ΣΟΒΑΡΗ ΑΝΑΛΥΣΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΔΙΕΡΕΥΝΗΤΙΚΕΣ ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ ΜΕ ΤΗΝ ΑΓΚΥΡΑ, ΤΗΝ ΝΕΑ ΕΘΝΟΜΗΔΕΝΙΣΤΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΜΕΤΑ ΤΙΣ ΠΡΕΣΠΕΣ

Η ΗΤΤΗΜΕΝΗ ΕΛΛΑΔΑ ΣΕ ΔΙΕΡΕΥΝΗΤΙΚΕΣ ΑΚΡΩΤΗΡΙΑΣΜΟΥ ΜΕΣΩ ΧΑΓΗΣ

Γράφει ο Γιώργος Ρωμανός* 

Οι Διερευνητικές μεταξύ Ελλάδος – Τουρκίας, στις 25 Ιανουαρίου, 2021, αποτελούν πιστοποίηση της μακροχρόνιας ήττας που υπέστη η χώρας μας από την Τουρκία. 

Ήττα που επισφραγίστηκε με την τελευταία εξάμηνο πολιορκία-ασυδοσία των Τούρκων σε αέρα και θάλασσα σε Αιγαίο, Ανατολική Μεσόγειο, και με την κατάκτηση της Αμμοχώστου, επιβάλλοντας τον Αττίλα ΙΙΙ.

Οι Διερευνητικές ήταν αποτέλεσμα έντονων πιέσεων των ΗΠΑ της Γερμανίας, αλλά και της μη στήριξης της Ελλάδος από την ΕΕ στο θέμα των Κυρώσεων. Αποτελεί κοινό μυστικό όσα επιβεβαίωσε με το γνωστό τουρκικό πολιτικό θράσος ο κ. Μεβλούτ Τσαβούσογλου λέγοντας, ότι «οι ΗΠΑ και η Γερμανία, προειδοποίησαν την Ελλάδα να ξεκινήσει διερευνητικές συνομιλίες το συντομότερο δυνατόν». 

Την δήλωση δεν διέψευσε, ως όφειλε, η ελληνική κυβέρνηση, καθώς η λέξη «προειδοποίησαν» περικλείει απειλή εκ μέρους των ΗΠΑ και της Γερμανίας, την οποία επιβεβαιώνουν τα γεγονότα.

Οι ΗΠΑ, η Ιταλία και οι εταιρείες τους που εκμεταλλεύονται τα κοιτάσματα δεν νοιάζονται εάν αυτά βρίσκονται σε θαλάσσια οικόπεδα-ΑΟΖ της εθνικής κυριαρχίας Ελλάδος, Κύπρου ή αν τα καταπατά η Τουρκία. Τους αρκεί τα οικόπεδα να ανήκουν σε χώρα που ελέγχει το ΝΑΤΟ, αδιάφορο σε ποια.

Τις μυστικές αυτές συνομιλίες και χωρίς τηρούμενα πρακτικά ο κ. Μητσοτάκης τις ανέθεσε σε αμφιλεγόμενα άτομα του προσωπικού του πολιτικού περιβάλλοντος, τον κ. Αποστολίδη και την κ Σουρανή. Σαν να μην έχει η χώρα μας έμπειρους Διπλωμάτες! 

Και πάλι, όπως και με την καταστροφική «Συμφωνία των Πρεσπών», έχουμε μυστική διπλωματία κατά την οποία μία μικρή ομάδα ατόμων θα αποφασίσει να παραχωρήσει ή όχι ευχόμεθα, εθνική κυριαρχία της Ελλάδος. 

Οι (δήθεν) κυρώσεις εναντίον της Τουρκίας δεν επιβλήθηκαν, γιατί αυτό επιδίωξε η ΕΕ και φανατικά ο κ. Μητσοτάκης, ο οποίος πριν την Σύνοδο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, 1ης Οκτωβρίου 2020, δήλωνε κατ’ επανάληψη, ότι «οι κυρώσεις δεν είναι αυτοσκοπός». 

Το ίδιο επανέλαβε πεισματικά ο ίδιος, ο κυβερνητικός εκπρόσωπός του, και ο αναπληρωτής ΥπΕξ κ. Βαρβιτσιώτης, πριν από την Σύνοδο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, στις 10-11 Δεκεμβρίου 2020. 

Κατόπιν αυτού του σκληρού προσωπικού αγώνα που έδωσε ο κ. Μητσοτάκης, ώστε να μην επιβληθούν κυρώσεις στην Τουρκία δεν αποτελεί έκπληξη το ότι ο Πορτογάλος πρωθυπουργός κ. Κόστα υποδεχόμενος στις 11 Ιανουαρίου, 2021, στο πρωθυπουργικό Μέγαρο της Λισαβόνας, τον Έλληνα πρωθυπουργό ξεκαθάρισε ότι: «στόχος της πορτογαλικής προεδρίας της ΕΕ είναι τον Μάρτιο στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο να έχει αλλάξει το κλίμα και η συζήτηση για τις ευρωτουρκικές σχέσεις να μην γίνει στη βάση της επιβολής κυρώσεων αλλά μιας άλλης ατζέντας και σχέσης με την Τουρκία.»

Λίγες μέρες πριν οριστεί η ημερομηνία Διερευνητικών της 25ης Ιανουαρίου ο εκπρόσωπος της ΕΕ, κ. Πίτερ Στάνο αποκάλυπτε απερίφραστα, ότι: «η ΕΕ περιμένει την έναρξη των συνομιλιών», και αποδείκνυε δημόσια ποιοι μεθοδεύουν και ποιοι εξαναγκάζουν την Ελλάδα να συνομιλήσει άρον άρον με την Τουρκία.

Όμως οι συνομιλίες θα έπρεπε να είναι Ευρω-τουρκικές, υπό άμεσο και ασφυκτικό έλεγχο της Ελλάδος, και όχι Ελληνο-τουρκικές, μιας και το θέμα, φυσικά, αφορά τα Ευρω-τουρκικά σύνορα.

Όμως οι Ευρωπαίοι (μέχρι στιγμής θέλουμε να ελπίζουμε) υπερασπίζονται όχι τα σύνορα της Ευρώπης, αλλά τα 102 δις δολάρια, που είναι το άνοιγμα των ευρωπαϊκών τραπεζών στην Τουρκία. 

Οι απευθείας Ελληνο-τουρκικές συνομιλίες ευνοούν την Τουρκία, καθώς υπό «καθεστώς συνομιλιών» δεν υπάρχει ούτε μία πιθανότητα κυρώσεων τον Μάρτιο, ενώ σε περίπτωση αποτυχίας τους το φταίξιμο και η πίεση θα πέσει στην Ελλάδα. 

Η Τουρκία απαιτεί διάλογο χωρίς όρους και προϋποθέσεις, θέτει πλήθος θεμάτων που ευνοούν το παραλήρημα της δήθεν «Γαλάζιας Πατρίδας», όπως: Γκρίζες Ζώνες, μη αναγνώριση ΑΟΖ στα νησιά, αφοπλισμό 16, τουλάχιστον, ελληνικών νησιών, και άλλα πολλά. 

Ενώ, μόλις πρόσφατα μετέτρεψε την Αγιά Σοφιά, παγκόσμιο σύμβολο του Χριστιανισμού, σε τζαμί. Έτσι πάμε σε συνομιλίες, ενώ οι Τούρκοι δεν έχουν υποχωρήσει πουθενά ούτε καν στα λόγια. 

Είπαν οι κ.κ. Ερντογάν και Τσαβούσογλου για το Ορούτς Ρέις: «Υπήρχαν κι άλλες δύο ευκαιρίες για διπλωματία. Η μία όταν είχε αποσυρθεί για συντήρηση και την άλλη φορά, επειδή η Μέρκελ το είχε ζητήσει από τον πρόεδρό μας. Τώρα όμως τελείωσαν οι εργασίες του. Τώρα η Ελλάδα, ποια δικαιολογία θα βρει;» 

Ωστόσο στην πράξη υπάρχουν συγκεκριμένες τουρκικές κατακτήσεις επί της ελληνικής κυριαρχίας παρά τις οποίες η ελληνική κυβέρνηση σέρνεται ηττημένη σε διάλογο. Και αυτές είναι:

1. Με το επεισόδιο στα Ίμια στις 6 Ιανουαρίου 2021, και εκείνο της 14ης Ιανουαρίου 2021, η Τουρκία επιβεβαίωσε την επί 25 χρόνια κυριαρχία της σε αυτά τα ελληνικά νησιά. Από το 1996, έχει επιβάλλει στην Ελλάδα να μην πατάει Έλληνας πάνω στα Ίμια και η χώρα μας το αποδέχτηκε! 

2. Η Τουρκία αφ’ ότου επέβαλε με τα όπλα τις Γκρίζες Ζώνες έχει κατακτήσει στην πράξη το μισό Αιγαίο, ανατολικά του 25ου Μεσημβρινού. Τον αλιευτικό της στόλο συνοδεύουν μεγάλα σιδερένια σκάφη του Λιμενικού της εξοπλισμένα μέχρι και με αντιαεροπορικά πολυβόλα, όπως και συχνότατα φρεγάτες του πολεμικού ναυτικού της, ενώ έχουν απέναντί τους άοπλα ελληνικά «φουσκωτά». 

Τα ούτως εξοπλισμένα τουρκικά διώχνουν συστηματικά τους Έλληνες ψαράδες από το Αιγαίο. Είναι γνωστό το επεισόδιο της 13ης Ιουλίου 2020, με τα τρία θηριώδη αλιευτικά των Τούρκων που για βδομάδες περιφέρονταν έξω από τη Μύκονο, και εκτός των άλλων εκτελούσαν κατασκοπία με τα ενισχυμένα ραντάρ τους. Πρόσφατα τουρκικά πλοία εξεδίωξαν ελληνικά αλιευτικά έξω από την Κάρπαθο και κατέστρεψαν τα δίχτυα τους υπό την (καθημερινή πλέον) απειλή πολυβόλων. 

3. Ο τουρκικός στόλος παράνομης αλιείας στο Αιγαίο ξεπερνάει τα 150 πλοία. Κατά καιρούς αποκλείουν ελληνικά νησιά, όπως συνέβη στη Σαμοθράκη, στις 25 Οκτωβρίου 2020, την οποία περικύκλωσαν περισσότερα από 20 τουρκικά που ψάρευαν μέχρι και μέσα στα (υποτιθέμενα) χωρικά ύδατα των 6 ν.μ. της Ελλάδος. Οι φωτογραφίες, τα βίντεο και οι καταγγελίες των Ελλήνων κατοίκων του νησιού δεν έκαναν καμία εντύπωση στην κυβέρνηση. 

4. Θρασύτητα η Τουρκία απαιτεί: επανέναρξη Ευρω-τουκικού διαλόγου Ένταξης, επικαιροποίηση συμφωνίας (του 2016) για το μεταναστευτικό, και ενεργοποίηση της συμφωνίας για την τελωνειακή ένωσή της με την ΕΕ. 

Με αυτά αποσκοπεί να εισπράξει περισσότερα από 72 δις ευρώ, δηλαδή ποσά που δεν τα λαμβάνει ούτε η Ελλάδα ως πλήρες μέλος! Και αυτό αποτελεί στην πράξη ήττα της χώρας μας, και «κατάκτηση-δικαίωμα» της Τουρκίας, σύμφωνα με Γερμανούς και άλλους Ευρωπαίους φιλότουρκους. 

Η Ελλάδα οφείλει να απαντήσει με συνεχές αμετακίνητο βέτο, απαιτώντας τα διεθνονομικά αυτονόητα που προβλέπει το Καταστατικό για χώρες προς Ένταξη: π.χ., βάσει του Κεφαλαίου 

13, περί Αλιείας, η Τουρκία πρέπει να υπογράψει τη Διεθνή Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας.

Όλα τα άλλα είναι δόλια μπουρδολογία των Ευρωπαίων «δοσατζήδων» που η Τουρκία τους χρωστάει 102 δις δολάρια. 

5. Στον εθνικό εναέριο χώρο η Ελλάδα έχει υπογράψει μυστικά, (ακόμη το κείμενο δεν έχει δημοσιευτεί!) την 1η Οκτωβρίου 2020, στο ΝΑΤΟ τη «Συμφωνία Αποσυμπίεσης» (Deconfliction Mechanism) η οποία προβλέπει να μην γίνεται ανάσχεση των τουρκικών αεροπλάνων πάνω από το Αιγαίο. 

Παράλληλα, ο κ. Πομπέο με έκθεσή του στη Γερουσία των ΗΠΑ, που δημοσιοποιήθηκε τον Νοέμβριο του 2020 από το Κυπριακό Πρακτορείο Ειδήσεων, και την οποία έχουμε παρουσιάσει λεπτομερώς αρνείται ότι η Ελλάδα έχει 10 μίλια στον αέρα και έτσι οι ΗΠΑ στηρίζουν απόλυτα και σε αυτό το κρίσιμο σημείο την κατάκτηση της Τουρκίας, και της αναγνωρίζουν το δικαίωμα να παραβιάζει και τα 6 ν.μ στον αέρα, πετώντας ακριβώς επάνω από μικρά και μεγάλα ελληνικά νησιά. 

6. Η Ελλάδα προσέρχεται σε συνομιλίες ενώ ισχύει εκ μέρους της Τουρκίας το casus belli, εάν η χώρα μας ανακηρύξει 12 ν.μ. στο Αιγαίο. Και αυτό αποτελεί κατάκτηση της Τουρκία και διαχρονική ήττα της Ελλάδος. 

7. Επίσημα ο κ. Γεραπετρίτης ανακοίνωσε, ότι η Ελλάδα θα υπερασπιστεί τα δικαιώματά της μόνο μέσα από τα 6 ν.μ., αλλά ούτε αυτό έγινε όταν τα τουρκικά πολεμικά που συνόδευαν το Ορούτς Ρέις έφτασαν μέχρι τα 5,8 ν.μ. από το Καστελόριζο. Ταυτόχρονα ο Υπ. Δημ. Τάξης, κ. Χρυσοχοΐδης ανακοίνωσε πως είναι εθνικισμός το να συζητάμε για 12 ν.μ., και επ’ αυτού τον υπερασπίστηκε ο ΥπΕθΑ κ. Παναγιωτόπουλος. 

Συστηματικά ο κ. Μητσοτάκης και οι υπουργοί του μιλούν αορίστως για κάποια Διεθνή δικαιώματα της χώρας μας και αποφεύγουν συγκεκριμένες αναφορές στα 12 ν.μ. Αιγιαλίτιδας Ζώνης, τα 24 ν.μ., Συνορεύουσας Ζώνης, και τα 200 ν.μ. ΑΟΖ, βάσει του Δικαίου της Θάλασσας. 

Ταυτόχρονα, εγκαταλείποντας την Κύπρο –παραιτούμενοι και από το δικαίωμα της Ελλάδος ως Εγγυήτριας Δύναμης– δεν ανακηρύσσουν ΑΟΖ συνορεύουσα με την κυπριακή. Και αυτά αποτελούν πολλαπλές (και λόγω της μαρτυρικής Κύπρου) ήττες της χώρας μας από την Τουρκία. 

8. Ο κ. Μητσοτάκης αναφέρεται συχνότατα σε συνομιλίες με θέμα τις Θαλάσσιες Ζώνες, ενώ τελευταία ρίχνει και καμιά «μπαλοθιά», έτσι για ξεκάρφωμα, ότι το θέμα είναι μόνο η ΑΟΖ και η Υφαλοκρηπίδα. 

Αλλά Θαλάσσιες Ζώνες σημαίνει ότι θα δεχτούμε ακόμη και μείωση της Αιγιαλίτιδας Ζώνης μας στα 3 ν.μ., στο Αιγαίο, όπως μας επιβάλλει η Τουρκία! Εξάλλου, η απαράδεκτη Συμφωνία ήττας των Θαλασσίων Ζωνών με την Ιταλία αποτελεί πλέον διεθνές δεδικασμένο το οποίο θα επικαλεστεί η Τουρκία. Επ’ αυτού ο πρώην σύμβουλος του κ. Μητσοτάκη, καθηγητής κ. Ροζάκης έχει προετοιμάσει το έδαφος (αλά Σημίτη), αναφέροντας τερατώδη αντιεπιστημονικά φληναφήματα. 

Εκτός του ότι υποστηρίζει πως: «το Καστελόριζο έχει μειωμένη επήρεια ΑΟΖ», έχει πει ακόμη: «Είναι αλήθεια ότι, σύμφωνα με τη Σύμβαση του Δικαίου της Θάλασσας, η Ελλάδα έχει το δικαίωμα να ασκήσει μονομερώς την επέκταση ως τα 12 ν.μ.[…] Αλλά να λάβουμε υπόψη μας ότι ένα τέτοιο ενδεχόμενο μεταβάλλει το πέλαγος αυτό σε κλειστή ελληνική λίμνη που απαγορεύει την ελεύθερη ναυσιπλοΐα όχι μόνο στην Τουρκία,…» 

Φυσικά ο κ. «καθηγητής» θέλει (γιατί άραγε;!) να ξεχνά πως σε διάφορα σημεία του Αιγαίου, όπως π.χ. στη θάλασσα των Κυκλάδων, σχεδόν δεν υπάρχουν διεθνή ύδατα, αλλά υπάρχει (!) ελεύθερη ναυσιπλοΐα. Έτσι, η Ελλάδα εάν ανακηρύξει τα 12 ν.μ. φυσικά και θα εκδώσει χάρτες με διαύλους διεθνούς ναυσιπλοΐας. 

9. Η στην πράξη τουρκοποίηση της Θράκης. Και σε αυτό το θέμα διαχρονικά οι ελληνικές κυβερνήσεις έχουν ηττηθεί οικτρά. Έχουν αποδεχτεί την τουρκική κατακτητικότητα, όπως έκαναν και με το πογκρόμ εκδίωξης περισσότερων από 120.000 Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης, καθώς και με την διεθνώς παράνομη τουρκοποίηση της Ίμβρου και της Τενέδου. 

10. Η Συμφωνία με την Αίγυπτο παραδίδει ανατολικά του 28ου Μεσημβρινού την ελληνική ΑΟΖ στην Τουρκία, αφήνοντας εκτός την μισή Ρόδο και το Καστελόριζο, όπως ακριβώς απαιτούν οι Τούρκοι. Εκτός αυτού, αυτή η επαίσχυντη Συμφωνία ήττας ανάγει την Αίγυπτο συνιδιοκτήτη της ελληνικής ΑΟΖ, αφού στο Άρθρο 1, παράγραφοι γ και δ, προβλέπεται, ότι, η Ελλάδα προκειμένου να χαράξει μελλοντικά ΑΟΖ στην ίδια περιοχή θα πρέπει να το γνωστοποιήσει στο Αιγυπτιακό κοινοβούλιο! 

Κατόπιν αυτών η Τουρκία κατανίκησε τη χώρα μας μόνο με την πίεση των ερευνών του Ορούτς Ρέις χωρίς να ρίξει ούτε μία κανονιά. Πράγμα που εξάλλου απαγορεύουν οι ΗΠΑ και η Γερμανία, οι οποίες απαιτούν η χώρα μας να χορτάσει το απύλωτο στόμα του τουρκικού Μινώταυρου ταΐζοντάς τον κι άλλο, κι άλλο, κι άλλο… με ελληνική εθνική κυριαρχία. 

Όλα αυτά και πολλά άλλα οι άσπονδοι «σύμμαχοί» μας σχεδιάζουν να τα αξιοποιήσουν σε ένα δεσμευτικό πρωτόκολλο το οποίο από κοινού η προδομένη από το εσωτερικό της Ελλάδα και η νικήτρια Τουρκία θα υποβάλλουν στην Χάγη, ώστε να επακολουθήσει μία διεθνής παρωδία δήθεν δίκης με την οποία απλώς θα επικυρωθούν όσα ευνοούν την Τουρκία. 

Όλα θυμίζουν το κλίμα πριν την επαχθή και διεθνώς παράνομη «Συμφωνία των Πρεσπών». Κατά την οποία με παραβιάσεις του Συντάγματος, της ελληνικής και διεθνούς νομοθεσίας, ένα ευκαιριακό συνονθύλευμα αχαρακτήριστων «Βουλευτών» παρέδωσε 3.000 ετών απαράγραπτα δικαιώματα της Ελλάδος –το όνομα της Μακεδονίας, τη γλώσσα και την εθνότητα– σε ένα σύνολο Σλαβο-Αλβανο-Βουλγαρο-Τουρκο-Ρομά κατοίκων της ευρύτερης περιοχής των Σκοπίων. 

Θέλουμε να ελπίζουμε ότι ο Θεός της Ελλάδος και η «φωνή Λαού οργή Θεού» δεν θα επιτρέψουν το νέο μέγιστο έγκλημα που κυοφορείται. Και θα το σταματήσουν την τελευταία στιγμή.

Γιώργος Ρωμανός 

*Συγγραφέας Αναλυτής, Ιστορικός ερευνητής