ΜΙΑ ΕΠΤΑΕΤΙΑ ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΠΟΥ Ο ΨΕΥΤΟΑΡΙΣΤΕΡΟΣ ΔΩΣΙΛΟΓΟΣ ΤΟ «ΟΧΙ» ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΤΟ ΕΚΑΝΕ «ΝΑΙ»...

ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΘΥΜΗΘΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΑΝΑΛΟΓΙΣΤΟΥΜΕ ΤΟΥΤΗ ΤΗ ΜΕΡΑ 

Γράφει ο Νικήτας Αποστόλου

Σαν σήμερα στις 5 Ιουλίου του 2015 έγινε το  δημοψήφισμα, με το οποίο κλήθηκε το σώμα των Ελλήνων πολιτών να αποφασίσει ως κυρίαρχος  φορέας της πολιτικής εξουσίας  στη χώρα, για κορυφαία και ζωτική γι΄ αυτήν, απόφαση.

 Στο χρονικό διάστημα των 41 χρόνων της λεγόμενης μεταπολίτευσης ο Ελληνικός Λαός δεν είχε  κληθεί ποτέ να εκφράσει άμεσα την θέλησή του για τα ζωτικά και καθοριστικά για την ιστορική του πορεία ζητήματα. 

Αυτά ήταν, η είσοδό μας στην τότε ΕΟΚ, η είσοδό μας στην ΟΝΕ, η εκχώρηση της νομισματικής πολιτικής της χώρας μας στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, η αλλαγή του εθνικού μας νομίσματος με το Ευρώ και η ταυτόχρονη μετατροπή του δημοσίου χρέους μας από δραχμικό σε συναλλαγματικό, η εκχώρηση μέσω των δανειακών συμβάσεων και των μνημονίων της λαϊκής κυριαρχίας μας στην τρόϊκα (  Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα  και Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ). 

 Παραβλέποντας το γεγονός ότι σε άλλα Ευρωπαϊκά κράτη (π.χ. Ελβετία, Γαλλία, Μ. Βρετανία ) ο λαός  σε ζητήματα και λιγότερο σημαντικά από τα παραπάνω  καλείται να κρίνει και να αποφασίσει με δημοψήφισμα το τι πρέπει να γίνει και γίνεται σεβαστή η κρίση του , το πολιτικό σύστημα της  δικής μας χώρας  έως τότε, θεωρούσε  "ανώριμο" το σώμα των Ελλήνων πολιτών να αποφασίζει σχετικά με όλα τα ανωτέρω  ζητήματα. 

 Το  δημοψήφισμα που έγινε στις 5 Ιουλίου του 2015, προκηρύχθηκε  στις 27 Ιουνίου 2015 και εγκρίθηκε  από τη Βουλή των Ελλήνων στις 28 Ιουνίου του 2015 (ΦΕΚ Α΄ 63). 

Το ερώτημα στο οποίο απάντησαν οι Έλληνες και οι Ελληνίδες πολίτες και πολίτισσες ήταν αν θα πρέπει να γίνει αποδεκτό το σχέδιο συμφωνίας (τελεσίγραφο), που μας απεστάλη από την τρόικα  ,  στις 25 Ιουνίου του 2015. 

Το διεθνές ενδιαφέρον για το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος ήταν εντονότατο.

Διαπρεπείς οικονομολόγοι όπως ο Τζέιμς Κ. Γκάλμπρεϊθ , Τομά Πικετί, Τζέφρεϊ Σακς , καθώς και οι βραβευμένοι με το βραβείο Νόμπελ Οικονομικών Επιστημών Πωλ Κρούγκμαν και Τζόζεφ Στίγκλιτς εξέφρασαν την γνώμη ότι η συνέχιση του προγράμματος ύφεσης είναι η χειρότερη επιλογή που μπορεί να υπάρχει σε σχέση με την τότε κατάσταση της ελληνικής οικονομίας. 

Ο οικονομολόγος Νουριέλ Ρουμπινί  υποστήριξε πως μια ψήφος υπέρ του Ναι δε θα τερμάτιζε την περίοδο αστάθειας και πως η ψήφος του Όχι θα μετέθετε το βάρος των εξελίξεων στην πλευρά της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Τριάντα συστημικοί Έλληνες οικονομολόγοι, ανάμεσα στους οποίους ο νομπελίστας Χριστόφορος Πισσαρίδης τοποθετήθηκαν υπέρ του «Ναι»  με επιστολή τους, στην οποία έγραφαν ότι "το «Όχι» θα έφερνε την Ελλάδα έξω από την Ευρωζώνη και πιθανώς έξω και από την Ε.Ε." κάτι που "θα είχε καταστροφικές συνέπειες, τόσο άμεσα όσο και σε βάθος χρόνου".

 Το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος ήταν η απόρριψη της πρότασης του σχεδίου συμφωνίας (τελεσιγράφου) με ποσοστό 61,31%.

  Ο λαός μας την ημέρα εκείνη απέδειξε ότι,  ως πρώτες του αξίες έχει την Ελευθερία του, την αξιοπρέπειά του, τον αυτοσεβασμό του, την πίστη του στην ικανότητα του, στον πολιτισμό του, στη δύναμη του, στην αντοχή του.

 Ο λαός μας απέρριψε την αυτοϋποδούλωσή του, την μετατροπή του σε αγέλη δουλοπαροίκων, την  διακοπή της  συνέχισης της χαραγμένης μέσα στους αιώνες ιδιοπροσωπίας του , του αγωνιστικού του ήθους. 

Ήταν μια μεγάλη μέρα γιατί αποδείχθηκε ότι είχε την θέληση ο Λαός μας να γίνει για μια ακόμη φορά δρομοδείχτης για τους λαούς της Ευρώπης.

 Όμως στερούνταν αντάξιας των περιστάσεων πολιτικής ηγεσίας. Το διαβρωμένο πολιτικό μας σύστημα πίστευε, ότι με την καταιγίδα της προπαγάνδας των εξωθημένων ΜΜΕ, τις απειλές των οργάνων της Ε.Ε. το κλείσιμο των Τραπεζών, τον περιορισμό των αναλήψεων από τις τραπεζικές καταθέσεις, θα έκαμτε το φρόνημα του Λαού μας. 

Πίστευε ότι το αποτέλεσμα δεν θα ήταν το ηχηρό ΟΧΙ αλλά ένα βουβό ψωφοδεές ΝΑΙ, που θα λειτουργούσε ως  κολυμβήθρα του Σιλωάμ και θα εξάγνιζε το πολιτικό σύστημα από το αδίκημα της εσχάτης προδοσίας της χώρας που είχε διαπράξει με την ψήφιση των μνημονιακών δεσμεύσεων. Ενώ η στόχευση και η πρόβλεψή της ήταν αυτή, η

 υποκρισία του  ήταν απύθμενη. Δείτε τι έλεγε ο τότε Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας στο www.youtube.com/watch?v=wbAz430ADMA.

 Την επομένη μέρα του δημοψηφίσματος έγινε η αχαρακτήριστη “κωλοτούμπα” από το πανικόβλητο πολιτικό μας σύστημα.

Κανένας σεβασμός  προς την λαϊκή ετυμηγορία, την θέληση του Λαού. 

Ο πρόεδρος της Ν. Δ.  Αντώνης Σαμαράς, ανακοίνωσε την παραίτηση του από πρόεδρος του κόμματος. Τις πρώτες πρωινές ώρες της 6ης Ιουλίου ο  μεν Βαρουφάκης κατέθεσε την παραίτηση του από υπουργός οικονομικών, ο δε Τσίπρας  συνάντησε τον τότε  πρόεδρο της Δημοκρατίας, Προκόπη Παυλόπουλο και του  ζήτησε την σύγκληση του συμβουλίου των πολιτικών αρχηγών των κομμάτων για την επόμενη ημέρα, προκειμένου να συναποφασισθεί το πως θα ακυρώσουν πολιτικά το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος. 

 Η Καγκελάριος της Γερμανίας Άγγελα Μέρκελ απείλησε ότι το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος οδηγεί τον ελληνικό λαό έξω από  την υπόλοιπη Ευρώπη.  Ο Πρόεδρος της Γαλλίας  Ολάντ  κάλεσε την Αθήνα να επιστρέψει στις διαπραγματεύσεις με νέες προτάσεις.  Ο  Πρόεδρος της Κύπρου Ν.Αναστασιάδης δήλωσε ότι η Ελλάδα και η Κύπρος πρέπει να συνεχίσουν μαζί εντός Ευρώ . 

Αντίθετα οι πρόεδροι της Αργεντινής, Κούβας, Βενεζουέλας, και Βολιβίας συνεχάρησαν την ελληνική κυβέρνηση για το αποτέλεσμα του Όχι στο δημοψήφισμα. Ο Πρόεδρος της Ρωσίας  Πούτιν συνεχάρη τον ελληνικό λαό για την στάση υπευθυνότητας που κράτησε. 

 Ο Πρωθυπουργός της Κίνας Λι Κετσιάνγκ συνεχάρη τηλεφωνικώς τον Αλέξη Τσίπρα και κάλεσε την Ελλάδα να εκμεταλλευθεί την περίσταση και να δεχτεί την χείρα βοηθείας που της τείνει η Κίνα. 

Ο ελληνικός λαός κλήθηκε δύο φορές μέσα στο 2015 στις βουλευτικές εκλογές και στο δημοψήφισμα να εκφέρει γνώμη για το αν συναινεί στην εξακολούθηση της νεοφιλελεύθερης συνταγής των μνημονίων της τρόϊκας και αποφάνθηκε με τρόπο εκκωφαντικά αρνητικό. Οι εντολοδόχοι του όμως παραχάραξαν την εντολή του .

Λίγες μέρες αργότερα, η τότε κυβέρνηση της Ελλάδας και οι δανειστές συμφώνησαν για ένα τρίτο πακέτο “βοήθειας”. Το μνημόνιο “συνεργασίας” που τελικώς υπογράφτηκε ήταν σχεδόν παρόμοιο με αυτό που είχε απορριφθεί στο δημοψήφισμα.

Ακολούθησε  υπερψήφισή του από  222 βουλευτές της τότε Βουλής , ενάντια στην θέληση του 61,3% του λαού . Γεγονός  απολύτως αποκαλυπτικό  ηθικής, έλλογης και πολιτικής διαστροφής. 

Ψέλλισαν οι πολιτικοί μας  τότε με κατασκευασμένη σοβαροφάνεια το επιχείρημα πως,  η υποταγή τους είναι πρόσκαιρη, ότι δεν είναι τελικά και τόσο σοβαρή αφού τα  πρωτογενή πλεονάσματα των προϋπολογισμών θα ήταν χαμηλά και ότι θα υπάρχουν και τα «ισοδύναμα» του φαντασματικού δικού τους «παράλληλου προγράμματος».  

Ενσυνείδητα ψεύδη, που η ζωή τα αποκάλυψε και που καταδεικνύουν έναν απίστευτο ηθικό εκμαυλισμό, απίστευτη θρασύτητα,  απίστευτη φαυλότητα! 

 Σήμερα βλέπουμε, μετά από την συνεχή υπερδεκαετή εφαρμογή των μέτρων των μνημονίων  τα εξής αναπόδραστα, ολέθρια ηθικά, πολιτικά, οικονομικά και κοινωνικά αποτελέσματα των:

1. Ολέθρεια επίδραση στο ήθος και στη νοοτροπία του λαού μας . Η συνείδηση του υπεύθυνου πολίτη έχει μειωθεί δραματικά, ενώ έχει θεριέψει ο ατομοκεντρισμός του ιδιώτη.  

2. Έχει ολοκληρωθεί ο ευτελισμός  του Συντάγματος της χώρας μας. Ξεκίνησε η καταβαράθρωση του κύρους του στις 8-5-2010, ημερομηνία της σύμβασης “δανειακής διευκόλυνσης” και ολοκληρώθηκε στις 16-7-2015, με την έκδοση του “νόμου” 4334 του 2015. 

Στο χρονικό αυτό διάστημα με μια σειρά “νόμων” εγκαθιδρύθηκε δικτατορικό καθεστώς που αντικατέστησε, το αξίωμα της λαϊκής κυριαρχίας με το αξίωμα  της “υπεροχής των ευρωπαϊκών συνθηκών”(δόγμα Γιουνκερ), την Κυβέρνηση και την Βουλή με την Τρόϊκα και το Γιούρογκρουπ.

Θλιβερός κομπάρσος στην όλη τραγωδία της θεσμικής καταστροφής της χώρας αναδείχθηκε  το ανώτατο δικαστήριο της χώρας μας το ΣτΕ. Με απόφασή του , την από 5/5/2010  "Σύμβαση Δανειακής Διευκόλυνσης" και τον “νόμο” 3845/2010 που αποτελούν την μήτρα όλων των μετέπειτα Εγκλημάτων,  με τα οποία,  οι δωσίλογοι πολιτικοί παραιτήθηκαν "άνευ όρων και αμετάκλητα" από την ΕΘΝΙΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ τα έκρινε “συνταγματικά”!!! Δέχθηκαν  ότι δεν αντίκεινται στις διατάξεις του Συντάγματος!!! 

3. Στην οικονομία της χώρας μας η καταστροφή που επήλθε είναι φοβερή.

α) Με την μετανάστευση 500.000 χιλιάδων νέων μορφωμένων Ελλήνων (γιατρών, μηχανικών, τεχνικών κ.α.) στο εξωτερικό και κυρίως στη Γερμανία, αποψιλώθηκε η  χώρα μας από σημαντικότατο δημιουργικό κομμάτι του πληθυσμού της. 

Από το 2011 και για πρώτη φορά μεταπολεμικά ο πληθυσμός της Ελλάδας γερνάει. Οι νέοι κάτοικοι που γεννιούνται στην Ελλάδα είναι λιγότεροι από αυτούς που πεθαίνουν. Και  οι προοπτικές σύμφωνα με τις μελέτες είναι από εξαιρετικά απαισιόδοξες έως δυσοίωνες. 

β) Επήλθε αύξηση και  διατήρηση του ποσοστού της ανεργίας σε επίπεδα γύρω του 17%,  μείωση του εθνικού μας εισοδήματος κατά 25%, ο διπλασιασμός του δημοσίου χρέους μας που βρίσκεται από 125% σήμερα  στο 200 και πλέον % του ΑΕΠ,  διατηρείται παρά τις θυσίες το αρνητικό ισοζυγίο πληρωμών και το δημοσιονομικού έλλειμμα, δημιουργήθηκε ισόποσο με το δημόσιο ιδιωτικό χρέος.

γ)Κατ΄εντολή της τρόϊκας έγινε   εκποίηση της δημόσιας περιουσίας μας (αεροδρόμια, λιμάνια, αυτοκινητόδρομοι, Ελληνικό, αστικά ακίνητα κ.α.),  καθιερώθηκε ο θεσμός του ΕΜΦΙΑ που είναι το αντίστοιχο του γεώμορου που ίσχυε στον φεουδαρχικό μεσαίωνα.

δ) Με την παγίδα του  PSI, υποθηκεύοντας τη δημόσια περιουσία μας η εγκληματική ελληνική “κυβέρνηση” του 2011 , εγκλώβισε την πατρίδα μας στο χρέος, κοινωνικοποίησε τις ζημίες των Τραπεζών με 60 δις ευρώ.

ε) Με μία διαδικασία αποτυχημένων διαπραγματεύσεων,  το 2015, η τότε “κυβέρνηση”   ξεπούλησε τις συστημικές τράπεζες για 6-7 δις ευρώ στα funds και τώρα  αυτά ελέγχουν ιδιωτικά περιουσιακά στοιχεία μας αξίας 300-400 δις ευρώ. Επί πλέον  ζημιωθήκαμε  με  40 δις ευρώ που προστέθηκαν στο δημόσιο χρέος μας. 

στ) Μεταβιβάστηκε αντί πινακίου φακής το ιδιωτικό χρέος των Ελλήνων πολιτών προς τις Τράπεζες  60 και πλέον δις ευρω  στα funds με το φάσμα του πλειστηριασμού των υποθηκευμένων ακινήτων να επικρέμαται ως αγχόνη. 

ζ) Τα  40 δισ. ευρώ αγγίζουν και πιθανότατα ξεπερνούν οι απώλειες των ασφαλιστικών ταμείων από την ύφεση, την ανασφάλιστη εργασία, τα λουκέτα στην αγορά, αλλά και το κούρεμα των αποθεματικών τους με το  PSI. 

 η) Επήλθε δραματική συρρίκνωση στον κλάδο των ελεύθερων επαγγελματιών και των μικρομεσαίων επιχειρήσεων.

 θ) Είχαμε και  μείωση του βιοτικού επιπέδου των εργαζομένων και των συνταξιούχων λόγω μείωσης των μισθών και των συντάξεων κατ΄ εντολήν τηε τρόϊκας.

4. Εμπορευματοποιήθηκαν θεμελιώδη κοινωνικά αγαθά, όπως η ηλεκτρική ενέργεια, το νερό, τα δάση μας και οι ακτές μας και είναι υποθηκευμένο το σύνολο της γης μας. Το αποτέλεσμα η αδυναμία σήμερα της όποιας “κυβέρνησης” να επεμβαίνει στην διαμόρφωση των τιμών προς όφελος του κοινωνικού συνόλου και της οικονομίας μας  

 Ο Ελληνικός Λαός από τα μέσα του 2010 είχε διαισθανθεί την καταστροφή που η εφαρμογή του πρώτου μνημονίου θα έφερνε ως καταιγίδα στη χώρα και γι΄αυτό κατέβηκε και γέμισε διαδηλώνοντας τις πλατείες των πόλεων. 

Όμως ο ποιητής ήταν και προφήτης όταν έλεγε  “Λαέ μου ευκολόπιστε και πάντα προδομένε”. Έτσι έγινε. Ο Σαμαράς με τα “Ζάπεια Ι, ΙΙ, και ΙΙΙ τον εξαπάτησε το 2012. 

Ο Τσίπρας με το “θα καταργήσω τα μνημόνια με ένα νόμο με ένα άρθρο” τον εξαπάτησε δυο φορές. Ο Λαός με το δημοψήφισμά του, δεν ήθελε να πιστέψει ότι και αυτός τον “πουλούσε” και του έδωσε τεράστια πολιτική δύναμη για να παλέψει. 

 Μετά την προδοσία η πτώση του αγωνιστικού φρονήματος του Λαού ήταν μοιραία να συμβεί. 

 Όμως ας ελπίσουμε ότι ο Λαός αυτός, όπως τον 15ο αιώνα που και τότε προδόθηκε από την τότε ελιτ του που δραπέτευσε στη Δύση, βρήκε μέσα από την παράδοσή του, από την ιστορία του την δύναμη και το “σφάξε με αγά μου να αγιάσω” το μετέτρεψε σε “Ελευθερία ή Θάνατος”, έτσι και τώρα, αύριο, κάποτε στο μέλλον, θα θυμηθεί το τι του πρέπει και θα επαναστατήσει κατά της τυραννίας  του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος και των οργάνων του ξένων και ντόπιων, για να ανακτήσει την αξιοπρέπειά του, την εθνική και λαϊκή  κυριαρχία του και τον σεβασμό από τους άλλους λαούς. 

 Νικητής τότε, μαζί με τους άλλους λαούς, να αγωνισθεί ενάντια στην στον τοποτηρητή της νεοφιλελεύθερης βαρβαρότητας στην Ευρώπη, την Ευρωπαϊκή Ένωση. 

Το διεθνές αυτό πολιτικό υποκείμενο που, ως εωσφορικό κατασκεύασμα,  έχει αναγάγει την παγκοσμιοποίηση “των αγορών” πηγή κάθε εξουσίας,  ιερή αξία και αρχή,  που από μόνη της αυτοδικαιώνεται και αποτελεί αυτοσκοπό.  Είναι Ε.Ε. μια   δικτατορία, που έχει καταντήσει τις  κυβερνήσεις των Ευρωπαϊκών Λαών έρμαια “των αγορών”. 

Νικήτας Αποστόλου