«Ο ΑΡΝΗΤΗΣ» (2012) ΜΙΑ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΤΙΚΗ ΕΥΧΗ ΓΙΑ ΤΟ 2024
Επιμελείται, σχολιάζει και εύχεται ο Κωνσταντίνος Ι. Βαθιώτης
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Μία από τις υποτιμητικές λέξεις που στο οργουελιανό-νεοταξίτικο λεξιλόγιο έχει την τιμητική της, ιδίως τα τελευταία τρία χρόνια, είναι «ο αρνητής», και αντιστοίχως, για να μην νιώσουν προσβεβλημένες οι γλωσσικά υπερευαίσθητες φεμινίστριες: «η αρνήτρια».
Βεβαίως, επειδή τα τελευταία τρία χρόνια διεξάγεται σφοδρότερος ο έξυπνος-υβριδικός πόλεμος εναντίον των λαών από τις ίδιες τις κυβερνήσεις τους, σε απόλυτο συντονισμό με τα αργυρώνητα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης και τις επιδραστικές προσωπικότητες από τα πεδία της επιστήμης και της τέχνης, συνηθέστερο είναι να χρησιμοποιείται η επίμαχη λέξη στον πληθυντικό.
Έτσι, όταν τα όρνεα της ελληνικής και παγκόσμιας δικτατορίας θέλουν να ξεσκίσουν όσους τολμούν να αμφισβητούν τα εκάστοτε αφηγήματα του νεοταξίτικου κυρίαρχου ρεύματος, ομαδοποιούν τους αντιδραστικούς ομοϊδεάτες, αποκαλώντας τους χλευαστικά «αρνητές», πολλές δε φορές τους στολίζουν και με άλλα κοσμητικά επίθετα, βλ. π.χ. τον όρο «ψεκασμένοι» ή «συνωμοσιολόγοι»!
Το 2012 εξεδόθη ένα βιβλιαράκι το οποίο τιτλοφορείτο «Ο ΑΡΝΗΤΗΣ» (εκδ. Το Mαγικό Kουτι & Fata Morgana) με ποιήματα του Νίκου Βλαντή, το βιογραφικό του οποίου, σύμφωνα με την καταχώριση στην Wikipedia, είναι το ακόλουθο:
«Γεννήθηκε το 1973 στην Aλεξανδρούπολη (με το όνομα Νίκος Μπαρμπόπουλος). Σπούδασε πολιτικός μηχανικός και εκπόνησε το διδακτορικό του στο Ε.Μ.Π. με θέμα τον σχεδιασμό της πόλης. Διευθυντής του δωρεάν περιοδικού βιβλίου “Index”, το άφησε το 2006 για να ιδρύσουν, μαζί με τη Μαρία Βλαντή, τον εκδοτικό οίκο “Μαγικό Κουτί”.
Το 2011 εμπιστεύτηκε το Μαγικό Κουτί στον συγγραφέα Σπύρο Παλούκη, για να ασχοληθεί με μια καινούργια διαδικτυακή πλατφόρμα σύμμιξης λογοτεχνίας και επιστήμης, το “Κοσμο-ρεύμα”. Ζει στη Γαλλία».
Ο αναγνώστης των ποιημάτων αυτών, που, πάντως, δεν έχουν την συνήθη ποιητική μορφή (θυμίζουν περισσότερο διακηρύξεις παρά ποιήματα), θα μείνει άφωνος με όσα στηλίτευε ο συγγραφέας ήδη 8 χρόνια πριν ξεκινήσει η υγειονομική δικτατορία, χάρη στην οποία αφυπνίσθηκαν την υστάτη ώρα πολίτες που επί πολλά χρόνια κοιμούνταν ύπνο βαθύ (του γράφοντος συμπεριλαμβανομένου), αγνοώντας ότι τον βρόμικο κόσμο μας κυβερνούν στοές, λέσχες και εταιρείες, υποταγμένες σε έναν αόρατο μαριονετίστα που χειρίζεται τους πολιτικούς σαν μαριονέτες ενός μισάνθρωπου-λαοκτόνου μάπετ-σόου.
ΘΕΩΡΙΕΣ ΣΥΝΩΜΟΣΙΑΣ
Στο δεύτερο ποίημα του (σελ. 7) ο Βλαντής αναφέρεται στις θεωρίες συνωμοσίας, τις οποίες αρνείται μεν, πλην όμως παραδέχεται ότι:
«Εντάξει τα τελευταία χρόνια
βγήκαν στην επιφάνεια στοιχεία
για εταιρείες μυστικές, που είναι αληθινά.
Η Μπίλντερμπεργκ, το Δάσος το Βοημικό,
Κρανίο και Κόκκαλα…
Μα ετούτο σημαίνει μοναχά,
πως είναι ο κόσμος μας ακόμη πιο πολύπλοκος
απ’ ό,τι φανταζόμασταν, γιατί αλληλεπιδρούν
και ετούτοι οι κρυφοί θεσμοί μαζί με τους φανερούς,
και γίνεται το μπέρδεμα ακόμη πιο αξεδιάλυτο».
ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΣΤΟ ΦΕΓΓΑΡΙ
Στο τέταρτο ποίημα του, ο Βλαντής φλερτάρει με τον κίνδυνο να του ρίξουν την νεοταξίτικη ρετσινιά του «συνωμοσιολόγου», αφού αρνείται (ομολογουμένως βάσιμα) ότι πάτησε ποτέ ο άνθρωπος στο φεγγάρι:
«Αρνούμαι ότι πάτησε ποτέ ο άνθρωπος στο Φεγγάρι,
Όταν και όπως το έδειξε η τιβί.
Γιατί το λέω;
Ψηλά απ’ την ατμόσφαιρα της Γης,
υπάρχουν οι ζώνες “Βαν Άλλεν”
κι είναι ραδιενεργές, και δεν μπορεί ο άνθρωπος
να περάσει απ’ αυτές,
χωρίς να διέλθει κίνδυνο.
Πώς πέρασαν λοιπόν τα διαστημόπλοια;
Γιατί σταμάτησαν αυτές τις τόσο ψυχαγωγικές τις διαδρομές
ώς το φεγγάρι και πάλι πίσω, μετά το ΄70;
Βαρέθηκαν;
Τους έφυγε η πρεμούρα;
Τον είδαν τον πλανήτη κι ησυχάσαν;
Το τράβηξαν στο στούντιο πως φθάσαν στο Φεγγάρι,
το γύρισε ο Κιούμπρικ,
το παίξαν στην τηλεόραση
κι όλοι το πίστεψαν».
Η ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΕΚΔΟΧΗ ΤΗΣ ΕΝΔΕΚΑΤΗΣ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ
Το φλερτ με την ρετσινιά του συνωμοσιολόγου συνεχίζεται και στο πέμπτο ποίημα, όπου ο συγγραφέας αρνείται (ορθώς!) την τρομοκρατική εκδοχή της Ενδεκάτης Σεπτεμβρίου:
«Δέκα εννιά τρομοκράτες
(“σαράντα παλικάρια…”)
κλέψαν αεροπλάνα
(“από τη Λε…”)
τα οδήγησαν λες κι ήταν πιλότοι των Εφ 16
(“από τη Λε…”)
γιατί είχαν μάθει λέει να τα πετούν παίζοντας στο κομπιούτερ
(“από τη Λε…”)
πετάξαν ανενόχλητοι έως τη Νέα Υόρκη
(“μωρ’ από τη Λε…βα…”)
και ΜΠΟΥΜ!
Τα ρίξαν πάν’ στα κτήρια
(“…διά”).
Και ετούτα εδώ τα κτήρια,
κι ας ήταν από ατσάλι,
ανοίξανε σαν τούρτες
και πέσανε μέσα σε ολίγη ώρα.
Κατέρρευσαν απ’ την φωτιά.
[Είδατε κανά κτήριο να πέφτει από φωτιά;
Μία παράγκα ξύλινη. Α, και το Ουώρλντ Τραίηντ Σέντερ.]
Κι ύστερα, η μαμά Αμερική,
για να μας προστατεύσει,
άνοιξε το Γκουαντάναμο,
πολέμησε στο Ιράκ,
μα και το Αφγανιστάν,
για την Δημοκρατία,
μα και καλού κακού,
έφτιαξε νόμους για την τρομοκρατία,
που πλάκα πλάκα, φτάσαν σ’ όλες τις χώρες.
Και βάλανε κάμερες παντού,
βρήκανε τρόπους να σου σπάνε τα νεύρα στα αεροδρόμια […]».
ΚΛΙΜΑΤΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ
Εν συνεχεία, ο Βλαντής αρνείται και το Φαινόμενο του Θερμοκηπίου, μία ακόμη άρνηση που ρίχνει νερό στον μύλο των συνωμοτών, οι οποίοι έχουν ως πάγια τακτική τους να αμύνονται προληπτικά χαρακτηρίζοντας τους αντιπάλους τους «αρνητές», «ψεκασμένους» και «συνωμοσιολόγους»:
«Αρνούμαι το Φαινόμενο του Θερμοκηπίου
Και για να εξηγούμαι: όχι, δεν σημαίνει αυτό
πως αρνούμαι ότι το κλίμα αλλάζει.
Ηλίθιος είμαι; Δεν το βλέπω;
Σ’ αυτό το θέμα, έχω μια γνώμη πιο ξεκάθαρη
απ’ ό,τι οι επιστήμονες,
που αφού είπαν και ξανάπαν,
πως έρχεται ξηρασία,
ύστερα αποφάνθηκαν πως έχουνε κάνει λάθος,
κι ότι έρχεται καινούργια εποχή των Παγετώνων.
Δεν εννοώ αυτό.
Μιλώ για την θεωρία πως φταίει γι’ αυτό
ότι κάναμε τον πλανήτη σαν θερμοκήπιο,
γιατί καίμε τα καύσιμα.
Κι αν είναι έτσι θα μου πεις,
τότε ποιος φταίει;
Καίνε μαζούτ στον Άρη και δεν το πήρες χαμπάρι;
Η απάντηση είναι απλή,
και ως διά μαγείας συμπίπτει μ’ όσα ξέρεις.
Όποτε κάνει ζέστη, ευθύνεται ο Ήλιος.
(Θυμάσαι το καλοκαίρι;)
Εάν λοιπόν η θερμοκρασία αυξάνεται,
είναι γιατί αυξάνεται κι η ακτινοβολία του
[Ήλιε Ηλιάτορα,
σου κλέβουνε την φήμη.]
Ποιος είναι ο λόγος που δεν είναι γνωστό;
Ο εξής απλός: κάνουν εμπόριο ρύπων,
και βγάζουν πολλά απ’ αυτό.
Καλά το ακούσατε: αγοράζουν δικαίωμα στην ρύπανση
κοψοτιμής, σε χώρες σαν την Ζιμπάμπουε,
κι ύστερα το πουλούν σε δυτικές βιομηχανίες.
Κι όλως τυχαίως,
αυτοί που φτιάξαν αυτές τις πρωτότυπες εταιρείες,
είναι κι αυτοί που χρηματοδοτούν
και την διάχυση της χρήσιμης
γι’ αυτούς πληροφορίας
για το Φαινόμενο του Θερμοκηπίου.
Καλά δεν τα κατάφεραν, τι λέτε;».
ΟΡΘΟΛΟΓΙΚΟΙ ΔΟΓΜΑΤΙΣΤΕΣ – ΠΑΠΑΓΑΛΟΙ ΤΩΝ ΕΙΔΙΚΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΜΜΕ
Στο δέκατο ποίημα του ο Βλαντής ακτινογραφεί με αξιοθαύμαστη ευκρίνεια τον τρόπο δράσης των προπαγανδιστικών παπαγάλων που λειτουργούν ως καλολαδωμένα γρανάζια της διανοητικής δικτατορίας, η οποία επιδιώκει να αναπαράγει κλωνοποιημένους μαζανθρώπους και να δαιμονοποιεί κάθε αντιδραστικό αρνητή, επιστρατεύοντας εναντίον του τους οργουελιανούς αστυνομικούς:
«Αρνούμαι τους “ορθολογικούς δογματιστές”,
τους δήθεν “Υπέρ της επιστήμης”,
τους “Παπαγάλους των ειδικών”
και, ακόμη χειρότερα, των μέσων ενημέρωσης των μαζικών.
Όλοι αυτοί, λίγο ώς πολύ, επανδρώνουνε
την “Αστυνομία της Σκέψης”
–που επίσης την αρνούμαι φυσικά–
Τι παν να πουν αυτά; Αμέσως θα σου εξηγήσω.
Ας ξεκινήσουμε από τους νέου τύπου αστυνομικούς.
Μόλις τολμήσει κανένας να σκεφθεί –έστω και λίγο– διαφορετικά
απ’ ό,τι είναι συνηθισμένο,
απ’ ό,τι έχει καθιερωθεί,
απ’ ό,τι κάνουνε όλοι,
αμέσως ανάβουνε τις σειρήνες τους,
και σε κακολογούν,
και να σε αποτρέψουνε με κάθε τρόπο προσπαθούν,
από κάτι που ποτέ δεν κάνανε,
μόνο και μόνο διότι είναι διαφορετικό
απ’ την κανονικότητά τους.
Κάποιοι το φθάνουνε ώς τα άκρα: το βάζουνε σκοπό τους
να σε σταματήσουν, χωρίς να γνωρίζουν το γιατί
τους ενοχλείς, μόνο και που υπάρχεις.
Αυτοί είναι λοιπόν συνήθως και “ορθολογικοί δογματιστές”
που πάει να πει πως ό,τι δεν εμπίπτει σ’ ό,τι είν’ συνηθισμένο,
δογματικά θα τ’ αρνηθούν φανατικά, μαζί με τις αποδείξεις του.
Αυτοί είναι συνήθως και δήθεν “υπέρ της επιστήμης”,
έτοιμοι να χωνέψουνε ό,τι αποφασίσουνε τα τραστ
κι όχι οι επιστήμονες,
που πάντα διαφωνούν κι αμφισβητούν.
Αυτοί είναι συνήθως οι παπαγάλοι των ειδικών,
τα θύματα της δικτατορίας τους,
θα σου επαναλάβουν ακριβώς ό,τι διαβάσανε
που είπε “κάποιος που ξέρει”,
λες κι είναι αυτό δικό τους.
Και θα το υπερασπιστούν και μέχρι τον θάνατο τους.
Αυτοί είναι τέλος που στο όνομα της ελεύθερης σκέψης,
ελλείψει χρόνου
γίνονται αιχμάλωτοι των μέσων ενημέρωσης
και ούτε που αμφισβητούνε
το παραμικρό
παρά μονάχα
τους αμφισβητίες».
ΤΡΟΠΟΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΤΗΣ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ: ΑΠΟ ΤΑ ΚΙΝΗΤΑ ΣΤΟ ΕΜΒΟΛΙΟ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΓΡΙΠΗΣ
Το δωδέκατο ποίημα του Βλαντή σχετίζεται άμεσα με την υγειονομική δικτατορία των ετών 2020-2023, η οποία ως αιχμή του δόρατος είχε τον πειραματικό εμβολιασμό ει δυνατόν ολόκληρης της ανθρωπότητας.
Η άρνηση του συγγραφέως επικεντρώνεται στην σύγχρονη επιστήμη που έχει μολυνθεί από τις πολυεθνικές εταιρείες και, ξεκινώντας από το παράδειγμα των κινητών, καταλήγει στο εμβόλιο της γρίπης που τόσο ύποπτα προωθήθηκε από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας:
[…] αρνούμαι τον τρόπο που παράγεται
η σύγχρονη Επιστήμη
Τι εννοώ; Είναι κρίμα.
Γίνονται έρευνες καταπληκτικές, καλπάζει η νέα γνώση,
μα είναι τόσο κατακερματισμένη, τόσο σπασμένη,
που τίποτε δεν λέει πια στον μέσο άνθρωπο.
Κι ύστερα, είναι τόσοι οι τομείς,
που ουδείς μπορεί να λύσει τον γρίφο:
πού πηγαίνουμε άραγε;
Παθιάζονται οι σύγχρονοι Επιστήμονες,
και φτιάχνουν ατομικές βόμβες, δίχως να νοιάζονται
τι επιπτώσεις θα ΄χουν.
Μα έγνοια σου, κι είναι άλλοι που νοιάζονται,
και μάλιστα πολύ.
Μιλώ για τις πολυεθνικές που ελέγχουν την επιστήμη,
και φτιάχνουνε πατέντες για το παραμικρό
κάνουν δικό τους ολάκερο τον κόσμο,
αξιοποιώντας τι βρίσκουν οι επιστήμονες.
Δεν με πιστεύετε;
Λίγα χρόνια πριν, βγήκε ένα εργαστήριο της Ρωσίας,
και εξέδωσε ανακοινωθέν ότι τα κινητά κάνουν κακό
μεγάλο στον εγκέφαλο και είναι επικίνδυνα γι’ αυτό.
Βλέπεις, εκείνο το διάστημα, δεν είχαν εξαπλωθεί τα κινητά εκεί
και πήρανε οι άνθρωποι ένα να δουν και μέτρησαν,
και σοκαρίστηκαν.
Όμως, οι άνθρωποι της Δύσης που είχανε ήδη
ο καθένας από ένα κινητό (κάποιοι και δύο),
είχανε πληροφορηθεί απ’ τους δικούς τους τούς επιστήμονες
πως είν’ καλό να μην ανησυχούν,
μπορούν να το έχουν και να το χρησιμοποιούν.
Κι αμέσως βάλθηκαν να διαψεύσουν τους Ρώσους τους αδαείς.
– Έτσι τους αποκάλεσαν, και μάλλον είχανε δίκαιο.
Ή θυμηθείτε για παράδειγμα το εμβόλιο της γρίπης,
που ολόκληρος Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας,
φώναζε «πάρε κόσμε»,
μέχρι να αποδειχθεί πως κάναν λάθος
Κάτι δεν πάει καλά στην σύγχρονη επιστήμη,
Κι αυτό δεν είναι πως δεν παράγεται γνώση,
μα ότι η γνώση υποτάσσεται στο χρήμα,
σ’ αυτόν που το ΄χει και το ΄χει βάλει σκοπό,
για λόγους δικούς του,
να είμαστε όλοι εξαρτημένοι απ’ όσα μας πουλά,
κι έτσι ίσως κοιμάται πιο ήσυχα τα βράδια,
με δίχως άγχος πολύ μήπως και χάσει αυτά που έχει.
ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΙΑΤΡΙΚΗ: ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΗΜΟΣΙΑ ΥΓΕΙΑ
Στο αμέσως επόμενο ποίημά του, ο Βλαντής εξειδικεύει την άρνησή του, βάλλοντας εναντίον της σύγχρονης Ιατρικής:
«Αρνούμαι την σύγχρονη Ιατρική,
την βρίσκω επικίνδυνη για την υγεία.
Κατ’ αρχάς, στόχος είναι να παίρνεις χάπια
για οτιδήποτε, ακόμη κι αν σε ξύνει το κεφάλι.
Δεύτερος στόχος, να κάνεις εγχείρηση,
τότε να δεις για πόσα καινούργια χάπια μιλάμε.
Τρίτος και πιο σημαντικός να μείνεις κατάκοιτος,
σ’ ένα κρεβάτι, να παίρνεις χάπια και το ταβάνι να κοιτάς,
να απολαμβάνεις μακροζωία.
Σήμερα η ιατρική συνδέεται με την αρρώστια,
ενώ θα έπρεπε να αφορά μονάχα την υγεία.
Τι εννοώ; Η υγεία είναι σιωπηλή, και είναι ψυχική και σωματική,
ό,τι τους πουν τα μηχανήματα, ετούτο θα σου πουν,
και αμείλικτα ποιες είναι οι πιθανότητές σου,
αγχώνουν αντί να ξεαγχώνουν,
και έτσι σ’ αρρωσταίνουν κι άλλο, αντί να βοηθούν.
Θα ήθελα γιατρούς χαμογελαστούς,
όπως υπήρχαν παλιά,
να σου κρατούν ζεστά το χέρι, και να σου λεν
πως δεν έγινε και τίποτε που αρρώστησες,
κι ότι θα γίνεις σίγουρα καλά,
όπως γινόσουν πάντα».
Σημαντικά είναι και τα υπόλοιπα ποιήματα του «αρνητή»-Βλαντή, τα οποία θα ήταν σημαντικό να διαβαστούν από κάθε Έλληνα πολίτη, στον οποίο έλαχε να τον κυβερνά ένας θίασος πολιτικών απατεώνων και εκβιαστών, που ως δεκανίκια τους χρησιμοποιούν τις λεγεώνες των νεοταξιτών δημοσιογράφων, καλλιτεχνών και δήθεν διανοουμένων.
ΣΥΣΤΗΜΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΟΜΟΙΟΜΟΡΦΙΑΣ
Προς το τέλος του μικρού βιβλίου ξεχωρίζει η άρνηση του συστήματος εκπαίδευσης που παράγει με τρόπο σιωπηλό ανθρώπους ομοιόμορφους!
Όποιος έχει εμπεδώσει τον τρόπο λειτουργίας του Θαυμαστού, δηλ. του Σιχαμερού, Ανάποδου Κόσμου στον οποίο ζούμε πλέον ξεκάθαρα την τελευταία τριετία, θα πρέπει να κλείσει το βιβλίο του Βλαντή κρατώντας στο μυαλό του το ανάποδο ηθικό δίδαγμα στο οποίο πολλάκις έχουμε αναφερθεί:
Ο αρνητής του νεοταξίτικου-κυρίαρχου ρεύματος είναι στην πραγματικότητα ο φρουρός της ελευθερίας και της αξιοπρέπειας του πολίτη, δηλ. των δύο βασικών πυλώνων της ανθρώπινης υπόστασης.
ΝΑ ΕΙΣΑΙ Ο ΤΡΕΛΟΣ ΠΟΥ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΕΙ
Ο Γερμανός φιλόσοφος Μίχαελ Σμίτ-Σάλομον, στο βιβλίο του «Όχι άλλοι βλάκες στην εξουσία» (μτφ.: Λ. Καρατζάς, εκδ. Γράμματα, Αθήνα 2013, σελ. 147) έγραφε:
«Να είσαι ο τρελός που επαναστατεί κατά των παραλογισμών του συστήματος – και όχι ο ανόητος που ακολουθεί την ορδή των ηλιθίων».
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΓΡΑΦΤΗΚΕ ΑΠΟ ΤΑ ΛΙΓΟΣΤΑ ΟΧΙ
Πολύ πριν από αυτόν, ο Ιταλός ηθοποιός και σκηνοθέτης Πιερ Παόλο Παζολίνι, στην «συνέντευξη της Στοκχόλμης» (Βρισκόμαστε όλοι σε κίνδυνο, Εικόνες κατανάλωσης και εικόνες προς κατανάλωση, μτφ.: Θ. Αποστόλου, εκδ. Alloglotta, Αθήνα 2015, σελ. 52), είχε πει ότι:
«οι λιγοστοί άνθρωποι που έγραψαν ιστορία είναι εκείνοι που είπαν “όχι” – δεν είναι οι αυλοκόλακες και οι βοηθοί των καρδινάλιων».
Η ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΤΙΚΗ ΕΥΧΗ ΓΙΑ ΤΟ 2024
Μετά τις προηγηθείσες διαπιστώσεις, ήρθε η ώρα της πρωτοχρονιάτικης ευχής για το 2024:
Προχωρώντας προς τον 4ο χρόνο της παγκόσμιας πολυμορφικής δικτατορίας και, ειδικότερα, της στυγνής δικτατορίας που έχει εγκαθιδρύσει στην Ελλάδα το ανάλγητο και άκρως δαιμονικό καθεστώς Μητσοτάκη –τόσο η παγκόσμια όσο και η ελληνική δικτατορία είναι έξυπνες-υβριδικές και γι’ αυτόν τον λόγο δυσδιάγνωστες–, εύχομαι οι λεγόμενοι «αρνητές», οι «συνωμοσιολόγοι», οι «ψεκασμένοι», δηλαδή: οι υγιείς «τρελοί που επαναστατούν», να πολλαπλασιασθούν με ρυθμό φονικής επιδημίας, ώστε να προκληθεί ένα σαρωτικό κύμα αφύπνισης που θα οδηγήσει εν τέλει στην κατάρρευση της αντίχριστης φυλακής, η οποία χτίζεται μεθοδικά εδώ και πολλά χρόνια, στηριζόμενη πρωτίστως πάνω στον ιδεολογικό, ηλίθιο λίθο της ψηφιοποίησης κάθε πτυχής του ανθρώπινου βίου.
Στον ανάποδο κόσμο μας, όποιοι λοιδορούν τους διαφορετικά σκεπτόμενους προσπαθούν να αποτρέψουν την ήττα τους.
Διότι οι αρνητές των συνταγών του κυρίαρχου ρεύματος είναι οι προστάτες της ποιοτικής πνευματικής τροφής. Ψεκασμένοι είναι οι ψαγμένοι και συνωμοσιολόγοι είναι όσοι ξεγυμνώνουν τους συνωμότες (οι συνωμοτοφάγοι).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου