ΤΟ ΧΡΕΟΣ
Της Βασιλικής Βαρελά
Σκέφτηκα πολύ πριν κάνω αυτήν την ανάρτηση, υποθέτω ότι θα δυσαρεστήσω πολλούς...
Είχα δύο θείους, ο ένας ζει ο άλλος έφυγε για την ουράνια χώρα των Μακάρων εκεί που οι αγαθές ψυχές βρίσκουν την αιώνια γαλήνη.
Ίσως και την αναγνωριση που δεν γεύτηκαν σε αυτήν την πρόσκαιρη ζωή.
Η οικογένεια της μητέρας μου ανήκε στους προύχοντες μιας κωμόπολης της Δυτικής Πελοποννήσου, ήταν με λίγα λόγια εύπορη οικογένεια.
Κατατάχτηκαν και οι δύο σε νεαρή ηλικία στο ΕΑΜ και λίγο αργότερα στο ΚΚΕ
Αυτό γιατί πίστεψαν σε έναν καλύτερο κόσμο για τους αδικημένους και φτωχούς, για την τάξη των εργατών στην οποία δεν ανήκαν όπως ανέφερα παραπάνω.
Μετά την συμφωνία της Βάρκιζας, ο ένας από τους δύο σύρθηκε με την κοιλιά μέσα από χωράφια για να μην τον βρουν οι ταγματασφαλιτες, ολόκληρα χιλιόμετρα ώστε να βρει στην Ανδραβίδα κάποιον Καπετάνιο και να πάρει οδηγίες για περαιτέρω δράση.
Αυτός ο καπετάνιος τον συμβούλεψε να γυρίσει πίσω στο χωριό του..."μας πρόδωσαν" του δήλωσε.
Ο ίδιος παλληκαράκι 20 χρόνων με τα μυαλά στα κάγκελα δεν τον άκουσε και έμεινε στο βουνό να πολεμήσει στον 2ο εμφύλιο η συμμοριτοπολεμο όπως τον ονομάζουν άλλοι.
Αυτός ο θείος και άλλοι πολλοί εκείνη την εποχή, ήταν ρομαντικοί ιδεολόγοι που πίστευαν στον σοσιαλισμό και σε μια καλύτερη κοινωνία, σε καλύτερες μέρες για τους αναξιοπαθούντες, μέρες που δεν ξημερωσαν ποτέ στην ταλαίπωρη Πατρίδα μας.(πέρα από κάτι φωτεινά διαλείμματα και κάποιες πρόσκαιρες κατακτήσεις του εργατικού κινήματος)
Αυτοί οι δύο θείοι μου και οι σύντροφοι τους αν ζούσαν, θα ντρέπονταν για το χάλι της σημερινής Αριστεράς που ξεκομμένη από τον λαό, στο όνομα του οποίου οφείλει την ύπαρξη της, κρύβεται σε λαγούμια σκοτεινά εβρισκόμενη σε μόνιμη αργία στο όνομα μιας πλασματικης ασφάλειας από μια γρίππη που έχει γίνει εργαλείο στα χέρια της πιο αμείλικτης φιλελέ κυβέρνησης που είχαμε έως τώρα μετά τη χούντα
"Πρώτα η υγεία" "Θα τα πούμε μετά σύντροφοι" και μπλα μπλα
Πότε πάλαι ποτέ σύντροφοι;
Όταν σημάνουν οι καμπάνες;
Τιμή και δόξα στους πραγματικούς αγωνιστές κάθε εποχής, αυτους που υπήρξαν πρώτα πατριώτες και δίκαιοι άνθρωποι, όπως αυτοί οι δεξιοί της ιδιαίτερης πατρίδας των μπαρμπάδων μου που ενίσχυαν οικονομικά το ΕΑΜ με κάθε τρόπο, στον αγώνα του κατά των Γερμανών.
Τιμή και δόξα στους αγνούς αγωνιστές του ΕΑΜ και του ΚΚΕ εκείνης της εποχής που συρθηκαν στα Μακρονησια και στις φυλακές όταν ο εθνικός διχασμός πήρε την έκταση που ήθελαν οι προδότες και οι ξένες δυνάμεις.
Είναι βαρύς ο ίσκιος όλων αυτών και δεν μπορεί κανείς από εσάς σημερινοί συστημικοί αριστεροί να τον σηκώσει.
Βασιλική Βαρελά
Μας το έστειλαν με e-mail
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου