Κυριακή 20 Σεπτεμβρίου 2020

ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΟΓΟ, ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΠΙΔΑ ΣΤΟ ΜΑΝΤΡΩΜΑ ΤΗΝ ΑΠΙΣΤΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΠΕΛΠΙΣΙΑ


HOW WE CAN ESCAPE FROM CHICKENS FACTORY? 




 Γράφει ο Κωνσταντίνος Καλιμαυκίδης

Και τι κάνουμε με τους κλούβιους και τα κλούβια μυαλά;

Ακούγοντας μια ομιλία του άξιου Επισκόπου Μητροπολίτου Μόρφου Κυρίου Νεόφυτου, όπου είπε: « ε΄όσοι είστε από΄60 και πάνω είστε αλλιώς, όσοι από 60 και κάτω αλλιώς».

Εννοούσε ότι έχει αλλάξει ο τρόπος σκέψης και πίστης. Μεγάλη αλήθεια και σωστή διαπίστωση.


Είπε ο Άγιος Μόρφου ότι είναι η εποχή ομολογίας των επισκόπων και των στρατηγών θα συμπληρώσω εγώ.

Οι πρώτοι είναι ηγέτες πνευματικοί οδηγοί των πιστών στην μάχη της σωτηρίας των ψυχών, κατά την διδασκαλία του Κυρίου.
Αρκεί να είναι τηρητές των λόγων και των κανόνων που παρέλαβαν.

Οι δεύτεροι είναι οι ηγέτες που θα οδηγήσουν τα σώματα των στρατιωτών στο απευκταίο πεδίο της μάχης.

Υπεύθυνοι φύλακες δια της ισχύος των όπλων τους του Συντάγματος, της Πατρίδος,της Χώρας, του Λαού και του Έθνους.

Άρα τι μας λέει ο Επίσκοπος της Μόρφου;

Ενώ είναι κάτω από τα 60 το διαπίστωσε χαρισματικά και με βάση τις αγιασμένες πηγές του.

Δηλώνει και επισημαίνει την επιτυχία του σκοπού και των μεθοδεύσεων που επιδρούν στην κοινωνία και στα μυαλά των ανθρώπων.

Της πολιτικής που συστηματικά εφαρμόζεται από όλες τις κυβερνήσεις σε Ελλάδα και Κύπρο επί δεκαετίες,με αποτέλεσμα την ορατή αλλοτρίωση του τρόπου σκέψης και συμπεριφοράς του λαού σε κάθε τομέα δράσης, ακόμα και του τρόπου πίστης.

Είναι μια παραδοχή της συλλογικής αποτυχίας στο έργο που καλούνταν να προσφέρουν οι πνευματικοί ηγέτες και οδηγητές,
πάνω από όλους τους θεσμούς και διοικητικούς φορείς της πολιτείας.

Έργο που προβλέπεται και επιβάλλεται από το μοναδικό παγκοσμίως σύνταγμα μας, που επικαλείται και ορίζεται 
«εις το όνομα της Αγίας και Ομοουσίου και Αδιαιρέτου Τριάδος» όπως το όρισαν οι αγωνιστές θεμελιωτές του συγχρόνου κράτους μας και όχι απλώς στο όνομα του λαού και της χώρας .

Στο ίδιο πνεύμα και ο εθνικός ύμνος αναφέρεται στο ιδανικό της Ελευθερίας των Ελλήνων και όχι άμεσα στους Έλληνες ή την Ελλάδα.

Ευρίσκεται έτσι σε συνάφεια με την απόλυτη ελευθερία εν αγάπη που περιλαμβάνεται στο όνομα της Αγίας Τριάδος. 

Άρα προς τι τα επιμέρους άρθρα και νόμοι, οι ορκωμοσίες, δεήσεις και τελετές, αν δεν είναι σύμφωνες και συμβατές με τον
ορισμό και την αρχική επίκληση.

