Τετάρτη 28 Σεπτεμβρίου 2016

ΠΡΟΣΦΑΤΟΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ ΤΗΣ ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑΣ


Ο ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΣ ΠΟΝΟΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ





Γερόντισσα, ποιός είναι ο μεγαλύτερος πόνος του ανθρώπου;

Ο μεγαλύτερος πόνος του ανθρώπου είναι όταν αρχίζει να βλέπει τον εαυτό του!

Δηλαδή όταν αρχίζει να βλέπει μέσα στην καρδιά του, τι πάθη έχει και τι κουβαλάει όλα τα χρόνια.

Κοίταξε παιδί μου, έχουμε τον καλό και τον κακό εαυτό μας. Ο καλός είναι ο δικηγόρος μας, που όλο μας υπερασπίζεται σε ότι και αν κάνουμε, ενώ ο κακός εαυτός μας, είναι ο εισαγγελέας, που ποτέ δεν θέλουμε να μας δικάσει, γι’ αυτό και δεν του δίνουμε ποτέ το λόγο. Δεν αντέχουμε τις κατηγορίες εναντίον μας. 

Γι’ αυτό τον έχουμε να δικάζει πάντα τους άλλους. Έτσι, εμείς έχουμε πάντα τον καλό μας δικηγόρο υπεράσπισης του εαυτού μας, ενώ όλα τα άσχημά μας τα ρίχνουμε πάντα στους άλλους. 

Ότι φταίνε πάντα αυτοί.

Όταν λοιπόν ο άνθρωπος βρει τη λεβεντιά και το θάρρος να βάλει στη ζωή του τον εισαγγελέα του, να του λέει πού φταίει και ποιός τελικά είναι, (όχι ποιός θέλει να φαίνεται στους άλλους), αλλά, το τι κουβαλάει μέσα στην καρδιά του, π.χ. μίσος, κακίες, φθόνο, ζήλεια, κακεντρέχεια, φοβίες, πανικό και τόσα άλλα βαθειά κρυμμένα μέσα του, τότε ο άνθρωπος τρομάζει με την κατάστασή του. 

Βλέπει όλα αυτά τ’ αγκάθια στην καρδιά του να τον τρυπάνε και πονάει, ενώ πολλές φορές δεν θέλει να τα δει γιατί τον φοβίζουν. Αυτοί οι άνθρωποι είναι αυτοί που εθελοτυφλούν στα πάθη τους και έτσι ποτέ δεν θεραπεύονται.

Και πώς ο άνθρωπος απαλλάσσεται από τ’ αγκάθια του;
Πρώτα – πρώτα ο άνθρωπος πρέπει να θελήσει να δει μέσα στην καρδιά του τι έχει. Είναι το μεγαλύτερο βήμα αυτό. Δηλαδή, η διάθεση που έχει ο άνθρωπος να κάνει την αυτοκριτική του. 

Έπειτα να ζητήσει βοήθεια από το Θεό να του δείξει τα πάθη που έχουν φωλιάσει τόσο καιρό μέσα στην καρδιά του, γιατί μόνο ο Θεός γνωρίζει τις καρδιές των ανθρώπων απόλυτα! Και ποτέ δεν κάνει λάθος!! Και το τρίτο στάδιο είναι να αρχίσει να αποβάλλει τα πάθη του με την μετάνοιά του.

Κάθε πάθος - αγκάθι όμως που σιγά – σιγά ξεριζώνεται, θα τον πονέσει στην αρχή, μέχρι να βγει και να κλείσει η πληγή του. Ύστερα όμως ο άνθρωπος ελευθερώνεται, γιατρεύεται, γίνεται χαρούμενος, μπαίνει η αγάπη και η ειρήνη στην
καρδιά του. 

Φεύγει η μαυρίλα και η κατάθλιψή του. Μα πάνω απ’ όλα φεύγει ένα μεγάλο κομμάτι του εγωισμού του, που δεν το είχε εντοπίσει ως εκείνη τη στιγμή. Γιατί, ο άνθρωπος αυτός, θέλησε να δει τον εαυτό του και αυτά που κουβαλάει μέσα του, να τα καταδικάσει και να τα αποβάλλει από πάνω του.

Αυτός ο άνθρωπος λοιπόν, που παλεύει με τον εαυτό του και με τα πάθη του και τα νικάει, αυτός είναι αγωνιστής - αληθινό τέκνο του Θεού!



ΣΗΜΕΙΩΣΗ ΟΙΜΟΥ-ΑΘΗΝΑΣ

Με την ευκαιρία να χαιρετίσουμε το νέο ιστολόγιο με τον τίτλο  


και να ευχηθούμε καλές και πνευματοφόρες αναρτήσεις, αφού θα μεταφέρει τον λόγο της γερόντισσάς μας, που αθέατη μεν από τον κόσμο αλλά γνωστή στον Θεό, προσφέρει από την μονή της μετανοίας της, την αγάπη του Θεού και τις συμβουλές Του για την σωτηρία μας.

Καλές και ευλογημένες αναρτήσεις!



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου