Τετάρτη 11 Απριλίου 2018

Η ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ ΚΑΝΕΙ ΠΩΣ ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΤΙΣ ΜΕΓΑΛΕΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ


«ΠΩΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΟΛΟΙ ΝΑ ΞΕΧΝΟΥΝ ΤΟ ΠΑΣΧΑ;»



Γράφει ο Paul Craig Roberts
Παρουσίαση: Μιχαήλ Στυλιανού

Σημείωση του μεταφραστή: Ο τίτλος και το αυτολεξεί περιεχόμενο του άρθρου ανήκει (και ως ευθύνη) στον συντάκτη. Ο συντάκτης δεν είναι Ρώσος, Κουβανός , Ιρανός, Βορειοκορεάτης ή κομμουνιστής. 

Είναι Αμερικανός συγγραφέας, απόφοιτος των κορυφαίων αμερικανικών και αγγλικών πανεπιστημίων και εν συνεχεία καθηγητής, πρώην αρχισυντάκτης της Wall Street Journal, (οργάνου του μεγάλου κεφαλαίου), και πρώην υπουργός στην κυβέρνηση Ρέϊγκαν, η οποία κορύφωσε αλλά και έκλεισε τον Ψυχρό Πόλεμο.


 Τα άρθρα του αναπαράγονται σε όλο τον κόσμο, ως η φωνή μιας άλλης Αμερικής, επειδή η κατηγορία του αντιαμερικανισμού στην περίπτωσή του αυτογελοιοποιείται. Από την ελληνική οπτική γωνία το άρθρο του περιέχει διδάγματα μεγάλης εσωτερικής χρησιμότητας.

«Πως γίνεται όλοι να ξεχνούν το Πάσχα;»

Σήμερα είναι Πάσχα, μια μεγάλη χριστιανική γιορτή. Αλλά δεν αναφέρεται στο ημερολόγιο του λογισμικού του επιτραπέζιου υπολογιστή μου της (κορυφαίας αμερικανικής εταιρείας) Apple. Σήμερα είναι επίσης πρωταπριλιά, ημέρα του ελαφρόμυαλου και αυτή αναφέρεται στο ημερολόγιο του υπολογιστή μου. 

Η Πρωταπριλιά παραγκωνίζει το Πάσχα.
–Πως γίνεται μια αμερικανική εταιρεία, η Apple, να μπορεί να θυμάται να επισημάνει στο ημερολόγιο την Cinco de Mayo (5η Μαΐου), την μεξικανική επέτειο της νίκης του μεξικανικού στρατού εναντίον των Γάλλων στην μάχη της Πουέμπλα το 1862, αλλά να μην θυμάται το Πάσχα;

–Να επισημαίνει την εβραϊκή Χανούκα, στις 13 Δεκεμβρίου, αλλά όχι το Πάσχα;
(Hanukkah) – Σαν σήμερα Εβραϊκή γιορτή, σε ανάμνηση της επανάκτησης του Ναού του Σολομώντος, κατά τη διάρκεια της εξέγερσης των Μακκαβαίων εναντίον του ελληνιστικού βασιλείου των Σελευκιδών τον 2ο π.Χ. αιώνα)

–Την kwanzaa, στις 26 Δεκεμβρίου, αλλά όχι το Πάσχα; (kwanzaa: Κόκκινος Ουρανός, «Πόλεμος Κατά των Χριστουγέννων’:Εορτή Αφρό-Αμερικανών εθνικιστών)

–Την (Groundhog Day), στις 2 Φεβρουαρίου, (ημέρα της μαρμότας), αλλά όχι το Πάσχα;

–Την εορτή του Αγίου Πατρικίου (προστάτη της Ιρλανδίας), στις 17 Μαρτίου, αλλά όχι το Πάσχα;

–Την Ημέρα της Γης, στις 22 Απριλίου, αλλά όχι το Πάσχα;

–Την πρώτη μέρα του Ραμαζανιού, στις 15 Μαΐου, αλλά όχι το Πάσχα;

–Την Έϊντ αλ Φιτρ, τελευταία μέρα του Ραμαζανιού, 15-17 Ιουνίου, αλλά όχι το Πάσχα;

–Την Εϊντ αλ Άντα, μουσουλμανική γιορτή της θυσίας, στις 20 Αυγούστου,αλλά όχι το Πάσχα;

–Το Yom Kippur, εβραϊκή γιορτή στις 19 Σεπτεμβρίου, αλλά όχι το Πάσχα;

–Την Ασούρα, μουσουλμανική γιορτή, στις 20 Σεπτεμβρίου, αλλά όχι το Πάσχα;

–Το Ντιβαλί, ινδουιστική γιορτή των φώτων, στις 7 Νοεμβρίου, αλλά όχι το Πάσχα;

Να πως η εθνική μας παράδοση έχει κλαπεί και οι αναμνήσεις μας έχουν θολώσει. Στις μέρες μου η γιορτή της άνοιξης ήταν γνωστή ως Γιορτή του Πάσχα. Σήμερα την λένε Ανοιξιάτικες Διακοπές, ένα χρονικό διάστημα οργίου μέθης και σεξ στις ακτές της Φλωρίδας.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες θεμελιώθηκαν ως ένα Χριστιανικό έθνος. Αυτό δεν σήμαινε ότι ένας πολίτης έπρεπε να είναι Χριστιανός ή να στέλνεται σε εξορία εάν δεν ήταν. Απλά εσήμαινε ότι πρέπει να λογαριάζεις και τους άλλους και να μπορείς να κοιταχτείς στον καθρέφτη το πρωί.

 Ο Χριστιανισμός έδωσε στην αμερικανική πολιτιστική παράδοση έναν ηθικό τόνο. Ναι, ξέρω, υπήρξαν πολλοί υποκριτές και έχουν διαπραχθεί πολλές κακοπραγίες, αλλά υπήρχε ένας κανόνας, ένα ηθικό μέτρο κρίσης.

Που είναι σήμερα το μέτρο για να κρίνεις την καταστροφή πολυάριθμων χωρών και εκατομμυρίων ανθρώπων τον 21ο Αιώνα από την Ουάσιγκτων, πάνω στη βάση του ψεύδους; Εκτός από μια δράκα ανθρώπων, κανείς δεν μιλάει επικριτικά για τα μαζικά εγκλήματα πολέμου της Ουάσιγκτων.

Σήμερα, ένας Αμερικανός, ή μια από τις σημαντικές πόλεις, δεν μπορεί να κοιταχτεί στον καθρέφτη, εκτός εάν έχει ξεκάνει κάποιον εύπιστο ή αδύναμο άνθρωπο ή ανθρώπους. 

Κρίνοντας από την σφαγή που διέπραξαν οι Αμερικανοί μόνο στον 21ο Αιώνα , με θύματα Αφγανούς, Ιρακινούς, Λίβυους, Σύρους, Πακιστανούς, Σομαλούς, Σέρβους και –υποστηρίζοντας το Ισραήλ και την Σαουδική Αραβία- Παλαιστινίους και Υεμενίτες, οι Αμερικανοί έχουν πάψει να λογαριάζουν τους άλλους παρά μόνο ως μη-«μοναδικούς» και ως αναλώσιμους ανθρώπους, που μπορούν να θαφτούν χωρίς να διαταραχθεί η αμερικανική αντίληψη περί καλού και κακού.

Και όντως, Αμερικανοί «διπλωμάτες» λένε σε άλλες κυβερνήσεις, «κάνε ότι σου λέω, αλλιώς θα σας γυρίσουμε, με βόμβες, πίσω στην λίθινη εποχή».

Καθόλου περίεργο, λοιπόν, ότι η δεύτερη μεγαλύτερη γιορτή της Χριστιανοσύνης –το Πάσχα- εξαφανίστηκε από το ημερολόγιο του υπολογιστή της Apple και ότι ένας- δυο άθεοι και μια δράκα Εβραίων κατόρθωσαν να εμποδίσουν τον δημόσιο εορτασμό των Χριστουγέννων. Σήμερα τα Χριστούγεννα δεν είναι παρά μια εξόρμηση για ψώνια.

Μια χώρα χωρίς ενωτική ηθική παράδοση δεν είναι πια χώρα. Ωστόσο, αυτή που υποκρίνεται πως είναι χώρα, οι ΗΠΑ, σύρεται σε έναν πόλεμο με την Ρωσία, μια πραγματική χώρα. Δεν υπάρχει η παραμικρή πιθανότητα να επικρατήσουν οι ΗΠΑ στον επερχόμενο πόλεμο.






Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου