ΤΟ ΑΔΕΙΑΛΕΙΠΤΟ ΟΡΘΟΔΟΞΟΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΝ ΚΑΘΗΚΟΝ

 ΜΕΤΑΝΟΙΑ ΚΑΙ ΘΕΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ 

ΜΕΡΟΣ 3ο

Η ΜΕΤΑΝΟΙΑ ΚΑΙ ΙΕΡΑ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΙΣ ΩΣ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΘΕΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ (Α)

Διότι η άριστη προσέλευση στην θεία Κοινωνία δεν εξαρτάται από την παρατήρηση των καιρών (δηλαδή από το να παρατηρούμε αν έφθασε το Πάσχα, Χριστούγεννα...), αλλά από την καθαρότητα της συνειδήσεως» (ΕΠΕ 34, 176 και 180) 

ΥΓ.  Όταν ομιλούμε για αναξιότητα συμμετοχής στο μυστήριο της θείας ευχαριστίας είναι ανάγκη να είμαστε πολύ συγκεκριμένοι, να πούμε ποιοί είναι αυτοί που κοινωνούν αναξίως και τί ζωή κάνουν. 

Γιατί ο πονηρός σέ αυτό το σημείο βρίσκει χώρο και αυτούς που ζούν πνευματική ζωή (συνεχείς πνευματικός αγώνας μετάνοια εξομολόγηση...) και δεν έχουν εμπόδια για να κοινωνήσουν τους εμποδίζει να κοινωνήσουν συνεχώς εμπνέοντας τους μια ψεύτικη ευλάβεια, με αποτέλεσμα να μην έχουν καμία πρόοδο. 

Γι’ αυτό Ο Κύριος μάς είπε στό κατά Ιωάννην 15.4 μείνατε ἐν ἐμοί,κἀγὼ ἐν ὑμῖν.καθὼς τὸ κλῆμα οὐ δύναται καρπὸν φέρειν ἀφ᾿ ἑαυτοῦ, ἐὰν μὴ μείνῃ ἐν τῇ ἀμπέλῳ, οὕτως οὐδὲ ὑμεῖς, ἐὰν μὴ ἐν ἐμοὶ μείνητε. 15.5 ἐγώ εἰμι ἡ ἄμπελος, ὑμεῖς τὰ κλήματα. ὁ μένων ἐν ἐμοὶ κἀγὼ ἐν αὐτῷ, οὗτος φέρει καρπὸν πολύν, ὅτι χωρὶς ἐμοῦ οὐ δύνασθε ποιεῖν οὐδέν (Ιω.6,56 ὁ τρώγων μου τὴν σάρκα καὶ πίνων μου τὸ αἷμα ἐν ἐμοὶ μένει, κἀγὼ ἐν αὐτῷ.). 

Τους κάνει ακόμα και παραβάτες των Ιερών κανόνων που αφορίζουν αυτούς που δεν κοινωνούν χωρίς να έχουν εύλογη αιτία. Και τους άλλους που ζουν κοσμική ζωή,δ.λ.δ. χωρίς μετάνοια, τους κάνει να βλέπουν το μυστήριο σαν ένα έθιμο που πρέπει να το κάνουν σαν καθήκον κάθε γιορτή. 

Και σ΄αυτή την περίπτωση ομιλούν οι Άγιοι Πατέρες για ανάξια συμμετοχή στο μυστήριο. Ας δούμε γιά παράδειγμα τι μας λέει ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος γ'αυτό:«Ο καιρός της Κοινωνίας είναι, ουχί η Εορτή και Πανήγυρις, αλλ’ η κάθαρσις του συνειδότος, και ο βίος ο ακατηγόρητος· και καθώς εκείνος οπού δεν έχει εις του λόγου του κανένα εμπόδιον αμαρτίας, ημπορεί να μεταλαμβάνη και καθ’ ημέραν, ούτως και όποιος πίπτει εις αμαρτίας, και δεν μετανοεί, ουδέ εις την Εορτήν δεν βολεί να μεταλάβη. 

Διότι δεν μας ελαφρώνει τούτο από αμαρτήματα, εάν μεταλαμβάνωμεν μίαν φοράν τον χρόνον αναξίως, αλλά μάλιστα από τούτο χειρότερα μας καταδικάζει, ότι μίαν φοράν μεταλαμβάνομεν, και ουδέ τότε καθαρώς. Διά τούτο παρακαλώ σας όλους, να μη έρχεσθε εις τα Θεία Μυστήρια, διά την αφορμήν της Εορτής. 

 Αλλ’ εάν ποτέ θέλετε να μεταλάβετε, πρέπει να καθαρίζεσθε πολλαίς ημέραις προτήτερα διά μετανοίας, και ευχής, και Ελεημοσύνης, και της περί τα πνευματικά σχολής. (εδώ προφανώς εννοεί ό Αγιος αυτούς που ζουν χωρίς μετάνοια, γιατι αυτοί πού έχουν αληθινή μετάνοια, έχουν κάθε μέρα μετάνοια και όχι κάθε γιορτή.) 

«Περί Κοινωνίας». Από το βιβλίο «ΜΑΡΓΑΡΙΤΑΙ, ΗΤΟΙ ΛΟΓΟΙ ΔΙΑΦΟΡΟΙ ΤΟΥ ΕΝ ΑΓΙΟΙΣ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΧΡΥΣΤΟΜΟΥ...», έκδοσις δευτέρα, εν Βενετία, 1858, σελ. 209. 

Αυτό πού τονίζουν οι Αγιοι Πατέρες είναι η καθαρή συνείδηση. Ἅγιος Ἰωάννης ο Χρυσόστομος: Χρόνος προσέλευσης στην Θεία Κοινωνία ας είναι η καθαρή μας συνείδηση. 

Ας δούμε τί μάς λέει η Αγία Γραφή.Τί χρειάζεται να κάνουμε για να έχουμε καθαρή συνείδηση; Α Ιω. 1,7 ἐὰν δὲ ἐν τῷ φωτὶ περιπατῶμεν,(δ.λ.δ. εάν ζούμε πνευματική ζωή) ὡς αὐτός ἐστιν ἐν τῷ φωτί, κοινωνίαν ἔχομεν μετ᾿ ἀλλήλων, καὶ τὸ αἷμα Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ καθαρίζει ἡμᾶς ἀπὸ πάσης ἁμαρτίας. Εβρ. 9,14 ..πόσῳ μᾶλλον τὸ αἷμα τοῦ Χριστοῦ, ὃς διὰ Πνεύματος αἰωνίου ἑαυτὸν προσήνεγκεν ἄμωμον τῷ Θεῷ, καθαριεῖ τὴν συνείδησιν ὑμῶν ἀπὸ νεκρῶν ἔργων εἰς τὸ λατρεύειν Θεῷ ζῶντι; 

Και επειδή πολλοί λένε ότι αυτό το θέμα αφορά μόνο τους πνευματικούς. Νά πω πως είναι το πρώτο που θα έπρεπε να μας αφορά όλους. Αυτό που μας κάνει όντως ανάξιους είναι αραιή προσέλευση στο μυστήριο της Θείας Κοινωνίας,και η αδιαφορία μας για το μυστήριο των μυστηρίων.

 Και η αδιαφορία αποδεικνύεται από τα <πολλά> κηρύγματα και τίς <πολλές> κατηχήσεις που έχουν γίνει γι'αυτό το θέμα. Η προετοιμασία μας για την Θεία Κοινωνία γίνεται εντελώς τυπική και χωρίς ουσία όταν δεν συμβαδίζει με την μελέτη του μυστηρίου.

Οταν μελετάμε την Αγία Γραφή μέσα απο τό μυστήριο της Θείας Κοινωνίας βλέπυμε το αληθινό νόημα. Γιατι τό μυστήριο της Θείας Κοινωνίας είναι ο σκοπός για τον οποίο αγωνιζόμαστε. 

Η μελέτη της Αγίας Γραφής έχει σκοπό να μας προετοιμάσει για το μυστήριο αυτό. Να μας οδηγήσει Στον Κύριο. Γι' αυτό είπε Ο Κύριος: Ιω. 5,39 ἐρευνᾶτε τὰς γραφάς, ὅτι ὑμεῖς δοκεῖτε ἐν αὐταῖς ζωὴν αἰώνιον ἔχειν· καὶ ἐκεῖναί εἰσιν αἱ μαρτυροῦσαι περὶ ἐμοῦ· Ιω. 5,40 καὶ οὐ θέλετε ἐλθεῖν πρός με ἵνα ζωὴν ἔχητε. 

Γιατι Η Εκκλησία δεν είναι κατι άλλο, αλλα ειναι αυτό Το Σώμα Του Χριστού.Και όσοι κοινωνούν Το Σώμα και το Αίμα Τού Χριστού είναι μέλη Του σώματος Του Χριστού και συνεπώς μέλη της Εκκλησίας. 

Στην παραβολή του ασώτου υιού είναι η διδασκαλία Του Κυρίου μας για το τί σημαίνει μετάνοια. Οπως ο Άσωτος υιός που παράτησε τά ξυλοκέρατα και τους χήρους, την τροφή των παθών και της αμαρτίας, γιατί είδε ότι με τα "ξυλοκέρατα" δεν μπορεί να τραφεί(να έχει χαρά,αγάπη, ειρήνη...) αλλά πεθαίνει της πείνας, γιατί (Ρωμ. 6,23 τὰ γὰρ ὀψώνια τῆς ἁμαρτίας θάνατος) η αμαρτία τόν κάνει δυστυχισμένο τον άνθρωπο(Λουκ. 15,17 εἰς ἑαυτὸν δὲ ἐλθὼν εἶπε· πόσοι μίσθιοι τοῦ πατρός μου περισσεύουσιν ἄρτων, ἐγὼ δὲ λιμῷ ἀπόλλυμαι!), και πήγε Στον Πατέρα και είπε το ήμαρτον. 

Ο Πατέρας μετά αφού δέχτηκε με χαρά την μετάνοια του, δεν τον άφησε πεινασμένο(Λουκ. 15,23 καὶ ἐνέγκαντες τὸν μόσχον τὸν σιτευτὸν θύσατε, καὶ φαγόντες εὐφρανθῶμεν,) αλλά είπε να καθήσουν να φάνε τον μόσχο τον σιτευτό για να ευφρανθούν (η χαρά μας είναι η συμμετοχή μας στο μυστήριο της θείας ευχαριστίας), να κοινωνήσουν δ.λ.δ. τὸ δὲ χάρισμα τοῦ Θεοῦ ζωὴ αἰώνιος ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν(δια της Θείας Κοινωνίας). Ρωμ.6,23 

Έτσι και εμείς όπως χρειάζεται να φύγουμε από το "τραπέζι" της αμαρτίας και να πούμε το ήμαρτον, να εξομολογηθούμε.Το ίδιο χρειάζεται και να καθήσουμε φάμε στο Ουράνιο τραπέζι που μας προσφέρεται σέ κάθε θεία λειτουργία.

Για να μην μοιάσουμε με τον μεγαλύτερο αδερφό του Ασώτου που τον παρακαλούσε Ο Πατέρας να έρθει για να φάνε όλοι μαζί και αυτός δεν ήθελε. (Λουκ.15,28 ὠργίσθη δὲ καὶ οὐκ ἤθελεν εἰσελθεῖν. ὁ οὖν πατὴρ αὐτοῦ ἐξελθὼν παρεκάλει αὐτόν.) 

Διαφορετικά η ψυχή μας θα μείνει πεινασμένη και θα ζητήσει ξανά τα "ξυλοκέρατα". Οταν η ψυχή δέν τρέφεται με την τροφή της που είναι η Θεία Κοινωνία, (Ιω. 6,55 ἡ γὰρ σάρξ μου ἀληθῶς ἐστι βρῶσις, καὶ τὸ αἷμά μου ἀληθῶς ἐστι πόσις.) τότε <<τρέφεται>> και δηλητηριάζεται από τα πάθη. 

Συνεχίζεται...