Η ΓΕΝΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ Αρ. 2
ΣΗΜΕΙΩΣΗ ΟΙΜΟΥ ΑΘΗΝΑΣ
Αν και τελικά προκαλέσαμε αντιδράσεις δημοσιεύοντας το πρώτο μέρος του άρθρου, προχωράμε στην δημοσίευση και του δεύτερου μέρους διότι αποδεικνύει ότι πράγματι ο συγγραφέας μιλώντας για γενιά, μιλάει για την γενιά των ηγετών της μεταπολίτευσης και όχι των απλών και άδολων αγωνιστών. Η θέση άλλωστε του ιστολογίου μας για το Πολυτεχνείο όπως είπαμε έχει εκφραστεί ανάγλυφα από τον λογοτέχνη Γ. Βολουδάκη στο σημείωμά του και στο σχόλιο που συνοδεύουν το ποίημά του ΤΟ ΠΟΛΥ-ΤΕΧΝΕΙΟ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ
Η ΓΕΝΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ Αρ. 2
Γράφει ο Γεωκών
Ο ελληνικός λαός την εποχή του Πολυτεχνείου μπερδεύτηκε. Διώχνοντας τους ένστολους νόμιζε ότι νίκησε. Δεν είδε ότι και αυτοί με τα κουστούμια, που παρίσταναν τους κομματάρχες της δημοκρατίας, είναι το ίδιο ακριβώς.
Μπερδεύτηκε ακόμα πιο πολύ όταν είδε τους γραφικούς με τα ζιβάγκο να καταλαμβάνουν την εξουσία. Τότε νόμισε ότι ανέβηκαν όμοιοί του στην εξουσία και άρα ότι καταλύθηκε πραγματικά ο φασισμός . Μέγα λάθος.
Δεν είδε ότι εκείνοι με τα ζιβάγκο ήταν οι ίδιοι με εκείνους που προηγουμένως φορούσαν κουστούμια. Δεν κατάλαβε ότι είχε να κάνει με μεταμφιεσμένους σε λαϊκούς ανθρώπους και εκεί την πάτησε.
Όποιος πρόλαβε εκείνη την εποχή και ψώνισε "ζιβάγκο", εμφανίστηκε σαν δημοκράτης. Παπανδρέου, Σημίτηδες και Πάγκαλοι εμφανίστηκαν σε μια στιγμή σαν δημοκράτες.
Ξέχασε ο λαός ποιοι ήταν όλοι αυτοί. Ενώ τους γνώριζε, όπως γνώριζε και τις ιστορίες των οικογ ενειών τους, ξαφνικά έπαθε "αμνησία".
Με μια απλή αλλαγή της γκαρνταρόμπας τους τα παιδιά "μεταλλάχθηκαν" ως δια μαγείας σε "σοσιαλιστές" δημοκράτες. Με λίγη γλώσσα πεζοδρομίου τα παιδιά των δοσίλογων των Ναζί "μεταλλάχθηκαν" ως δια μαγείας σε άσπιλα "παιδιά" του λαού.
Από το πολύ το "λιβάνισμα" στους "ήρωες" του αντιδικτατορικού αγώνα, δεν καταλάβαμε ότι οι ίδιοι αυτοί άνθρωποι έγιναν δικτάτορες. ...Κάποιοι το "υποψιάστηκαν", όταν η διαβόητη Δαμανάκη μάς "απείλησε" με έξοδο από το Ευρώ —σε περίπτωση που δεν υποταχθούμε στους δανειστές μας.
Η «κυρία» Δαμανάκη, η κα «εδώ πολυτεχνείο». Αυτή που έχει δηλώσει μέσα στην Βουλή ότι είναι Εβραία…είναι και αυτή ένα από τα παραμύθια του πολυτεχνείου.
Ο Λαός γρήγορα ξέχασε και άλλαξε "πλευρό", για να μην διαταράξει τον "ύπνο" του... Κάποιοι το "μυρίστηκαν", όταν η πρώην υπάλληλος του Κοσκωτά και του "Πολυτεχνείου" Όλγα Τρέμη μάς απείλησε, επειδή "στεναχωρούμε" τους δανειστές μας, αλλά και πάλι "εφησυχάστηκαν"...
Μας καθησύχαζε όλους ο Γιωργάκης ...Ο γιος του μεγάλου "Τιμονιέρη", ο οποίος μας τόνιζε το πόσο "τίμιοι" είναι οι "δανειστές" μας σε αντίθεση με τη δική μας "εγκληματική" φύση...
Μας καθησύχαζε όλους ο βουλιμικός Βαγγέλης, ο οποίος μας υποσχόταν νέα δάνεια από τη μεγάλη "κατσαρόλα" των δανειστών μας.
Ξεκίνησαν τις ζωές τους ( η γενιά του πολυτεχνείου ) χωρίς κεφάλαιο και θέλησαν να το αποκτήσουν πίσω από τα κάγκελα του Πολυτεχνείου. Στην «αυλή» του φύτεψαν ένα «δένδρο» και παίρνουν κάθε χρόνο τη «σοδειά» τους.
Τα πιο golden boys απ’ όλα. Τα boys και τα girls που πήραν το πιο πλούσιο μεροκάματο που δόθηκε ποτέ στην Ελλάδα. Πάρα πολύ πλούσιο, αν σκεφτεί κάποιος ότι εκείνο το «μεροκάματο» της Δαμανάκη εξακολουθεί ακόμα να της αποδίδει χιλιάδες ευρώ μηνιαίως.
Εδώ μπορεί να καταλάβει ο αναγνώστης τι σημαίνει Golden Boy. Να καταλάβει αυτά, τα οποία γνώριζαν από τότε οι «ήρωες» του Πολυτεχνείου.
Αυτά, τα οποία όλοι οι υπόλοιποι εργαζόμενοι, για να τα καταλάβουν, έπρεπε να περάσουν δεκαετίες και αφού πρώτα δουν τη Goldman Sachs.
Να καταλάβουν οι άνθρωποι του μόχθου και του μεροκάματου τις αναλογίες κόπου και αμοιβής, που καθιστούν κάποιον Golden. Για μια βραδιά υποτιθέμενης αντίστασης κάποιοι ζούνε για πάνω από σαρανταπέντε χρόνια σαν βασιλείς.
Χιλιάδες ώρες έχουν καταναλώσει από τις ζωές τους, για να μας περιγράψουν ένα συγκεκριμένο εικοσάλεπτο της μίζερης ζωής τους.
Συνεχώς επαναλαμβάνουν τα ίδια και τα ίδια, ενώ με το ίδιο βίντεο θα μπορούσαν να καλύψουν τριανταπέντε χρόνια αναλύσεων.
Ελλείψει αδημοσίευτων ηρωικών περιστατικών ή άλλων δεδομένων, έχουν φτάσει σε σημείο ν’ αναζητούν τις συνθήκες ατμοσφαιρικής πίεσης και υγρασίας εκείνης της «ηρωικής» βραδιάς.
…Κι όμως, αυτοί είναι από τους «κορυφαίους» μιας ολόκληρης γενιάς. Τόσο «κορυφαίοι», που έδωσαν στη γενιά τους τη δική τους «ταυτότητα». Τόσο «κορυφαίοι», που πάνω τους άρχισε να «χτίζεται» το σταρ σύστεμ μιας ολόκληρης γενιάς.
Η ‘‘γενιά’’ των χαφιέδων των τεμπέληδων και των διεφθαρμένων δεν πρόλαβε να «μολύνει» την επόμενη γενιά με τη δική της παθογένεια. Ήταν πολύ απασχολημένη με το πλιάτσικο και δεν έβλεπε ότι ο χρόνος της τελείωνε.
Γέρασαν οι «ήρωες» και ακόμα νομίζουν ότι είναι τζόβενοι και τσαμπουκάδες. Επειδή βάφουν τα μαλλιά τους και ψευτοτσαμπουκαλεύονται απέναντι στους δικούς τους αστυνομικούς, νομίζουν ότι ακόμα μπορούν να τρομοκρατούν τον κόσμο.
Αυτή η γενιά στη δύση της θα υποκύψει στη φύση και στους νόμους της. Είναι βέβαιο ότι δεν θα μπορέσει ν’ αντισταθεί στη δύναμη και την πίεση της νεότερης γενιάς.
Μιας γενιάς εξαιρετικά μορφωμένης και καθαρής, εφόσον δεν έπεσε θύμα κάποιου μαζικού καπελώματός της. Μια γενιά, η οποία δεν έχει ακόμα τους ήρωες της, γιατί ακόμα δεν έχει δώσει τις μάχες της.
Η γενιά που ακολουθεί είναι βέβαιο ότι δεν θα δεχθεί να ζήσει σκλαβωμένη, για να παραμείνουν πλούσιοι και ατιμώρητοι οι «ήρωες» του Πολυτεχνείου.
Είναι βέβαιο ότι δεν θα δεχθεί να ζει με τις στερήσεις που μας επιβάλει το ΔΝΤ, μόνο και μόνο για να πάρει την «ηρωική» τους σύνταξη οι ‘’ηρωες’’
Αυτή η γενιά, που ακολουθεί, δεν θα δεχθεί ν’ αναλάβει τη διαχείριση, χωρίς να ελέγξει αυτά τα οποία παραλαμβάνει. Δεν θα δεχθεί να την «πατήσει», όπως η μεταπολεμική γενιά.
Δεν θα δεχθεί να πληρώσει σφάλματα άλλων. Δεν θα δεχθεί να «φορτωθεί» a priori τα σφάλματα μιας άλλης γενιάς.
Κάθε χρόνο κατατίθενται στεφάνια και λουλούδια σε μια μεγάλη “κεφάλα” στο προαύλιο χώρο του κτηρίου του Πολυτεχνείου, όπου η πλειονότητα θα πιστεύει λογικά ότι πρόκειται γα κάποιον “ήρωα” της εξέγερσης.
Η προτομή αυτή όμως απεικονίζει το κεφάλι του καθηγητή Ν. Ασβορώνου, ο οποίος εκείνη την περίοδο έλειπε στο εξωτερικό και όπως είναι φυσιολογικό δεν πήρε μέρος στα γεγονότα των ημερών εκείνων.
Την τελευταία μέρα της καταλήψεως του κτηρίου 17 Νοεμβρίου, πολλοί θα σταθούν πολιτικά τυχεροί, αφού με τον εγκλεισμό τους στον χώρο θα καταφέρουν να εκμεταλλευτούν την περίσταση και να χτίσουν μια λαμπρή πολιτική ή δημοσιογραφική καριέρα.
Ήταν αυτοί οι οποίοι για χρόνια θα εμφανίζονταν στην πολιτική σκηνή του τόπου και θα το κυβερνούσαν είτε από την Βουλή είτε από την δημοσιογραφία …
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου