ΕΥΘΥΒΟΛΟΣ ΚΑΙ ΕΥΣΤΟΧΟΣ ΣΑΪΤΑ ΠΡΟ ΦΙΛΟΤΟΜΑΡΙΣΤΑΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΝΟΟΥΣ ΜΑΣΚΟΦΟΡΟΥΣ ΠΡΑΜΑΤΕΥΤΑΔΕΣ!

ΘΑΝΑΤΩ, ΘΑΝΑΤΟΝ ΠΑΤΗΣΑΣ (ΟΠΩΣ ΚΟΡΩΝΑΪΩ, ΚΟΡΩΝΑΪΟΝ ΠΑΤΗΣΕΙΝ)

Γράφει ο Κυανούς Ουρανός

Ανέκαθεν η φράσις "Θανάτω θάνατον πατήσας" με προβλημάτιζε. Αναρωτιόμουν πως γίνεται με τον θάνατον να πατήσει τον θάνατον. Ανεξήγητο, αλλά και πόσοι ασχολούντο να μας τα εξηγήσουν. Κάποτε διαμαρτυρήθηκα σε έναν ιερομόναχον για παρόμοια θέματα και μου είπε : "έχεις δίκιο, αφήσαμε τον κόσμον ακατήχητον." Φοβερή ομολογία αλλά και ειλικρινέστατη!

Επανερχόμενος λοιπόν στην φράσιν, αρχικώς με απασχόλησε τι είναι ο "θάνατος". Απλό βέβαια, όλοι γνωρίζομεν αλλά και πάλιν νόημα δεν έβγαινε. Έχω αναφέρει πολλάκις σε άρθρα μου, ότι δεν είμαι θεολόγος, οι σπουδές όμως μου δίδαξαν να αρχίζω την σκέψιν μου από τους ορισμούς των λέξεων. Εφαρμογή κλασσικής Ελληνικής Φιλοσοφίας.

Ο Θεός λοιπόν ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΝΝΟΗΣΕ ΤΟΝ ΣΩΜΑΤΙΚΟΝ ΘΑΝΑΤΟΝ αλλά τον πνευματικόν.

Το βεβαιώνει η Εύα στην Γένεσιν, γ' : «2 καὶ εἶπεν ἡ γυνὴ τῷ ὄφει· ἀπὸ καρποῦ τοῦ ξύλου τοῦ παραδείσου φαγούμεθα, 3 ἀπὸ δὲ τοῦ καρποῦ τοῦ ξύλου, ὅ ἐστιν ἐν μέσῳ τοῦ παραδείσου, εἶπεν ὁ Θεός, οὐ φάγεσθε ἀπ᾿ αὐτοῦ, οὐ δὲ μὴ ἅψησθε αὐτοῦ, ἵνα μὴ ἀποθάνητε».

Αν ο Θεός εννοούσε τον σωματικόν θάνατον θα είχε σκοτώσει τους πρωτόπλαστους!

Άλλωστε ως Πνεύμα ο Θεός, μόνον πνευματικώς ομιλεί.

Άρα ποιός όρισε ως θάνατον τον σωματικόν θάνατον; Ο διάβολος!

Κατορθώνοντας να απομακρύνει το αγαπημένο πλάσμα του Θεού από την άμεσον προστασίαν Του, του πέρασε την ιδέα του σωματικού θανάτου ως οριστικού τέλους και τον παρότρυνε αυτό που ο λαός τραγουδά : «Μια ζωή την έχουμε κι αν δεν την γλεντήσουμε...» και κάνε άνθρωπε ό,τι 'γουστάρεις", ό,τι φάμε κι ό,τι πιούμε κι ό,τι ...

Ο άνθρωπος λοιπόν με τον φόβον θανάτου και της οριστικής απωλείας, προσπαθεί να αγκιστρωθεί στην βιοτή του (επίγεια ζωή), τρέμοντας τον σωματικόν θάνατον ως οριστικόν τέλος.

Αυτήν την πλάνη του διαβόλου (θυμίζω : διάβολος εκ της διαβολής) ήλθε να διαλύσει ο Χριστός!

Άφησε να τον σκοτώσουν σωματικά κι επανήλθε 'πλέον ζωντανός', αποδεικνύοντας στον άνθρωπον ότι ο σωματικός θάνατος είναι μια πλάνη του διαβόλου ριζωμένη στο σκεπτικό μας. Αυτό επανέλαβαν οι Άγιοι, οι Μάρτυρες και οι Πατέρες της Εκκλησίας, ώστε να προσπαθούν να αφυπνίσουν εμάς τους πιστούς, αν έχομεν έστω κάποιους κόκκους Πίστεως.

Ο Χριστός όμως δεν σταμάτησε εκεί. Κατήλθε στον Άδη κι ανέστησε τους νεκρούς απ'αρχής κόσμου. Λαϊκά θα λέγαμε ότι έκανε το 'παραμάγαζο' του διαβόλου 'λαμπόγυαλο', του το διέλυσε εντελώς. Έδωσε την δυνατότητα μετανοίας στους κεκοιμημένους, τους οποίους προηγουμένως κατήχησε τρία έτη ο Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος.

"Η εις Άδου Κάθοδος" αγιογραφεί την σωτήριον ανάστασιν των κεκοιμημένων. Η οποία εορτάζεται με την πρωινή Θεία Λειτουργίαν του Μεγάλου Σαββάτου, ως "Η Πρώτη Ανάστασις".

Συνοψίζοντας με τον (σωματικόν) θάνατόν Του ο Χριστός διέλυσε (πάτησε) την πλάνη του διαβόλου, τόσον των ζώντων όσον και των κεκοιμημένων απ'αρχής κόσμου.

Ο σκοπός που αναφέρω αυτά είναι να καταδείξω την σημερινή πλάνην του διαβόλου. Ακόμα ο ακατήχητος κόσμος δεν έχει αντιληφθεί την πλάνην που διέλυσε το «θανάτω, θάνατον πατήσας». Έρχεται λοιπόν ο πονηρός κι επαναλαμβάνει "θα πεθάνεις, θα πεθάνεις" κι οι άπιστοι τρέχουμε να σωθούμε από όποια ευκαιρία μας δίνει πάλιν ο ίδιος ο πονηρός με τους πραματευτάδες του.

Επαναλαμβάνοντες λοιπόν το «4 καὶ εἶπεν ὁ ὄφις τῇ γυναικί· οὐ θανάτῳ ἀποθανεῖσθε· 5 ᾔδει γὰρ ὁ Θεός, ὅτι ᾗ ἂν ἡμέρᾳ φάγητε ἀπ᾿ αὐτοῦ, διανοιχθήσονται ὑμῶν οἱ ὀφθαλμοὶ καὶ ἔσεσθε ὡς θεοί, γινώσκοντες καλὸν καὶ πονηρόν» (Γεν.γ') οι τελάληδες του πονηρού διαλαλούν 

"Κάνε εμβόλιον άνθρωπε, να ζήσεις", λες και βλέπεις γύφτους με το Datsun να διαφημίζουν : "κηπόχωμα, πουμαρόχωμα, κοπριάαα...". Εκεί στην κοπριά σταματώ, τα δείχνει όλα για τους πραματευτές του διαβόλου, ακόμα και ιατρούς ή ιεράρχες.

Τρέμουμε τον σωματικόν θάνατον, ξέρετε γιατί; Γιατί δεν είμαστε έτοιμοι για την Κρίσιν, που μπορεί να μας οδηγήσει στον πνευματικόν θάνατον, την Κόλαση. Τρέμουμε ενδόμυχα τις αμαρτίες μας, που ουσιαστικά είναι η άρνησις του Θεού, Αυτού που θυσιάστηκε για μας και του φερόμαστε χειρότερα από τους φαρισαίους.

Εκείνος όμως εκεί, προσμένει στην άκρη του δρόμου, πότε θα φανεί ο κάθε άσωτος για να τον ενδύσει με την αρχική φορεσιά του (δες παραβολή ασώτου) και να τον επανεντάξει στον Οίκον Του, εξαλείφοντας το κάθε ανόμημα.

Τρέμοντας λοιπόν τον σωματικόν θάνατον, προσπαθούμε να γλυτώσουμε από το κάθε "μικρόβιον" αγνοώντας όμως πως προκαλείται ο σωματικός θάνατος. Τι νομίζουμε, ότι ο θάνατος θα επέλθει όταν η καρδιά σταματήσει να χτυπά ή όταν επέλθει ο εγκεφαλικός θάνατος; Μέγα λάθος!!!

Η ζωή αρχίζει με την εμφύσησιν πνοής του Θεού κι ο σωματικός θάνατος επέρχεται όταν ο Θεός δώσει εντολή στον Αρχάγγελον Μιχαήλ να φέρει την ανθρώπινη ψυχήν του (κατά κάποιον τρόπον αντίστοιχον του "πορτοκαλιού κουτιού" των αεροπλάνων). 

Έχουν καταγραφεί τα άπαντα της βιοτής και θα αξιολογηθούν εις τα "ουράνια εργαστήρια", προσωρινά και κατά την Τελικήν Κρίσιν. (Ελπίζω να γίνεται αντιληπτόν το ανθρωπομορφικόν των παρομοιώσεων)

Όποιος νομίζει ότι απλά πεθαίνεις και κάποια στιγμή ο Θεός, βλέποντάς το, καλεί τον Αρχάγγελον να μαζέψει την ψυχήν, απλά πλανάται. Ευτύχημα να μην το διαπιστώσει ο ίδιος.

Επανέρχομαι λοιπόν στο "κάνε εμβόλιο, να ζήσεις". Πάλιν ο ίδιος προαιώνιος φόβος θανάτου προβάλεται, προκειμένου να "αιχμαλωτιστεί" η ψυχή του ανθρώπου στις διαβολικές δαγκάνες και να φτάνει να 'σιχαίνεται' τις ιερές εικόνες, μην κολλήσει κορωνοϊό. 

Αυτές τις ίδιες εικόνες, που αν αύριον η επιστήμη του πει ότι δεν έχει ελπίδες ζωής, θα αναζητά εναγωνίως, πάλιν για να ζήσει.

Το θέμα όμως είναι πότε θα καταλάβει Ποιός του παρέχει την Αιώνιον Ζωήν.

Επειδή έπρεπε πλέον να το έχει καταλάβει αλλά φως δεν φαίνεται, ο λογισμός μου λέει ότι και γι' αυτόν τον λόγον παραχώρησεν ο Θεός την υπόθεσιν του κορωνοϊού. 

Όταν αύριο με τα προφητευόμενα αρχίσει ένας καταιγισμός θαυμάτων από Αγγέλους κι Αγίους επί γης, ποιούς νομίζετε ότι θα γιατρέψουν; Τους μεταλλαγμένους των εμβολίων [1], που έχουν περιγράψει όλοι οι κορυφαίοι ελεύθεροι επιστήμονες ανά τον κόσμον.

Και τότε ΚΟΡΩΝΟΪΩ, ΚΟΡΩΝΟΪΟΝ ΠΑΤΗΣΕΙΝ

ή μάλλον

ΦΩΤΙ, ΣΚΟΤΟΣ ΠΑΤΗΣΕΙΝ

όπως πάντοτε ... αλλά εμείς σταθεροί στην απιστία μας

Από τότε να δούμε πόσοι θα προστρέχουν σε ιατρούς να ιαθούν, πόσοι δε θα τους εμπιστεύονται πλέον, ειδικά μετά την καταστροφή, που θα προκαλέσουν (πλην των ολίγων που αντιστέκονται). 

Αν ο διάβολος χρησιμοποιεί τον φόβον θανάτου για τους σκοπούς του, τον ίδιον φόβον χρησιμοποιεί κι ο Θεός για την εκπλήρωσιν του Θείου Σχεδίου. Μόνον που δεν προκαλεί Εκείνος τον φόβον...

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ

Κυανούς Ουρανός

[1] και ραδιομολυσμένους ή θύματα άλλων αιτιών της "σωτηρίου" συγχρόνου επιστήμης

[2] Όσα αναφέρω, τα γράφω ως Ορθόδοξος Χριστιανός, πιστεύων εις την Αγία Τριάδα και δεχόμενος ανεπιφυλάκτως όλην την Αγίαν Γραφήν, τα Πατερικά κείμενα και την παράδοσιν της Εκκλησίας με τις Οικουμενικές Συνόδους. Εκκλησία του Χριστού είναι τα προαναφερόμενα κι όχι η ιεραρχία, ως προς την οποίαν είναι και η μόνη μου επιφύλαξις, ελπίζω όχι για πολύ. Αμήν, αμήν, αμήν...