ΑΡΘΡΟΙΤΙΣ ΚΑΙ ΑΡΘΡΙΤΙΣ
Γράφει ο Κωνσταντίνος Καλιμαυκίδης
Φθινοπώριασε και πάμε για τον χειμώνα.
Αλλάζει σιγά σιγά ο καιρός μαζί και η διάθεσή μας ,μαζευόμαστε από την θερινή χαλαρότητα και τα κεφάλια μέσα.
Σχολεία, βιβλία, τετράδια αρχικά και κατόπιν έρχονται και τα έξοδα θέρμανσης, άλλο ζόρι, άστο και βλέπουμε, νωρίς είναι ακόμη.
Όταν αρχίσει το κρύο τότε αρχίζουμε να ψάχνουμε για πετρέλαια, αέρια, ξύλα, κάρβουνα και ρεύματα,βλέπεις έχουμε και αντλίες θερμότητος, ορισμένοι.
Οι νεότεροι πιο άνετοι και ανέμελοι χαλαροί ιδίως όσοι καλύπτονται οικονομικά από τρίτους,μπαμπάδες,μαμάδες γιαγιάδες κλπ.
Αυτοί ακούραστοι και άπονοι «χωρίς πόνο» ή ακάματοι χωρίς κάματο,άλλοι πάλι ψάχνουν το μερο-κάματο.
Αναπόφευκτα όλα αυτά και απαιτούν αντιμετώπιση με σκέψη και δράση .
Το βλέπεις και παίζεις ανάλογα το χαρτί αλλιώς κάηκες.
Οι μεγαλύτεροι που δουλεύουν ή δούλεψαν επηρεάζονται ακόμη και σωματικά, πονάκια εργασιακά αναλόγως της δουλειάς και τα αντίστοιχα σημεία του σώματος.
Άλλοι πάλι υποφέρουν από αρθρίτιδα που εσχάτως χτυπά όλο και μικρότερες ηλικίες,εξαπλώνεται.
Η αρθρίτιδα όμως δύσκολα αντιμετωπίζεται δεν είναι μετρήσιμη είναι αντιληπτή μόνο από τα συμπτώματα.
Όπως τα άρθρα που διαβάζουμε και γράφουμε.
Παλιά υπήρχαν μόνο σε εφημερίδες και περιοδικά ή συγγράμματα.
Τώρα γίνανε σούπα εξαπλώθηκαν παντού, κυρίως στο διαδίκτυο λόγω ευκολίας και έτσι πήραν την μορφή της αρθρίτιδας.
Εκτός από τους ειδικούς και η κουτσή Μαρία γράφει ότι του κατέβει ο καθένας, ελεύθερα.
Οπως εγώ αυτοσαρκαζόμενος έχω δηλώσει από παλιά αισθάνομαι σαν την αλεπού στο παζάρι, αλλά σε όλους αρέσει να τους ακούνε.
Κατά την ρήση του Μπαμπα Κούλη «γιατί να το κρύψωμεν άλλως τε».
Εναπόκειται στον διαχειριστή του σάιτ η δημοσίευση ή όχι υπό τύπον έμμεσης λογοκρισίας ανάλογα των αρχών που το διέπουν αν υπάρχουν και στον εκάστοτε αναγνώστη να κρίνει το άρθρο εξάγοντας ο καθένας τα συμπεράσματά του.
Αυτά τα άρθρα για να μην γίνουν ασθένεια όπως η αρθρίτις,πρέπει να είναι προϊόν επίπονης σκέψης ως προς το περιεχόμενο
και την σύνθεσή τους και να προσβλέπουν στην ωφέλεια του σώματος των αναγνωστών με τις λιγότερες παρενέργειες.
Να αποτελούν ίαμα λύσεων ή προσαρμογής σκέψεων συμπεριφορών και δράσεων για την θεραπεία των καταστάσεων που αναφέρονται και διαγνώστηκαν σε ασθένεια ή υστέρηση.
Αν αυτό ισχύσει τότε το άρθρο χαρακτηρίζεται καλό ή κακό ,ευρέως ή μη αποδεκτό ή αδιάφορο.
Αν προκαλεί παρενέργειες όπως συνήθεια ,εφησυχασμό,αδράνεια ,μαλθακότητα ή ταραχή ,χάνει τον επιδιωκόμενο σκοπό
για τον οποίο συντάχθηκε.
Πρέπει για να είναι πετυχημένο και να επιτύχει τον στόχο του, να πληρεί τους όρους και τις αναλογίες στη σύνθεσή του
που επιδρούν θεραπευτικά στα σημεία εκείνα που αναφέρεται.
Έτσι μέσω της διάδοσης του θα οδηγήσει σε εφαρμογές που θα φέρουν λύσεις ενεργοποιώντας τα κατάλληλα σημεία παθογενειών επιφέροντας ίαση.
Έτσι θα επιβεβαιώσει τον τίτλο του και τον ορισμό του,θα είναι άρθρο πραγματικά.
