Η ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΟΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΠΑΡΕΣΤΕΚΕ ΣΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ 21 ΠΑΡΑΣΤΕΚΕΙ ΚΑΙ ΤΩΡΑ

«ΤΟ 21 ΗΜΟΥΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΡΙΑ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΕΙΜΑΙ  ΠΑΡΗΓΟΡΗΤΡΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ»

Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας

(ένα παράδοξο που βιώσαμε πριν λίγες ώρες)

Πριν 200 χρόνια σκάβαμε και βρήκαμε την Εικόνα της ΠΑΝΑΓΙΑ της ΤΗΝΟΥ. Σήμερα μας βρήκε η ίδια η Μεγαλόχαρη και μας έδειξε τα δάκρυα της στην Εικόνα της ΠΑΝΑΓΙΑΣ της ΠΑΡΗΓΟΡΗΤΡΙΑΣ.

Δεν ήταν απλώς μια τυχαία συγκυρία τότε, λίγο μετά την έναρξη της Επανάστασης του 1821 που οι οπλαρχηγοί του αγώνα φορτωνόταν στα ιστιοφόρα της εποχής και πήγαιναν στην Μεγαλόχαρη της Τήνου για να προσκυνήσουν το ανέλπιστο αυτό ΣΕΒΑΣΜΑ των αιώνων που ξέθαψε η νησιωτική γη κατόπιν θαυμαστής οδηγίας στο πρόσωπο της Όσιας Πελαγίας της Τήνου.

Και όχι μόνο πήγαιναν, αλλά κοιμόταν στρωματσάδα έξω από τον περικαλλή ναό ΤΗΣ που σηκώθηκε από τον οβολό των ραγιάδων που αποφάσισαν να γίνουν Λεύτεροι.

Και οι οπλαρχηγοί δεν πήγαιναν μόνο για μια ή δύο μέρες, όπως πάμε εμείς, αλλά κάνανε τάμα να μείνουν μήνα και ( βλ. Μακρυγιάννη) παρακολουθώντας τις Θείες Λειτουργίες και τους εσπερινούς. Και όταν έβλεπαν την ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΡΙΑ λάμβαναν θάρρος και έπαιρναν το μήνυμα, ότι ο ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΣ Ευαγγελίστηκε την ΛΕΥΤΕΡΙΑ ολάκερης της Ρωμιοσύνης ( συμπεριλαμβανομένης και της πρωτεύουσας της στην Βασιλίδα των Πόλεων).

Και όταν τους έλεγαν το ιστορικό της ανεύρεσης σκιρτούσε η αντρειωμένη καρδιά τους με τα ΘΑΥΜΑΣΙΑ του ΑΓΙΟΥ ΘΕΟΥ.

Σήμερα 200 χρόνια μετά δεν είναι λίγα, όταν μάλιστα αυτά τα χρόνια είναι γεμάτα με αίματα , πόνους , χαρές , καταστροφές, αλλά και μεγάλωμα της ΜΑΝΑΣ Ελλάδος που όταν μεγάλωνε ήθελαν οι ορκισμένοι εχθροί της να την κοντύνουν άμεσα. Για αυτό κάθε νέα Λευτεριά Ελληνικού κομματιού συνοδευόταν με μια εθνική τραγωδία.

Απελευθερώθηκε η Μακεδονία και δεν το άντεξαν οι διεθνείς βρικόλακες και μεθόδευσαν τα αίματα της Μικρασιατικής καταστροφής, γιατί εκείνες τις μέρες είμασταν λίγο έξω από το ΠΟΘΟΥΜΕΝΟ( κοντά στην Κωνσταντινούπολη) δηλ. αυτό που ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΚΕ η ΠΑΝΑΓΙΑ της ΤΗΝΟΥ.

Ήρθε το ηρωικό 40 και τα διεθνή φαντάσματα μας χάρισαν τα αίματα του Εμφύλιου σπαραγμού.

Και κάπως έτσι με πολιτικές ανακατωσούρες φτάνουμε στην χούντα , στα πολυτεχνεία και μας χαρίζουν την Τραγωδία του Κυπριακού.

Μετά μας « χαρίζουν» την είσοδο μας στην φημισμένη ΕΟΚ δηλ. την σημερινή ΕΕ, η οποία « μας χάριζε πακέτα» για να μας « χαρίσει» τα γνωστά μνημόνια και την φτωχοποίηση του Ελληνικού Λαού.

Δεν μας έφταναν αυτά.

Νάσου και ο αγαρηνός!!

-« θέλω και εγώ» μας λέει και τόσα χρόνια παραβιάσεων μας έφυγαν από αυτήν την ζωή τόσοι ηρωικοί πιλότοι μας στην προσπάθεια τους να φυλάξουν τις Θερμοπύλες των ουρανών.

Την ίδια ώρα οι εφιάλτες των κρατικών ταμείων μυρίστηκαν ψητό με τις στρατιωτικές προμήθειες και η ατμόσφαιρα άρχισε να μυρίζει άσχημα με άρωμα παρασκηνίων.

Ζήσαμε με την μεταπολίτευση όλες τις οικονομικές αρρώστιες μέχρι που μας ήρθε και μια πραγματική αρρώστια που ευ φημίζεται πανδημία και κορονοιός.

« το κεφάλι μέσα» ή κοινώς lockdown για να σωθούμε μας λένε και να φτωχοποιηθούμε καλλίτερα, την ίδια στιγμή που οι δολοφόνοι των παλληκαριών μας στα Ίμια τέτοιες μέρες του 1996 μας απειλούν, ότι αν δεν συμφωνήσουμε να αρπάξουν υποθαλάσσια ενεργειακά φιλέτα και αν δεν αποστρατικοποιήσουμε νησιά λένε, ότι θα μας ορμήσουν και μας δείχνουν επανάληψη Μικράς Ασίας και Κυπριακού.

Σήμερα στον εσπερινό των ΤΡΙΩΝ ΙΕΡΑΡΧΩΝ που συμπίπτει με την ανεύρεση της ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΡΙΑΣ της ΤΗΝΟΥ ( καθόλου τυχαίο γιατί στα πνευματικά θεμέλια των λόγων και των πράξεων τους στηρίχτηκε και στηρίζεται το ΘΑΥΜΑ της ΡΩΜΙΟΣΥΝΗΣ που γεννάει Επαναστάσεις και ΛΕΥΤΕΡΙΑ).

Λοιπόν σήμερα το απόγευμα στην Αθήνα που ετοιμαζόταν να εισέλθει στη κόκκινη περιοχή της πανδημίας , το ελικόπτερο της αστυνομίας βούιζε πάνω από τα κεφάλια μας μαζί με τις σειρήνες των νοσοκομειακών που είχαν μπλοκαριστεί εξ αιτίας των συγκεντρώσεων που γινόταν στο κέντρο της Πόλης που ασφυκτιά από κατάθλιψη και οργή εξ αιτίας αυτών που βιώνουμε.

Άλλο τρόπο δεν είχαμε να παρακάμψουμε την κυκλοφορία και μέσω Κατεχάκης και Περιφερειακού βρεθήκαμε στην Νέα Ελβετία στον Βύρωνα για να παρακολουθήσουμε τον Εσπερινό των Τριών Ιεραρχών στον εκεί Ιερό Ναό του Αγίου Δημητρίου.

Με το που εισερχόμαστε μέσα και στα δεξιά μας στο περίτεχνο προσκυνητάρι βλέπουμε την ΠΑΝΑΓΙΑ την ΠΑΡΗΓΟΡΗΤΡΙΑ να δακρύζει και από τους δύο Τιμίους Οφθαλμούς ΤΗΣ.

Ανάμεικτα τα αισθήματα μας και βαθιά η συντριβή μας, πώς και γιατί να κλαίει αδιάλειπτα η ΠΑΝΑΓΙΑ επί τέσσερες και μήνες και να μην κλαίμε εμείς για αυτά που κάνουμε συνέχεια και την στενοχωρούμε;

Κάπου δεν αντέξαμε από την κούραση της ημέρας και από το κυκλοφοριακό κομφούζιο και έκλεισαν απλώς τα μάτια μας δίχως να κοιμηθούμε , αλλά ευφραινόμασταν από την όμορφη Παράκληση της ΠΑΝΑΓΙΑΣ της ΠΑΡΗΓΟΡΗΤΡΙΑΣ…

Όταν από πίσω μας ακούσαμε μια γυναικεία φωνή κρυσταλλένια:

« το 21 ήμουν ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΡΙΑ και σήμερα είμαι ΠΑΡΗΓΟΡΗΤΡΙΑ για τα παιδιά μου»

- Αδελφοί μου με που το ακούσαμε αυτό σαν μας κτύπησε ηλεκτρικό ρεύμα πολλών βολτ , κοινώς συγκλονιστήκαμε.

- Όχι μόνο δεν άνοιξαν τα μάτια μας, αλλά γυρίσαμε προς τα πίσω, να δούμε ποιος μας μίλησε.

- Δεν υπήρχε κανένας κοντά μας, ώστε να μας μιλήσει αλλά υπήρχε μια έντονη ευωδία.

Επιστρέψαμε συγκλονισμένοι και προσπαθούσαμε να κατανοήσουμε τι ακούσαμε από το πουθενά.

Ακούσαμε « το 21 ήμουν ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΡΙΑ και σήμερα είμαι ΠΑΡΗΓΟΡΗΤΡΙΑ για τα παιδιά μου»

Αυτό σημαίνει πολλά, αλλά μάλλον μπορεί να σημαίνει, ότι ο κύκλος των 200 ετών που κλείνει από την έναρξη της ΛΕΥΤΕΡΙΑΣ μας, θα συνεχιστεί με πολλά γεγονότα στα οποία θα βρεθεί μπροστά στην πρώτη γραμμή η ΠΑΝΑΓΙΑ μας πάλι, που δικαίως είναι η ΑΡΧΙΣΤΡΑΤΗΓΟΣ του Έθνους μας.

Να μας συμπαθάτε, αλλά γράψαμε τα παραπάνω και δεν προσέξαμε, ούτε συντακτικό, ούτε ορθογραφικά, μόνο προσπαθήσαμε να σας μεταφέρουμε σε απλές γραμμές αυτό το παράδοξο που βιώσαμε.

ΣΤΩΜΕΝ καλώς

Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας

ΠΗΓΗ