ΑΣ ΑΚΟΥΣΟΥΝ ΟΙ ΠΟΙΜΕΝΕΣ ΤΩΝ ΛΟΓΙΚΩΝ ΠΡΟΒΑΤΩΝ ΤΗΝ ΚΡΑΥΓΗ ΤΗΣ ΑΓΩΝΙΑΣ ΚΑΘΩΣ ΛΥΚΟΙ ΒΑΡΕΙΣ ΕΙΣΗΛΘΑΝ!

ΣΚΕΨΕΙΣ ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΤΗΣ 5-11-2020

Γράφει ο Νικήτας Αποστόλου

Στις 5 Νοεμβρίου 2020 η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος κοινοποίησε εγκύκλιο με εν όψει του γεγονότος ότι “βρισκόμαστε ἀντιμέτωποι μέ τήν σοβαρή ἔξαρση τῆς πανδημίας τοῦ κορωνοϊοῦ.”

Δεν ξέρω αν κάποιος πιστός έμεινε ικανοποιημένος με το ανωτέρω μήνυμα, εγώ πάντως άλλα περίμενα να ακούσω από τους Επισκόπους μας.

Οι Επίσκοποι της Εκκλησίας μας, ως ποιμένες, διάδοχοι των Αποστόλων, οφείλουν ορθοτομούντες την αλήθεια του Κυρίου να εξηγήσουν, με βάση τα γραπτά της Αγίας Γραφής, την Ιστορία της Εκκλησίας και την σημερινή πραγματικότητα, προς τους πιστούς μέλη της στρατευομένης Εκκλησίας, τα εξης:

1. Εάν είναι επιτρεπτό σήμερα και για άγνωστο χρόνο διάρκειας, να τίθενται σε ένα είδος “χειμερίας νάρκης” έστω και “κατ’ οικονομία”, στην κάθε Ενορία με τον Ιερό της Ναό ( η οποία είναι η τοπική Εκκλησία του Χριστού) ό,τι έχει μέσα της Θεανθρώπινο και αδιαίρετο, η Θεία Λειτουργία, η Θεία Ευχαριστία και κάθε θείο μυστήριον και γενικά όλη η ζωή της.

2. Εάν και άλλοτε αναφέρεται στην Ιστορία της Εκκλησίας τέτοιος περιορισμός στην ζωή της, με δεδομένο ότι ειδικοί μελετητές έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα πως παρουσιάζονται κατά μέσον όρο 4 πανδημίες σε κάθε αιώνα.

3. Επικαλούμενοι την Ιστορία μπορούσαν και όφειλαν να επισημάνουν και να παρουσιάσουν πλείστα κρατικά εγκλήματα (πόλεμοι, γενοκτονίες, αποικιοκρατική εκμετάλλευση, καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων κ.α. γεγονότα) του 20 αιώνα, αλλά και των προηγουμένων, ότι ήταν το αποτέλεσμα της εωσφορικής πολιτικής που άσκησαν τα πολιτικά συστήματα των κοσμικών εξουσιών.

 Ιδιαίτερα για την περίοδο από το 1919 μέχρι σήμερα τις επιλογές των δύο τραγωδιών των παγκοσμίων πολέμων και πληθώρας τοπικών. 

Επίσης παρά την εμπειρία της πανδημίας της “ισπανικής γρίππης” επέλεξαν και υλοποίησαν ως πολιτική εκείνη που συνίσταντο στο να δοθούν οικονομικοί και ανθρώπινοι πόροι στην επιστημονική εύρευνα και στην βιομηχανία για την ανακάλυψη σχεδίαση και κατασκευή πολεμικών πλοίων, αεροπλάνων, τανκ, βομβών, ατομικών όπλων, πυραύλων.

 Δεν σκέφτηκαν καν ότι όφειλαν να δώσουν επαρκείς πόρους στην Επιστήμη και την βιομηχανία να μελετηθεί σε μεγάλο βάθος αυτός ο μικρόκοσμος των ιών, των μικροβίων, των μυκήτων κ.λ.π. .

Ούτε διέθεσαν τους αναγκαίους πόρους, ώστε να δημιουργούνται τα ανάλογα συστήματα που να διασφαλίζουν την δημόσια υγεία των κατοίκων των χωρών τους σε περίπτωση εκτεταμένων επιδημιών και ιδίως πανδημιών.

Οι ηγεσίες των μεγάλων δυνάμεων στόχευαν πάντα στην παγκόσμια κυριαρχία. Στην υποταγή όλων των άλλων στην εξουσία τους και στην καταλήστευση των μικρών και αδύναμών κρατών και εθνών.

Οι περισσότεροι από αυτούς ανά τους αιώνες αυτοπροσδιορίζονταν και σήμερα αυτοπροσδιορίζονται ως Χριστιανοί και το τραγικότερο είναι ως πιστούς Χριστιανούς τους αποδέχονταν και τους αποδέχονται οι εκάστοτε Πατριάρχες, Αρχιεπίσκοποι και Επίσκοποι.

Η έλλειψη ορθοπραξίας στην πολιτική δράση, που πρέπει να είναι η συνέπεια της ορθοδοξίας στην Χριστιανική πίστη, ποτέ δεν ελέγχθηκε “από αμβωνος” ή για να είμαι απόλυτα δίκαιος ελάχιστες ήταν και είναι οι εξαιρέσεις που επιβεβαιώνουν δυστυχώς τον κανόνα.

4. Με βάση τις διαπιστώσεις αυτές όφείλαν να υπενθυμίσουν στους πιστούς τα χωρία των Ευαγγελίων (Ματθ. Κεφ. Δ 8-11), (Λουκάς Κεφ. Δ 5-8) & (Μαρκ. Ι 42-45) όπου έχουμε την εξής διαπίστωση. 

Τα Κράτη όπως διαχρονικά δομήθηκαν και λειτουργούν έχουν, ως αυτοσκοπό και ως θεσμική διάρθρωση και ως νοοτροπία εξουσίας, αντίθετή στόχευση προς την στόχευση της Εκκλησίας .

5. Τέλος την στόχευση αυτή που είναι δοσμένη από το ίδιο το στόμα του Κυρίου μας, είναι το “ελθέτω η Βασιλεία Σου γεννηθήτω το θέλημα Σου ως εν Ουρανώ και επί της Γης”(Ματθ. Κεφ.6 9-10)., στόχευση που περιλαμβάνει και στις κοσμικές εξουσίες, όπως επιβεβαιώνεται στην προφητεία (Μιχ. Δ. 1-8), και στις προφητείες (Δαν. Β 1-46, Ψαλμ. Νστ΄1-10, Ησαϊας Β 2-4 κ.α.).

 Όφειλαν να την υπενθυμίσουν τους πιστούς Χριστιανούς ότι αυτή είναι στόχος αγώνα για την στρατευομένη Εκκλησία, επομένως για όλους μας, που θα υλοποιηθεί όταν “έλθει το πληρωμα του χρόνου”.

Νικήτας Αποστόλου