ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΟΙ ΠΑΛΙΟΙ ΚΑΛΟΓΕΡΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ;
Γράφει ο Κωνσταντίνος Καλιμαυκίδης
Όποιος επισκέφθηκε το Άγιο Όρος και άλλα μοναστήρια, ακόμη και όποιος δεν είχε την εμπειρία και έχει δει σε φωτογραφίες μερικά από αυτά, διαπιστώνει ότι αν όχι όλα, τα περισσότερα διαθέτουν ένα εξωτερικό τείχος απροσπέλαστο και μάλιστα υπάρχουν και πολεμίστρες.
Τι δουλειά έχουν αυτά στα μοναστήρια;
Άρα γιατί πολεμίστρες και τείχη.
Όλα για προστασία θα σου πουν αν ρωτήσεις.
Προστασία από τον διάβολο μέσα με προσευχή και αγώνα για ενάρετο τρόπο ζωής του καθενός και τείχη με πολεμίστρες
για την συλλογική προστασία ενόπλως, από τις εξωτερικές απειλές, των βαρβάρων και των πειρατών.
Παράξενα μου φαίνονται για τους πιστούς του Ναζωραίου που υμνούν το «επί γης ειρήνη εν ανθρώποις ευδοκία».
Λογικά για τους Έλληνες που είπαν «συν Αθηνά και χείρα κίνει».
Στις δύο περιπτώσεις υπάρχει αλληλοσυμπλήρωση και πραγματισμός «pragmatism-realism» επί το ελληνικότερο.
Προετοιμάζεσαι για πόλεμο και πολεμάς για να πετύχεις την ειρήνη, εντός σου και γύρω σου.
Αυτά μέχρι πριν μερικές δεκαετίες πριν έρθει η πρόοδος και η ευημερία με την επικράτηση του Δυτικού τρόπου ζωής και σκέψης.
Ακόμη και στο Όρος ανοίχτηκαν δρόμοι για αυτοκίνητα για διευκόλυνση .
Βολεύτηκαν όλοι αυτοί που πήγαν εκεί για να φύγουν από τα εγκόσμια και φυσικό ήταν αλλάζοντας τα μέσα να αλλάξει και
η καθημερινότητα, η σκέψη και η θεώρηση των πραγμάτων.
Εξάλλου δεν υπήρχαν πλέον ορατοί πειρατές με χατζάρια και κίνδυνοι με εισβολείς.
Ελαττώθηκε ο καθημερνός αγώνας για επιβίωση τουλάχιστον στα μεγάλα μοναστήρια, οι ασκητές όχι όλοι, κι αυτοί καρπώθηκαν μέρος των διευκολύνσεων.
Μα ήταν δυνατόν να μείνουμε στην βυζαντινή εποχή, θα πουν οι πολλοί. Γιατί έμειναν στο τυπικό, της λειτουργίες, την ώρα και το ημερολόγιο;
Είπαμε για μοναχούς και αναχωρητές από τον κόσμο μιλάμε.
Δεν μίλησα για σύγχρονη ιατρική υποστήριξη της ζωής και περίθαλψη που καλώς γίνεται.
Τι γίνεται όμως με αυτούς που αναζητούν τον φυσικό θάνατο ως λύτρωση του σώματος και ένωση με την πηγή της όντως Ζωής.
Βλέπε Παΐσιος, με τι καρτερία υπέμενε και κούραζε το σώμα του καθημερινά με εργασίες, ασκήσεις και αγώνες.
Κανονικό ισόβιο φανταράκι στον αγώνα, στο τρέξιμο, χωρίς λούφα και παραλλαγή, κυριολεκτικά και μεταφορικά. Υπόδειγμα ισόβιας θητείας για αυτό και μεγαλόβαθμος Άγιος κατά το απολυτήριο και απολυτίκιο του.
Έδινε μάχες διμέτωπες, πολεμούσε για να έχει ειρήνη και ευδοκία εδώ και τώρα, που κάποτε τελειώνει και για το αύριο, που δεν τελειώνει ποτέ. Δηλαδή καλό πιστεύω για το αύριο, εδώ στην γη και μετά από αυτήν στους ουρανούς.
Όλοι εμείς διαλέξαμε την άνεση, την λούφα και την ειρήνη όπως και όπου μας βόλευε και μας βολεύει. Έτσι έγινε ειρήνη και επικράτησε παντού εις βάρος της ευδοκίας. Ακούς ευδοκία,ποιά είναι αυτή; Μια τελευταία γνωστή μου το άλλαξε σε Κία και θυμίζει πια αυτοκίνητο.
Πέσαμε σε ταραχή ομαλά σχεδιασμένη στην άνεση των καναπέδων, καθισμένοι στις καρέκλες και τα στασίδια .
Άβολα ρε παιδί μου τα κούτσουρα που καθόντανε οι προσκυνητές στην αυλή του γέροντα και κρύο το κελάκι με την ξυλόσομπα.
Τουλάχιστον στα μοναστήρια έχει κεντρική θέρμανση και αρχονταρίκια λιτά αλλά έχει.
Πρώτα με τα μνημόνια δεχθήκαμε να χρωστάμε για να έχουμε λεφτά να εισπράττουμε να τρώμε και να πληρώνουμε το ρεύμα.
Χωρίς ρεύμα δεν κάνεις τίποτε, δεν βλέπεις, δεν μαγειρεύεις, δεν δουλεύει ούτε ο καυστήρας ότι και να καίει, αέριο, πετρέλαιο, ξύλα, πέλετ κλπ και διανύουμε χειμώνα.
Το κυριότερο δεν υπάρχεις χωρίς ρεύμα, δεν έχεις κινητό και ίντερνετ, δεν επικοινωνείς δεν ενημερώνεσαι, δεν ψήνεις το φαΐ
ούτε ψήνεσαι να μη βγεις έξω χωρίς μάσκα.
Οπότε μη φοβάσαι δεν θα στο κόψουν, θα κάνουν δόσεις, το κόβουν σε πολύ λίγους που δεν φαίνονται. Αν στο κόψουν, χαθήκανε αυτοί πρώτα, το γνωρίζουν. Δεν θα μπορούν να σε ελέγξουν με τις κάμερες και με το γκούγκλ για ότι γράφεις, βλέπεις και ακούς.
Δεν θα μπορούν να σε χρεώνουν και να εισπράττουν τόκους και το κυριότερο δεν θα μπορούν να σε ψήσουν με την τηλεόραση
και την παραμύθα τους για να φοβάσαι και να υπακούς.
Δεν μπορούν να σου χρεώσουν την κλίση για την παρανομία σου .
Έχουν ρεύμα και δημιουργούν ρεύμα υπακοής και φόβου και κάθεσαι σούζα εσύ εγώ ούλοι μας, ακόμα και οι παπάδες εισπράτουν τους μισθούς με την κάρτα από τα ΑΤΜ, όπως όλοι.
Και τι κάνουμε τώρα που δόξα το Θεό έχουμε ρεύμα εσύ και γώ.
Διαβάζουμε και γράφουμε μηνύματα και άρθρα με αναλύσεις και διαπιστώσεις στα σάιτ από τον καναπέ μας για να ξεσηκωθούμε όλοι από τους καναπέδες και να αντιδράσουμε έχοντας όμως ρεύμα.
Έχουμε και ατού σαν χριστιανοί, κάνουμε υπακοή και φτάσαμε να μην έχουμε εκκλησία να μπούμε να ανάψουμε κεράκι, τόσο μικρό και άχρηστο όσο έχει ρεύμα η εκκλησία, δεν σε χρειάζεται εσένα και το κερί σου.
Δεν πειράζει λειτουργεί από μόνη της σε αναμετάδοση, κάτσε σπίτι άνετα, όλα δουλεύουν ακόμη .
Έχεις τα πάντα που σου παρέχονται με αγάπη και υπακοή σαν καλός χριστιανός και αγωνίζεσαι από εκεί και συμμετέχεις .
Αν γίνει καμιά στραβή υπάρχουν και εντατικές,μην ξεχνάς φόρα μάσκα και πες το παιδί να μπεί στο μάθημα,άργησε κοντευει να κοιμηθεί στον καναπέ.
Στείλε και μήνυμα για να κυκλοφορείς με φορτισμένη την μπαταρία σου, χριστιανέ μου, Ορθόδοξε, Προτεστάντη ή Καθολικέ
Ευρωπαίε και Αμερικανέ, όλοι ίδιοι είμαστε, Κολυμπάρι με στις ίδιες συχνότητες, ακόμα και οι πρόσφυγες έχουν φορτισμένες μπαταρίες.
Το είδες;
Είναι και αλλόθρησκοι, άσχετο αυτό, κινητό έχουνε και κάρτες, δεν γίνεται χωρίς ρεύμα. Άρα καλά είμαστε χριστιανοί και μη, έχουμε τα πάντα με μικρές αποκλίσεις.
Δεν κινδυνεύουμε από τίποτε ούτε θα αλλάξει κάτι ποτέ όσο πληρώνουμε και έχουμε ρεύμα.
Αν πάψουμε μόνον σαν πλειοψηφία να πληρώνουμε το ρεύμα, ίσως γίνει κάτι, και μας το κόψουν τότε πετύχαμε νίκη τρανή.
Έκλεισαν τα πάντα τότε και όλο το μαγαζί, γινόμαστε αόρατοι, ανύπαρκτοι και δεν χρωστάμε και δεν χρειάζεται να πολεμάμε και να αγωνιζόμαστε και να ανησυχούμε για τίποτα και θα δούμε πως θα πορευτούμε μετά.
Ίσως τότε να μας δίνουν ρεύμα τζάμπα για να μη μας χάσουν, κάτι θα είναι και αυτό.
Αντέχουμε όμως να κρυώσει ο κώλος μας στον καναπέ, Χριστιανοί μου και να πάψουμε τις προσευχές και τις υπακοές και να γίνουμε όπως εκείνοι οι καλόγεροι που χτίζανε κάστρα και πολεμίστρες στα μοναστήρια;
Αυτοί έπρεπε να αφήσουν το κομποσκοίνι και να πιάσουν το σπαθί για να ζήσουν .
Απορώ τι χριστιανοί ήτανε και πολεμούσαν αγωνιζόταν και σκότωναν τους πειρατές και τους εισβολείς.
Καμία υπακοή, γιατί άραγε ;
Ποιό το λάθος και η αμαρτία τους;
Φταίει νομίζω που δεν είχαν ρεύμα.
Κωνσταντίνος Καλιμαυκίδης
Όπως πάντα εξόχως πραγματιστικές οι διαπιστώσεις (βαρβαριστί «pragmatism-realism»).
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροφανώς ο αρθρογράφος έχει τα ραντάρ της ψυχής του ανοιχτά.
Υπέροχο άρθρο ακριβώς έτσι είναι
ΑπάντησηΔιαγραφήΧλιαροι, νερόβραστοι είμαστε
👏👏👏👏👏👏👏👏👏👏👏
Πραγματικά άξιος !!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή