ΤΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΣΥΣΤΗΜΑ
ΠΑΙΖΕΙ ΤΑ ΡΕΣΤΑ ΤΟΥ
Του Απόστολου ΑποστόλουΤο Διευθυντήριο της παγκοσμιοποίησης,- η Φάρμα των Αφεντικών καθώς θα έλεγε και ο Τζώρτζ Όργουελ, – δηλαδή, οι Γκέιτς, Σόρος, Ίδρυμα Κλίτον Μπάφετ, Μπλούμπεργκ, Ζάκερμπεργκ, κλπ, έχουν σχεδιάσει να καταστήσουν τον πλανήτη έρημο του Κολιμά.
Όλος ο πλανήτης μέσα σε μια αποτρόπαια έκταση φόβου και μέσα στα όρια της υπο-ανθρωπότητας, ότι ακριβώς συνέβαινε στο Αρκτικό Βορρά του Κολιμά.
Έχει εκπονηθεί το ίδιο σχέδιο με αμείωτο ζήλο από το Διευθυντήριο της παγκοσμιοποίησης προκειμένου να επιβάλλει το νέο μοντέλο των μορφών της ζωής (Ο Γερμανός φιλόσοφός Γιούργκεν Χάμπερμας μας μιλούσε για Νέα Γραμματική των μορφών της Ζωής).
Έτσι λοιπόν το Διευθυντήριο της παγκοσμιοποίησης βλέπει τον άνθρωπο ως ένα «Residum» ένα κατάλοιπο του φόβου, που εντάσσεται στο σύστημα μόνο με τον φόβο και λειτουργεί μόνο με τον φόβο. Εξάλλου ο Μπαρούχ Σπινόζα τόνιζε ότι «ο άνθρωπος πεθαίνει το σύστημα μένει» και ο σύγχρονος κοινωνιολόγος Νίκλας Νιούμαν μας έχει πει «τι μιλάτε για υποκείμενα υπάρχουν μόνο τα συστήματα».
Μια παγκόσμια παθολογία του φόβου αποτελεί το αποτελεσματικότερο όπλο του Διευθυντηρίου. Ο Άντλους Χάξλεϋ στο περιφημότερο έργο του «Ο Θαυμαστός καινούργιος κόσμος» γράφει: «Στο τέλος ο φόβος σκοτώνει και την ανθρωπιά του ανθρώπου. Και ο φόβος καλοί μου φίλοι, είναι η ίδια η βάση και το θεμέλιο της ζωής.
Ο φόβος της τόσο διαφημισμένης τεχνολογίας, που ενώ ανεβάζει το βιοτικό μας επίπεδο, πληθαίνει τις πιθανότητες να βρούμε βίαιο θάνατο, ο φόβος της επιστήμης που ό,τι δίνει πλουσιοπάροχα με το ένα χέρι το παίρνει με το άλλο.
Ο φόβος των ολοφάνερα μοιραίων θεσμών, στους οποίους αφοσιωνόμαστε μέχρι αυτοκτονίας, έτσι ώστε είμαστε κάθε στιγμή έτοιμοι να σκοτώσουμε και να σκοτωθούμε.
Ο φόβος που μας εμπνέουν οι Μεγάλοι Άντρες τους οποίους εμείς, με τη λαϊκή επιδοκιμασία, τους ανεβάζουμε στην εξουσία για να μας σκοτώσουν ή να μας υποδουλώσουν.
Ο φόβος του πολέμου που δεν τον θέλουμε και όμως κάνουμε το πάν για να τον προκαλέσουμε.» (Ο θαυμαστός Καινούργιος Κόσμος, Εκδοτικός Οργανισμός Πάπυρος, σελ, 239.)
Ένας δημοσιογράφος ζήτησε κάποτε από τον Αλ Καπόνε, λίγο πριν οδηγηθεί στη φυλακή, να πει πως κατάφερε να διευθύνει με εντυπωσιακό τρόπο τη συμμορία του Σικάγο.
Εκείνος είπε: « Κατάλαβα ότι όσοι δεν έχουν κανένα έρμα ηθικής τρέμουν μόνο το φόβο. Έτσι λοιπόν και εγώ έχτισα επάνω στο φόβο την οργάνωση μου».
Να επαναμυθοποιήσουμε το φόβο λοιπόν, σκέφτηκε και το Διευθυντήριο, εκείνον που είχε ο άνθρωπος των σπηλαίων, να φοβίσουμε τους πολίτες συναισθηματικά και θεσμικά και να αποικιοποιήσουμε φοβικά τον βιόκοσμο του, αυτό είναι το πρώτο πλάνο του σχεδίου.
Βιολογικοί ιοί, κλιματολογικές συνθήκες, οικονομικές απορρυθμίσεις, παγκόσμιος επισιτισμός, αποτελούν τα όπλα της Φάρμας των Αφεντικών.
Ο αρμονιστικός μύθος του παγκόσμιου συστήματος συμπληρώνεται από τη νέα γλώσσα και στην αλλαγή του εννοιακού περιεχομένου της.
Στη Φάρμα των Ζώων ο Τζ. Όργουελ το λέει ξεκάθαρα. «Ο πόλεμος είναι Ειρήνη, η Ελευθερία είναι Σκλαβιά, η Άγνοια είναι Δύναμη».
Ο αντιρρησίας σήμερα εδώ στην Ελλάδα, στη φελάχα γη, γίνεται ψεκασμένος, φασίστας, ακροδεξιός, εξάλλου «ό όλος σκοπός της νέας ομιλίας είναι να στενέψει τα όρια της σκέψης» (Τζ. Όργουελ).
Ο λόγος καθίσταται αδύνατος, η σιωπή κερδίζει έδαφος. Ζούμε στην εποχή των μηνυμάτων. Στέλνοντας μηνύματα βγαίνουμε από το σπίτι μας, με μηνύματα μας δίνετε η άδεια της κυκλοφορίας μας. («Για τα μηνύματα που χρειαζόταν κανείς υπήρχαν τυπωμένες κάρτες με ένα πίνακα φράσεων» μας έλεγε και πάλι ο Τζ. Όργουελ.)
Αναρωτιέται ο Τζ. Όργουελ στο 1984 ο Μεγάλος Αδελφός «Υπήρχε ποτέ εποχή όπου όλα αυτά ήταν κάτι φυσικό;» (Τζ. Όργουελ 1984 ο Μεγάλος Αδελφός. Εκδ, Κάκτος σελ,159).
Όχι γιατί η κοινωνική και πολιτική βιογραφία λειτουργούσε στο αιθρίασμα δηλαδή στην αφύπνιση, ακόμη και όταν υπήρχαν οι πειθαρχικές κοινωνίες κατά τον Μισέλ Φουκώ.
Όμως από τις πειθαρχικές κοινωνίες των μηχανών, του μοχλού περάσαμε στη κοινωνία του ελέγχου, που είναι μάλλον μια κοινωνία φάσματος και αγγελιοφόρου.
Τι ζητάει μια τέτοια κοινωνία; Να μη δημιουργήσουμε μάρτυρες όπως έγραφε ο Τζ, Όργουελ. (σελ 158 στο 1984 ο Μεγάλος Αδελφός). Όλα πρέπει να είναι ανώνυμα, χωρίς ίχνη, εκτός από ότι μας δίνει η ψευδαίσθηση της κατασκευασμένης πληροφόρησης.
Το Διευθυντήριο της παγκοσμιοποίησης παίζει τα ρέστα του. Επιβάλλει τους κανόνες του και διεκδικεί τη δύναμή του. Φροντίζει να κάνει πράξη εκείνο που έλεγε ο Τζ. Όργουελ.
«Η πραγματική δύναμη για την οποία πρέπει ν΄ αγωνιζόμαστε μέρα και νύχτα, δεν είναι η εξουσία πάνω στα πράγματα, αλλά πάνω στους ανθρώπους.» (1984 ο Μεγάλος Αδελφός, σελ, 290)
Η ψηφιακή γλώσσα του ελέγχου, της νοθείας, της φεικ πραγματικότητας, είναι μπροστά μας. Τι βλέπουμε στις εκλογές των ΗΠΑ; Η νοθεία με τη ψηφιακή της δύναμη ανεβάζει στην εξουσία τη συμμορία της Φάρμας των Αφεντικών.
Εκλογική νοθεία δεν ήταν μόνο εκείνη των Χανίντ Καρζάι του Αφγανιστάν, Μοράλες της Βολιβία, Όμπραν της Ουγγαρία, Λουκασένκο της Λευκορωσία, αλλά αδιαφάνεια και αναξιοπιστία υπήρξε και στις εκλογές των ΗΠΑ όσο και αν το ψυχωτικό τηλεοπτικό ενημερωτικό σύστημα το αποκρύβει.
Και όσο και αν οι διεθνείς παρατηρητές των εκλογών στις ΗΠΑ καταναλώνουν «κορόνες» για δήθεν διαφάνεια στην εκλογική αναμέτρηση.
Η συνεχής αυτοαναπαραγόμενη νοθεία των θεσμών που οδηγεί σε μια ευρύτερη κρίση αξιοπιστίας με την παγκοσμιοποιημένη διαχείριση καλύπτει όλο το φάσμα της λειτουργίας των πολιτευμάτων παγκοσμίως. Όλοι γνωρίζουμε ότι οι θεσμοί κρυσταλλώνονται ευκαιριακά και αναστρέψιμα, με αποτέλεσμα η νοθεία να ορίζεται ως ad hoc διοικητική πράξη.
Η λογική της κυριαρχίας του παγκοσμιοποιημένου συστήματος έχει διασταυρωθεί σε ζώνες αφενός της αναστολής των δικαιωμάτων του πολίτη και αφετέρου ενός υπολογισμένου στρατηγήματος στα όρια μιας σκοτεινής απειλής, όπου μπορεί να πάρει τη μορφή της βίας, της ασθένειας, του ασύμμετρου δυστυχήματος από κάποιο απρόοπτο γεγονός.
Η Φάρμα των Αφεντικών έχει σχεδιάζει με επιμέλεια μια συνομωσία της ζωής και γι’ αυτό παίζει τα ρέστα της σ’ όλους τους τομείς. Από την πολιτική διαχείριση πανδημιών από βιολογικούς ιούς που συνοδεύονται και από πανδημίες ψυχικών διαταραχών έως την εκλογή του προέδρου των ΗΠΑ.
Ο Απόστολος Αποστόλου είναι Δρ. Φιλοσοφίας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου