ΕΝΑΣ ΥΠΟΘΕΤΙΚΟΣ ΑΛΛΑ ΛΙΑΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ΚΑΙ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ

Ο ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΑΠΟΦΑΙΝΕΤΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΑΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΙΔΑΣΚΕΤΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ

Θεοφύλακτος – Ή περί μαθήματος Θρησκευτικών

Γράφει ο Θεόφιλος Πουταχίδης

ΘΕΟΦΥΛΑΚΤΟΣ: Ποιος είσαι; Τι θέλεις; Κοιμάμαι ή είμαι ξυπνητός;

ΣΩΚΡΑΤΗΣ: Απαντώ στις ερωτήσεις σου με τη σειρά. Σωκράτης Σωφρονίσκου. Να διαλεχθούμε θέλω. Όσο για την τρίτη ερώτηση: τι σημασία έχει;

ΘΕΟΦ.: Θα τ’ ορκιζόμουν πως είσαι ο γνωστός φιλόσοφος. Μοιάζεις αρκετά με τις προτομές που σού ’χουν σε κάποια μουσεία. Αλλά είσαι εδώ κι αιώνες πεθαμένος... 


Πώς μου εμφανίζεσαι, λοιπόν, έτσι έτοιμος για κουβέντα σαν κανένας άγιος της oρθόδοξης πίστης μας; 

Μήπως έχουν δίκιο μερικοί που λένε πως εσύ κι ο Πλάτωνας αγιάσατε επειδή πιστέψατε στον Χριστό, όταν Αυτός κατέβηκε και κήρυξε στον Άδη μέχρι ν’ αναστηθεί;

ΣΩΚ.: Το ότι πιστέψαμε στον Χριστό δεν είναι δα και δύσκολο να το υποθέσει κανείς και να πέσει μέσα. Αλλά, μά το σκύλο, να νομίζετε ότι αγιάσαμε κιόλας;... Πάντως, για να έρθω εδώ, πήρα ειδική άδεια από τον Τριαδικό Θεό που είναι ο ένας και μόνος αληθινός.

Αυτό το τελευταίο, όχι να το παινευτώ, αλλά το ’χα κι από μόνος μου υποπτευθεί όταν ζούσα ξέρεις...

ΘΕΟΦ.: Ωραία... Ας ξεκινήσουμε λοιπόν! Τι θα πραγματευτούμε;

ΣΩΚ.:Τη σχολική παιδεία στο μάθημα των Θρησκευτικών. Μού φαίνεται πως αν ζούσα στην εποχή σας θα πάθαινα αποπληξία με την ανοησία σας σ’ αυτό το ζήτημα.

ΘΕΟΦ.: Ξεκίνα, λοιπόν, φιλόσοφε. Τι περιμένεις;

ΣΩΚ.: Καλώς. Πες μου αγαπητέ, πρέπει ή δεν πρέπει το σχολείο να προετοιμάζει τα παιδιά για τη ζωή προσφέροντάς τους χωρίς αμφισημίες τη στέρεα και σίγουρη γνώση που έχει παγιωθεί, και τη διαπαιδαγώγηση εκείνη που είναι πια για τα καλά κοινό κτήμα των ανθρώπων;

ΘΕΟΦ.: Φυσικά.

ΣΩΚ.: Δηλαδή, στο σχολείο θα πρέπει να διδάσκει κανείς ότι η Γη είναι στρογγυλή κι όχι βέβαια να παραθέτει ψυχρά όλες τις θεωρίες που κυκλοφορούν στον κόσμο για το σχήμα της. 

Υπάρχουν ακόμα, ξέρεις, ορισμένοι που επιμένουν ότι η Γη είναι επίπεδη κι άλλοι που νομίζουν πως είναι στο εσωτερικό της κούφια. 

Δεν πρέπει νομίζω το σχολείο, αφού ενημερώσει τα παιδιά για όλες τις θεωρίες που κυκλοφορούν, να σταθεί ουδέτερα απέναντί τους και να τα αφήσει να διαλέξουν για σωστή όποια αυτά νομίζουν.

Η Γη είναι σφαιρική και τέρμα! Έτσι δεν είναι;

ΘΕΟΦ.: Πώς να διαφωνήσει κανείς με αυτό;

ΣΩΚ.: Και βέβαια, δεν μπορεί να μαθαίνει στα παιδιά πως, όταν αντιγνωμούν, μια λύση είναι να διαλεχθούν, αλλά υπάρχει κι η άλλη που είναι να πλακωθούν στις γροθιές. 

Δεν μπορεί σε αυτά τα θέματα το σχολείο να ενημερώνει γενικώς και ν’ αφήνει τα παιδιά –δήθεν ελεύθερα– να διαλέξουν τι τους ταιριάζει... Σωστά; Δεν είναι σωστό να λύνεις τις διαφορές σου με το ξύλο – τελεία!

ΘΕΟΦ.: Ναι, πράγματι.

ΣΩΚ.: Γενικώς, το σχολείο με θετικό τρόπο θα πρέπει να προετοιμάζει τα παιδιά έτσι ώστε ν’ αυξάνει τις πιθανότητές αυτά να βγαίνουν νικητές σε όλες τις μάχες και τις προκλήσεις της ζωής αγωνιζόμενα δόκιμα, με αρετή, με σεβασμό κι αγάπη στο συμπολίτη και κάθε συνάνθρωπο. Συμφωνείς;

ΘΕΟΦ.: Εννοείται!

ΣΩΚ.:Ακόμα και για την πιο σημαντική μάχη; Αυτήν πoυ φαίνεται πως δεν μπορεί να κερδηθεί; Με εκείνο τον εχθρό που φαντάζει ανίκητος;

Για κείνη τη μοίρα των βροτών, λέω, που νομίζεται αναπόδραστη.

ΘΕΟΦ.: Πώς όχι, ω Σωκράτη; Για το θάνατο νομίζω μιλάς. Αν πρέπει να προετοιμάσουμε τα παιδιά για τις ήσσονος σημασίας μάχες, δεν πρέπει να κάνουμε το ίδιο και για τη μεγαλύτερη; 

Αν πρέπει να τα γυμνάσουμε ώστε ν’ αντιμετωπίζουν τον κάθε εχθρό που θα επιβουλευτεί την ελευθερία και το ευ ζην τους, δεν θα πρέπει να κάνουμε το ανάλογο ώστε να επικρατήσουν απέναντι στον μέγα δυνάστη και τύραννο που κατατρώγει το ίδιο το ζην, αλλά επιβουλεύεται και το ευ ζην τους το αιώνιο;

ΣΩΚ.:Εύγε! Πολύ σωστά! Έλα πες μου, λοιπόν, τώρα ποια είναι η κρατούσα αντίληψη σ’ αυτόν τον τόπο για τον τρόπο, για τη μέθοδο με την οποία νικιέται ο θάνατος. Πώς εξασφαλίζεται η Ανάσταση κι η αιώνια ζωή;

ΘΕΟΦ.: Ε... αυτό είναι πασίγνωστο. Η Ορθοδοξία, ο Χριστός είναι εν συντομία η απάντηση που ψάχνεις. Αυτή είναι η άποψη της συντριπτικής πλειοψηφίας εδώ.

ΣΩΚ.:Επομένως, σύμφωνα με αυτά που είπαμε προηγουμένως, και αν πράγματι αυτό αποτελεί την επικρατούσα πεποίθηση, δεν πρέπει αυτή η αλήθεια να διδάσκεται στέρεα, θετικά και με παρρησία στα σχολεία; 

Δεν είναι εύλογο, επομένως, το μάθημα των Θρησκευτικών σε αυτή τη χώρα να είναι ουδετερόθρησκο.

Εκ των πραγμάτων η αλήθεια, ειδικά για τόσο σημαντικά ζητήματα κι απέναντι σ’ ένα ακροατήριο νέων, ομολογείται αυτούσια και ενούσια.

ΘΕΟΦ.: Μα τι γίνεται με τα παιδιά οικογενειών άθεων ή άλλων θρησκευτικών πεποιθήσεων; Δεν μπορεί να γίνεται προσηλυτισμός!

ΣΩΚ.: Αν έχουμε αληθινή αγάπη για όλους, πρέπει το αγαθό να μοιραστεί από την πολιτεία ισότιμα σε όλους. Ας κάνει μετά ο καθένας ό,τι θέλει. 

Είναι άδικη μια πολιτεία που σε άλλους προσφέρει τη γνώση, την εν δυνάμει πρόσβαση στο υπέρτατο αγαθό και σε άλλους όχι. Ο προσηλυτισμός ενέχει επιβολή. 

Η πολιτεία, όμως, δεν επιβάλει. Ενημερώνει με αγάπη τους νέους της για την αλήθεια. Αρκεί, βέβαια, να την πιστεύει...

ΠΗΓΗ