ΤΙ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΠΕΙ Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΡΩΣΟΣ ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ ΣΤΗ ΔΥΣΗ;

ALEKSANDR DUGIN: «Ο ΠΟΥΤΙΝ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΣΦΡΑΓΙΣΜΕΝΟΣ ΦΑΚΕΛΟΣ…ΠΟΙΟΣ ΕΙΣΤΕ, ΚΥΡΙΕ ΠΟΥΤΙΝ;»

O Aleksandr Dugin ως σύγχρονος Ρώσος Ιερεμίας συγκλονίζεται για την τύχη της Χερσώνας.

Aleksandr Dugin: Ο Πούτιν είναι ένας σφραγισμένος φάκελος…ποιος είστε, κύριε Πούτιν; Εάν δεν δοθεί μια σαφής απάντηση, ο κόσμος μπορεί να τελειώσει χωρίς να καταλάβουμε γιατί; Αυτό δεν είναι προδοσία, είναι ένα βήμα προς τον Αρμαγεδδώνα. 

Οι συνθήκες της νικήτριας Δύσης, αυτού του πολιτισμού του Σατανά, δεν θα γίνουν ποτέ αποδεκτές από τη Μόσχα. Που σημαίνει ότι τα τακτικά πυρηνικά όπλα και τα στρατηγικά πυρηνικά όπλα θα παραμείνουν. Αυτό είναι το τέλος!!!!

Γράφει:

”Ο Πούτιν είναι ένας σφραγισμένος φάκελος (επιπλέον ποιος είστε, κύριε Πούτιν;). Φίλοι και εχθροί (στη Δύση) -όμοια!- βλέπουν σε αυτόν ένα πολύ συγκεκριμένο περιεχόμενο. Επιπλέον, το ίδιο πράγμα: άλλοι τον αγαπούν γι’ αυτό, άλλοι τον μισούν. 

Όμως ο φάκελος είναι σφραγισμένος. Και κανείς δεν τον ξέρει πραγματικά. Μόνο οι ουκρανικές αρχές και η ρωσική ελίτ πιστεύουν ότι αυτός δεν είναι παρά ένας φάκελος. 

Ο φάκελος είναι σαν φάκελος, τίποτα δεν είναι απολύτως σφραγισμένο σε αυτόν. Τώρα ήρθε η στιγμή να αφήσετε πίσω τις επαγγελματικές δεξιότητες του Ανώτατου και επιτέλους να τυπώσετε τον φάκελο. ‘Ολα. Ήρθε η ώρα. Ποιός είσαι; 

Εάν δεν δοθεί μια σαφής απάντηση, ο κόσμος μπορεί να τελειώσει χωρίς να καταλάβουμε περί τίνος πρόκειται; Σχετικά με τι;

H Xερσώνα παραδόθηκε. Παραδόθηκε μια ρωσική πόλη, η πρωτεύουσα μιας από τις περιοχές της Ρωσίας – ίδια με το Μπέλγκοροντ, το Κουρσκ, το Ντόνετσκ ή τη Συμφερούπολη. 

Αν δεν σε νοιάζει, τότε δεν είσαι Ρώσος. Οι Ρώσοι σφίγγουν τώρα τα δόντια τους από τον πόνο, κλαίνε και υποφέρουν σαν να τους ξεριζώθηκε η καρδιά, τα παιδιά, τα αδέρφια, οι μητέρες και οι γυναίκες τους θα σκοτωθούν μπροστά στα μάτια τους. Αν δεν πονάς τώρα, δεν είσαι τίποτα.

Η Εξουσία είναι υπεύθυνη για αυτό. Ποιο είναι το νόημα της αυτοκρατορίας και την έχουμε; Δίνουμε στον Κυβερνήτη απόλυτη πληρότητα εξουσίας και μας σώζει όλους, λαό, κράτος, πολίτες, σε μια κρίσιμη στιγμή. 

Αν για αυτό περικυκλώνεται με σκατά ή φτύνει την κοινωνική δικαιοσύνη, αυτό είναι δυσάρεστο, αλλά μόνο αν σώσει. Τι γίνεται αν δεν σώσει; Τότε – θα έχει τη μοίρα του «βασιλιά των βροχών» (βλ. Fraser). 

Η αυτοκρατορία έχει και ένα μειονέκτημα. Πληρότητα δύναμης σε περίπτωση επιτυχίας, αλλά και πληρότητα ευθύνης για αποτυχία. Και πώς ήθελες;

Πώς θα βγείτε από την κατάσταση; Μεταβείτε αμέσως από μια κυρίαρχη δικτατορία σε έναν κομισάριο, εισάγετε δηλαδή μια ιδεολογία. 

Ο ηγεμόνας σχεδόν το έκανε. Αλλά σχεδόν πάλι. Και ο Χερσώνα παραδόθηκε όχι σχεδόν, παραδόθηκε τελείως. Καμία αξίωση για το Surovikin. Δεν είναι πολιτικός, είναι υπεύθυνος για την τεχνική πλευρά της πολιτικής. Μην τον χτυπάς.

 Ξέρεις ποιος σε χτύπησε. Και κανένα PR δεν θα σε σώσει πια εδώ. Σε μια κρίσιμη κατάσταση, οι πολιτικές τεχνολογίες δεν λειτουργούν καθόλου. Η ιστορία μιλάει σήμερα. Και ξεστομίζει τρομερά -για εμάς- λόγια.

Αυτό δεν είναι προδοσία, αυτό είναι ένα βήμα προς τον Αρμαγεδδώνα. 

Οι συνθήκες της νικήτριας Δύσης, αυτού του πολιτισμού του Σατανά, δεν θα γίνουν ποτέ αποδεκτές από τη Μόσχα. Αυτό σημαίνει ότι τα τακτικά πυρηνικά όπλα και τα στρατηγικά πυρηνικά όπλα θα παραμείνουν. Αυτό είναι το τέλος. Και εδώ είναι το πιο σημαντικό.

Υπό την πίεση των περιστάσεων (και είναι πολύ κακό που είναι έτσι, είναι τρομερό να είναι έτσι) κάναμε μια σειρά από στρατιωτικοπολιτικές διορθώσεις στη διεξαγωγή του NMD (το γιατί είναι τόσο αργά είναι ξεχωριστό ερώτημα) . Αλλά δεν έχει λειτουργήσει (μέχρι στιγμής). Η τελευταία πηγή είναι η ιδεολογία. 

Το αληθινό, όχι το ψεύτικο που προσπαθεί να πουλήσει το AP, φοβισμένο μέχρι θανάτου από την εξέγερση της πραγματικότητας. Σταματήστε να παίζετε: Russian Idea. Μόνο αυτή. Είναι ανόητο να πηγαίνουμε για την ολοκληρωτική καταστροφή της ανθρωπότητας μόνο λόγω του φόβου της Ρωσικής Ιδέας, της ιδεολογίας μας. 

Δεν υπάρχει άλλος τρόπος. Οι αρχές στη Ρωσία δεν μπορούν να παραδώσουν τίποτα άλλο. Το όριο έχει φτάσει. Δεν υπάρχουν όμως αρκετά καθαρά τεχνικά μέσα για τη Νίκη.

Ο πόλεμος πρέπει να γίνει λαϊκός πόλεμος στο έπακρο. Αλλά τόσο δημοφιλής – ρωσικά! — το κράτος πρέπει να γίνει. Και όχι όπως τώρα.”

Αυτή είναι η θέση του πολιτικού στοχαστή του διανοούμενου του πατέρα που θυσίασε τη μονάκριβη κόρη στη υπόθεση αυτή σε μια οικουμενική υπόθεση…ίσως βιάζεται να πάρει θέση ή ήδη είναι πολύ αργά...ίσως από την άλλη ο Πούτιν είναι ο νέος Τρομερός Τσάρος που κρατάει γι αυτό την δύναμη του.΄

Εχει αυτεπίγνωση ότι η δύναμη του είναι τρομερή γι αυτό και δυσανάλογα καταστροφική κι επιχειρεί γι αυτό ακριβώς να την αναστείλει…όπως και να έχει ο Ντάγκιν προαναγγέλλει δεινά….

ΠΗΓΗ