Κυριακή 28 Σεπτεμβρίου 2025

Ο ΙΕΡΟΣ ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΜΕΤΑΦΕΡΕΤΑΙ ΑΠΟ ΕΚΕΙΝΟΝ ΜΕΣΩ ΣΚΕΥΩΝ ΕΚΛΟΓΗΣ ΤΟΥ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΑΓΡΑΜΑΤΩΝ...(ΑΠΟ ΤΟ ΑΡΧΕΙΟ ΤΗΣ ΜΑΚΑΡΙΣΤΗΣ ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑΣ ΤΗΣ ΣΤΕΡΕΑΣ)

ΔΕΝ ΑΛΛΑΞΑ Ο ΘΕΟΣ, ΜΙΛΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΟΠΩΣ ΤΟΝ ΠΑΛΑΙΟ ΚΑΙΡΟ


ΜΕΓΑ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ
ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ ΣΚΕΠΕ, ΣΩΣΟΝ ΗΜΑΣ

+++ 

 Έλα παιδί μου, 
ΕΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙ ΑΓΙΩ, Ο ΚΥΡΙΟΣ, Ο ΘΕΟΣ, 
με απλό λόγο Εγώ να σου πω,
 με ποιους τρόπους και τον τώρα έσχατο καιρό, 
προς εσένα ομιλώ.

Κατά πρώτον, σου ομιλώ 
διά ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΜΟΥ ΓΡΑΦΗΣ, 
διά της κάθε μίας ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗΣ ΜΟΥ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ, 
ομιλώ διά των ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ 
που σε εσένα αναλύουν το βάθος 
της πνευματικής ουσίας. 

 Σου ομιλώ και με τα θαύματα των Αγίων μου, 
που και τώρα στα χρόνια της αποστασίας, 
της απιστίας, γίνονται συνεχώς.

 Μα εσύ άνθρωπε δυστυχώς τα προσπερνάς, 
δεν τα κατανοείς, τα αποβάλλεις αυτά, 
δεν τα βλέπεις, εθελοντικά τα αγνοείς. 

 Σου ομιλώ ψυχή μου διά των δοκιμασιών, 
διά των γεγονότων εδώ, 
διά των θλίψεων των πολλών. 

 Θέλω με αυτά τα περιστατικά, 
να σε αφυπνίσω, να σε ταρακουνήσω, 
σε ΜΕΤΑΝΟΙΑ να σε ωθήσω, 
μα εσύ εξακολουθείς
 σε πνευματική αδιαφορία να οδοιπορείς. 

 Σου μιλώ ΜΕ ΤΑ ΣΗΜΕΙΑ ΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ 
για να σε ξυπνήσω,
 από την ψυχική σου νέκρωση να σε αναστήσω. 

 Μα εσύ και πάλι ΝΕΚΡΟΣ ΜΕΝΕΙΣ, 
τίποτα δεν σε αγγίζει τεκνίο μου αγαπητό. 

 ΚΑΙ ΤΙ ΔΕΝ ΚΑΝΩ Ο ΘΕΟΣ.

Εκκενούμαι, φωτίζω αγγραμμάτους αλιείς 
και σε ετούτη την αποστατούσα εποχή, 
για Εμέ, ΜΕ ΧΑΡΗ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ,
 σε εσένα μιλούν, τα Θεία ρήματα μου 
γράφουν σε ένα απλό χαρτί,
 Εμέ ομολογούν σε διάλεκτο απλή. 
 
Γιατί δεν έχουν τα πιστά μου αυτά παιδιά,
 χαρτιά και διπλώματα Πανεπιστημιακά, 
έχουν μόνο πίστη, θέληση 
για Εμένα να εργαστούν σε έργο Ιεραποστολικό, 
αφιλοκερδώς, ανιδιοτελώς να δοθούν. 

 Μα όμως εσύ, ο υψηλά ιστάμενος, 
τα χτυπάς, τα εκδιώκεις, τα κυνηγάς, 
ΟΠΩΣ ΕΓΙΝΗ ΚΑΙ ΣΤΟ ΛΥΚΑΒΗΤΤΟ. 
 
Κινείσαι ναι, ΑΠΟ ΦΘΟΝΟ ΣΑΤΑΝΙΚΟ, 
γι’ αυτό κι Εγώ, άνθρωπε της γης, 
ΑΠΕΣΥΡΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΜΕΓΑΛΟΥΣ 
ΤΟ ΔΩΡΟ ΤΗΣ ΧΑΡΙΤΟΣ ΜΟΥ, 
ΤΗΝ ΔΙΝΩ ΣΤΟΝ ΦΤΩΧΟ ΛΑΟ ΜΟΥ.

 Εξέλεξα ΝΑΙ, τα φτωχά, τα ασήμαντα, 
τα εξουθενωμένα παιδιά 
διά να καταισχύνω διά αυτών 
ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΣΟΦΙΑ. 

 Δεν δικαιολογείσαι ΟΧΙ, ανθρώπινη καρδία, 
να λες: «ΤΟΝ ΚΑΙΡΟ ΕΚΕΙΝΟ» 
ΓΙΑΤΙ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΤΗΝ ΘΕΙΑ ΜΟΥ ΧΑΡΗ 
Ο ΘΕΟΣ ΣΟΥ, ΣΟΥ ΔΙΝΩ. 

 Σου ομιλώ με χίλιους τρόπους
 για να σε εισαγάγω, 
ΔΙΑ ΤΗΣ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ ΣΟΥ, 
ΣΤΟΥΣ ΟΥΡΑΝΙΟΥΣ ΤΟΠΟΥΣ.


ΑΜΗΝ 
 
+++



7 σχόλια:

  1. 1) † Κυριακή Α’ Λουκά (Η θαυμαστή αλιεία και οι πρώτοι μαθηταί):

    https://alopsis.gr/announcement/kyriaki-a-loyka-i-thaymasti-alieia-kai

    * * *

    2) ΠΑΤΕΡΙΚΟΝ ΚΥΡΙΑΚΟΔΡΟΜΙΟΝ.
    Κυριακὴ Α΄ Λουκᾶ.

    https://kirigmata.blogspot.com/search/label/ΠΑΤΕΡΙΚΟΝ%20ΚΥΡΙΑΚΟΔΡΟΜΙΟΝ%20Λουκᾶ%20Α΄

    * * *

    3) Άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης:
    Περί λογισμών και νοεράς προσευχής.

    Μιλά ο Μητροπολίτης Λεμεσού π. Αθανάσιος.

    https://www.youtube.com/watch?v=p17MqBWk2MQ

    * * *

    4) Άγιος Επίσκοπος, Ιγνάτιος Μπριαντσανίνωφ.
    Έργα 4 – Ασκητικές εμπειρίες Δ΄.

    Έκδοση: Ιερά Μονή Παρακλήτου, Ωρωπός Αττικής 2012.

    https://greekdownloads.wordpress.com/2023/11/20/άγιος-ιγνάτιος-μπριαντσανίνωφ-έργα-4

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Έχουμε έναν τόσο πλούσιο Θεό, που έχει τόσο μεγάλη Χάρη, και όμως ζούμε τόσο φτωχά. Λυπούμαστε για το παραμικρό, αυτό είναι κατάντημα. Έπρεπε να είμαστε διαρκώς χαρούμενοι. Έπρεπε η ζωή μας να είναι διαρκώς μια καθημερινή έκπληξη. Δεν υπάρχει μέρα που να μην μας δίνη ο Θεός μια καινούρια αίσθηση της αιωνίου ζωής.

    Οσιος Σωφρόνιος Σαχάρωφ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ὁ Θεός ἐνεργεῖ ὅταν ἀδυνατοῦμε
    -------------------------------------------------------

    «Ρίψατε ἐπ᾽ Αὐτὸν πᾶσαν τὴν μέριμναν ὑμῶν, ὅτι Αὐτῷ μέλει περὶ ὑμῶν» (Α´ Πέτρου ε´, 7).

    Ὅταν ὁ ἄνθρωπος ἀισθάνεται τὴν ψυχή του στενεμένη καὶ τὸν νοῦ του φορτωμένο μὲ ἀγωνία, ὅταν κάθε ἡμέρα μοιάζει σὰν φορτίο ἀβάσταχτο καὶ ἡ ἐλπίδα ἀσθενεῖ, τότε ἀκριβῶς ἐκεῖ ὁ Θεός ἀπλώνει τὴν ἄχραντη χεῖρά Του. Διότι ὁ Κύριος δὲν ἐπιτρέπει νὰ φθάσουμε σὲ ὅρια ἀπελπισίας, ἀλλὰ μὲ παιδαγωγικὴ στοργὴ μᾶς ἐπιτρέπει δοκιμασίες, γιὰ νὰ γνωρίσουμε τὴν ἀλήθεια τῆς ἀδυναμίας μας καὶ νὰ ἀναθέσουμε ὅλη μας τὴν ζωή στὴν Πρόνοιά Του.

    Οἱ Ἅγιοι Πατέρες μᾶς διδάσκουν ὅτι ὁ πειρασμὸς καὶ ἡ θλίψη γίνονται ὁδοδείκτες σωτηρίας, ἐφ᾽ ὅσον ἐν αὐτοῖς ἀναζητοῦμε τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ. «Ἐν θλίψει ἐμνήσθην Σου, Κύριε», ψάλλει ὁ προφητάναξ Δαβίδ (Ψαλμὸς 118). Διὰ τῆς θλίψεως ἡ καρδιὰ ταπεινώνεται, ἀνοίγεται στὴν προσευχὴ καὶ εὑρίσκει τὴν ἀληθινὴ παρηγορία.

    Ἡ ἀγωνία, ὅταν γίνεται προσευχή, μεταμορφώνεται σὲ χάρη. Καὶ ὅταν ὁ ἄνθρωπος ἀναστενάζει ἐμπρός στὸν Σταυρὸ τοῦ Χριστοῦ, τὴν ἴδια στιγμή ἐνεργεῖ μυστικὰ ὁ Θεός, ἔστω κι ἂν δὲν φαίνεται ἀμέσως. Τότε ἐκείνος, ποὺ ἐνόμιζε ὅτι εἶναι μόνος, ἀνακαλύπτει ὅτι ποτὲ δὲν ἦταν ἔρημος.

    Ἀς μὴν τρομάζουμε, λοιπόν, μπροστὰ στὰ κύματα τῆς ζωῆς· ὁ Χριστὸς κοιμᾶται φαινομενικὰ στὴ βάρκα, ἀλλὰ ὁ ἴδιος εἶναι ποὺ ἡσυχάζει τὴν τρικυμία, ὅταν ἐμείς κράζουμε πρὸς Αὐτόν.

    Ὅποιος πιστεύει καὶ ἐλπίζει στὸν Θεό, βρίσκει δύναμη μέσα στὴν ἀδυναμία, φῶς μέσα στὸ σκοτάδι, ἀνάπαυση μέσα στὴν ταραχή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ειπέ μοι, ώ Φιλάγαθε και Φιλόψυχε Ιησού μου γλυκύτατε και Χριστέ μου ηγαπημένε, ποίος δι’ εμέ σε επαρεκάλεσε, και ποιος επροσευχήθη να με φέρεις εκ του μηδενός εις τον κόσμον και να γεννηθώ σε γονείς καλούς και πιστούς χριστιανούς, όπου τόσοι άλλοι γεννώνται σε Τούρκους, Φράγκους, Μασόνους, Εβραίους και ειδωλολάτρες και λοιπούς, όπου δε Σε πιστεύουν και είναι ως να μην είχαν τελείως γεννηθεί και κολάζονται αιωνίως;
    Πόσο λοιπόν εγώ πρέπει να Σ’ αγαπώ και να Σ’ ευχαριστώ για την τόσο μεγάλη Χάρη και ευεργεσία, όπου μου έκανες; Και το αίμα μου να χύσω δε δύναμαι να Σε ευχαριστήσω!

    Αλλά και πάλι, Σωτήρα μου γλυκύτατε, ποίος δι’ εμέ σου ηύχετο να με υπομένεις τόσα έτη από παιδικής ηλικίας αμαρτάνοντα και δε με βαρέθηκες, όπου με έβλεπες αδικούντα, κλέπτοντα, οργιζόμενο, πορνεύοντα, πλεονέκτη, φθονερόν, ζηλότυπον και εν πληρώματι όντα πάσης κακίας και Σε το Θεό μου δια των έργων μου υβριζόμενον;
    Συ δε ο Κύριός μου δεν έστειλες θάνατο να με πάρει εν αμαρτίαις, όπου εάν απέθνησκα, αιωνίως θα κολαζόμουν, αλλά μακροθύμως με υπέμεινες!
    Ώ της αγαθότητός Σου Κύριε!

    Αλλά και πάλι, ποίος δι’ εμέ Σε ικέτευε να με φέρεις εις μετάνοιαν και εξομολόγησιν;

    Ώ, της Μεγαλοσύνης Σου Κύριε, ώ, της φρικτής Σου και μεγίστης οικονομίας! Ώ, της πλουσίας Σου Δωρεάς, Δέσποτα!, Ώ, των ακενώτων θησαυρών και ανεκδιηγήτων Σου Μυστηρίων! Τις μη φρίξει θαυμάζων την Σην αγαθότητα; Τις μη εκπλαγεί ορών τον Σον πλούσιο Έλεος; Ο Δεσπότης και Κύριός μου σταυρώνεται, δια να σώσει τον σταυρώσαντα!
    Εγώ, δια το συνεχώς αμαρτάνειν, σταυρώνω τον Πλάστη μου και Εκείνος με ελευθερώνει! Ώ, γλυκεία Αγάπη Ιησού! Πόσον Σου είμαι χρεώστης !

    Όχι Χριστέ μου, ότι πρέπει να Σε αγαπώ δια την Αιώνιον Ζωήν, όπου υπόσχεσαι να μου δώσεις!
    Όχι επειδή λέγει, ότι θα μου δώσεις την Χάριν Σου, μήτε χάριν της υποσχεθείσης ημίν απολαύσεως του Παραδείσου.
    Αλλά χρεωστώ να Σε αγαπώ γιατί είσαι άξιος πάσης αγάπης!
    Χρεωστώ να δουλεύω για Σένα, διότι με ελευθέρωσες εκ της δουλείας της αμαρτίας και των παθών*. Ώ, θαύμα μέγα και απόκρυφον εις τους μη εγνωκότας Σε, Κύριε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. * Πρόκειται για κατανυκτική προσευχή του Ιερού Ιωσήφ του Ησυχαστή. Εμείς ναι μεν δεν έχουμε ελευθερωθεί ακόμα από τη δουλεία της αμαρτίας και των παθών, αλλά εργαζόμενοι τις εντολές του Κυρίου με υπομονή στις επικείμενες θλίψεις, προσευχή, προσοχή και πάνω απ’ όλα ταπείνωση, θα δώσει και σε μας τη Χάρη του και θα τα καταφέρουμε!!!

      Διαγραφή
  5. Όσιος Ισαάκ ο Σύρος (†28 Σεπτεμβρίου): Ο λόγος του διώχνει τα κόμπλεξ!

    https://www.pemptousia.gr/2016/09/osios-isaak-o-siros

    ΑπάντησηΔιαγραφή