Τι χρειάζεται ο Αρχιεπίσκοπος για να ορκίσει την κυβέρνηση, όπως τους βασιλείς παλαιότερα, ο ιερέας στην ορκωμοσία των στρατιωτικών -στρατιωτών και ο όρκος στους κρατικούς υπαλλήλους και λειτουργούς.

Δεν είναι δέσμευση και μπαμπούλας ο όρκος που ρητά απαγορεύεται από τον Χριστό.

Δίνεται κατ ανάγκη ως πνευματική δέσμευση .

Ακυρώνεται όταν κανείς δεν μπορεί να ελέγξει πνευματικά, την συμβατότητα των έργων και των πράξεων με τον όρκο που δόθηκε και να στιγματίσει την επιορκία και δεν μιλώ για την ιερά εξέταση των καθολικών.

Πρακτικά άκυρος ο ίδιος ο Αρχιεπίσκοπος και οι όρκοι, αν δεν υπάρχει διαχωρισμός αρμοδιοτήτων και ρόλων της πολιτείας και της Ιεραρχικής συνοδικής δομής του συνόλου της εκκλησίας .

Είναι άχρηστος ή επιβεβλημένος ο πνευματικός έλεγχος των προσώπων των υποκειμένων σε όρκο, την στιγμή που απαιτείται ψυχολογικό τέστ υποψήφιου αστυνομικού.

Ποιος ή ποιοι έχουν σήμερα το πνευματικό ανάστημα ενός Χρυσοστόμου για ανάλογο έλεγχο της κρατικής ηγεσίας ή του 
Μάρκου του Ευγενικού για έλεγχο της ιεραρχίας σε κανονικά θέματα..

Ο αρχιεπίσκοπος και η περί αυτόν Δ.Ι.Σ, αν έρθουν σε συναίσθηση και τολμήσουν να το κάνουν θα πρέπει να αρχίσουν πρώτα από τον εαυτό τους.

Ας προσευχηθούμε να τους φωτίσει το άγιο Πνεύμα που επικαλούνται, για να το κάνουν.

Το λέει ο μόνος βοών μετά παρρησίας εν τη προσφυγιά της Μόρφου, το λάθος του κλεισίματος των ναών που δεν θα επαναληφθεί .

Δεσπότης και ποιμένας άξιος και Λογικός κατά τον Θεό και Λόγο, προς το λογικό ποίμνιο του, με συναίσθηση και ευθύνη, ότι πρέπει μου φυλακή κατά τα το αποστολικό πρότυπο.και όχι μόνο λιβάνισμα.

Μόνος κατά τους κανόνες, διακριτικός, παραινετικός, ενωτικός, ομολογητής ανάμεσα σε αρχιερατική πολυγνωμία και υπό
αρχιεπισκοπική ενυπόγραφη διεθνή συμφωνία απαλλαγής ευθυνών, διαστρεβλωτικής των γραφών ιερών και ιστορικών...

Αρκούν αυτά και όποιος θέλει να καταλάβει, το κατάλαβε και μη μου πει ότι θα έχουμε θεοκρατικό καθεστώς όπως το ισλαμικό Ιράν.

Μιλάμε για την Ελλάδα της ελευθερίας της σκέψης,του πνεύματος, της φιλοσοφίας, των επιστημών και της άμεσης δημοκρατίας
στις παραδοσιακές κοινωνικές και κοινοτικές δομές που με Καποδιστριακούς νόμους καταργήθηκαν για λόγους αποκέντρωσης.

Εδώ γελάμε.

Μιλάμε για τον τόπο με το τέλειο εργαλείο της γλώσσας που αν γνωρίζεις λίγο την χρήση του, φτιάχνεις λογικά έργα και συνειρμούς θαυμάσιους προς κατανόηση σοφίας και εμπέδωση πίστεως εν ελευθερία επιλογής. 

Από την τεχνική μου εμπειρία γνωρίζω ότι εργαλείο που έχεις στο χέρι σου και κάνεις σωστά την δουλειά σου, το προσέχεις και το συντηρείς σαν τα μάτια σου για να συνεχίσει να δουλεύει,δεν του βγάζεις τα μάτια γιατί θα μείνεις κουλός και θα ψάχνεσαι.

Στραβοί κομπογιανίτες και τσιράκια στο υπουργείο παιδείας χρόνια τώρα βγάζουν τα στραβά τους προσπαθώντας να το καταστρέψουν και ακόμα αντέχει λόγω ποιοτικής δομικής διαφοράς. 

Εγώ που λίγο τα κατάλαβα και τα γράφω ανήκω στην γενιά που τους ξέφυγε, πριν το μάντρωμα και το ξεπουπούλισμα.

Δεν είμαι λόγιος ή διανοούμενος, αλλά ένας απλός μάστορας ίσως λίγο αγαθός που γράφει επώνυμα χωρίς να κρύβεται,
γιατί κρύβεται μόνο αυτός που φοβάται και ο ένοχος.

Φαντάσου τι θα λένε και τι σκέφτονται οι λόγιοι, οι σοφοί ή οι φωτισμένοι και Άγιοι, όταν αποφασίσουν να μιλήσουν.

Τι έχω να χάσω πέρα από την σωτήρια ελευθερία της ψυχής μου;

Τα επόμενα 20; 30; χρόνια της σύνταξης;

Άσε που αμφιβάλω αν θα υπάρχει ο κρατικός φορέας που μου την καταθέτει αναγκαστικά και παράνομα σε ιδιωτική τράπεζα
παραβιάζοντας μονόπλευρα την μεταξύ μας ασφαλιστική σχέση, του πολίτη ασφαλισμένου και του κρατικού ασφαλιστικού ιδρύματος .

Αυτό το ίδρυμα που ζητά και επιβάλει την παρέμβαση τρίτου ιδιώτη, της Τράπεζα στην διμερή σχέση.

Χωρίς δικαίωμα επιλογής καταναγκαστικά και με υποχρεωτική την χρήση της κάρτας συναλλαγών σήμερα και της όποιας κάρτας αύριο για το καλό μου και προς διευκόλυνσή μου. 

Μπήκα στο γυμνάσιο τον Σεπτέμρη του 67, υπολογίστε την ηλικία μου.

Μου δίδαξαν σωστά αρχαία, ιστορία, θρησκευτικά, ικανή βάση για περεταίρω έρευνα και κατανόηση για να μπορώ να έχω την στοιχειώδη γνώση για να εκφράζω γνώμη.

Παρ΄όλα αυτά έφαγα το πολιτικό παραμύθιασμα και όταν το αντιλήφθηκα απλά μετανόησα και φροντίζω να μην το ξαναφάω.

Η περίφημη μετάνοια ως μόνη προϋπόθεση σωτηρίας, πολιτική και πνευματική.

Προσπαθώ στη βάση αυτή να αλλάζω τον εαυτό μου καθημερινά και όπου φρακάρω ζητάω βοήθεια από αυτόν-ους που εμπιστεύομαι και πιστεύω.

Μπαίνω κάτω από το πετραχείλι, εγώ που κάποτε όταν έβλεπα παπά μαζί με τους φίλους μου λέγαμε πιάσε κόκκινο, αμέσως μετά όταν έγινα πατέρας στα νιάτα μου.

Από δέος, αμηχανία και αδυναμία αντίληψης από που ήρθε αυτό το πλασματάκι που κρατούσα στα χέρια μου.

Αυτό το μικρό και αδύναμο βρέφος, με έκαμε να αντιληφθώ την δική μου ευθύνη την αδυναμία και την ανεπάρκειά μου, κάτι που με οδήγησε στο Θείο Βρέφος.

Πάντοτε με τα λάθη μου απέναντι σε Αυτό και αυτό που κρατούσα στα χέρια μου και στα άλλα δύο παιδιά που μου χάρισε. 

Και έχεις σήμερα δήθεν θρήσκους δεξιούς πατριώτες να φοράνε τον επιβαλλόμενο φερετζέ σε συνοδοιπορία με δήθεν αντιδραστικούς αριστερούς επαναστάτες υπακούοντας στην σωτήρια σύσταση από τους δήθεν Ιεράρχες .

Οι τελευταίοι ξεδιάντροπα δηλώνουν έτσι την συλλογική αποτυχία του έργου της κατήχησης που ορκίστηκαν να πράττουν
λειτουργικά σε κάθε εκκλησιαστική ενοριακή σύναξη ,απέναντι σε μας τα πνευματικά τους τέκνα,λες και είμαστε ορφανά ή μπάσταρδα παιδιά νόθα αγνώστου πατρός.

Αδιάντροπα δηλώνουν την παράβαση της εντολής Του Ουράνιου Πατέρα μας «πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τα έθνη» και μας άφησαν ακατήχητους .

Δηλώνουν την λιποταξία τους από τον σχηματισμό που εντάχθηκαν ενδεδυμένοι το ιερό σχήμα και την στολή του ράσου.

Εντάχθηκαν μισθοδοτούμενοι υποτελείς στο σχηματισμό της κοσμικής εξουσίας, μιμούμενοι τους πεπτωκότες εκ της τάξεως των αγγέλων.

Εκεί ευτυχώς παρενέβη ο Ταξίαρχος Αρχάγγελος Μιχαήλ και με το  «στώμεν καλώς» σταμάτησε την πτώση όλων.

Άραγε υπάρχει ελπίδα να συμβεί κάτι ανάλογο για να σταματήσει την πτώση και την κατρακύλα μας ή μοιρολατρικά και δι΄ ευχών των αποστατών οδεύουμε άβουλοι στο ανάθεμα του Λόγου της πίστεως .

Ανάθεμα και του Ελληνικού λόγου, κατά το «Ιουδαίοις μεν σημείον, Έλλησιν δε λόγος»...

Υπάρχει ελπίδα, αρκεί στο παρά πέντε όπως ο ληστής να αλλάξουμε μυαλά και να μετανιώσουμε για τα λάθη μας και την αδύναμη πίστη μας, να ελπίσουμε στην αγάπη Του, πριν υποκύψουμε φοβισμένοι στον θάνατο τον σωματικό ή τον πνευματικό.

Να μην υποκύψουμε απελπισμένοι στον φόβο του ιού που διασπείρουν ως ιοβόλοι όφεις και να μείνουμε «στο δόξα σοι Χριστέ η ελπίς ημών δόξα σοι».

Αν ψιλοκαταλάβουμε αυτήν την ελπίδα,δεν θα είμαστε ποτέ φοβισμένοι και απελπισμένοι ούτε μπροστά στην ασθένεια
ούτε μπροστά στον ίδιο τον θάνατο ,αφού η ελπίδα μας πηγάζει μέσα από το γεγονός της Ανάστασης.

Όπως λέει και ο Πανιερώτατος Μόρφου, «άντε να δω την μαγκιά μας».

Ρεαλιστικά ερχόμενοι στα καθ υμάς είναι ο μόνος δρόμος να ξεφύγουμε από το chickens factory που μας κλείνουν για να μας παίρνουν τα αυγά, αφού επί χρόνια μας κάνουν όπως θέλουν.

Δηλαδή κότες.

Συνεχίζεται στο επόμενο η κατάθεση της προσωπικής εμπειρίας για το πως σταδιακά, μας κατάντησαν κότες, πάντοτε ανοικτά για συζήτηση και σχόλια, όμως χωρίς κακαρίσματα.

Κωνσταντίνος Καλιμαυκίδης



2 σχόλια: