ΕΝΩ ΜΑΣ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΤΗ ΖΩΗ, ΜΑΣ, «ΔΙΑΣΩΖΟΥΝ» ΤΗ ΜΙΖΕΡΗ ΚΑΙ ΔΟΥΛΙΚΗ ΕΠΙΒΙΩΣΗ ΜΑΣ...

NΑΝΟ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΕΣ
 O ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ GUNTHER ANDERS: «TYΦΛΩΣH MΠΡOΣTΑ ΣΤΗΝ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ»…

Ο Γερμανός Φιλόσοφος Günther Anders μαθητής του Husserl γράφει "επί της ψυχής στην εποχή της Β΄ Βιομηχανικής Επανάστασης". Ένα έργο σύγχρονο κι επίκαιρο παρά ποτέ αν και διανύουμε την αποκαλούμενη Δ’ Βιομηχανική Επανάσταση…

Ανατρεπτικό, και "πιστεύουμε σε ό, τι επιτρέπεται (είναι εξουσιοδοτημένο) να πιστεύουμε" (γράφει το 1979 στην εισαγωγή της Μετάφρασης του έργου του στη γαλλική). 


Την παγκόσμια αδράνεια πριν και μετά την ατομική βόμβα την αποκάλεσε ”τύφλωση μπροστά στην Αποκάλυψη”.. και μάλλον ο κόσμος ποτέ δεν ανέβλεψε γι αυτό και σήμερα μισό αιώνα και πλέον αργότερα αυτή η γενικευμένη ”Τύφλωση” τείνει να γίνει τρόπος ύπαρξης που οδηγεί στην ανυπαρξία πριν την ανυπαρξία…

Άλλο του δοκίμιο όπου ασκεί κριτική στα mass media το επιγράφει ( « ο κόσμος ως φάντασμα και ως matrix ») και αυτό βιώσαμε την ερημοποίηση, τον κόσμο φάντασμα την απουσία του κόσμου το βίωμα του κενού, τη ματαίωση της ζωής…

Ωστόσο περισώζονται νανο-ελευθερίες: oι θανατοποινίτες μπορούν ελεύθερα ν΄αποφασίσουν για το τελευταίο τους γεύμα ,αν θέλουν τα φασόλια να είναι αλατισμένα ή όχι »(από άρθρο στον τύπο)

Ή ” Ζούμε έκτοτε σε μια ανθρωπότητα για την οποία ο « κόσμος» κι η εμπειρία του κόσμου εντελώς απαξιώθηκαν :τίποτα πια δεν έχει ενδιαφέρον παρά μόνο το φάντασμα του κόσμου κι η κατανάλωση αυτού του φαντάσματος,’‘ το φαντασμαγορικό φάντασμά του η ψηφιακή εκδοχή του η εικονική πραγματικότητα, το υποκατάστατο ή ακόμη και το καθόλου στην πληρότητά του, η ερημοποίηση ένα στάδιο πριν την εξαφάνιση.

Υπάρχει ένας “μετα-λογοτεχνικός αναλφαβητισμός” όρος που περιγράφει αυτή την ακατάσχετη τρέχουσα ροή εικόνων αυτό το ιδιότυπο matrix ..

”Καθώς η βιομηχανία (σήμερα οι γίγαντες του web- πληροφορικής/GAFA) και το εμπόριο αποτελούν το πρόκριμα η κριτική δομεί γι αυτό το λόγο ένα σαμποτάζ της προόδου.Γι αυτό και θεωρείται αντιδραστική”. Αυτό που θεσμοθετείται σήμερα είναι ζοφερή επανάληψη σκοτεινής εποχής.

Η ταύτιση ”κριτικής”=”αντίδραση”ήταν μέρος της ιδεολογικής τακτικής του ναζισμού. Ο δημοφιλής όρος Norgler [pinailleur] είχε διπλό νόημα. Το κίνημα αυτο-βαυκαλιζόταν ότι είναι το κίνημα της προόδου…

”Κάθε μέρα αυξάνεται η α-συγχρονικότητα μεταξύ του ανθρώπου και

του κόσμο που παρήγαγε, κάθε μέρα μεγαλώνει αυτό το χάσμα που το αποκαλούμε «Προμηθεικό χάσμα».

Στη μαρξιστική φιλοσοφία αυτή η διαφορά καθίσταται μεταξύ Βάσης και Εποικοδομήματος , μεταξύ παραγωγής-οικονομίας και Κράτους-θεσμών κ.α…

”Αυτό το χάσμα για το οποίο ενδιαφέρθηκε ο μαρξισμός δεν είναι παρά μια περίπτωση μεταξύ άλλων. Δίπλα στη διαφορά μεταξύ των σχέσεων παραγωγής και των θεωριών (« ιδολογικών»), υπάρχουν για π.χ τα χάσματα μεταξύ δράσης κι αναπαράστασης, πράξης και συναισθήματος, επιστήμης και συνείδησης και τελικά κυρίως μεταξύ εργαλείου και ανθρώπινου σώματος” και η στυγνή εργαλειοποίηση του σώματος που ζούμε σήμερα στο βωμό μιας ακόμη υπέρτατης Αρχής, ”Αλήθειας” κλπ

”Είμαστε σε θέση να κατασκευάσουμε τη βόμβα υδρογόνου, αλλά δεν μπορούμε να φανταστούμε τις συνέπειες αυτού που έχουμε κάνει οι ίδιοι.” (Είμαστε σε θέση να κατασκευάσουμε έναν υπερπροστατευτικό, αποστειρωμένο, ”Καθαρό” κόσμο αλλά δεν μπορούμε να φανταστούμε τις συνέπειες του εγχειρήματος).

Αναπτύσσει τη στρατηγική μεθοδολογία της καθυπόταξης στο έργο του “L’Obsolescence de l’homme”, 1956:

«Η προκαταβολική εξάλειψη κάθε επανάστασης, δεν πρέπει να γίνει βίαια. Μέθοδοι όπως του Χίτλερ είναι παρωχημένες. Αρκεί να δημιουργήσουμε μια συλλογική επεξεργασία τόσο δυνατή που η ίδια η ιδέα της επανάστασης δεν θα επανέρχεται πια στην ανθρώπινη σκέψη..

Το ιδανικό θα ήταν η διαμόρφωση ατόμων από τη γέννησή τους με περιορισμένες τις εγγενείς τους βιολογικές κλίσεις. Έπειτα θα συνεχίζαμε τη ρύθμιση μειώνοντας δραστικά την εκπαίδευση, για να την περιορίσουμε σε μια μορφή επαγγελματικής ένταξης. 

Ένα αμόρφωτο άτομο έχει μόνο έναν περιορισμένο ορίζοντα σκέψης και όσο περισσότερο η σκέψη του περιορίζεται σε μέτριες ανησυχίες, τόσο λιγότερο μπορεί να εξεγερθεί. 

Πρέπει να διασφαλίσουμε ότι η πρόσβαση στη γνώση θα καθίσταται όλο και πιο δύσκολη και ελιτίστικη.Να διευρυνθεί το χάσμα μεταξύ του λαού και της επιστήμης,οι πληροφορίες που προορίζονται για το ευρύ κοινό να είναι αναισθητοποιημένες από οποιοδήποτε περιεχόμενο ανατρεπτικής φύσης.

Κυρίως όχι Φιλοσοφία. Και σε αυτό ακόμη πρέπει να χρησιμοποιήσουμε την πειθώ κι όχι την άμεση βία : θα διαδώσουμε μαζικά μέσω τηλεόρασης διασκεδάσεις που κολακεύουν το θυμικό ή το ένστικτο.Θα καταλάβουμε τα πνεύματα με το ευτελές, το ασήμαντο και το διασκεδαστικό. 

Είναι καλό μέσω της φλυαρίας και της ατέρμονης μουσικής να εμποδίσουμε το πνεύμα να σκέπτεται. Θα θέσουμε την σεξουαλικότητα στην πρώτη γραμμή των ανθρώπινων ενδιαφερόντων. Ως κοινωνικό ηρεμιστικό,καταπραυντικό δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο.( έχει επέλθει προ πολλού αυτή η ιεράρχηση)

Γενικότερα ,θα διακωμωδήσουμε τη σοβαρότητα της ύπαρξης,θα διακωμωδήσουμε κάθε ιδανικό και υψηλή αξία (ήδη γίνεται) και θα διατηρήσουμε μια διαρκή απολογία της ελαφρότητας, έτσι ώστε η ευφορία της διαφήμισης να γίνει το πρότυπο της ανθρώπινης ευτυχίας και το μοντέλο της ελευθερίας. 

Η προετοιμασία θα παράγει έτσι μια τέτοια ενσωμάτωση, που ο μόνος φόβος – ο οποίος θα πρέπει να διατηρηθεί – θα είναι αυτός του αποκλεισμού από το σύστημα και, συνεπώς, της μη πρόσβασης στις προϋποθέσεις που απαιτούνται για την ευτυχία. ( αυτό το εκβιαστικό δίλημμα ήδη τίθεται)

Ο μαζάνθρωπος, που παράγεται έτσι, πρέπει να αντιμετωπίζεται όπως είναι : ένα βόδι και οφείλει ν επιτηρείται ως ένα κοπάδι.(πανεπιτήρηση) Οτιδήποτε συμβάλει στην ύπνωση της διαύγειας-διορατικότητάς του είναι κοινωνικά ορθό , αυτό που θα απειλούσε να τον φέρει σ΄εγρήγορση πρέπει να διαπομπευθεί, καταπνιγεί, πολεμηθεί.

Κάθε δόγμα που αμφισβητεί το σύστημα( ακόμη και το πιο άκακο) πρέπει πρώτα να χαρακτηριστεί ως ανατρεπτικό και τρομοκρατικό και εκείνοι που το υποστηρίζουν πρέπει στη συνέχεια να αντιμετωπίζονται ως τέτοιοι. (ήδη υφίσταται κι αυτή η εξέλιξη) τ΄αποσπάσματα είναι από το βιβλίο: “L’Obsolescence de l’homme”, 1956, Günther Anders

ΠΗΓΗ