθεστώς πίεσης, καθώς οι τουρκικές ενέργειες αλλάζουν τα δεδομένα στο Αιγαίο.
Είναι σημαντικό να τονιστεί πως η Τουρκία δεν περιορίζεται απλώς στην έκδοση μιας NAVTEX, δηλαδή μιας ειδοποίησης για τις έρευνες που θα διεξαχθούν.
Η παρουσία του Πίρι Ρέις στα δυτικά της Λέσβου, νότια της Χίου και μέχρι τη βραχονησίδα Καλόγεροι είναι ξεκάθαρη πρόκληση μέσα σε περιοχές που η Ελλάδα θεωρεί αναμφισβήτητα δικές της, σύμφωνα με το Δίκαιο της Θάλασσας του 1982.
Η ελληνική πλευρά ανταποκρίνεται αμέσως με τη δική της NAVTEX από το σταθμό της Λήμνου, παρακολουθώντας στενά κάθε κίνηση του τουρκικού πλοίου, στέλνοντας το δικό της μήνυμα αποφασιστικότητας.
Αυτή η πρόσφατη κίνηση της Τουρκίας δεν είναι μεμονωμένη ή στιγμιαία. Αντιθέτως, αποτελεί την πιο πρόσφατη έκφανση της ευρύτερης νεοοθωμανικής στρατηγικής που αποκαλείται “Γαλάζια Πατρίδα”.
Η Τουρκία επιδιώκει να προβάλλει αυτή την πολιτική με αποφασιστικότητα, αξιοποιώντας τη γεωπολιτική αστάθεια στην περιοχή, τη ρευστότητα μεταξύ συμμαχιών και τα συμφέροντα γύρω από τους ενεργειακούς πόρους της Ανατολικής Μεσογείου.
Η σημερινή πρόκληση στο Αιγαίο είναι μόνο η αρχή, καθώς η Άγκυρα δεν αποκλείεται να επεκτείνει παρόμοιες ενέργειες στην ΑΟΖ της Κύπρου στο μέλλον.
Στο πλαίσιο αυτό, δεν πρέπει να αγνοηθεί και η επίδραση που έχει η πολιτική του Ισραήλ στη Γάζα, η οποία έχει δημιουργήσει ρήγματα στη δυτική συμμαχία.
Η Ελλάδα, από την πλευρά της, εμφανίζεται διπλωματικά αμήχανη και επιφυλακτική απέναντι στις εξελίξεις, αποφεύγοντας να καταδικάσει ξεκάθαρα τις επιλογές της κυβέρνησης Νετανιάχου.
Η Τουρκία εκμεταλλεύεται αυτή τη διπλωματική ασάφεια, παρουσιάζοντας την Ελλάδα ως συνέταιρο του Ισραήλ, προβάλλοντας μάλιστα ακραία αφηγήματα στα μέσα ενημέρωσης της χώρας, όπως αυτό της εφημερίδας Sabah, που κάνει λόγο για «συνεταιρισμό γενοκτονίας» μεταξύ Ελλάδας και Ισραήλ.
Με αυτόν τον τρόπο, η Άγκυρα επιδιώκει να νομιμοποιήσει νομικά και πολιτικά την παρουσία της σε περιοχές που θεωρεί “γκρίζες ζώνες”, δηλαδή θαλάσσιες περιοχές με αμφισβητούμενη κυριαρχία, όπως αυτές που διεκδικεί στο Αιγαίο.
Ταυτόχρονα, στέλνει το μήνυμα πως αυτή η στρατηγική μπορεί να εφαρμοστεί και στην κυπριακή ΑΟΖ, ενισχύοντας τη θέση της στην ευρύτερη περιοχή της νοτιοανατολικής Μεσογείου.
Η χρονική στιγμή αυτής της κίνησης δεν είναι τυχαία. Σε μια περίοδο περιφερειακής ρευστότητας, όπου ο πόλεμος Ισραήλ – Ιράν αναδιατάσσει τις ισορροπίες, και οι Ηνωμένες Πολιτείες αναζητούν σταθεροποιητικούς εταίρους, η Τουρκία θέλει να δείξει πως παραμένει ένας κεντρικός και αποφασιστικός παίκτης.
Έτσι, ο Ερντογάν προβάλλεται όχι απλά ως συνομιλητής, αλλά ως παράγοντας που μπορεί να ελέγχει την ένταση και να παίζει ρόλο ρυθμιστή, μια θέση που οι ΗΠΑ και η ΕΕ δεν μπορούν να αγνοήσουν.
Το Πίρι Ρέις, λοιπόν, δεν είναι απλά ένα ωκεανογραφικό σκάφος. Αντιπροσωπεύει το πρώτο βήμα μιας συνολικότερης στρατηγικής που στοχεύει στην κλιμάκωση και στη δοκιμή των ελληνικών αντανακλαστικών σε κάθε επίπεδο.
Η ελληνική κυβέρνηση, σύμφωνα με έγκυρες πηγές, σχεδιάζει να απαντήσει συνδυάζοντας διπλωματική κινητοποίηση σε Ευρωπαϊκή Ένωση και ΝΑΤΟ, με ταυτόχρονη αποδόμηση της τουρκικής προπαγάνδας και επίδειξη αποτρεπτικής ισχύος, χωρίς να πέσει στην παγίδα της πρόκλησης έντασης.
Η Τουρκία, εκμεταλλευόμενη το χρόνο και τη γεωπολιτική συγκυρία, παίζει με τα όρια της ελληνικής υπομονής. Το Αιγαίο δεν είναι απλά μια γεωγραφική περιοχή· αποτελεί ένα πολύπλοκο πεδίο γεωπολιτικών, νομικών, διπλωματικών και στρατιωτικών ανταγωνισμών. Κάθε κίνηση πλοίου, κάθε NAVTEX και κάθε δημόσια τοποθέτηση έχει τεράστιο βάρος στην ισορροπία δυνάμεων στην Ανατολική Μεσόγειο.
Η τρέχουσα τουρκική NAVTEX με το Πίρι Ρέις είναι πολιτικά ένα εργαλείο διεκδίκησης και άσκησης πίεσης. Η Τουρκία αμφισβητεί τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα και επιμένει στην προπαγάνδα ότι η Ελλάδα ενεργεί αυθαίρετα και συνεργάζεται με το Ισραήλ σε βάρος της περιφερειακής ισορροπίας.
Με αυτόν τον τρόπο προωθεί την αναθεωρητική πολιτική της μέσα σε ένα ασταθές και συγκρουσιακό περιβάλλον, όπου κάθε κίνηση και κάθε λέξη αποκτούν ιδιαίτερο γεωπολιτικό βάρος.
Η Ελλάδα, από την πλευρά της, δεν έχει την πολυτέλεια να παρακολουθεί παθητικά μια στρατηγική “ελεγχόμενων κρίσεων” που συστηματικά υπονομεύει τα κυριαρχικά της δικαιώματα. Η Άγκυρα προσπαθεί να παγιώσει τετελεσμένα, δημιουργώντας σταδιακά ένα νέο status quo στο Αιγαίο.
Το δίλημμα για την Αθήνα είναι σαφές: είτε θα απαντήσει με ψυχραιμία και αποφασιστικότητα, είτε θα δει το Αιγαίο να μετατρέπεται σταδιακά σε γκρίζα ζώνη, μέρος της τουρκικής “Γαλάζιας Πατρίδας”.
Σφοδρή επίθεση της τουρκικής προπαγάνδας κατά της Ελλάδας με πρωτοσέλιδα “καταπέλτη”
Οι δύο βασικές φιλοκυβερνητικές εφημερίδες της Τουρκίας, Türkiye και Sabah, εξαπέλυσαν σήμερα μια πρωτοφανή επίθεση εναντίον της Ελλάδας, με τίτλους που όχι μόνο κατηγορούν την Αθήνα για συνεργασία με το Ισραήλ, αλλά φτάνουν στο σημείο να τη χαρακτηρίζουν συνένοχη σε «γενοκτονία» στη Γάζα.
Η ένταση της ρητορικής είναι αποκαλυπτική και έρχεται σε μια περίοδο όπου η Τουρκία επιδιώκει να αξιοποιήσει το ζήτημα της Μέσης Ανατολής σε διπλωματικό και επικοινωνιακό επίπεδο, εκμεταλλευόμενη την εύθραυστη ισορροπία στην περιοχή.
Η εφημερίδα Türkiye κυκλοφόρησε με τον εξαιρετικά φορτισμένο τίτλο: «Ισραήλ – Ελλάδα: Συνεργασία Γενοκτονίας». Στο σχετικό ρεπορτάζ αναφέρεται ότι η Ελλάδα άνοιξε «διάπλατα τα λιμάνια της» στον ισραηλινό στόλο, που, όπως ισχυρίζεται, στερείται πρόσβασης σε άλλα μεσογειακά λιμάνια.
Το δημοσίευμα υποστηρίζει πως από ελληνικά λιμάνια, κυρίως στην Κρήτη, απογειώνονται μη επανδρωμένα αεροσκάφη φορτωμένα με βόμβες, τα οποία χρησιμοποιούνται στις επιθέσεις της ισραηλινής πλευράς στη Γάζα.
Κεντρικό σημείο της αφήγησης είναι ο διεθνής στολίσκος SUMUD, που ξεκίνησε από την Τουρκία με αποστολή ανθρωπιστικής βοήθειας προς τη Λωρίδα της Γάζας, με την Türkiye να κατηγορεί την Ελλάδα για συμμετοχή σε ένα έγκλημα γενοκτονίας μέσω της στήριξης της ισραηλινής στρατιωτικής δράσης.
Παράλληλα, η Sabah προχωρά ακόμα πιο μακριά, με τον πρωτοσέλιδο τίτλο «Η Ελλάδα, συνένοχη στη γενοκτονία». Η εφημερίδα περιγράφει ως «βρώμικη συμμαχία» την απόφαση της ελληνικής κυβέρνησης να επιτρέψει τον ελλιμενισμό ισραηλινών πολεμικών πλοίων στην Κρήτη.
Το νησί παρουσιάζεται από τη Sabah ως «σταθμός ανεφοδιασμού και κέντρο διευκόλυνσης του Ισραήλ», με τα πλοία που έχουν αγκυροβολήσει εκεί να κατευθύνονται τώρα προς τη Γάζα με στόχο να σπάσουν την πολιορκία που επιβάλει ο τουρκικός στολίσκος SUMUD.
Με αυτόν τον τρόπο, οι δύο εφημερίδες δεν περιορίζονται απλώς στην καταγγελία της Ελλάδας ως σύμμαχου, αλλά την παρουσιάζουν ως ενεργό συνένοχο σε εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας.
Η σκληρή αυτή ρητορική ανεβάζει τους τόνους σε μια κρίσιμη χρονική στιγμή, όπου η Άγκυρα και η Αθήνα προσπαθούν να διατηρήσουν δίαυλους επικοινωνίας, παρά τις εντάσεις που προκύπτουν.
Παράλληλα, η Τουρκία φαίνεται να προσπαθεί να κεφαλαιοποιήσει διεθνώς το ζήτημα της Γάζας, χρησιμοποιώντας το ως μοχλό πίεσης κατά της Ελλάδας, ενισχύοντας τη στρατηγική της στο πλαίσιο του ευρύτερου γεωπολιτικού ανταγωνισμού στην Ανατολική Μεσόγειο.
Η επιθετική ρητορική αυτή δεν είναι καθόλου τυχαία ή αποκομμένη από τα τρέχοντα γεγονότα. Ξεκίνησε με αφορμή την ανακοίνωση της αμερικανικής πετρελαϊκής εταιρείας Chevron για την έναρξη ενεργειακών δραστηριοτήτων σε περιοχές νοτίως της Κρήτης.
Αυτή η εξέλιξη, που ενισχύει εμπράκτως τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα και αναβαθμίζει τον γεωστρατηγικό ρόλο της Ελλάδας στην περιοχή, φαίνεται να έχει προκαλέσει μεγάλη δυσφορία στην Άγκυρα.
Οι φιλοκυβερνητικές εφημερίδες επιχειρούν έτσι να συνδέσουν την Ελλάδα με τις στρατιωτικές επιχειρήσεις του Ισραήλ στη Γάζα, προβάλλοντας την εικόνα μιας χώρας που όχι μόνο υποστηρίζει, αλλά συμμετέχει ενεργά σε εγκλήματα γενοκτονίας.
Η χρονική σύμπτωση μεταξύ της ενεργειακής κίνησης της Chevron και της κλιμάκωσης της τουρκικής ρητορικής αποκαλύπτει ξεκάθαρα ότι η Άγκυρα θεωρεί την ενεργειακή θωράκιση της Ελλάδας ως μια σοβαρή απειλή για τα συμφέροντά της, και ως εκ τούτου εντείνει τον επικοινωνιακό πόλεμο σε όλα τα επίπεδα.
Παράλληλα, η εκδήλωση ενδιαφέροντος της Chevron συνέπεσε και με την επίσκεψη του Αμερικανού υπουργού Εσωτερικών, πρώτου αξιωματούχου της κυβέρνησης Τραμπ που επισκέφθηκε την Αθήνα.
Η συγκεκριμένη επίσκεψη και η ανακοίνωση των ερευνών υδρογονανθράκων δημιουργούν νέα δεδομένα που αναγκάζουν την Τουρκία να απαντήσει με επιθετικό τρόπο. Η Άγκυρα προσπαθεί έτσι να διαφυλάξει το «κεκτημένο» που θεωρεί πως απέκτησε μέσω του τουρκο-λιβυκού μνημονίου, που στηρίζει το δόγμα της «Γαλάζιας Πατρίδας».
Συνολικά, η αυξανόμενη επιθετικότητα της τουρκικής προπαγάνδας απέναντι στην Ελλάδα αποτυπώνει την προσπάθεια της Άγκυρας να ενισχύσει τη θέση της στη διεθνή σκακιέρα, αξιοποιώντας κάθε ευκαιρία, είτε αυτή προέρχεται από τα ενεργειακά ζητήματα είτε από τη συγκρουσιακή κατάσταση στη Μέση Ανατολή, με στόχο να θέσει υπό αμφισβήτηση τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα και να διαμορφώσει ένα νέο πλαίσιο ισορροπιών στην Ανατολική Μεσόγειο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου