ΙΕΡΟΣ ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΟΥΣΙΑΣ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΖΩΗΣ...ΑΠΟ ΤΗΝ ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑ ΤΗΣ ΣΤΕΡΕΑΣ

ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΙ ΕΣΤΙ;  
ΣΑΣ ΕΞΗΓΩ.

 

    
ΜΕΓΑ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ

   +++  

 ΚΥΡΙΟΣ Ο ΘΕΟΣ ΣΟΥ σε ρωτώ άνθρωπε της γης. 
Πολλοί, όταν ακούσουν τη λέξη αυτή, χτυπούν ξύλο ευθύς. 
Όμως δεν ξέρουν, αγνοούν την ορθότητα,
την σημασία αυτού. 

Ο θάνατος είναι η συνέπεια της αμαρτίας. 

ΕΓΩ Ο ΜΕΓΑΣ ΜΕΣΣΙΑΣ, εδημιούργησα αθάνατο,

αιώνιο εξ’ αρχής τον άνθρωπο,

μα δυστυχώς δεν αξιολογήθη αυτό

και επήλθε ο θάνατος μαζί με όλας τας δοκιμασίας.

Όμως επειδή αγαπώ το πλάσμα μου, ως Ουράνιος Πατήρ,

εστάλη στη γη Ο ΥΙΟΣ ΜΟΥ.

Εθυσιάσθη ως Αμνός, εθυσιάσθη οικειοθελώς

σε σταυρό για να σας σώσει από το κράτος του θανάτου,

που ήτο συνέπεια της αμαρτίας σας,

να ελευθερώσω,

τον αποστατήσαντα άνθρωπο να σώσω.

Όμως κάτι εδώ το πολύ σημαντικό ΚΥΡΙΟΣ θα τονίσω,
την αλήθεια θα σας προσδιορίσω. 
Υπάρχουν δύο θάνατοι. 
 Ο ένας είναι ο χωρισμός της ψυχής από το σώμα.
Ο έτερος είναι ο διαχωρισμός της ψυχής ΤΗΣ ΑΙΩΝΙΑΣ,
από ΕΜΕ ΤΟΝ ΤΡΙΑΔΙΚΟ ΜΕΣΣΙΑ. 

Και ΑΛΙ στον άνθρωπο που ταύτην την αλήθεια τώρα αγνοεί
ή εν πνευματική αδιαφορία περνά αυτήν. 
ΑΙΩΝΙΩΣ ΘΑ ΑΠΩΛΕΣΤΕΙ
ΓΙΑΤΙ ΤΟ ‘ΧΩ ΚΥΡΙΟΣ ΞΑΝΑΠΕΙ.

Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΓΕΝΝΙΕΤΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΘΑΝΕΙ
ΚΑΙ ΠΕΘΑΙΝΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΖΗΣΕΙ ΑΙΩΝΙΑ.
Μη, λοιπόν, εσείς άνθρωποι της γης
φοβάστε τον θάνατο του σώματος.

Να φοβάστε ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ.
 Βέβαια η ψυχή δεν πεθαίνει γιατί αθάνατη εστί,
 πεθαίνει όμως ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ,
αν διά της αμαρτίας αυτή τοποθετηθεί
στης αιωνίας κολάσεως την τομή.

Μη γελάς, ίσως, τώρα άπιστε ειρωνικά
γιατί αυτό είναι αδιάσπαστη ΑΛΗΘΕΙΑ.
Θα την βρεις ψυχή μπροστά,
μα δυστυχώς τότε αργά για σωτηρία.

Μόνος σου θα ‘χεις διαλέξει εσύ την απωλεία.
Δώσε στο ΑΓΙΟ ΜΟΥ ΑΥΤΟ ΓΡΑΠΤΟ την προσοχή σου,
είναι ΘΕΜΑ ΖΩΗΣ Η ΘΑΝΑΤΟΥ διά την αθάνατο ψυχή σου.
Γιατί η ψυχή διά του θανάτου
μεταβαίνει ή στην αιώνια ευτυχία του παραδείσου
ή στο χείλος, στο κράτος της αβύσσου. 

Τί είναι, σε ρωτώ, η ζωή η εδώ, εμπρός στο ΑΙΩΝΙΟ; 
ΕΝΑ ΤΙΠΟΤΑ, μια μικρή πυγολαμπίδα,
μια σκιά και μετά Η ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ ΜΠΡΟΣΤΑ.

 Γι’ αυτό τόσοι Άγιοι, για την αιωνιότητα αυτή,
θυσίασαν τα ΠΑΝΤΑ στη γη,
πλούτη, δόξα, ηδονή, αξιώματα, όλη την κοσμική ροή,
έδωσαν και το αίμα τους τελικά κ
αι τώρα ΕΣΑΕΙ χαίρονται εν απείρω ευτυχία
 στου παραδείσου τα τοπία.

Προσπάθησε παιδί μου να τους μιμηθείς,
αν όχι στο μαρτύριο, στην αγνή, στην καθαρή ζωή τους. 
Κι αν αυτό ποιήσεις, από τον πόνο της γης,
στην αιώνια ευτυχία κι εσύ παιδί μου θα μεταπηδήσεις.

ΑΜΗΝ   

+++