Αρθρώνει λόγο και σκέψη και δημιουργεί αρθρώσεις λογικές και συνάφειες μεταξύ των αναγνωστών πετυχαίνοντας εξ ορισμού
δικαιώνοντας και τον όρο της αρθρογραφίας.
Διαφορετικά παραμένει κίτρινο γράφημα προς εκμετάλλευση, χωρίς θεραπεία των αναγνωστών άνευ προτάσεων και λύσεων.
Έτσι παύει να είναι άρθρο κατ΄ορισμό αυτού και του λόγου της αρθρογραφίας και καταλήγει να την μετατρέψει σε ασθένεια
μετατρέποντάς την σε αρθρίτιδα.
Για την δεύτερη δεν υπάρχει θεραπεία ,μόνο συμπτωματική αντιμετώπιση που σε επώδυνες καταστάσεις οδηγεί στο χειρουργείο.
Εύχομαι στις καταστάσεις που ζούμε ,η παρεχόμενη συνταγογραφία των άρθρων που επιλέγουμε να οδηγήσει σε θεραπείες και να αποφύγουμε το συλλογικό χειρουργείο, τον γύψο ή ακόμα και την κατάρρευση του οργανισμού του οποίου είμαστε μέλη εντός του οποίου αφήνουμε ακόμη να εισέρχονται παθογόνοι ξένοι παράγοντες μη αντιμετωπίσιμοι με γιατροσόφια .
Ας προχωρήσουμε στην διάγνωση και την θεραπεία πριν η μόλυνση γίνει σηψαιμία ή έστω αρθρίτις που δεν γιατρεύεται και οδηγεί σε εξαρθρώσεις.
Ας αρθρώσουμε τις δυνάμεις μας ως μέλη και διαρθρωμένοι να ανασυγκροτήσουμε κάθε τομέα του οργανισμού που μας φέρει.
Ως μέλη, Έλληνες με διάφορα ονόματα, Πελοποννήσιοι, Κρητικοί, Θρακιώτες, Αιγαιώτες, Κύπριοι, Ηπειρώτες, Ιόνιοι, Ρουμελιώτες,
Πόντιοι, Μικρασιάτες, Πολίτες, Μακεδόνες, Θεσσαλοί και όλοι διατηρώντας τα να οργανώσουμε τον οργανισμό μας την Ελλάδα.
Αυτή μας φέρει σαν μέλη μονο εμάς,κάθε άλλος είναι ξένο μέλος από μεταμόσχευση που παρά τα φάρμακα καταστολής ο οργανισμός έχει την τάση της απόρριψης του ξένου σώματος, νόμος της φύσης όχι ρατσισμός.
Ότι ξένο προς τον οργανισμό απλώς συμβιώνει δεν αφομοιώνεται δυστυχώς,συμφέρει δε συμφέρει και πάντοτε διακρίνεται όπως ένα όνομα πχ. Παπαδόπουλος σε αγγλοσαξονικό περιβάλον, γίνεται να είναι π.χ. αυστραλός, το έχω ζήσει, καλός και άγιος ο ξένος ο μετανάστης 2ης και 3ης γενειάς, αλλά καλύτεροι και προτιμότεροι οι WASP «White-Anglo-.Saxon-Protestants» και μιλάμε για τεχνητά έθνη μεταναστών όχι για ευρωπαϊκά παλιά έθνη ακόμη και του μεσογειακού περίγυρου πλην ευρώπης και παντού νομίζω διεθνώς,δεν επιβάλεται η αφομοίωση είναι θέμα καθαρά προσωπικό, μόνο αν το θέλεις, ρωτάς όμως αν σε θέλει ο άλλος στο σπίτι του με το ζόρι.
Εδώ οι δικοί μας που ήρθαν πραγματικοί πρόσφυγες στην πατρίδα τους ήταν επι 2 γενειές Τουρκόσποροι,όπως ακόμη οι Ρωσσοπόντιοι όπως τους λέμε ,μη γελιώμαστε και ας πονάει.
Ολα αυτά πριν μας αποκόψουν κάποιο μέλος γιατί τότε δεν θα είμαστε πια αρτιμελείς και θα υποφέρουμε όλοι.
Αρκετά ως εδώ δεν έχουμε την πολυτέλεια του Κούλη του Πάκη του Άλεξ της Φώφης και της παρέας των που με γιατροσόφια
αντιμετωπίσουν την αρθρίτιδα της εξαρθρωμένης χώρας μας που πονάει μόνον εμάς τα μέλη.
.
Περαστικά να είναι και πριν να το ακούσουμε στην έδρα μας από τον Σουλτάνο στην γλώσσα του, ή όπως έλεγε αναγκαστικά εκεί στην πατρίδα της, η Πολίτισα διωγμένη γιαγιά μου, αφού τους ξίνιζαν τους άλλους τα Ελληνικά που ακούγανε και μιά απορία
σε ποιά γλώσσα συνομιλεί ο Αναστασιάδης και οι προηγούμενοι του παίζοντας ακόμη αγώνα εντός έδρας;
γκετσμίς ολσούν=περαστικά μας να είναι
Κωνσταντίνος Καλιμαυκίδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου