ΕΙΝΑΙ ΤΙΜΗ ΝΑ ΠΕΘΑΙΝΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ!
Ἡ Ντάρια Ντούγκινα, κόρη τοῦ γνωστοῦ Ρώσσου φιλοσόφου, Ἀλεξάντερ Ντοῦγκιν, -ἡ ἐπονομαζόμενη «Πλατώνοβα» λόγω τῆς μεγάλης ἀγάπης ποὺ ὡς διδάκτορ φιλοσοφίας ἔτρεφε πρὸς τὸν Πλάτωνα- εἶναι νεκρή, ὕστερα ἀπὸ ἔκρηξη βόμβας ποὺ εἶχε τοποθετηθεῖ στὸ αὐτοκίνητό τοῦ πατέρα της.
Ὁ πατέρας της γλύτωσε τὴν τελευταῖα στιγμή. Εἶναι πρόδηλο ὅτι οἱ «γνωστοὶ-ἄγνωστοι» τρομοκράτες στόχευσαν τὸν ἴδιο ἐξαιτίας τῆς ἔντονης θεωρητικῆς του δραστηριότητας κατὰ τῆς νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης.
Ἡ Ντάρια Ντούγκιν εἶναι μία μάρτυρας τοῦ ρωσσικοῦ πατριωτισμοῦ στὸν δίκαιο ἀγῶνα του κατὰ τοῦ ἀμερικανικοῦ ἡγεμονισμοῦ, ποὺ σήμερα ἐπιχειρεῖ στὸ πεδίο της Οὐκρανίας μὲ ὀργανέτο της τὸ πραξικοπηματικὸ καθεστὼς τοῦ Κιέβου.
Ἡ δολοφονία της προστίθεται στὰ χιλιάδες θύματα αὐτοῦ τοῦ πολέμου, ποὺ ξεκίνησε μὲ τὴν ἐθνοκάθαρση χιλιάδων Ρώσσων τῆς Οὐκρανίας (τῆς ἱστορικῆς κοιτίδας τοῦ Ρωσσικοῦ Κράτους) μὲ αἰχμὴ τὰ νεοναζιστικὰ τάγματα τοῦ ΝΑΤΟ.
Καὶ γι' αὐτὸ εἶναι ἕνας θάνατος τιμημένος, γιατὶ δὲν ὑπάρχει μεγαλύτερη τιμὴ νὰ πεθαίνεις γιὰ τὴν πατρίδα μετὰ τὸν θάνατο γιὰ τὴν πίστη στὸν Χριστό.
Ἀσφαλῶς, μόνο ἀηδία μπορεῖ νὰ προκαλεῖ σὲ κάθε φυσιολογικὸ ἄνθρωπο ἡ χαρὰ ποὺ ἔχει πυροδοτήσει στοὺς ἀπανταχοῦ ΝΑΤΟϊκοὺς ἡ ἄνανδρη δολοφονία τῆς Ντάρια, ἀφοῦ οἱ πρόδηλοι τρομοκράτες δὲν μπόρεσαν νὰ δολοφονήσουν τὸν πατέρα της.
Ἐπειδὴ αὐτὸν τὸν πετριμματικὸ πολιτικὸ ἑσμὸ τοῦ ὀπαδῶν τοῦ ΝΑΤΟ καὶ τῆς νεοφιλελεύθερης πανώλης τὸν ἔχουμε γνωρίσει γιὰ τὰ καλὰ ἐδῶ καὶ χρόνια, ἀπὸ τὴν ἐποχὴ τῶν μνημονίων σὲ ρόλο νεοδωοσιλόγων μέχρι τὰ χρόνια τῆς ὑγειονομικῆς δυστοπίας, θὰ ἦταν μεγάλη ἔκπληξη νὰ ἀναμένουμε κάτι ἄλλο.
Γι' αὐτὸ ἄλλωστε ἡ δεξιά τους πτέρυγα εἶναι ἔνθερμος θιασώτης τοῦ παρακράτους τῆς Νέας Δημοκρατίας, ποὺ ὀνομάστηκε κατ' εὐφημισμὸν «ἐπιτελικὸ κράτος», καὶ τῶν μεθόδων μαφίας ποὺ χρησιμοποιεῖ.
Ἡ ἐπανενεργοποίηση τῶν κοκκινοπροβίτικων δικτύων λόγω τῆς ἀντίστασης τῆς Ρωσσίας στὰ ἀμερικανικὰ σχέδια πλανητικῆς κυριαρχίας συνάδει μὲ τὴν προώθηση τῆς ΝΑΤΟϊκῆς τρομοκρατίας.
Ὁ πνιγμένος ἀπ' τὰ μαλλιά του πιάνεται! Ἡ βαθύτατα παρακμάζουσα Δύση μετρᾶ τὶς μέρες της ἀποδυόμενη μὲ λύσσα σὲ μία ἀπέλπιδα προσπάθεια νὰ ἀνακτήσει τὴν ἀπὸ καιρὸ χαμένη κυριαρχία τῆς πάλαι ποτὲ «μονοπολικῆς στιγμῆς».
Τὸ μόνο ποὺ μπορεῖ νὰ καταφέρει εἶναι ὁ ἐξανδραποδισμὸς τῶν τελματωμένων δυτικῶν κοινωνιῶν μέσω τῆς πολυπολιτισμικότητας καὶ τοῦ κομμουνιστικοῦ καπιταλισμοῦ τῆς «μεγάλης ἐπανεκκίνησης».
Ἐκφράζουμε τὰ θερμά μας συλλυπητήρια στὴν οἰκογένειά της καὶ στὸν πατέρα της, μὲ τὸν ὁποῖον ἰδεολογικὰ μᾶς χωρίζουν πολλά, ἀλλὰ μᾶς ἑνώνει ἡ κοινή μας ἀντίθεση στὴν νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση καὶ ἡ ὑποστήριξη στὸν δίκαιο ἀπελευθερωτικὸ πόλεμο ποὺ διεξάγει ἡ Ρωσσία στὸ ἱστορικὸ οὐκρανικό της ἐνδιαίτημα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου