ΒΑΔΙΖΟΝΤΑΣ ΣΤΗΝ ΛΕΩΦΟΡΟ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑΣ

2024: Η ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΥ ΔΙΑΜΟΡΦΩΝΕΤΑΙ Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ 

Γράφει ο Κιτ Knightly

Η παγκόσμια κυβέρνηση είναι το τελικό παιχνίδι. Αυτό το γνωρίζουμε.

Απόλυτος έλεγχος κάθε πτυχής της ζωής για κάθε άτομο στον πλανήτη, αυτός είναι ο στόχος.

Αυτό ήταν εμφανές σε όποιον έδινε προσοχή εδώ και χρόνια, αν όχι δεκαετίες, και κάθε μικρό μέρος της εναπομείνασας αμφιβολίας αφαιρέθηκε όταν κυκλοφόρησε ο Covid και τα μέλη του κατεστημένου άρχισαν να το λένε ευθέως.

Ο Covid σηματοδότησε μια επιτάχυνση της ατζέντας της παγκοσμιοποίησης, μια τρελή εξόρμηση στη γραμμή τερματισμού που φαίνεται να έχει χάσει τη δυναμική της μακριά από τη νίκη, αλλά ο αγώνας συνεχίζεται. 

Ο στόχος δεν έχει αλλάξει, ακόμη και αν τα χρόνια που ακολούθησαν μπορεί να είδαν την ατζέντα να υποχωρεί ελαφρώς πίσω στις σκιές.

Ξέρουμε τι θέλουν εννοιολογικά, αλλά τι σημαίνει αυτό πρακτικά;

Πώς μοιάζει πραγματικά μια πιθανή «παγκόσμια κυβέρνηση»;

Πρώτα απ 'όλα, ας μιλήσουμε για το τι ΔΕΝ πρόκειται να δούμε.

1 – Δεν πρόκειται να δηλώσουν τον εαυτό τους. Όχι, είναι σχεδόν βέβαιο ότι δεν θα υπάρξει ποτέ επίσημη «παγκόσμια κυβέρνηση», τουλάχιστον όχι για πολύ καιρό ακόμα. Αυτό είναι ένα μάθημα που έμαθαν από τον Covid - βάζοντας ένα όνομα και ένα πρόσωπο στην παγκοσμιοποίηση υποδαυλίζει μόνο τη συλλογική αντίσταση σε αυτήν.

2 – Δεν πρόκειται να καταργήσουν την εθνική υπόσταση. Μπορείτε να είστε σίγουροι ότι ο Klaus Schwab (ή οποιοσδήποτε άλλος) δεν πρόκειται ποτέ να εμφανιστεί ταυτόχρονα σε κάθε τηλεόραση στον κόσμο ανακοινώνοντας ότι είμαστε όλοι πολίτες του ze vurld τώρα και ότι τα εθνικά κράτη δεν υπάρχουν πλέον.

Εν μέρει επειδή αυτό είναι πιθανό να εστιάσει την αντίσταση (βλ. σημείο 1), αλλά κυρίως επειδή ο φυλετισμός και ο εθνικισμός είναι πολύ χρήσιμοι σε όλους τους επίδοξους χειραγωγούς της κοινής γνώμης. 

Και, φυσικά, η συνέχιση της ύπαρξης εθνικών κρατών σε καμία περίπτωση δεν αποκλείει την ύπαρξη ενός υπερεθνικού συστήματος ελέγχου, όπως και η ύπαρξη του Ρόουντ Άιλαντ, της Φλόριντα ή του Τέξας αποκλείει την ύπαρξη της ομοσπονδιακής κυβέρνησης.

3 – Ουδέποτε θα υπάρξει απροκάλυπτη δήλωση αλλαγής συστήματος. Δεν θα μας πουν ότι είμαστε ενωμένοι κάτω από ένα νέο μοντέλο, αντίθετα η ψευδαίσθηση της περιφερειακότητας και της επιφανειακής διακύμανσης θα καμουφλάρει την έλλειψη πραγματικής επιλογής σε όλο το πολιτικό τοπίο. Ένα λεπτό πολυσυστηματικό δέρμα τεντωμένο σφιχτά πάνω από έναν μονοσυστηματικό σκελετό.

Καπιταλισμός, κομμουνισμός, σοσιαλισμός, δημοκρατία, τυραννία, μοναρχία... Αυτές οι λέξεις θα αραιωθούν σταθερά σε νόημα, ακόμη περισσότερο από ό, τι έχουν ήδη, αλλά ποτέ δεν θα εγκαταλειφθούν.

Αυτό που θα μας φέρει η παγκοσμιοποίηση – προτείνω – είναι μια συλλογή εθνών-κρατών σε μεγάλο βαθμό μόνο κατ' όνομα, που λειτουργούν επιφανειακά διαφορετικά συστήματα διακυβέρνησης, όλα χτισμένα στις ίδιες βασικές υποθέσεις και όλα λογοδοτούν σε μια μη εκλεγμένη και αδήλωτη ανώτερη αρχή.

... Και αν αυτό ακούγεται οικείο, είναι επειδή είναι ουσιαστικά αυτό που έχουμε ήδη.

Οι μόνες σημαντικές πτυχές που λείπουν είναι οι μηχανισμοί με τους οποίους αυτό το τραχύ μοντέλο μπορεί να μετατραπεί σε ένα ρέον δίκτυο, όπου όλες οι γωνιές διαβρώνονται και όλες οι γνήσιες κυρίαρχες δυνάμεις γίνονται εντελώς υποτυπώδεις.

Εδώ υπεισέρχονται οι τρεις βασικοί πυλώνες της παγκόσμιας κυριαρχίας:Ψηφιακό χρήμα

Ψηφιακή ταυτότητα

«Δράση για το κλίμα»

Ας ρίξουμε μια ματιά στο καθένα με τη σειρά.

1. ΨΗΦΙΑΚΌ ΧΡΉΜΑ

Πάνω από το 90% των εθνών του κόσμου βρίσκονται επί του παρόντος στη διαδικασία εισαγωγής ενός νέου ψηφιακού νομίσματος που εκδίδεται από την κεντρική τους τράπεζα. Η OffG - και άλλοι - καλύπτουν την ώθηση για ψηφιακά νομίσματα της Κεντρικής Τράπεζας (CBDC) εδώ και χρόνια, σε σημείο που δεν χρειάζεται να αναμασήσουμε παλιά σημεία συζήτησης εδώ.

Με απλά λόγια, το εξ ολοκλήρου ψηφιακό χρήμα επιτρέπει την πλήρη παρακολούθηση κάθε συναλλαγής. Εάν το νόμισμα είναι προγραμματιζόμενο, θα επέτρεπε επίσης τον έλεγχο κάθε συναλλαγής.

Μπορείτε να διαβάσετε τον εκτενή κατάλογό μας για τα CBDC για περισσότερες λεπτομέρειες.

Είναι σαφές ότι τα CBDC είναι ένας δυνητικά δυστοπικός εφιάλτης που θα παραβιάσει τα δικαιώματα οποιουδήποτε αναγκάζεται να τα χρησιμοποιήσει ... αλλά πώς είναι ένα δομικό στοιχείο της παγκόσμιας κυβέρνησης;

Η απάντηση σε αυτό είναι η "διαλειτουργικότητα".

Ενώ τα εθνικά CBDC του κόσμου θα είναι θεωρητικά ξεχωριστά το ένα από το άλλο, η πλειοψηφία κωδικοποιείται για να αναγνωρίζει και να αλληλεπιδρά μεταξύ τους. Σχεδόν όλα αναπτύσσονται σύμφωνα με κατευθυντήριες γραμμές που παράγονται από την Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών και άλλα παγκοσμιοποιημένα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα και όλα προγραμματίζονται από την ίδια χούφτα τεχνολογικών γιγάντων.

Μια έκθεση του Ιουνίου 2023 για το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ σημείωσε τη σημασία των «Αρχών Παγκόσμιας Διαλειτουργικότητας Ψηφιακού Νομίσματος της Κεντρικής Τράπεζας» και κατέληξε:

Είναι ζωτικής σημασίας για τις κεντρικές τράπεζες να δώσουν προτεραιότητα στα ζητήματα διαλειτουργικότητας σε πρώιμο στάδιο της διαδικασίας σχεδιασμού, τηρώντας ένα σύνολο κατευθυντήριων αρχών. Για να διευκολυνθεί ο παγκόσμιος συντονισμός και να διασφαλιστεί η αρμονική εφαρμογή των CBDC, η ανάπτυξη ενός ολοκληρωμένου συνόλου αρχών και προτύπων καθίσταται επιτακτική. 

Με βάση προηγούμενες έρευνες και συνεργατικές προσπάθειες, αυτό το σύνολο αρχών μπορεί να χρησιμεύσει ως ισχυρό θεμέλιο, καθοδηγώντας τις κεντρικές τράπεζες να εξετάσουν προληπτικά τη διαλειτουργικότητα από την αρχή των πρωτοβουλιών CBDC. Υιοθετώντας αυτές τις αρχές, οι κεντρικές τράπεζες μπορούν να εργαστούν για τη δημιουργία ενός συνεκτικού και διασυνδεδεμένου οικοσυστήματος CBDC.

Σχολιάζοντας την έκθεση, η ιστοσελίδα του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ σημείωσε:

Για να διασφαλιστεί η επιτυχής εφαρμογή και να προωθηθεί η διαλειτουργικότητα, ο παγκόσμιος συντονισμός καθίσταται υψίστης σημασίας [...] Τηρώντας τις αρχές της διαλειτουργικότητας, τα CBDC μπορούν να προχωρήσουν αρμονικά, οδηγώντας σε αποτελεσματικά και διασυνδεδεμένα συστήματα ψηφιακών πληρωμών.

Δεν χρειάζεται ιδιοφυΐα για να αποκωδικοποιήσει κανείς τον «παγκόσμιο συντονισμό», το «συνεκτικό οικοσύστημα», την «αρμονική πρόοδο» και τα «διασυνδεδεμένα συστήματα πληρωμών».

Δεν υπάρχει πρακτική διαφορά μεταξύ 195 «διαλειτουργικών» και διασυνδεδεμένων ψηφιακών νομισμάτων και ενός ενιαίου παγκόσμιου νομίσματος.

Στην πραγματικότητα, η «διαλειτουργικότητα» είναι το σύνθημα για όλες τις παγκοσμιοποιημένες δομές εξουσίας που προχωρούν. Αυτό μας οδηγεί τακτοποιημένα σε...

2. ΨΗΦΙΑΚΉ ΤΑΥΤΌΤΗΤΑ

Η παγκόσμια ώθηση για υποχρεωτικές ψηφιακές ταυτότητες είναι ακόμη παλαιότερη από την ατζέντα των ψηφιακών νομισμάτων, που χρονολογείται από τις αρχές του αιώνα και τις «εθνικές ταυτότητες» του Τόνι Μπλερ.

Για δεκαετίες ήταν μια «λύση» που τέθηκε σε κάθε «πρόβλημα».

Τρομοκρατία? Η ψηφιακή ταυτότητα θα σας κρατήσει ασφαλείς.

Παράνομη μετανάστευση; Η ψηφιακή ταυτότητα θα διασφαλίσει τα σύνορα.

Πανδημία? Η ψηφιακή ταυτότητα θα παρακολουθεί ποιος εμβολιάζεται και ποιος όχι.

ΑΙ; Η ψηφιακή ταυτότητα θα αποδείξει ποιος είναι άνθρωπος.

Φτώχεια? Η ψηφιακή ταυτότητα θα «προωθήσει την οικονομική ένταξη»

Σαφώς, όπως και με τα CBDC, μια εκτεταμένη υπηρεσία ψηφιακής ταυτότητας αποτελεί απειλή για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Και, όπως και με τα CBDC, εάν διασυνδέσετε εθνικές πλατφόρμες ψηφιακής ταυτότητας, μπορείτε να δημιουργήσετε ένα παγκόσμιο σύστημα.

Και πάλι, όλα έχουν να κάνουν με τη «διαλειτουργικότητα». Χρησιμοποιούν ακριβώς την ίδια γλώσσα.

Το πρόγραμμα Identity4Development της Παγκόσμιας Τράπεζας ισχυρίζεται:

Η διαλειτουργικότητα είναι ζωτικής σημασίας για την ανάπτυξη αποτελεσματικών, βιώσιμων και χρήσιμων οικοσυστημάτων ταυτότητας.

Οι υπουργοί Ψηφιοποίησης της Σκανδιναβίας και της Βαλτικής ζήτησαν δημοσίως «διασυνοριακές» λειτουργικές ψηφιακές ταυτότητες.

Μκο όπως το Open Identity Exchange (OIX) δημοσιεύουν εκθέσεις σχετικά με την «ανάγκη για πρότυπα δεδομένων που θα επιτρέψουν τη διαλειτουργικότητα των ψηφιακών ταυτοτήτων τόσο σε ομοσπονδίες εντός ενός οικοσυστήματος ταυτότητας όσο και σε όλα τα οικοσυστήματα ταυτότητας».

Ο κατάλογος των εθνικών κυβερνήσεων που εισάγουν ψηφιακές ταυτότητες, «συνεργάζονται» με εταιρικούς γίγαντες για να το πράξουν ή/και προωθούν τη «διασυνοριακή διαλειτουργικότητα» είναι μακρύς και αυξάνεται συνεχώς.

Τον Οκτώβριο του 2023, το Πρόγραμμα Ανάπτυξης των Ηνωμένων Εθνών δημοσίευσε τις «κατευθυντήριες γραμμές» του για τον σχεδιασμό και τη χρήση ψηφιακών ταυτοτήτων.

Δεν υπάρχει πρακτική διαφορά μεταξύ 195 δικτυωμένων πλατφορμών ψηφιακής ταυτότητας και ενός ενιαίου παγκόσμιου προγράμματος ταυτότητας.

Εντάξει, έτσι έχουν παγκόσμια προγράμματα νομισμάτων και ταυτότητας. Τώρα μπορούν να ελέγχουν και να παρακολουθούν τις κινήσεις όλων, τις οικονομικές συναλλαγές, την υγεία και πολλά άλλα. Αυτός είναι ο μηχανισμός επιτήρησης και ελέγχου, που όλα αντιμετωπίζονται σε ένα κατανεμημένο μοντέλο σχεδιασμένο να συσκοτίζει την ίδια την ύπαρξη μιας παγκόσμιας κυβέρνησης.

Τι γίνεται όμως με την πολιτική;

Πώς αυτή η παγκόσμια κυβέρνηση παραδίδει πολιτική και νομοθεσία χωρίς να αποκαλύψει την ύπαρξή της;

Η κλιματική αλλαγή, ετσι.

3. «ΔΡΆΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΚΛΊΜΑ»

Η κλιματική αλλαγή βρίσκεται στην πρώτη γραμμή της ατζέντας της παγκοσμιοποίησης εδώ και χρόνια. Είναι ο δούρειος ίππος του αντιανθρώπινου τεχνοκράτη.

Ήδη από το 2010, οι «ειδικοί» της κλιματικής αλλαγής πρότειναν ότι «οι άνθρωποι δεν έχουν εξελιχθεί αρκετά» για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής και ότι «μπορεί να είναι απαραίτητο να τεθεί η δημοκρατία σε αναμονή για λίγο».

Πιο πρόσφατα, το 2019, το Bloomberg δημοσίευσε άρθρα με τίτλους όπως «Η κλιματική αλλαγή θα σκοτώσει την εθνική κυριαρχία όπως την ξέρουμε» και οι ακαδημαϊκοί μας λένε:

Τα κράτη θα παραμείνουν ανίκανα να επιλύσουν παγκόσμιες κρίσεις όπως η κλιματική αλλαγή μέχρι να εγκαταλείψουν την κυριαρχία τους

Για χρόνια η κλιματική αλλαγή έχει πλασαριστεί ως ο λόγος που μπορεί να «αναγκαστούμε» να εγκαταλείψουμε τη δημοκρατία ή την κυριαρχία.

Παράλληλα, υπάρχει μια παρατεταμένη προπαγανδιστική αφήγηση αφιερωμένη στην αλλαγή της «κλιματικής αλλαγής» από περιβαλλοντικό ζήτημα σε ζήτημα των πάντων.

Σε αυτό το σημείο, όλες οι εθνικές κυβερνήσεις συμφωνούν ότι η «κλιματική αλλαγή» είναι ένα επείγον πρόβλημα που απαιτεί παγκόσμια συνεργασία για την επίλυσή του. Φιλοξενούν μαζικές συνόδους κορυφής στις οποίες υπογράφουν διεθνείς συμφωνίες, δεσμεύοντας τα εθνικά κράτη σε ορισμένες πολιτικές, για χάρη του πλανήτη.

Έχοντας καθιερώσει αυτό το μοντέλο, τώρα διευρύνουν το πεδίο εφαρμογής της «κλιματικής αλλαγής». Μετατρέποντας την «κλιματική αλλαγή» σε απάντηση σε κάθε ερώτηση:

Προφανώς, η «κλιματική αλλαγή» θα επηρέαζε πάντα την ενέργεια και τις μεταφορές.

Μετά τον Covid, η «κλιματική αλλαγή» έχει ήδη μετονομαστεί σε «κρίση υγείας».

Τώρα μας λένε ότι η «κλιματική αλλαγή» δημιουργεί μια επισιτιστική κρίση.

Μας λένε ότι το διεθνές εμπόριο πρέπει να έχει επίγνωση του κλίματος.

Μας λένε από την Παγκόσμια Τράπεζα ότι η εκπαιδευτική μεταρρύθμιση θα βοηθήσει στην καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής.

Μας λένε από το ΔΝΤ ότι κάθε χώρα στον κόσμο πρέπει να φορολογεί τον άνθρακα και, σε ένα πρόσφατο επεισόδιο διασταύρωσης, ότι τα CBDC μπορούν να είναι καλά για το περιβάλλον.

Δείτε πώς λειτουργεί;

Γεωργία και τρόφιμα, δημόσια υγεία, ενέργεια και μεταφορές, εμπόριο, φορολογική και φορολογική πολιτική, ακόμη και εκπαίδευση. Σχεδόν κάθε τομέας της κυβέρνησης καλύπτεται πλέον δυνητικά από την ομπρέλα της «κλιματικής αλλαγής».

Δεν χρειάζονται πλέον μια παγκόσμια κυβέρνηση, χρειάζονται μόνο μια ενιαία ομάδα «αμερόληπτων διεθνών εμπειρογνωμόνων για την κλιματική αλλαγή» που εργάζονται για να σώσουν τον πλανήτη.

Μέσα από το πρίσμα της «κλιματικής αλλαγής», αυτοί οι εμπειρογνώμονες θα εξουσιοδοτηθούν να υπαγορεύσουν – συγγνώμη, να συστήσουν – κυβερνητική πολιτική σχεδόν σε κάθε τομέα της ζωής σε κάθε έθνος στον πλανήτη.

Το βλέπετε ακόμα;

Αυτή είναι η παγκόσμια κυβέρνηση στον σύγχρονο κόσμο, όχι συγκεντρωτική αλλά κατανεμημένη. Υπολογιστικό νέφος. Ένας υπερεθνικός εταιρικός-τεχνοκράτης hivemind. Χωρίς επίσημη ύπαρξη ή εξουσία, και ως εκ τούτου χωρίς λογοδοσία, και διοχετεύοντας όλες τις πολιτικές αποφάσεις τους μέσω ενός φίλτρου – της κλιματικής αλλαγής.

Δεν θα υπάρχει ενιαίο παγκόσμιο νόμισμα, θα υπάρχουν δεκάδες και δεκάδες «διαλειτουργικά» ψηφιακά νομίσματα δημιουργώντας ένα «αρμονικό οικοσύστημα πληρωμών».

Δεν θα υπάρχει μια ενιαία παγκόσμια υπηρεσία ψηφιακής ταυτότητας, θα υπάρχει μια σειρά από «διασυνδεδεμένα δίκτυα ταυτότητας» που θα ασχολούνται με την «ελεύθερη ροή δεδομένων για την προώθηση της ασφάλειας».

Δεν θα υπάρξει παγκόσμια κυβέρνηση, θα υπάρξουν διεθνείς επιτροπές «αμερόληπτων εμπειρογνωμόνων», διορισμένων από τον ΟΗΕ που κάνουν «συστάσεις πολιτικής».

Οι περισσότερες ή όλες οι χώρες του κόσμου θα ακολουθήσουν τις περισσότερες ή όλες τις συστάσεις, αλλά όποιος αποκαλεί αυτές τις ομάδες παγκόσμιες κυβερνήσεις θα προωθηθούν έλεγχοι γεγονότων από το Snopes ή το Politifact, τονίζοντας ότι «οι ομάδες εμπειρογνωμόνων του ΟΗΕ ΔΕΝ αποτελούν παγκόσμια κυβέρνηση επειδή δεν έχουν νομοθετική εξουσία».

Αυτός, προτείνω, είναι ο τρόπος με τον οποίο θα διαμορφωθεί η παγκόσμια κυβέρνηση το 2024 και μετά.

Κατακερματισμένο, εντελώς αμφισβητήσιμο... αλλά πολύ, πολύ πραγματικό.

ΠΗΓΗ ΣΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