Η ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΕΝΟΣ ΙΕΡΕΑ ΣΕ ΕΝΑ ΣΤΕΝΟ ΑΓΟΡΑΙΟΥ ΕΡΩΤΑ

«ΟΙ ΤΕΛΩΝΑΙ ΚΑΙ ΑΙ ΠΟΡΝΑΙ 

ΠΡΟΑΓΟΥΣΙΝ ΥΜΑΣ, ΕΙΣ ΤΗΝ ΒΑΣΙΛΕΙΑΝ ΤΟΥ ΘΕΟΥ» (ΜΑΤΘ. 21, 31)

Προς το τέλος της Πατησίων, σ' ένα στενό, απ' την ώρα που πέσει ο ήλιος είναι κάτι κοπέλες από την Αφρική που ψάχνουν πελάτες. 

Για να γλιτώσω κίνηση, όποτε γυρνούσα απ' το κοινωνικό φροντιστήριο της Μητρόπολης για να πάω σπίτι μου, περνούσα από 'κεινο το στενό. 

Τότε, εκείνες και σ' όποιο αμάξι περνούσε που οδηγούσε κάποιος άντρας, έπεφταν πάνω στο αυτοκίνητο κυριολεκτικά και προμόταραν τον εαυτό τους, λέγοντας την τιμή που θέλει η κάθε μια. Σαν λαϊκή αγορά ένα πράγμα.

Όταν πέρασα από 'κει για πρώτη φορά, κύκλωσαν το αυτοκίνητο, βέβαια όταν είδαν ότι ο οδηγός ήταν παπάς τότε σα να τραβήχτηκαν πίσω, κρύβοντας έναν σεβασμό. Αυτό συνέβη μια δυο φορές. 

Την τρίτη, άνοιξα το παράθυρο του αυτοκινήτου και μίλησα. Μια καλησπέρα, τίποτε το περισσότερο. Από τότε, όποτε περνούσα μου μιλούσαν κι αυτές. 

Μια μέρα, πήγα κι έφτιαξα κάτι εικονίτσες πλαστικές με τον Χριστό που από πίσω έγραφαν "Jesus loves you". Περνώντας από 'κει, σταμάτησα με αλάρμ και τους τις έδωσα. Ήτανε νωρίς, χειμωνιάτικο βράδυ, γύρω στις οκτώ. 

Ένας κύριος πέρναγε και μόλις είδε το σκηνικό μου φώναξε "ρε παπά τι μπλέκεσαι με τις π...νες χαμένα κορμιά"! Όπως και να 'χει, μετά το πλαστικό εικονάκι με τις κοπέλες εκεί, αρχίσαμε να χαιρετιόμαστε συχνότερα. 

Ένα απόγευμα που περνούσα ήρθε μια και μου ζήτησε εικονάκι του Χριστού γιατί είχαν όλες οι άλλες κι εκείνη δεν είχε. Μην έχοντας να της δώσω εκείνο που έλεγε "Jesus loves you" τής έδωσα ένα άλλο με τον Χριστό που μοίραζα στη γειτονιά του ναού μου, όταν είχα βγει για ν' αγιάσω τα Θεοφάνεια. 

Σ' εκείνο, από πίσω, έγραφε την διεύθυνση του ναού και το πρόγραμμα των ακολουθιών. Χάρηκε το κορίτσι πολύ και μάλιστα χάρηκε περισσότερο που το δικό της εικονάκι ήταν διαφορετικό από των άλλων κοριτσιών. 

Δεν πέρασε πολύς καιρός κι ένα Σάββατο με περίμενε έξω από την εκκλησία στη λήξη του Εσπερινού. Μου ζήτησε να μιλήσουμε και μου είπε όλη την ιστορία πως δηλαδή "δένονται" οι κοπέλες αυτές με μάγια από τους μαστροπούς- μάγους στην πατρίδα τους και πως αναγκάζονται να κάνουν αυτή τη δουλειά ερχόμενες στην Ελλάδα για να "εξαργυρώσουν" τα έξοδα της μεταφοράς τους από τη Νιγηρία στην Ευρώπη. 

Μου μίλησε για τους εφιάλτες που είχε κάθε βράδυ. Για τα πρόσωπα των πελατών της που όταν βρίσκεται μαζί τους εκείνα αλλάζουν, γίνονται σαν των ζώων και νομίζουν ότι εκείνη, η ίδια, είναι ζώο και δεν είναι άνθρωπος. 

Το κορίτσι δεν ήρθε ούτε για εξομολόγηση, ούτε για πνευματική καθοδήγηση. Ήρθε στην Εκκλησία γιατί ήθελε κάποιος να την ακούσει. 

Περνώντας από 'κει δεν το ξανάδα το κορίτσι εκείνο. Οι υπόλοιπες όποτε βλέπουν τον παπά να περνάει με το αμάξι, κουνούν το χέρι και χαιρετάνε. Πολύ σεβασμό έχω πάρει από 'κεινα τα κορίτσια. 

Συγγνώμη για την αργολογία, ήθελα να μοιραστώ τούτες τις σκέψεις, σήμερα που είναι γιορτή και πανήγυρη των Αγίων Πελαγίας και Ταϊσίας των πρώην πορνών.