ΟΙ ΕΥΘΥΝΕΣ ΤΩΝ ΚΥΒΕΡΝΩΝΤΩΝ-ΜΠΡΕΛΟΚ, ΤΩΝ ΔΙΟΙΚΟΥΝΤΩΝ ΤΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ...

ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΧΩΡΙΣΕΙ Η ΗΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΣΤΑΡΙ

Γράφει ο Νικήτας Αποστόλου

Σε όλα τα ΜΜΕ άρχισε να γίνεται συζήτηση για την προτεινόμενη από τον Πρωθυπουργό θεσμοθέτηση του “γάμου” των ομόφυλων ζευγαριών.

Θεωρώ και εγώ χρέος μου και ως πολίτης της χώρας και ως μέλος της Εκκλησίας να διατυπώσω τη γνώμη μου και να την θέσω στην κρίση των συμπολιτών μου.

Σύμφωνα με τον Αστικό Κώδικα όπως ισχύει ο γάμος αποτελεί δικαιοπραξία. Σύμβαση για νόμιμη συμβίωση ολοκλήρου του βίου ανδρός και γυναικός με σκοπό την δημιουργία οικογένειας (τεκνογονία). 

Για την Εκκλησία είναι περαιτέρω και Ιερό Μυστήριο με το οποίο παρέχεται, στους ερχομένους εις κοινωνίαν γάμου πιστούς χριστιανούς άνδρα και γυναίκα , η Χάρις του Αγίου Πνεύματος, η οποία αγιάζει και ευλογεί και εξυψώνει την ένωσή τους και τους ενισχύει για να πραγματώσουν τον σκοπό του γάμου.

Στα πλαίσια του δόγματος της συναλληλίας Πολιτείας και Εκκλησίας (ανεξάρτητα από το γεγονός ότι ιστορικά η ορθότητά του δεν επαληθεύεται), τέθηκε στο άρθρο 2 του Νόμου 590/1977 "Περί του Καταστατικού Χάρτου της Εκκλησίας της Ελλάδος" διάταξη, που επιβάλλει να συνεργάζεται η Εκκλησία μετά της Πολιτείας, για θέματα κοινού ενδιαφέροντος, και ενδεικτικά αναφέρονται μεταξύ άλλων “τα της χριστιανικής αγωγής της νεότητος” και της “εξυψώσεως του θεσμού του γάμου και της οικογένειας”. 

Με το άρθρο 4 του ιδίου νόμου είναι θεσπισμένο ως καθήκον της Ιεραρχίας να μελετά και να αποφασίζει για τα μέτρα που πρέπει να λαμβάνονται για “την κατά Χριστόν” ζωή του Ιερού Κλήρου και του Χριστεπώνυμου Λαού.

Εφ΄όσον πρόθεση, διακηρυγμένη από τον Πρωθυπουργό στην έκθεση της Θεσσαλονίκης τον παρελθόντα Σεπτέμβριο, ήταν η θεσμοθέτηση επισημοποίησης της συμβίωσης των ομόφυλων ζευγαριών ως “γάμος”, ήταν νομική του υποχρέωση, σύμφωνα με τις ανωτέρω διατάξεις, να ζητήσει την γνώμη της Εκκλησίας και νομικό δικαίωμα του Αρχιεπισκόπου, ως Προέδρου της Ιεράς Συνόδου της Ιεραρχίας, να απαιτήσει από τον Πρωθυπουργό να του κοινοποιήσει εγκαίρως την μελετουμένη νομική ρύθμιση, ώστε να την είχε φέρει στην σύνοδο της Ιεραρχίας για παροχή της γνώμης της προς την Πολιτεία, σύμφωνα με το άρθρο 8 του ανωτέρω νόμου, τον Οκτώβριο που μας πέρασε.

Αυτά δεν έγιναν και συνιστούν νομικά “παραλήψεις οφειλομένων ενεργειών”.

Εκείνο που έγινε είναι ότι στις 14 Δεκεμβρίου 2023 με ανακοίνωσή της η Διαρκής Ιερά Σύνοδος ενημέρωσε τον Λαό ότι το σοβαρότατο αυτό ζήτημα θα εξέταζε η Ιερά Σύνοδος της Ιεραρχίας της Ελλάδος “αναλόγως με τις εξελίξεις”. 

Επίσης στις 10 Ιανουαρίου στην ανακοίνωση της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου δεν αναφέρετε ότι το φλέγον ζήτημα του “γάμου” των ομόφυλων ζευγαριών ήταν αντικείμενο συζήτησης στη διάρκεια των εργασιών της. 

Την ψήφιση ενός τέτοιου νομοσχεδίου είχαν καταδικάσει ήδη οι Μητροπολίτες Αγίου Όρους, Καρπενησίου,Πατρών, Καλαβρύτων και Αργολίδος.

 Στις 13-1-24 ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ - Π Σ Στέφανος Κασσελάκης, συναντήθηκε εθιμοτυπικά με τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο. Με το πέρας της συνομιλίας τους και σε κοινές δηλώσεις των ο Αρχιεπίσκοπος τόνισε: "Ήταν μια συνάντηση γνωριμίας και ανταλλαγής απόψεων σε πράγματα τα οποία είναι γενικά.

 Μιλήσαμε για το έργο της Εκκλησίας, για την πορεία των συζητήσεων μέχρι τώρα Εκκλησίας και Πολιτείας… “Αν πλανάται ένα ερώτημα που μερικοί θέλουν να έχουν μια απάντηση ως προς το θέμα του γάμου των ομοφύλων, εγώ να πω ότι είμαι επιφυλακτικός”, …..., “χρειάζεται να υπάρχει ένα κείμενο, ένας νόμος, για να το δούμε και να τοποθετηθούμε”. 

Τι περιμένει δηλαδή να μάθει ο Αρχιεπίσκοπος; Την έννοια της λέξης γάμος δεν την γνωρίζει; Βρισκόμαστε στα μέσα Ιανουαρίου, η κοινωνία είναι “στα κάγκελα” με το ζήτημα αυτό και σιωπή απόλυτη σχετικά για σύγκληση της Ιεραρχίας.

Η ανωτέρω συμπεριφορά του Αρχιεπισκόπου και της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου δείχνει ότι παραγνωρίζουν το χρέος των ως Ποιμένουσα Εκκλησία παροχής “διακονίας του λόγου” και προς το πολιτικό σύστημα της χώρας μας και προς τον Ελληνικό Λαό. Είναι χρέος των να παρουσιάσουν την Αλήθεια του Χριστού ορθοτομώντας την. Η αλήθεια αυτή για τα ομόφυλα ζευγάρια περιέχεται σε πολλά χωρία της Αγίας Γραφής.

Ενδεικτικά καταχωρώ τα κατωτέρω χωρία. Στο βιβλίο “ Λευϊτικό” της Παλαιάς Διαθήκης Κεφ. 18 στ. 22 αναφέρεται ως βαρύτατο αμάρτημα η ομοφυλοφιλία και στις επιστολές του Αποστόλου Παύλου, προς Ρωμαίους (Κεφ.Α στ. 26-28), Α΄ προς Τιμόθεον (κεφ. Α στ. 8-11) και Α΄ προς Κορινθίους (κεφ. Ε στ. 9-13), την Β΄επιστολή του Αποστόλου Πέτρου (Κεφ.Β΄στ. 5-7) και την Επιστολή Ιούδα στ.7. 

Στους Ιερούς κανόνες της Εκκλησίας μας η αρσενοκοιτία και η παρά φύση ασέλγεια καταδικάζεται (9ος Α΄Οικ. Συνόδου, 7ος και 62ος κανόνες Μ.Βασιλείου, 4ος κανόνας Αγ. Γρηγορίου Νήσσης κ.α.)

Ήδη η επισήμως αναγνωρισμένη από την Πολιτεία Καθολική Εκκλησία με ποιμαντική επιστολή της κατέστησε γνωστόν ότι η θέση της είναι αρνητική στη θέσπιση τέτοιου νόμου.

Επομένως είναι αναγκαία η άμεση σύγκληση της Ιεραρχίας γιατί πρέπει να παράσχει την "διακονία του λόγου" και προς τους βουλευτές πληροφορώντας τους ότι έφ όσον αποδεχθούν τα κυοφορούμενα στο λεγόμενο νομοσχέδιο για “γάμο” των ομόφυλων ζευγαριών τότε θα θέσουν τους εαυτούς τους εκτός Εκκλησίας, έως ότου μετανοήσουν και δημόσια και εμπράκτως ομολογήσουν την αμαρτία τους ζητώντας συγγνώμη. 

Εάν δεν μετανοήσουν αυτοδικαίως δεν θα πλέον είναι μέλη της Εκκλησίας του Χριστού και δεν θα πρέπει να τους επιτρέπεται η συμμετοχή στις θείες λειτουργίες στους Ιερούς Ναούς.

Προ ημερών ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης στην Βουλή κ. Κασσελάκης είχε δηλώσει ότι θεωρεί τον εαυτό του χριστιανό ορθόδοξο και την εορτή των Θεοφανίων είχε μετάσχει σε θεία λειτουργία στην Κων/πολη. Ο ίδιος έχει δηλώσει δημόσια ότι έχει ομοφυλική σχέση και ότι έχει συνάψει “γάμο” στο εξωτερικό για να την νομιμοποιήσει.

Ο Αρχιεπίσκοπός μας και η Ιεραρχία ως σώμα δεν μπορούν να σιωπούν μετά τις δημόσιες αυτές πράξεις των Μητσοτάκη Κασσελάκη και των ομοφωνούντων με αυτούς πολιτικών, γιατί .“Τα δημοσίως λεγόμενα και πραττόμενα, δημοσίως να ελέγχονται” τους υποδεικνύει ο μεγάλος Πατέρας της Εκκλησίας Ιωάννης Χρυσόστομος. (ΕΠΕ 23, 393)

Οφείλουν άμεσα να συνέλθουν σε σύνοδο. Να καταδικάσουν την λεγομένη “ομοφιλοφυλία”. Ασκώντας την “διακονία του λόγου” δημόσια τον πληροφορήσουν με ποιμαντική επιστολή “Προς τον Λαό” ότι δεν μπορεί θεωρεί τον εαυτό του κανείς χριστιανό ορθόδοξο και να ζεί ως τέτοιος . Ότι όποιος ή όποια υπέπεσε σε αυτό το βαρύτατο αμάρτημα οφείλει να μετανοήσει και να διαλύσει την σχέση αυτή.

΄Οτι διαφορετικά, εφ΄όσον θα συνεχίσει να έχει αυτήν την σχέση, η Ιεραρχία έχοντας συνείδηση του καθήκοντος της διαποίμανσης του χριστεπωνύμου πληρώματος της Εκκλησίας και σύμφωνα με την διάταξη του άρθρου 4 του Νόμου 590/1977 "Περί του Καταστατικού Χάρτου της Εκκλησίας της Ελλάδος" με μεγάλη λύπη της θα πάρει απόφαση "δια την επιβολή της ποινής αφορισμού κατά τα υπό των Ιερών Κανόνων οριζόμενα", για όποιον δημόσια δηλώνει ότι είναι αρσενοκοίτης ή έχει βίο λεσβιακό ή υποστηρίζει ως αποδεκτή για χριστιανό μια τέτοια συμβίωση.

Εύχομαι ο Θεός να τους φωτίσει να το κάνουν πριν ψηφισθεί το τερατούργημα (νομοσχέδιο).

Επί πλέον να να αποστείλουν στους Εφημέριους των Ιερών Ναών εγκύκλιο με την οποία να τους επιστήσουν την προσοχή στην εφαρμογή του άρθρου 8 παρ. 5 του κανονισμού υπ΄ αριθ. 305/2018 «Περί Εφημερίων και Διακόνων» (ΦΕΚ Α΄ 153/22.8.2018) σύμφωνα με την οποία ο κάθε εφημέριος Ιερέας στην Ενορία του, με μέριμνα του οφείλει να συντάσσει και να διατηρεί κατάλογο των ενοριτών της κάθε Ενορίας , σύμφωνα με τις οδηγίες του Μητροπολίτου του στους οποίους βεβαίως δεν θα γίνονται δεκτοί όσοι δημόσια ομολογούν ότι δεν μετέχουν στα μυστήρια της Εκκλησίας.

Για την υλοποίηση της ανωτέρω διάταξης του ανωτέρω κανονισμού, απαιτείται συγκατάθεση και ενημέρωση του "υποκειμένου", δηλαδή ατομικά του κάθε ενορίτη πιστού Χριστιανού, για την συμπερίληψή του στον κατάλογο. 

Άρα,οι εφημέριοι των Ιερών Ναών με ανακοίνωσή των με ετήσιες ανακοινώσεις να καλούν τους Ορθοδόξους Χριστιανούς, που κατοικούν στην Ενορία τους, εφ΄όσον το επιθυμούν να περιληφθούν στον κατάλογο των ενοριτών της Ενορίας των, να προσκομίσουν σχετική υπεύθυνη δήλωση του άρθρου 8 του Νόμου1599/1986 στον Εφημέριο της Ενορίας των και να δηλώνουν ότι επιθυμούν την εγγραφή των. Ο ανωτέρω κατάλογος να επικαιροποιείται κατ΄έτος με την ίδια διαδικασία."

Βεβαίως η κατάρτιση του καταλόγου των ενοριτών της κάθε Ενορίας είναι αναγκαία “εκ των ουκ άνευ” και για την ολοκληρωμένη, την ουσιαστική λειτουργία της Ενορίας.

Γνωρίζοντας οι Ιερείς μας με βάση τον ανωτέρω κατάλογο τους πιστούς, μπορούν να τους καλούν σε συνελεύσεις όπου, το πρώτο που θα επιτευχθεί, θα είναι η αλληλογνωριμία των πιστών. 

Ο απόστολος Παύλος στην Α’ προς Κορινθίους επιστολή (κεφ. ια’, 20) μάς ομιλεί για την «επί το αυτό» σύναξη των Χριστιανών. Εκεί οι ενορίτες θα αντιληφθούν και θα βιώσουν ότι η πίστη τους δεν είναι μια ατομική τους υπόθεση και οι υποχρεώσεις των δεν εξαντλούνται στην ατομική συμμετοχή των στην θεία Λειτουργία τις Κυριακές και Εορτές.

 Εκεί στην ενορία θα βιώσει ο Χριστιανός ως μέλος της ευρύτερης πνευματικής οικογένειάς του, και τους άλλους ενορίτες ως πνευματικούς του αδελφούς. 

Στην ενορία του ο Χριστιανός θα βιώνει το γεγονός ότι η Εκκλησία δεν είναι κάτι το γενικό, αόριστο, αφηρημένο, αλλά ότι η συγκεκριμένη σύναξη είναι η πραγματικότητα, που καθιστά στον κάθε χριστιανό μέλος του “σώματος Χριστού”(Α΄Κορ. Κεφ.12). Εκεί θα συζητήσει μαζί τους, να προσδιορίσουν μαζί με ποια έργα η πίστη τους θα διατηρείτε ζωντανή.

Εκεί στη “ζώσα” ενορία, γεγονότα όπως η βάπτιση νέων μελών θα πάψει να είναι για την ενορία κάτι αδιάφορο ή ιδιωτική υπόθεση των συγγενών του βαπτιζομένου, αλλά θα είναι γεγονός κατ’ εξοχήν εκκλησιολογικό. 

Το μυστήριο του γάμου επίσης . Όλα τα μυστήρια, η λατρεία και οι πράξεις και θεσμοί της Εκκλησίας που έχουν εκκλησιολογικό χαρακτήρα θα αναζωγονηθούν .

Πετυχαίνοντας αυτά οι ενορίτες θα αισθάνονται ότι τα πρόσωπα τους γίνονται αποδεκτά στην Ενορία “εν αγάπη”. Ότι ο ιερέας είναι ο πνευματικός τους πατέρας που τους δέχεται, όπως ο Χριστός δέχεται τον κάθε άνθρωπο. 

 Ότι είναι εκείνος που μεριμνά για τη λατρευτική και την πνευματική ζωή των και για όλα τα ζητήματα, τα οποία αφορούν στην πνευματική, την προνοιακή και την υλική ζωή της ενορίας των.

Εκεί ο πιστός με την βοήθεια της διακονίας του λόγου θα εμπεδώσει το χρέος του την όλη ζωή του να την ζεί ως πιστός χριστιανός και να μην είναι “χριστιανός” στον Ιερό Ναό και εγωκεντρικός υλιστής έξω από αυτόν.

Ο Αρχιεπίσκοπός μας και η Ιεραρχία ως σώμα δεν μπορούν να σιωπούν μετά τις δημόσιες αυτές πράξεις του κ. Κασσελάκη, γιατί “Τα δημοσίως λεγόμενα και πραττόμενα, δημοσίως να ελέγχονται” μας λέει ο μεγάλος Πατέρας της Εκκλησίας Ιωάννης Χρυσόστομος. (ΕΠΕ 23, 393)

Ασκώντας την “διακονία του λόγου” δημόσια οφείλουν να τον πληροφορήσουν ότι δεν μπορεί θεωρεί τον εαυτό του χριστιανό ορθόδοξο και να ζεί ως “αρσενοκοίτης” . Οφείλει να μετανοήσει αναγνωρίζοντας ότι έχει υποπέσει σε βαρύτατο αμάρτημα και να διαλύσει την σχέση αυτή.

΄Οτι διαφορετικά, εφ΄όσον θα συνεχίσει να έχει αυτήν την σχέση, η Ιεραρχία έχοντας συνείδηση του καθήκοντος της διαποίμανσης του χριστεπωνύμου πληρώματος της Εκκλησίας και σύμφωνα με την διάταξη του άρθρου 4 του Νόμου 590/1977 "Περί του Καταστατικού Χάρτου της Εκκλησίας της Ελλάδος" με μεγάλη λύπη της θα πάρει απόφαση "δια την επιβολή της ποινής αφορισμού κατά τα υπό των Ιερών Κανόνων οριζόμενα".

Η πίστη μας βάλλεται πλέον ευθέως από τους ευαγγελιζομένους την εωσφορική παγκοσμιοποίηση, που προωθείται από αφανές κέντρο (όργανο του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος κατά την εκτίμησή μου).

Το βεβαιώνεται αυτό ο οποιοσδήποτε καλόπιστος άνθρωπος όταν πληροφορείται ότι προπαγανδίζεται η αποκαλούμενη "ανθρωπιστική ηθική" που έχει το δόγμα “ηθικό είναι να κάνεις ότι σε κάνει να νιώθει καλά”. 

Για τους δύσπιστους συνιστώ να ανατρέξουν στις σελίδες 229-233 του βιβλίου με τον τίτλο "Homo Deus" έκδοση “αλεξάνδρεια” του Yuval Noah Harari καθηγητή στο Εβραϊκό Πανεπιστήμιο της Ιερουσαλήμ, που ευαγγελίζεται τον "Μεγάλο Αδελφό" που στο μέλλον θα παίρνει τις "καλύτερες" αποφάσεις για λογαριασμό των ανθρώπων.!!

Νικήτας Αποστόλου