ΦΕΥΓΕΤΕ ΑΠΟ ΤΩΝ ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ
«Ὁ λέγων, ἔγνωκα Αὐτόν, καὶ τὰς Ἐντολὰς Αὐτοῦ μὴ τηρῶν, ψεύστης ἐστί, καὶ ἐν τούτῳ ἡ Ἀλήθεια οὐκ ἔστιν.» (Α’ Ἰωάν. β’4)
Γράφει ὁ Γεώργιος Φλῶρος
Τοῦ ψεύδους προηγεῖται ἡ πονηρία καὶ τῆς πονηρίας ἡ κακὴ προαίρεση. Γι’ αὐτό μας λέει: «Ἐκεῖνος, ποὺ ἐπιμένει εἰς τὴν ἁμαρτίαν, κατάγεται ἀπὸ τὸν διάβολον καὶ ἔχει σχέσιν καὶ στενὴν γνωριμίαν μὲ τὸν διάβολον».
Καὶ ἀλλοῦ: «Καθένας ποὺ ἔχει γεννηθεῖ ἀπὸ τὸν Θεόν, δεν πράττει ποτὲ θεληματικῶς καὶ μὲ ψυχρὸν ὑπολογισμὸν καμμίαν ἁμαρτίαν…»
«Ὁποῖος λέει ψέματα πέφτει μὲς τὰ αἵματα (τῆς γέεννας)… κι ὁποῖος λέει τὴν Ἀλήθεια ἔχει τὸν Θεὸ βοήθεια!»
Αὐτὰ τὰ κρατᾶμε ἀδιαλείπτως στὴν μνήμη μας καθὼς ὁ Χρυσοῤῥήμων Ἰωάννης μας παραγγέλλει:
«…Μίλα συνεχῶς γι’ αὐτὴν (τὴν γέεννα) γιὰ νὰ μὴν πέσῃς ποτὲ σὲ αὐτήν... Κανένας ἀπὸ αὑτοὺς ποὺ ἔχει τὴν γέεννα μπροστὰ στὰ μάτια του, δὲν θὰ πέσῃ στὴν γέεννα...
Ἀλλὰ φοβῆσαι τὸ βαρὺ τῶν λέξεων; Μὰ μήπως ἂν σιωπήσῃς ἔσβησες τὴν γέεννα; Καὶ μήπως ἂν μιλήσῃς τὴν ἄναψες;
Κι ἂν μιλήσῃς κι ἂν δὲν μιλήσῃς, ἡ φωτιὰ βράζει κανονικά». (ΕΠΕ Ι. Χρυσ. Ἔργ. 23. - Ομ. β’ (Β’ Θεσ. 1,1-8) σελ. 35-41. Ἀπόσπασμα ὁμιλίας).
Ἡ γέεννα βράζει, βασανίζοντας μερικῶς καὶ σὲ τοῦτο τὸν κόσμο τοὺς ψεῦτες, τοὺς ἀκολουθοῦντες τὸν πρῶτο ἐπινοητὴ τοῦ ψεύδους, διάβολο.
Ἄς ἀφήσουμε ἑπομένως τοὺς χοροὺς καὶ τὰ πανηγύρια καὶ ἄς δοῦμε τὸν κίνδυνο ποὺ διατρέχουμε εὑρισκόμενοι μέσα στὸ ψεῦδος.
Λένε πολλοί, συνειδητὰ εὐαρεστούμενοι στὸ ψέμα καὶ ἄλλοι τόσοι ἀσυνείδητα καὶ ἐπιπόλαια, ὁμοιάζοντας ἀμφότεροι στὸν πρῶτο ἐπινοητὴ τοῦ ψεύδους .
1. «Ἐμεῖς δὲν σχίζουμε τὴν Ἐκκλησία, δὲν ἀποτειχιζόμαστε.»
2. «Δὲν φεύγουμε ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία.»
3. «Δίνουμε τὸν ἀγῶνα μέσα σὲ Αὐτήν.»
4. «Πηγαίνουμε σὲ εὐλαβῆ ἱερέα.»
5. «Καί… ποῦ νὰ πᾶμε...;»
Ἕνα - ἕνα μὲ τὴν σειρά, νὰ τὰ βάλουμε σὲ μία τάξῃ, γιὰ νὰ ἔχουμε στὸ τέλος κάτι ὠφέλιμο.
Πράγματι, πολλοὶ εἶναι εὐλαβεῖς, Ὀρθόδοξοι χριστιανοί, με πολλὲς ἀρετές, (ἐγὼ εἶμαι ἕνα τίποτα μπροστά τους), εἶναι ὅμως πολὺ ἀναστατωμένοι καὶ προβληματισμένοι μὲ ὅσα συμβαίνουν στὴν Ἐκκλησία, δικαιολογημένα θὰ μπορούσαμε νὰ ποῦμε, ἀφοῦ λησμονοῦν τὸ μυστήριο σχέδιο διαχωρισμοῦ τῶν πιστῶν ἀπὸ τοὺς ἀπίστους. Τοὺς καλοπροαιρέτους ὁ Θεὸς θὰ τοὺς βοηθήσῃ ἂν θέλουν καὶ ἐνδιαφέρονται. «Υπάρχουν ὅμως καὶ πολλοὶ ἀνυπότακτοι, οἱ ὁποῖοι παρασύρουν ἀπονήρευτες ψυχές» λέγοντας διάφορα, ἀβάσιμα , ἀντορθόδοξα καὶ κούφια λόγια, τὰ ὁποῖα ἐνστερνίζονται οἱ ἀκατήχητοι καὶ ἡ ζημιὰ στὸ ποίμνιο ἐξελίσσεται σὲ σφαγή.
Ἕνα - ἕνα λοιπὸν θὰ τὰ ξεσκεπάζουμε, θὰ τὰ ἀποκαλύπτουμε ἀποδεικνύοντας τὰ ψευδῆ καὶ θὰ τὰ ἀπομακρύνουμε γιὰ νὰ μὴν πλανηθοῦμε.
Λένε οἱ εὐαρεστούμενοι στὸ ψεῦδος:
1.«Ἐμεῖς δὲν σχίζουμε τὴν Ἐκκλησία, δὲν ἀποτειχιζόμαστε.»
Δηλαδὴ ὅσοι κάνουν ἀποτείχίση σχίζουν τὴν Ἐκκλησία;
Ἔχετε ἐπίγνωσῃ τοῦ τί λέτε; Ξέρετε πόσο κακό εἶναι αὐτό;
Ἀντιλαμβάνεστε ὅτι βλασφημεῖται ἡ Ἀλήθεια τοῦ Θεοῦ;
Οὔτε τὸ αἷμα μαρτυρίου δὲν ξεπλένει αὐτὸν ποὺ ἔσχισε ἔστω καὶ μία φορά τὴν Ἐκκλησία τοῦ γλυκυτάτου Ἰησοῦ Χριστοῦ, μᾶς λέει ὁ Ἱερὸς Χρυσόστομος. Καλύτερα νὰ γίνω ἑκατομμύρια κομματάκια καὶ νὰ ἐξαϋλωθῶ, παρὰ νὰ πειράξω, ὄχι νὰ σχίσω, ἁπλᾶ νὰ πειράξω ἔστω καὶ λίγο τὰ δόγματα τῆς Ἐκκλησίας.
Πιστεύοντας ὅτι κι ἐσεῖς τὸ ἴδιο φρονεῖτε, ἐλᾶτε μὲ εἰλικρίνεια καὶ ἀγάπη νὰ δοῦμε ποιός σχίζει τὴν Ἐκκλησία καὶ ποιός τὴν σῴζει ἀπὸ σχίσμα καὶ αἵρεση, ὥστε νὰ ξέρῃ ὁ καθένας πού ἀνήκει. Τοὐλάχιστον νὰ ὑπάρξῃ προβληματισμός, ἐνδιαφέρον καὶ ἔρευνα, γιατὶ μόνο τότε θὰ βροῦμε τὴν Ἀλήθεια, ἡ ὁποία εἶναι μπροστά μας, ἀλλὰ δυστυχῶς ἀδυνατοῦμε νὰ τὴν κατανοήσουμε.
Προσωπικὰ δέχομαι :
*Τὸν Λόγο τοῦ Θεοῦ.
*Τοὺς Λόγους τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων.
*Τὰ συγγράμματα τῶν Ἁγίων Θεοφόρων Πατέρων.
*Τοὺς Κανόνες τοῦ Ἱ. Πηδαλίου, ποὺ εξασφαλίζουν τὴν Ὀρθὴ πλεύση τῆς Ἐκκλησίας, ὡς πρὸς τὴν εὐταξία καὶ τὴν δογματικὴ ἀκρίβεια.
*Καὶ τέλος… δέχομαι τὶς Ἱερές Παραδόσεις.
Ὅλα αὐτὰ τὰ δέχομαι ἑκουσίως μὲ χαρὰ καὶ ἐπίγνωσῃ, προσπαθώντας σὺν Θεῷ, νὰ τὰ ἐφαρμόσω.
Διότι εἶναι ἀπαρασάλευτα, ἔχουν διαχρονικὴ ἰσχύ, εἶναι ῥήματα ζωῆς.
Δεν μπορεῖ κανένας, ποτέ, σὲ ὁποιαδήποτε χρονικὴ περίοδο, νὰ τὰ σαλεύσῃ ἢ νὰ θεωρήσῃ ὅτι ξεπεράσθηκαν.
«Ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ θὰ παρέλθουν ἀλλὰ οἱ Λόγοι τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ θὰ μείνουν στοὺς αἰῶνες» γιὰ νὰ ἀποδείξουν τὴν ἰσχύ τους καὶ νὰ κρίνουν ὅσους τόλμησαν νὰ τὰ περιφρονήσουν.
Συμφωνοῦμε μέχρις ἐδῶ, γιὰ νὰ πᾶμε παρακάτω;
Φαντάζομαι πώς... ναί!
Θα δοῦμε στὴν συνέχεια ἕναν Κανόνα γιὰ τὸν ὁποῖον ἔχουν γίνει ἄπειρες ἑρμηνεῖες. Ἑρμηνεῖες δηλαδὴ ποὺ ἑρμηνεύουν τὴν ἑρμηνεία τοῦ Κανόνα. Ἐκεῖ κατάντησαν ῥασοφόροι καὶ θεολόγοι, νὰ διαβάλλουν τὴν πρωτότυπη ἑρμηνεία καὶ νὰ καταλαβαίνουν ἄλλα ἀντὶ ἄλλων.
Δεν πειράζει, ἄς τὸν ἐρευνήσουμε πάλι. Εἶναι ὠφελιμώτατος διότι στὴν ἀρχὴ προστατεύει τοὺς Ἁγιότατους ἐπισκόπους ἀπὸ τοὺς ἐπιδόξους συκοφᾶντες καὶ στὴν συνέχεια, στὸ δεύτερο ἥμισυ προστατεύει τὸ ποίμνιο τῆς Ἐκκλησίας, ἀπὸ τοὺς ἐπιδόξους διεστραμμένους ψευδεπισκόπους ψευδοδιδασκάλους.
Αὐτὸν τὸν βασικὸ Κανόνα θεώρησαν στὴν ΔΙΣ νὰ μὴν τὸν λάβουν ὑπ' ὄψιν, ὅταν ἐξέδωσαν τὸ κατάπτυστο κείμενο «πρὸς τὸν λαόν», ῥίχνοντας στάχτη στὰ μάτια τῶν πιστῶν για τὰ πάναισχρα κείμενα ποὺ ὑπέγραψαν στὴν ψευδοσύνοδο Κρήτης. Ποιοί πείραξαν τώρα τὴν Ἐκκλησία, οἱ διακόπτοντες τὸ μνημόσυνο ἢ αὐτοί; Ποιοί εἶναι ὑπεύθυνοι τοῦ σχίσματος, ὅσοι ἄκαναν ἀποτείχίση ἢ αὐτοί;
Ὅταν ἐσκεμμένα ἀγνοοῦν τὸν Κανόνα ποὺ προστατεύει τὴν Ἐκκλησία ἀπὸ τοὺς ψευδεπισκόπους, ποιοί θέλουν τὸ κακὸ τῆς Ἐκκλησίας, ὅσοι κάνουν ἀποτείχιση ἢ αὐτοί;
Ὅταν αναφέρουν ὅτι οἱ Κανόνες τοῦ Πηδαλίου εἶναι τείχη τοῦ αἴσχους, ποιοὶ εἶναι τελικὰ ἐντὸς τῆς Ἐκκλησίας καὶ ποιοί ἐκτός;
Ὅταν ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ μᾶς βεβαιώνῃ ὅτι «μόνο ἂν κάποιος εἰσέλθῃ δι Ἐμοῦ θὰ σωθῇ» καὶ οἱ ἀκατονόμαστοι λένε ὅτι σωζόμαστε καὶ μέσῳ ἄλλων θρησκειῶν, για ποιά Ἐκκλησία τελικὰ μιλᾶνε;
*Τὸν Λόγο τοῦ Θεοῦ τὸν βλασφήμησαν καὶ συνεχίζουν.
*Τοὺς Λόγους τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων τοὺς περιφρόνησαν.
* Τὰ συγγράμματα τῶν Ἁγίων Θεοφόρων Πατέρων τὰ αγνόησαν.
*Τὸ Πηδάλιο τὸ κατήργησαν.
*Τὶς παραδόσεις πρὸ πολλοῦ τὶς διέγραψαν.
Τίποτα ἀπὸ τὴν Ὀρθοδοξία δὲν ἄφησαν ἀκέραιο. Μὲ δαιμονικὴ λύσσα ἀλλοίωσαν τὰ πάντα στὸ Κολυμπάρι τῆς Κρήτης τὸ 2016. Ἐκεῖ ἔγινε ἡ μεγαλύτερη ἐπίθεση τῶν ὀργάνων τοῦ ἀντιχρίστου ἐναντίον τῆς Ἐκκλησίας Τοῦ Χριστοῦ. Ἔκτοτε θερίζουμε θύελλες γιὰ τὶς ὁποίες δὲν πρέπει νὰ εἴμαστε ἐμεῖς ὑπεύθυνοι.
Τί ἄλλο θέλετε ὡς ἀπόδειξη γιὰ νὰ πεισθεῖτε ὅτι τὸ σχίσμα τὸ ἔκαναν μὲ καταστατικὰ καὶ υπογραφὲς οἱ παναιρετικοί, πρόδρομοι τοῦ ἀντιχρίστου;
Ποιοί ἔκαναν τὸ σχίσμα τώρα, αὐτοὶ ποὺ κρατοῦν μέχρι κεραίας τὰ δόγματα τῆς Ὀρθοδοξίας ἢ αὐτοὶ ποὺ δὲν ἄφησαν τίποτα ὄρθιο;
Ὅταν ἀκολουθῇς τὴν «πίστη» τους καὶ τὴν «ἐνάρετη» ζωὴ τους συμφωνώντας σὲ ὅ,τι ἔκαναν καὶ κάνουν, γιατί αὐτὸ σημαίνει μνημονεύω κατὰ τὸν Ἀπ. Παῦλο, πῶς τολμᾶς νὰ λὲς ὅτι ἐμεῖς δὲν σχίζουμε τὴν Ἐκκλησία; Ἐσεῖς ἤδη σχίσατε τὴν Ἐκκλησία καὶ τὸ ἔχετε κάνει ὄχι μία, ἀλλὰ πολλὲς φορὲς καὶ συνεχίζετε νὰ τὸ κάνετε, παρασύροντας μάλιστα καὶ ἄλλους ποὺ δὲν γνωρίζουν.
Ἀκοῦστε καὶ ἐμπεδῶστε τί σᾶς λέει ὁ Κανόνας (15ος ΑΒ’, ἐπὶ Μεγάλου Φωτίου).
« (…) καὶ διὰ τοῦτο...». Ποιό τοῦτο;… Τὸ ὅτι κηρύττουν αἵρεση γυμνῇ τῇ κεφαλῇ, δημοσίως. Αὐτὸ σᾶς ἀφήνει ἀδιάφορους;
Ποῦ κηρύττεται αἵρεση; ...Μέσα στὸ ἴδιο σας τὸ σπίτι κηρύττεται καὶ κάνετε ὅτι δὲν καταλαβαίνετε;
Καὶ μὴ μου πεῖτε ὅτι δὲν εἶναι δουλειὰ δική σας, διότι ἂν δὲν ἐνδιαφερθεῖτε οὔτε ἐσεῖς, θὰ κράξουν οἱ πέτρες, δὲν θὰ μιλήσουν ἁπλῶς, ἀλλὰ θὰ κραυγάσουν. Γι αὐτὸ μᾶς εἶπε «ὅταν τὸ κινδυνευόμενον εἶναι ἡ πίστις, ἐσὺ σιωπηλὸς καὶ ἄφροντις;» Ἂν συμφωνεῖτε ὅτι κινδυνεύῃ ἡ πίστη τῶν χριστιανῶν, πρᾶξτε ἀνάλογα τῶν Ἁγίων. Ἂν μοῦ πεῖτε ὅτι δὲν κινδυνεύει ἡ πίστη, τότε ἢ ἀκατήχητοι εἶστε, ὁπότε φροντίστε - ὅσο εἶναι νωρίς- νὰ κατηχηθεῖτε, τοὐλάχιστον μὴ μιλᾶτε ἢ εἶστε ὄργανα τοῦ ἀντιχρίστου, παναιρετικοί, ἀφοῦ τὸ Ευαγγέλιο λέει ὅτι «θὰ πλανηθοῦν τὰ μέλη τῆς Ἐκκλησίας» (ἐκτὸς ὀλίγων), ἐνῶ ἐσεῖς λέτε ὅτι δὲν κινδυνεύουν τὰ μέλη τῆς Ἐκκλησίας, οἱ πιστοί.
ΚΑΝΩΝ 15ος Α Β’, ἐπὶ Μεγάλου Φωτίου
« (…) (1) Ἐὰν δὲ οἱ ῥηθέντες πρόεδροι ἦναι αἱρετικοί καὶ τὴν αἵρεσιν αὐτῶν κηρύττουσι παρρησία (2), καὶ διὰ τοῦτο χωρίζονται οἱ εἰς αὐτοὺς ὑποκείμενοι, καὶ πρὸ τοῦ νὰ γένῃ ἀκόμη συνοδικὴ κρίσις περὶ τῆς αἱρέσεως ταύτης, οἱ χωριζόμενοι αὐτοί, ὄχι μόνον διὰ τὸν χωρισμὸν δὲν καταδικάζονται, ἀλλὰ καὶ τῆς τιμῆς τῆς πρεπούσης, ὡς Ὀρθόδοξοι, εἶναι ἄξιοι, ἐπειδή, ὄχι σχίσμα ἐπροξένησαν εἰς τὴν Ἐκκλησίαν μὲ τὸν χωρισμὸν αὐτόν, ἀλλὰ μᾶλλον ἠλευθέρωσαν τὴν Ἐκκλησίαν ἀπὸ τὸ σχίσμα καὶ τὴν αἵρεσιν τῶν ψευδεπισκόπων αὐτῶν.»
Πρὸς διευκόλυνση ἐπισημαίνουμε ὅτι:
Ὀνομάζει ἤδη αἱρετικούς, «ἦναι αἱρετικοὶ» μᾶς λέει.
Ποιοί;… Οι προαναφερόμενοι προϊστάμενοι «οἱ ῥηθέντες πρόεδροι». Πότε τοὺς ὀνομάζει αἱρετικούς, ἀκόμη καὶ πρὸ συνοδικῆς ἀποφάσεως;
«Ὅταν κηρύττουν παῤῥησίᾳ (δημοσίως δηλαδή, γυμνῇ τῇ κεφαλῇ, ξεδιάντροπα) τὴν αἵρεσιν αὐτῶν».
Τί εἴπαμε ὅτι κηρύττουν; «Τὴν αἵρεσιν», δηλαδὴ τινὰ αἵρεση, πιὸ ἁπλᾶ μία αἵρεση. Αὐτὸ συμβαίνει σήμερα. Κηρύττουν μία αἵρεση ἢ όλες τὶς αἱρέσεις, καταδικασμένες καὶ μή, ἀκόμη καὶ πανθρησκεία; Καὶ συνεχίζει: «καὶ διὰ τοῦτο», ποιό τοῦτο; Τὸ ὅτι διδάσκουν, κηρύττουν δηλαδὴ αἵρεση ξεδιάντροπα ὅπως είπαμε, «χωρίζονται οἱ εἰς αὐτοὺς ὑποκείμενοι».
Δεν μᾶς λέει ὅσοι ὑποκείμενοι ἢ αὐτοὶ ποὺ χωρίζονται ἢ κάποιοι ποὺ χωρίζονται ἀλλά, «χωρίζονται οἱ εἰς αὐτοὺς ὑποκείμενοι», δηλαδὴ ὅσοι ὑπόκεινται σὲ αὐτοὺς χωρίζονται, δηλαδὴ ὅλοι οἱ ὑποκείμενοι. Πότε γίνεται τοῦτο (ὁ χωρισμός); Γίνεται «πρὸ τοῦ νὰ γένῃ ἀκόμη συνοδικὴ κρίσις περὶ τῆς αἱρέσεως ταύτης». Μιλάει πάντα γιὰ μία αἵρεση ποὺ οἱ ἀντιδράσεις (χωρισμὸς) ἐκδηλώνονται πρὶν συσταθεῖ σύνοδος νὰ κρίνῃ (ὄχι νὰ καταδικάσῃ, ἀλλὰ νὰ ἐξετάσῃ πρῶτα τὴν αἵρεση αὐτὴ καὶ μετὰ νὰ ἀποφασίσῃ).
Ἐδῶ βλέπουμε ὅτι ὁ Κανόνας ἐπιτρέπῃ τὴν Κρίσῃ τῶν χωριζομένων πρὶν τὴν Κρίσῃ τῆς συνόδου καὶ μάλιστα «δὲν καταδικάζονται διὰ τὸν χωρισμόν, ἀλλὰ καὶ τιμῆς τῆς πρεπούσης, ὡς Ὀρθόδοξοι, εἶναι ἄξιοι».
Με τέτοια ιδιαίτερη τιμὴ τοὺς ἀξιώνει;
Τόσο σημαντικὸ ἔπραξαν τέλος πάντων οἱ χωριζόμενοι αὐτοί;
ΝΑΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΕΤΣΙ, ΔΙΟΤΙ : «ΟΧΙ ΣΧΙΣΜΑ ΕΠΡΟΞΕΝΗΣΑΝ (ΔΕΝ ΕΚΑΝΑΝ ΣΧΙΣΜΑ) ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΝ ΜΕ ΤΟΝ ΧΩΡΙΣΜΟΝ ΑΥΤΟΝ, ΑΛΛΑ ΜΑΛΛΟΝ (τὸ «μᾶλλον» ὄχι ἐνδοιαστικό, ἀλλὰ = περισσότερο (ἀκόμη περισσότερο, πολλῷ δὲ μᾶλλον κλπ),
ΗΛΕΥΘΕΡΩΣΑΝ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΝ (ΑΠΗΛΛΑΞΑΝ, ΕΣΩΣΑΝ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ) ΑΠΟ ΤΟ ΣΧΙΣΜΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΙΡΕΣΙΝ ΤΩΝ ΨΕΥΔΕΠΙΣΚΟΠΩΝ ΑΥΤΩΝ.» (Ὄρα καὶ τὸν ΛΑ’ Ἀποστολικόν.)
Ἐδῶ μὲ ἁπλούστατο, ἑρμηνευτικὸ τρόπο, μᾶς διευκρινίζει ποιοί κάνουν σχίσμα καὶ ποιοί σώζουν τὴν Ἐκκλησία ἀπὸ τὸ σχίσμα καὶ τὴν αἵρεση.
Μᾶς ξεκαθαρίζει ἐπίσης ὅτι αὐτοὶ ποὺ κηρύττουν αἵρεση, εἶναι ψεύτικοι ἐπίσκοποι. Εἶναι μήπως «μαϊμοῦδες» ἢ «χαμαιλέοντες»; Ὄχι… εἶναι ἄνθρωποι ποὺ τοὺς ἔντυσαν μὲ ῥάσα, τοὺς ἔδωσαν ἀξιώματα καὶ τώρα τοὺς διατάσσουν. Αὐτοὶ δὲ, «οὐ γὰρ οἴδασι τί ποιοῦσι». Ἂν τώρα δὲν κηρύττουν τινὰ αἵρεση ἀλλὰ ὅλες τὶς αἱρέσεις, πανηγυρίζοντας γιὰ τὴν πανθρησκεία καὶ τὸν ἐρχομὸ τοῦ ἀνόμου, βγᾶλτε ἐσεῖς τὰ συμπεράσματά σας γιὰ τὸ τί εἶναι...
Ἐκεῖνο ποὺ μὲ ἐντυπωσιάζει εἶναι, τὸ τί δὲν καταλαβαίνετε ἀπὸ ὅλα αὐτά…;
Μᾶλλον τὰ καταλαβαίνετε, ἀλλὰ κολλᾶτε στο «Σα...»!
Δὲν σᾶς βγαίνει νὰ ὁμολογήσετε ὁ «Σαμαρείτης».
Δὲν σᾶς βγαίνει ἡ Ἀλήθεια.
Σᾶς ἀρέσει μᾶλλον νᾶ κυλιέστε στὸ ψεῦδος.
Χρειάζονται μεγάλοι ἑρμηνευτές, κανονολόγοι καὶ θεολόγοι νὰ μᾷς δώσουν νὰ καταλάβουμε ποιοί σχίζουν τὴν Ἐκκλησία καὶ ποιοί Τὴν σώζουν, ἀφοῦ ὁ Κανόνας μᾶς τὸ ἑρμηνεύει μὲ πολὺ ἁπλᾶ λόγια; Ὁ Θεὸς δὲν μᾶς ἔδωσε Ἐντολὴ νὰ σπουδάσουμε στὸ Harvard γιὰ νὰ ἑρμηνεύσουμε τοὺς Κανόνες, ἀλλὰ φώτισε τὸν Ἅγιο Νικόδημο νὰ συγκεντρώσῃ καὶ νὰ γράψῃ τὶς Ἑρμηνεῖες ποὺ εἶναι κατανοητὲς καὶ ἰσχύουν γιὰ ὅλους τοὺς Ὀρθοδόξους Χριστιανοὺς τοῦ κόσμου.
«Εἰς τὸν πρόλογον τοῦ Πηδαλίου, ἀπευθυνόμενον «τοῖς ἁπανταχοῦ γῆς ἐντευξομένης ὀρθοδόξοις», ὁ Ἅγιος Νικόδημος, χαίρων διὰ τὴν ὁλοκλήρωσιν τῆς προσπαθείας, γράφει μετ’ ἐνθουσιασμοῦ: «Αὕτη ἡ Βίβλος εἶναι ἡ μετὰ τὰς Ἁγίας Γραφὰς ἁγία γραφή, ἡ μετὰ τὴν Παλαιὰν καὶ Καινὴν Διαθήκην Διαθήκη. Τὰ μετὰ τὰ πρῶτα καὶ θεόπνευστα λόγια, δεύτερα καὶ θεόπνευστα λόγια». 23 (εἰσαγ. ιδ’)
(…) «...ἀφιερῶ καὶ προσφέρω τὴν παροῦσαν τρίτην ἔκδοσίν μου εἰς τὸ χριστεπώνυμον τῶν ὀρθοδόξων πλήρωμα, μόνην ἀμοιβὴν ἐπιζητῶν τὴν εὐχαρίστησιν ὅτι συνέτεινα καὶ ἐγὼ εἰς τὴν ψυχικὴν καὶ πνευματικὴν τῶν Ὁμοδόξων μου ὠφέλειαν.» (Πηδ. πρὸς τοὺς Ὀρθ. Χρισ.)
(…) 26. Αὐτόθι, σελ. λς’. Ἐννοεῖται βεβαίως ὅτι δὲν ἀρκῇ ἡ γνῶσις τῶν Ἱερῶν Κανόνων, ἀλλὰ χρειάζεται ἡ ἐφαρμογή των : «Μὴ γίνεσθε μόνον τῶν Θείων νόμων τούτων ἀναγνῶσται καὶ ἀκροαταί, ἀλλὰ καὶ ποιηταί…ἵνα μὴ οἱ εἰς ζωὴν Κανόνες οὗτοι ὑπάρχοντες, φυλαττόμενοι, εὑρεθῶσιν εἰς θάνατον, ἀθετούμενοι» Αὐτόθι, σελ. λζ’» (Εἰσαγωγὴ ιε’)
Γιατί λοιπὸν ἀντιτίθεσθε τῆς Ἀληθείας, γιατί μὲ πεῖσμα καὶ ἐμμονὴ συντάσσεσθε μὲ τὸ ψεῦδος;
«Ἐκεῖνος που λέγει, εὑρίσκομαι εἰς στενὴν γνωριμίαν καὶ οἰκειότητα μὲ Αὐτόν, καὶ συγχρόνως ΔΕΝ ΤΗΡΕΙ τὰς ἐντολὰς Του, εἶναι ΨΕΥΣΤΗΣ καὶ δὲν ὑπάρχει μέσα εἰς τὸν ἄνθρωπον αὐτὸν ἡ Ἀλήθεια (δηλ. ὁ Θεὸς)» ( Α’ Ἰωάν. β’4)
Φροντίστε νὰ καταλάβετε πρὶν νὰ εἶναι ἀργά…
Δὲν σᾶς πείθουν τὰ ἀνωτέρω;
Ἀκοῦστε τὸν Ἱερὸ Χρυσόστομο, μήπως ἀπὸ φόβο καταλάβετε καὶ πεισθεῖτε:
«ΑΦΟΥ ΛΟΙΠΟΝ ΕΙΠΕ ΤΑ ΓΝΩΡΙΣΜΑΤΑ ΤΟΥ ΠΟΙΜΕΝΟΣ, ΑΝΕΦΕΡΕ ΔΥΟ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΙΣ. ΕΝΑ ΤΟΝ ΚΛΕΠΤΗΝ, ΠΟΥ ΣΦΑΖΕΙ ΚΑΙ ΑΡΠΑΖΕΙ ΤΑ ΠΡΟΒΑΤΑ, ΑΛΛΟΝ ΔΕ ΕΚΕΙΝΟΝ ΠΟΥ ΔΕΝ ΚΑΜΝΕΙ ΜΕΝ ΤΙΠΟΤΕ ΑΠΟ ΑΥΤΑ, ΒΛΕΠΩΝ ΟΜΩΣ ΝΑ ΓΙΝΩΝΤΑΙ ΑΥΤΑ ΔΕΝ ΣΤΡΕΦΕΤΑΙ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΩΣ, ΟΥΤΕ ΤΟΝ ΕΜΠΟΔΙΖΕΙ...(...) ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΥΟ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΔΙΑΧΩΡΙΖΕΙ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟΝ ΤΟΥ» (Ὁμιλία Ξ’, Ἰω.10,14-21) (ΕΠΕ. Σελ.117)
Πότε στραφήκατε ἐσεῖς ἐναντίον τοῦ καταστροφέα καὶ πότε τὸν εμποδίσατε, γιὰ νὰ θεωρῆστε ἀμέτοχοι τῆς σφαγῆς τῶν προβάτων καὶ δικαίως νὰ ἰσχυρίζεστε ὅτι δὲν σχίζετε τὴν Ἐκκλησία;
Μὴ λέτε ἑπομένως ὅτι δεν σχίζετε ἐσεῖς τὴν Ἐκκλησία, γιατὶ ἐσεῖς Τὴν σχίσατε καὶ συνεχίζετε νὰ τὸ κάνετε μὲ τὸν διεστραμμένο τρόπο ποὺ σκέπτεστε.
Ὅσο γιὰ τὴν ἀποτείχιση ;
Δὲν ἀποτειχιζόμαστε ἐμεῖς. Ἀπὸ ποῦ νὰ ἀποτειχιστοῦμε ἄλλωστε; Δὲν λέγεται ἔτσι. Μόνο θὰ μποροῦσε κάποιος νὰ πῇ ὅτι ἀποτειχιζόμαστε ἀπὸ τὴν παναίρεση τοῦ οἰκουμενισμοῦ, ἀλλὰ καὶ πάλι δὲν «πάει» ἔτσι, διότι ποτὲ δὲν ἤμασταν ἐκεῖ γιὰ νὰ θεωρηθῇ ὅτι τώρα ἀποκοβόμαστε.
Πῶς ὀρθῶς λέγεται;
ΕΜΕΙΣ ΚΑΝΟΥΜΕ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΗ… ἔτσι λέγεται. Δηλαδὴ ἔχουμε ἀνέβει στὸ τεῖχος (στὴν μάντρα) τῆς εὐλογημένης ποίμνης τῶν προβάτων, ἔχουμε γίνει ἄγρυπνοι σκοποί, κατὰ τὴν παράκληση τοῦ Ἀπ. Παύλου («Σᾶς παρακαλῶ δέ, ἀδελφοί, νὰ παρακολουθῇτε σὰν ἄγρυπνοι σκοποὶ ἐκείνους ποὺ δημιουργοῦν τὰς διαιρέσεις καὶ τὰ σκάνδαλα καὶ πολιτεύονται ἀντίθετα πρὸς τὴν Ἀποστολικὴν διδασκαλίαν, τὴν ὁποίαν σεῖς ἐμάθατε. ΣΗΜΑΔΕΥΣΑΤΕ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΦΥΓΕΤΕ ΜΑΚΡΑΝ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ» (Ῥωμ. ιστ’17). Παρακολουθοῦμε αὐτοὺς ποὺ δημιουργοῦν σκάνδαλα, διαιρέσεις (σχίσματα δηλαδὴ) καὶ αἱρέσεις στὴν Ἐκκλησία.
Ἔχουμε πάρει καὶ ἀπὸ ἕνα στειλιάρι καὶ ὅποιος αἱρετικὸς προσπαθεῖ νὰ ἀνέβῃ ἀλλαχόθεν στὸ τεῖχος καὶ νὰ εἰσέλθῃ στὴν Ἐκκλησία, τὸν ἀπωθοῦμε κάνοντάς τον ἀποτείχισῃ, τὸν ἀπομακρύνουμε ἀπὸ τὸ τεῖχος. Αὐτὸ σημαίνει «ἀποτείχιση». Νὰ σημειώσουμε ὅτι εἶναι τὸ τρίτο στάδιο, τὸ ἔσχατο, προκειμένου νὰ διαχωρίσῃς τὸν ἑαυτόν σου ἀπὸ τοὺς αἱρετικοὺς καὶ νὰ ἀπαλλάξῃς (ἐλευθερώσῃς) τὴν Ἐκκλησία ἀπὸ αὐτούς. Τὸ πρῶτο στάδιο εἶναι μὲ γλυκύτητα καὶ ἡμερότητα νὰ ἐκφράσῃς τὶς ἐνστάσεις σου καὶ γραπτῶς στὸν προϊστάμενο, ὅταν κηρύττει αἵρεση, με τὴν προϋπόθεση ὅτι πράγματι κηρύττει αἵρεση.
Τὸ κάνατε αὐτὸ ἐσεῖς ἢ κρύβεστε πίσῳ ἀπὸ τὸ δάχτυλό σας;
Τὸ δεύτερο, ὅταν σὲ ἀγνοῇ καὶ συνεχίζει, εἶναι νὰ τοῦ κόψῃς τὸ μνημόσυνο, μήπως καὶ συνέλθει. Ὁ αἱρετικὸς ὅταν πορωθῇ «εἰδὼς ὅτι ἐξέστραπται ὁ τοιοῦτος...» δὲν συνέρχεται! ΔΙΟΤΙ «Αὐτοὶ οἱ πιστοί, ποὺ τόσον ἔχουν προοδεύσει, ἐὰν ξεπέσουν ἀπὸ ὅλα αὐτὰ καὶ τὰ ἀρνηθοῦν, εἶναι ἀδύνατον νὰ ἀνακαινίζονται καὶ νὰ ὁδηγοῦνται πάλιν εἰς μετάνοιαν, διότι αὐτοὶ μὲ τὴν ἄρνησίν των καὶ τὴν σκληροκαρδίαν των ξανασταυρώνουν τὸν Υἱὸν τοῦ Θεοῦ, καί, ὅπως οἱ ἀπεσκληρυμμένοι ἄρχοντες τοῦ Ἰσραὴλ τότε, τὸν διαπομπεύουν τώρα καὶ αὐτοὶ εἰς τὰ μάτια τῶν ἀνθρώπων.» (Ἑβρ. στ’6).
Ἐσὺ ὡστόσο κάνε τὸ τυπικό ὅπως ἁρμόζει. Στὸ τρίτο στάδιο, σηκώνεις τεῖχος, τόσο ὅσο οὔτε κἂν νὰ τὸν βλέπῃς «γιατὶ καὶ δίπλα του νὰ περάσῃς θὰ ζημιωθῇς», μᾶς λέει ὁ Ἀπόστολος.
Πεῖτε μου τώρα σᾶς παρακαλῶ ἐσεῖς, γιατί δὲν κάνετε ἀποτείχισῃ στοὺς αἱρετικούς; Θέλετε τοὺς προδρόμους τοῦ ἀντιχρίστου μέσα στὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ; Αὐτὸ δὲν γίνεται.
Μήπως ἐννοεῖτε ὅτι ἐσεῖς εἶστε στὴν Ἐκκλησία καὶ ὅσοι κάνουν ἀποτείχιση, εἶναι ἐκτός; Ἔχετε καταλάβει ποιούς μνημονεύετε; Εἶναι πρόδρομοι τοῦ ἀντιχρίστου καὶ ἐσεῖς δέχεστε νὰ σᾶς καθορίζουν τὴν πίστη;
Εἶναι ΕΚΤΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ὅσοι ὑπέγραψαν στὴν ψευδοσύνοδο.
Μνημονεύοντάς τούς, τοὺς ἀποδέχεστε καὶ αὐτομάτως βρίσκεστε καὶ ἐσεῖς ἐκτὸς Ἐκκλησίας κι ἂν πολυκαιρίσῃ δὲν θὰ μπορεῖτε νὰ ἀποκοπεῖτε ἀπὸ αὐτοὺς ποὺ ξέρουν νὰ «δένουν» καλά. Εἶναι τέρατα στὴν πονηριὰ καὶ στὸ ψεῦδος. Μαθαίνουν διαβολιὲς καὶ στὰ παιδιά τους. Ψᾶξτε τὸ καλά, ἐρευνῆστε το πρὶν πεῖτε ξανὰ «ἐμεῖς δὲν σχίζουμε τὴν Ἐκκλησία, δὲν ἀποτειχιζόμαστε», γιατὶ βλασφημεῖτε τὴν Ἀλήθεια, προσθέτοντας μυλόπετρες ἐπάνω σας.
Τὰ λέω ἀπὸ ἀγάπη καὶ μόνο, δεν περιμένω τίποτα καὶ ἀπὸ κανέναν, μόνο ἀπὸ τὸν Θεό !
Κρίνοντας ὅμως ὅτι τὸ κινδυνευόμενον εἶναι ἡ πίστη καὶ ὅτι εἶναι τὸ Α καὶ τὸ Ω, δὲν θέλω νὰ μείνω «σιωπηλὸς καὶ ἄφροντις»!
2. «Δὲν φεύγουμε ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία...»
Ψέματα λέτε. Βλασφημεῖτε κιόλας, ὀνομάζοντας μέλος τοῦ ΠΣΕ τὴν ἁγιασμένη Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ. Ἀπὸ ποιά ἐκκλησία ἐννοεῖς, ἀδελφέ; Ἀπὸ τὴν ἐκκλησία τοῦ Βαρθολομαίου, «που σώζεσαι καὶ μέσῳ ἄλλων θρησκειῶν» ἢ ἀπὸ τὴν ἐκκλησία τοῦ Ἱερώνυμου ποὺ ἐφεξῆς ἡ ἀλήθεια καὶ οἱ ἀποφάσεις θὰ λαμβάνονται «βάσει τῆς γνώμης τῶν πλειόνων»; Ἢ μήπως ἐννοεῖς τὴν ἐκκλησία τοῦ Ἀλεξανδρουπόλεως ποὺ θεωρεῖ «τὴν ἄποψη τοῦ κόσμου ἀνώτερη τοῦ Εὐαγγελίου καὶ αὐτὴν ἀκολουθεῖ; Ἄς συνέλθουμε λοιπὸν καὶ πρῶτα νὰ μάθουμε , ποιά εἶναι ἡ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ, ὄχι κατὰ τὴν γνώμη τοῦ καθενός, ἀλλὰ κατὰ τὸν ἴδιο τὸν Ἰησοῦ Χριστό, ποὺ πολὺ ὡραία μᾶς ἑρμηνεύει ὁ Ἅγιος Μάξιμος ὁ Ὁμολογητής.
Γνωρίζοντας λοιπόν, ποιά εἶναι ἡ Ἐκκλησία καὶ ποιοί Τὴν ἀποτελοῦν, δηλαδὴ κλῆρος καὶ λαός, μὲ κεφαλὴ τὸν Ἰησοῦ Χριστό, ἀντιλαμβανόμαστε πλήρως ὅτι ἄλλες Ἐκκλησίες ΔΕΝ ὑπάρχουν, παρὰ μόνον ἡ Μία Ἁγία, Καθολικὴ καὶ Ἀποστολική. Τὸ ξέρουν ὅλοι οἱ Ὀρθόδοξοι Χριστιανοὶ αὐτό. Ὅλες οἱ ἄλλες δὲν εἶναι ἐκκλησίες, εἶναι αἱρέσεις ποὺ κακῶς ὀνομάζονται ἐκκλησίες, εἶναι ὄργανα καὶ πρόδρομοι τοῦ ἀντιχρίστου, μᾶς λέει ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Θεολόγος.
Ὅλες αὐτὲς οἱ υποτιθέμενες ἐκκλησίες, αἱρέσεις, 347 τῷ ἀριθμῷ, εἶναι μέλη τοῦ ΠΣΕ. Ξέρετε τί εἶναι τὸ ΠΣΕ;
Οἱ προδότες τοῦ Χριστοῦ ὁδήγησαν (ἔτσι νομίζουν) τὴν ἁγιασμένη Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ στὸ ΠΣΕ τὸ 1948, τότε ποὺ ἡ Ἑλλάδα μας καὶ ἡ Κύπρος μας ἦταν ἐξαθλιωμένες ἀπὸ τὸν πόλεμο. Ἔτσι γίνεται, πρῶτα σὲ ἐξουθενώνει καὶ μετὰ σοῦ ἐπιτίθεται μὲ σφοδρότητα, νὰ σὲ γονατίσῃ γιὰ νὰ τὸν προσκυνήσῃς. Παρατηρεῖται ἔντονα ἐπὶ τῶν ἡμερῶν μας.
Ἄς προσέξουμε, νὰ μὴ μᾶς ἐξουθενώσῃ γιατί «μόνο στοὺς ἀπολυμένους θὰ ἔχῃ τὴν δύναμη».
Με ἄλλα λόγια, δέχεσθε ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ νὰ εἷναι μέλος ὀργανισμοῦ;
Δέχεσθε νὰ διοικεῖται ἀπὸ ἄλλον καὶ ὄχι ἀπὸ τὸν Ἰησοῦ Χριστό;
Μα… καὶ ναὶ νὰ πεῖτε, εἶναι ἀδύνατον νὰ γίνῃ τοῦτο! Ἐκεῖ μπερδεύονται κάποιοι, χάνοντας τὴν Ὀρθὴ Πίστη, μὴ ἀντιλαμβανόμενοι ὅτι ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ ἔχει Φράκτῃ, Κανόνες καὶ Κεφαλὴ ποὺ Τὴν ἐπιβλέπει. Ἐσεῖς θέλετε νὰ γίνετε κεφαλές, θέλετε νὰ γίνετε ἀρχηγοί, θέλετε νὰ ἀλλάξετε αὐτὰ ποὺ δὲν ἀλλάζουν. Ὁ Κύριος ἦρθε νὰ διακονήσῃ, ἐνῶ ἐσεῖς ἔρχεστε νὰ διοικήσετε. Δὲν καταλαβαίνετε ὅτι εἶστε διάκονοι τοῦ ποιμνίου, γι’ αὐτὸ θὰ ὑποστεῖτε καὶ ἐδῶ καὶ μετὰ αὐτὸ ποὺ σᾶς πρέπει, ἂν δὲν μετανοήσετε. Ἡ διοίκησῃ τοῦ ΠΣΕ ἀσκεῖται στὰ μέλη του τώρα, ἀπὸ τοὺς προδρόμους τοῦ ἀντιχρίστου αἱρετικοὺς καὶ σὲ λίγο ἀπὸ τὸν ἴδιο τὸν ἄνομο. Ἑπομένως, καμμία δουλειὰ δὲν ἔχει ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ μέσα σε αὐτὸν τὸν βόρβορο.
«Συμβιβασμοὺς μὲ τὴν παράταξῃ τοῦ διαβόλου δὲν δέχομαι ὅπως φαντάζεσθε σεῖς. Ἐκεῖνος, ποὺ δεν εἶναι ἐξ’ ὅλης του τῆς ψυχῆς μαζί μου, εἶναι ἐναντίον μου. Καὶ ἐκεῖνος ποὺ δὲν μαζεύει μὲ ἐμὲ τὰ πνευματικὰ πρόβατά μου, οὕτως σὰν ἄλλος λύκος τὰ σκορπίζει.» (Λουκ. ΙΑ’23)
Λύκοι βαρεῖς ὅσοι σκόρπισαν τὸ ποίμνιο. Ἔσχισαν τὴν Ἐκκλησία, ἔκαναν τὸ μεγαλύτερο κακὸ στὴν ἁγία ποίμνη.
«Ποία δὲ συμφωνία μπορεῖ νὰ γίνῃ μεταξὺ τοῦ Χριστοῦ καὶ τοῦ σατανά;» (Β’ Κορινθ. στ’15)
Οὐδεμία, οὔτε κἂν διάλογος μπορεῖ νὰ γίνῃ.
«Οὐ δύνασθε ποτήριον Κυρίου πίνειν καὶ ποτήριον δαιμονίων. Οὐ δύνασθε τραπέζης Κυρίου μετέχειν καὶ τραπέζης δαιμονίων.» (Α΄ Κορινθ. ι’21)
Δὲν μποροῦμε νὰ κοινωνοῦμε καὶ μὲ τὸν Χριστὸ καὶ μὲ τοὺς δαίμονες-αἱρετικούς. Ὅσοι τὸ κάνουν σκοτίζονται καὶ βλάπτονται ἀνεπανόρθωτα. Ἄς τὸ ἀκούσουν κάποιοι ποὺ λένε «ἂν σὲ κοινωνήσει αἱρετικὸς, δὲν παθαίνεις τίποτα.»
Λέγοντας λοιπὸν ὅτι «δὲν φεύγουμε ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία», διευκρινίστε ἀπὸ ποιὰ ἐκκλησία ἐννοεῖτε, γιὰ νὰ συνεννοηθοῦμε. Τὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ ποὺ εἶναι ΜΙΑ καὶ ΑΛΗΘΙΝΗ καὶ δὲν ἐντάσσεται στὸ ΠΣΕ ἢ στὴν ἐκκλησία τοῦ σατανᾶ ποὺ ἐνέταξαν οἱ προδότες;
Γιατὶ εἴπαμε ὅτι ἡ δεύτερη δὲν εἶναι ἐκκλησία, εἶναι μέλος ὀργανισμοῦ μὲ συγκεκριμένο, γνωστό πλέον σκοπό.
Ὅταν ἑπομένως ἀκολουθεῖτε τὴν πίστη καὶ τὴν ἐνάρετη ζωὴ διὰ τῆς μνημόνευσης αὐτῶν ποὺ δέχτηκαν νὰ εἶναι μέλη ὀργανισμοῦ καὶ «ἔφυγαν ἀπὸ ἡμᾶς», τότε ἀποδέχεστε καὶ ἐσεῖς τὸ ΠΣΕ. Ἀποδέχεστε ὅτι εἶστε μέλη του, γίνεστε ἕνα μὲ αὐτοὺς καὶ ὄχι μέλη τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ,
«ΔΙΟΤΙ ἐκεῖνος ποὺ χαιρετά αὐτὸν (τὸν ΑΙΡΕΤΙΚΟΝ), γίνεται συγκοινωνὸς πρὸς τὰ πονηρὰ του ἔργα, ἐπειδὴ μὲ τὴν σχέσιν του καὶ τὸν χαιρετισμόν του τὸν ἐνθαρρύνει εἰς ἐξακολούθησιν αὐτῶν.» (Β’ Ἰωάν.11)
Καλὸ θὰ εἶναι νὰ σταθοῦμε πάνῳ σὲ αὐτά, νὰ ἐρευνήσουμε σωστά, γιατί ἐνῶ ἐκ πρώτης μᾶς τὰ παρουσιάζει ἀσήμαντα ὁ πονηρός, ἔχουν τεράστια σημασία στὴν οἰκοδόμηση τῆς Ὀρθῆς Πίστης καὶ στὸ ὁμολογιακὸ φρόνημα, δηλαδὴ στὴν σωτηρία τῆς ψυχῆς!
3. «Δίνουμε τὸν ἀγῶνα μέσα σὲ Αὐτὴν (τὴν Ἐκκλησία)».
Πάλι ψέματα λέτε... Πεῖτε μας γιὰ τὸν ἀγῶνα ποὺ κάνετε. Δεῖξτε μας τὸν ἀγῶνα σας κατὰ τοῦ θηρίου.
Τί κάνατε ὅταν ἀκούσατε γιὰ πρώτη φορὰ ὅτι ἕνωσαν τὴν Ἑλλαδικὴ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ μὲ ὅλες τὶς αἱρέσεις, καταδικασμένες καὶ μή;
Τί κάνατε ὅταν ἀκούσατε ὅτι ἀναγνώρισαν μυστήρια στοὺς αἱρετικούς;
Τί κάνατε ὅταν ἀκούσατε ὅτι ἡ διοικοῦσα ἐκκλησία ἀποδέχτηκε τὴν πανθρησκεία στὴν ψευδοσύνοδο τῆς Κρήτης καὶ τόσα ἄλλα ἐγκλήματα ποὺ θέλουν χρόνο νὰ γραφοῦν;
Σε ποιόν μιλήσατε ἢ στείλατε ἐπιστολὴ διαμαρτυρίας ἐκφράζοντας τὶς ἀντιρρήσεις σας γιὰ τὰ τόσα ἀντορθόδοξα ποὺ συμβαίνουν;
Καὶ μὴ μοῦ πεῖτε ὅτι προσεύχεστε μόνο, γιατί τὸν διάβολο δὲν τὸν ἐνδιαφέρει ἂν προσεύχεσθε, ἀρκεῖ νὰ εἶστε μαζί του, νὰ εἶστε μέλη του. Νὰ σᾶς σκανάρῃ γιά νὰ ἐπιβεβαιώσῃ ὅτι εἶστε δικοί του καὶ στὴν συνέχεια νὰ σᾶς διατάζῃ.
Ἂν μοῦ πεῖτε δὲ, «τί μποροῦμε νὰ κάνουμε μόνοι μας;» Θὰ σᾶς ἀπαντήσω ὅτι ὁ Ἅγιος Μάξιμος ὁ Ὁμολογητὴς ἦταν μόνος του καὶ μάλιστα καλόγερος, ὄχι ἱερέας. Ἐσεῖς δὲν εἶστε μόνοι, ἔχετε μάλιστα περισσοτέρους βοηθοὺς ἐν ζωῇ καὶ ἀκόμη περισσοτέρους στὴν θριαμβεύουσα ἀπ’ ὅσους εἶχε τότε ὁ Ἅγιος Μάξιμος!
Τί δὲν ἔχετε; ΠΙΣΤΗ δὲν ἔχετε, γι’ αὐτὸ φοβᾶστε...
Ἐν τοιαύτῃ περιπτώσει, ἀπὸ ποιόν περιμένετε βοήθεια, ἐκτὸς ἀπὸ τὸν Ἰησοῦ Χριστό; Ὁ Ἰησοῦς θὰ σᾶς δώσῃ τὴν πίστη, τὴν ἀφοβία, τὴν δύναμη τῆς Ὁμολογίας καὶ ὅ,τι ἄλλο Τὸν παρακαλέσετε. Πρέπει ὅμως πρῶτα νὰ Τὸν ἀγαπήσετε περισσότερο ἀπὸ τὸν πνευματικό σας, γιατί ὁ δεύτερος μπορεῖ νὰ σᾶς ξεστρατίσῃ, νὰ σᾶς προδώσῃ ἂν δὲν τὸ ἔχει κάνει ἤδη. Ὁ ἀγῶνας πρωτίστως εἶναι προσωπικός. Τὴν ψυχή του ὁ καθένας θὰ τὴν παραδώσῃ μόνος του.
«Ὁ δὲ δίκαιος θὰ ζήσῃ καὶ θὰ σωθῇ διὰ τῆς Πίστεως.»
«Διψοῦμε τὴν δικαιοσύνη γιὰ νὰ μᾶς δώσῃ δωρεὰν ἀπὸ τὴν πηγὴ τοῦ ὕδατος τῆς αἰωνίου ζωῆς;» Ἢ ἀνήκουμε «στοὺς δειλοὺς ποὺ ὑποδουλώθηκαν εἰς τὸν αντίχριστον… καὶ εἰς τὸ ψεῦδος θεληματικῶς;»
Εἴμαστε ἀγωνιστὲς ἢ ἐμπαίζουμε τοὺς ἑαυτούς μας, πλανώμενοι ὅτι τὴν ψυχή μας θὰ τὴν παραδώσῃ ὁ πνευματικός μας, διότι αὐτὸς ἔχει τὴν εὐθύνη; Ἢ μήπως νομίζουμε ὅτι γιὰ τὴν δική μας σωτηρία θὰ ἀγωνιστοῦν ἄλλοι, ἐνῶ σὲ ἐμᾶς ἐπιτρέπεται τὸ καδεύδειν;
4. «…ἐμεῖς πηγαίνουμε σὲ εὐλαβῆ ἱερέα»
Ψέματα λέτε καὶ πάλι· γνωρίζετε πολὺ καλὰ πού πηγαίνετε. Ποιός εἶναι λοιπὸν ὁ εὐλαβὴς ἱερέας, ὁ ὁποῖος δὲν τράβηξε μὲν ὁ ἴδιος τὴν σκανδάλη, ἦταν ὅμως πλάϊ σὲ αὐτὸν ποὺ τὴν τράβηξε καὶ «δὲν στράφηκε ἐναντίον του, οὔτε τὸν ἐμπόδισε», καὶ στὴν συνέχεια 5,5 χρόνια τώρα δὲν τὸν καταδικάζει;
Εἶναι ἢ δεν εἶναι συνεργός του;
Γι’ αὐτὸ τὸν ὀνομάζει ὁ Χρυσορρήμων ΔΕΥΤΕΡΟ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΑ. Ἀκοῦστε καὶ τὸ φρικτότερο γι’αὐτόν:
«Ὁ Χριστὸς διαχωρίζει τὸν ἑαυτόν Του καὶ ἀπ’ αὐτὸν ποὺ ἔκανε τὸ ἔγκλημα καὶ ἀπὸ τὸν δῆθεν εὐλαβῆ ποὺ δὲν στράφηκε ἐναντίον τοῦ πρώτου, οὔτε τὸν ἐμπόδισε», οὔτε μετανοεῖ νὰ φύγῃ ἀπὸ αὐτόν, οὔτε τὸν καταδικάζει. Αὐτὰ δὲν εἶναι δικά μου, ὁ Ἅγιος τοῦ Θεοῦ Χρυσόστομος τὰ λέει. Ἐγὼ μὲ ἀγάπη καὶ πόνο προσπαθῶ νὰ σᾶς τὰ ὑπενθυμίσω.
Καὶ μὴ μοῦ πεῖτε ὅτι δὲν ἔκανε κανένα κακό, γιατί θὰ σᾶς ρωτήσω… τί καλό ἔκανε; Μήπως ποὺ μετέφερε τὶς «σφαῖρες» (ἀδιαφορία) στοὺς ἐχθροὺς γιὰ νὰ πυροβολοῦν τοὺς ἀδελφούς, καὶ μετὰ προσεύχεται νὰ σταματήσουν αὐτὰ ἢ νὰ ἐπέμβῃ ὁ Θεός; Λογικὴ πέρα γιὰ πέρα διεστραμμένη!!!
*Κατὰ τὸν Μέγα Βασίλειο:
«Ὁ σιωπῶν δοκεῖ συναινεῖν».
Καὶ ἀλλοῦ μᾶς λέει:
«Τῆς σιωπῆς τὸ κρῖμα φοβερὸν ἐστί».
Καὶ πάλι λέει: «Τὸ νὰ ἐφησυχάζει κανείς, ὅταν τὸ κινδυνευόμενον εἶναι ἡ πίστις, τοῦτο εἶναι ἴδιον τῆς ἀρνήσεως, τὸ δὲ νὰ ἐλέγχει εἶναι ὁμολογία εἰλικρινής».
Τί ἑρμηνεία νὰ κάνῃ κανείς ἐπ’ αὐτοῦ;
Ποιός δὲν καταλαβαίνει ὅτι ὅταν κάποιος ἀναπαύεται, καὶ δὲν μιλάει ὅταν κινδυνεύει ἡ Πίστη, εἶναι ἀρνητὴς τῆς Πίστεως αὐτῆς;
*Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος προσθέτει:
«Ὁ μὴ λέγων τὴν Θείαν Ἀλήθειαν ὑπεύθυνος ἐστὶ τοῦ αἵματος τουτέστιν τῆς σφαγῆς τῶν ψυχῶν τῶν πλανομένων».
Καὶ πάλι λέει: «Τὸ μὴ κρίνετε, ἵνα μὴ κριθῆτε, περὶ βίου ἐστίν, οὐ περὶ πίστεως».
…γιὰ νὰ φράξῃ τὰ στόματα ὅσων λένε νὰ μὴν κρίνουμε τοὺς ῥασοφόρους καὶ ὄχι μόνο ὅταν κακοδοξοῦν.
*Ὁ Ἅγιος Θεόδωρος ὁ Στουδίτης λέγει:
«Ἐντολὴ γὰρ Κυρίου μὴ σιωπᾶν ἐν καιρῷ κινδυνευούσης πίστεως. Ὥστε, ὅτε περὶ πίστεως ὁ λόγος ἐστὶν εἰπεῖν, ἐγὼ τίς εἰμί; Ἱερεύς, ἄρχων, στρατιώτης, γεωργός, πένης;... Ουά οἱ λίθοι κεκράξουσι καὶ σὺ σιωπηλὸς καὶ ἄφροντις;»
*Ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμάς λέγει:
«Ἡ σιωπὴ εἶναι ἡ τρίτη μορφὴ ἀθεΐας.»
«Πρώτη, ἡ διὰ λόγου ἄρνηση».
«Δεύτερη, ἡ διὰ τῆς πράξῃς (ἄρνηση)».
«Τρίτη δὲ, ἡ σιωπὴ ποὺ παραπέμπει στὴν συνενοχὴ καὶ συνέργεια».
Μᾶς λέει πολὺ ἁπλᾶ ὅτι ὅποιος δὲν μιλάει, ἰδιαιτέρως ὅταν ἡ Πίστη κινδυνεύει, εἶναι ΑΘΕΟΣ!
Αὐτὰ δὲν τὰ γνωρίζει «ὁ εὐλαβὴς» ἱερέας ἢ μήπως τὰ θεωρεῖ περιττά; Ξέρουμε ὅτι ὁ Θεὸς θὰ ἐπέμβῃ καὶ τὸ πῶς θὰ ἐπέμβῃ, στὸ μεταξὺ «ἄς προσέχουμε νὰ μὴ μᾶς ἐξαπατήσῃ κανείς». Πρέπει νὰ ἐννοήσουμε ὅτι ἐξελίσσεται μυστηριωδῶς «ὁ διαχωρισμὸς πιστῶν ἀπὸ τοὺς ἀπίστους». Δὲν ἀποκάμνουμε, ἀγωνιζόμαστε καὶ σπεύδουμε ὅσο εἶναι νωρίς. Ὅσο καθυστεροῦμε τόσο δυσκολεύεται ἡ ἐπιστροφή...
Γνωρίζω ἀνθρώπους που ἦσαν μέσα σὲ «τρῦπες» τῆς γῆς καὶ δεν γνώριζαν, μόλις ὅμως ἔμαθαν δὲν νύσταξαν, ἀλλὰ ἄρχισαν ἀγῶνα, μέρα-νύχτα. Γνωρίζω κι ἄλλους πουὺ εἶναι χρόνια μέσα στὴν ἐκκλησία, γνωρίζουν τὰ πάντα καὶ αὐτὸ ποὺ κατάλαβαν εἶναι ὅτι «ὁ Θεὸς ὡς ἀγάπη ἐπιτρέπει νὰ κάνουμε λίγο πίσω ἐμεῖς, λίγο πίσω αὐτοὶ (οἱ παπικοὶ) γιὰ νὰ συναντηθοῦμε.»
ΦΡΙΞΟΝ ΗΛΙΕ!!!
Ξέρω καὶ ἄλλον ποὺ εἶπε «ἂν σὲ κοινωνήσῃ αἱρετικός, δὲν παθαίνεις τίποτε» καὶ τὸν ἔκαναν… «ἱερέα»!!!
Κλᾶψτε γιὰ τὴν κατάντια...!
Ξέρω καὶ ἄλλον ποὺ λειτούργησε στὸν Μητροπολιτικὸ ναό Ἀθηνῶν, παρουσία καρδιναλίων, Ἑβραίων, ἀθέων, ἀφορισμένων καὶ τὸ κακὸ συναπάντημα...
Γιατί σᾶς τὰ λέω;
Γιατὶ ὅλα ἔγιναν μετὰ τὴν ψευδοσύνοδο τῆς Κρήτης !!! Καταλαβαίνετε τί ζημιὰ ἔχει γίνει; Ἀπὸ τότε μέχρι σήμερα, ξέρετε πόσοι πέθαναν μὲ αἱρετικὸ φρόνημα ἐξ αἰτίας τῶν «εὐλαβῶν» αὐτῶν ἱερέων; Γι’ αὐτὸ «ἡ ἀνάκρουσις πρύμνας» γιὰ ὅσους δὲν ἔχουν Πηδάλιο μᾶλλον εἶναι ἀδύνατη. Μόνο μὲ θαῦμα, ΑΝ τοὺς ἐπαναφέρῃ ὁ Θεός.
Οἱ προαναφερόμενοι, φαντάζομαι καὶ πολλοὶ ἄλλοι, ναί καλοὶ ἄνθρωποι μπορεῖ νὰ εἶναι. Ὀρθόδοξοι Χριστιανοὶ ΔΕΝ εἶναι. Αἱρετικοὶ κατέληξαν λόγῳ διεστραμμένης διδασκαλίας τυφλοῦ ὁδηγοῦ καὶ ἀπαράδεκτης, κακῶς ἐννοουμένης ὑπακοῆς.
Ἐπὶ 2000 χρόνια, οἱ κατὰ καιροὺς συσταθεῖσες σύνοδοι τῆς ἁγιασμένης τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας ἀντιμετώπιζαν καὶ καταδίκαζαν ἔστω καὶ τινὰ παρουσιαζόμενη αἵρεση ἢ ἔλυναν ἐκκλησιαστικὸ πρόβλημα σὲ τακτὰ χρονικὰ διαστήματα. Ἔτσι πορεύονταν ἡ Ἐκκλησία διὰ τῶν διαχρονικῶν καὶ ἀπαρασαλεύτων κανόνων, κάνοντας ἄλλοτε τὴν ἁρμόζουσα οἰκονομία γιὰ νὰ ἐπέλθῃ ὁμαλὰ ἡ κανονικότητα.
Ἐπὶ τῶν ἡμερῶν μας, ἔγινε κάτι πρωτοφανὲς ποὺ δὲν μπορεῖ νὰ περιγραφῇ, οὔτε νὰ ἑρμηνευθῇ μὲ Ὀρθόδοξο πνεῦμα. Στὴν ψευδοσύνοδο τῆς Κρήτης ἑνώθηκαν…, δὲν εἶπα θὰ ἑνωθοῦν, ἀλλὰ τὸ ἔπραξαν, ἑνώθηκαν μὲ ὅλες τὶς ἐπὶ 2000 χρόνια καταδικασμένες αἱρέσεις.
Ἀποδέχτηκαν τὴν πανθρησκεία τοῦ ἀντιχρίστου. Κατέλυσαν τὴν Ὀρθοδοξία!!
Τὸ ἔκαναν ὄχι προφορικὰ ἢ ἄτυπα, ἀλλὰ μὲ καταστατικὰ καὶ υπογραφές. Ἡλίου φαεινότερο ὅτι ἔφτιαξαν μία ἄλλη «ἐκκλησία», ποὺ δὲν εἷναι ἐκκλησία, ἀλλά ἐπίσημο καὶ ἐνεργὸ μέλος τοῦ ΠΣΕ. Μὲ κεφαλὴ ὄχι φυσικὰ τὸν Χριστό, ἀλλὰ τὴν διοίκηση τοῦ ΠΣΕ, δηλαδὴ τῶν ὀργάνων τοῦ ἀντιχρίστου. Ἀπὸ ἐκεῖ παίρνουν ἐντολές, περιφρονώντας τὶς Ἐντολὲς τοῦ Θεοῦ καὶ πορεύονται ἐφεξῆς «βάσει τῆς γνώμης τῶν πλειόνων» (Ἱερωνύμου τοῦ πλέον ὑπούλου καὶ μουλωχτοῦ προδότῃ τῆς Ὀρθοδοξίας.)
Αὐτοὶ ἀνήκουν ἐπισήμως, μετὰ τὸ 2016 σὲ ἕναν ὀργανισμὸ ἀπολυμένων ποὺ προετοίμασε τὸ ἔδαφος καὶ ἀναμένει νὰ ὑποδεχθῇ καὶ νὰ προσκυνήσῃ τὸν ἀντίχριστο. Πλέον, ὅποιος «εὐλαβὴς» εἶναι κοντά τους σημαίνει ὅτι εἶναι ὅμοιός τους. Δὲν χωράει ἀμφισβήτηση ἐπ’αὐτοῦ.
Ὅποιος δὲ εἶναι μακριά τους γιατὶ αἰσθάνεται «εὐλαβής», ἀλλὰ τοὺς μνημονεύει, ἀποφεύγει μὲν τὸ σαρκίο τους ποὺ εἶναι ἀκίνδυνο, ἑνώνεται ὅμως πνευματικὰ μαζί τοὺς, ποὺ εἶναι ὅ,τι χειρότερο!
Ἔτσι εἶναι αὐτά. Ὅποιος ἔχει καλὴ προαίρεση, ἐνδιαφέρεται, ζητάει καὶ λαμβάνει. Ὅποιος εὐαρεστεῖται στὸ ψεῦδος, βρίσκει χίλιες δικαιολογίες γιὰ νὰ μὴ βρεθῇ ἀντιμέτωπος με τὴν ἀλήθεια. Ἐν κατακλεῖδι, ψεῦτες ἐσεῖς, ψεύτης, ὑποκριτὴς καὶ μισθωτὸς ὁ δῆθεν εὐλαβὴς ἱερέας, ποὺ ἀναπαύεται τέτοιες ἐποχὲς ἀντιχρίστου μόνο στὴν προσευχὴ καὶ «δὲν στρέφεται ἐναντίον τοῦ καταστροφέως, οὔτε τὸν ἐμποδίζει.»
«Ὁ ποιμὴν ὁ καλὸς παραδίδει τὴν ζωὴν του διὰ νὰ ἀπομακρύνῃ κάθε κίνδυνο ἀπὸ τὰ πρόβατά του καὶ διὰ νὰ ὑπερασπιστῇ τὴν ζωὴν αὐτῶν… Ὁ μισθωτός, ποὺ δὲν εἶναι ποιμήν, βλέπει τὸν λύκο νὰ ἔρχεται καὶ ἀφήνει ἀνυπεράσπιστα τὰ πρόβατα καὶ φεύγει». Ὁ εὐλαβὴς ἱερέας ἔθεσε τὸ στῆθος του πρὸς ὑπεράσπιση τῶν προβάτων;
Ἂν ναί!!! τότε εἶναι ΑΞΙΟΣ συνεργάτης τοῦ Ὑψίστου.
Ἂν ὄχι!!! εἶναι μισθωτὸς τοῦ σατανᾶ μὲ κάλυμμα τὴν εὐσέβεια, γι’ αὐτὸ ἀποχωρεῖ ἀπὸ τὴν μάχη κατὰ τοῦ θηρίου, ἢ ὡς δειλὸς ἢ ὡς φίλος τοῦ θηρίου.
5. «..καὶ ποῦ νὰ πᾶμε;..»
Λέει ἡ ψυχὴ στὸ τέλος, ἐλεγχόμενη ἀπὸ τὴν συνείδηση, ἀναπολόγητη μπροστὰ στὴν Ἀλήθεια...
Συνεχίζετε νὰ λέτε ψέματα. Δὲν ψάχνετε, δὲν ἐνδιαφέρεστε, ἁπλᾶ ἀναπαύεστε ἐπικαλούμενοι δικαιολογίες καὶ προφάσεις ἐπιβαρύνοντας τὴν θέση σας.
Δηλαδὴ ἂν δὲν ἔχουμε τροφή,….τρῶμε ὅ,τι νά’ναι;
Δηλαδὴ ἂν δὲν ἔχουμε ποῦ νὰ πᾶμε, νὰ πᾶμε μὲ τὴν παράταξη τοῦ διαβόλου, ἐπειδὴ καὶ καλὰ κάπου πρέπει νὰ πᾶμε;
Ὄχι καλοί μου ἀδελφοί, θὰ κλειστοῦμε σπίτι μας, στὸ κελάκι μᾷς, νὰ κλάψουμε ὅπως ὁ Πέτρος γιὰ τὶς εὐθῦνες ποὺ μᾶς ἀναλογοῦν. Νὰ μετανοήσουμε ἀπὸ καρδιᾶς, νὰ κατανοήσουμε ὅτι οἱ μάρτυρες μόνο γιὰ μία λέξῃ ἔχυσαν τὸ αἷμα τοὺς, ἐνῶ ἐμεῖς ἀρνούμαστε τὴν Ὁμολογία εὑρισκόμενοι μέσα στὴν ἄνεση… (ὄχι ὅλοι, αὐτοὶ ποὺ εἶναι (στὴν ἄνεση) θὰ δώσουν λόγο ἂν δὲν βοηθήσουν τοὺς ἄλλους).
Νὰ ζητήσουμε ἀπὸ τὸν φιλεύσπλαχνο Πατέρα μας, ποὺ οἰκείοι πρέπει νὰ εἴμαστε πρὸς Αὐτόν, νὰ μας ὑποδείξῃ ποῦ νὰ πᾶμε.
Μὲ τὸ «αἰτεῖτε καὶ δοθήσεται», ὅταν ἀφορᾷ τῆς ψυχῆς τὸ ὄφελος, ἔτι περισσότερο δίνει τὴν λύση ὁ Πατέρας. Νὰ εἴμαστε βέβαιοι ὅτι συμβαίνει αὐτὸ χωρὶς καμμία ὑπόνοια ἀμφισβήτησης. Σὲ τί λοιπὸν δυσκολευόμαστε; Πρέπει νὰ νικήσουμε τὸ ἀκάθαρτο πνεῦμα ποὺ σπέρνει ἀμφιβολίες καὶ φόβους, μολονότι γνωρίζουμε τί μᾶς συμβουλεύουν οἱ Άγιες Γραφές σὲ ἀνάλογες περιπτώσεις.
Ἄλλωστε, πόσο μεγαλύτερη ἐνθάρρυνση ἀπὸ τὸ «μὴ φοβᾶσαι γιατὶ στοὺς ἀπολυμένους θὰ ἔχῃ τὴν δύναμη» (Ἰωαν. Χρυσ.)
Μία λύση, ἐπίσης, εἶναι νὰ μιλήσετε καὶ νὰ στηρίξετε τὸν εὐλαβῆ ἱερέα σας,
νὰ πράξῃ ἀνάλογα, ἀποδεικνύοντας ὅτι πράγματι εἶναι εὐλαβής, τοῦ Θεοῦ συνεργάτης καὶ νὰ τὸν βοηθήσετε σὲ κάθε δυσκολία, χωρὶς νὰ τὰ περιμένετε ὅλα ἀπὸ αὐτόν. Ἐν κατακλεῖδι, ψέματα δὲν λέμε οὔτε τὴν πρωταπριλιὰ, ποὺ ἐπιδιώκει ὁ διάβολος νὰ τοῦ μοιάσουμε ἔστω καὶ γιὰ λίγο.
Στόχος μας νὰ μοιάσουμε στὸν Ἰησοῦ Χριστό, μὲ τὴν βοήθειά Του. Γι’ αὐτὸ κάθε εὐλαβής, Ὀρθόδοξος με ἐπίγνωση καὶ πνεῦμα ἀνδρεῖο πρέπει νὰ καταδικάσῃ τὸ ΠΣΕ, τὸν οἰκουμενισμό, τὴν λῃστρικὴ ψευδοσύνοδο Κρήτης, τὴν ἠλεκτρονικὴ διακυβέρνησῃ στὴν ὁποία ἐντάχθηκε ἡ «ἐκκλησία» τοῦ ψεύδους, δηλαδὴ τοῦ σατανᾶ. Ὅταν ὁ Ὀρθόδοξος Χριστιανὸς καταδικάσῃ τὰ ἀνωτέρω, δὲν χρειάζεται νὰ φύγῃ. Θὰ τὸν διώξουν ὡς ἀνεπιθύμητο, ὡς ἐμπόδιο στὰ σχέδιά τους. Τότε τοὺς κόβεις τὸ μνημόσυνο καὶ σηκώνεις ὅσο πιὸ ψηλὸ τεῖχος μπορεῖς, ἀποτειχίζοντας κάθε ἀπατεῶνα ποὺ προσπαθεῖ νὰ εἰσέλθῃ στὴν ποίμνη τοῦ Χριστοῦ, ἐπιβουλεύοντάς την.
Ἔτσι ἐσὺ κρατᾶς τὴν Ὀρθοδοξία καὶ μὴ σὲ παραξενεύει ἂν τὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ στοὺς ἐσχάτους χρόνους θὰ Τὴν ἀποτελοῦν πέντε ἐδῶ, δέκα ἐκεῖ, εἴκοσι παραπέρα.
Αὐτοὶ εἶναι οἱ ἀδερφοί σου, αὐτοὶ ἀποτελοῦν τὴν Ἐκκλησία Του, εὑρισκόμενοι μέσα στὴν Ἀλήθεια.
ΑΓΙΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ Ο ΠΑΛΑΜΑΣ
«Ὅσοι δὲν εὑρίσκονται στὴν Ἀλήθεια, αὐτοὶ δὲν ἀνήκουν στὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ. Καὶ τόσο περισσότερο ὅσο ψεύδονται μεταξὺ τους, καλοῦντες καὶ καλούμενοι ἱεροὶ ποιμένες καὶ ἀρχιποιμένες, διότι ὁ χριστιανισμὸς δὲν χαρακτηρίζεται βάσει τῶν προσώπων, ἀλλὰ βάσει τῆς Ἀληθείας, καὶ τῆς ἀκριβείας τῆς Πίστεως».
ΑΓΙΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ Ο ΜΕΓΑΣ
«Ὅσοι προσποιοῦνται ὅτι ὁμολογοῦν τὴν ὑγιᾶ Ὀρθόδοξο Πίστη, ἀλλὰ ἔχουν ἐκκλησιαστικὴ κοινωνία μὲ τοὺς ἑτεροδόξους (αἱρετικούς), ἂν ὕστερα ἀπὸ νουθεσία δὲν ἀπομακρυνθοῦν, μὲ αὐτοὺς, τότε, όχι μόνο νὰ μὴν ἔχετε ἐκκλησιαστικὴ κοινωνία, ἀλλὰ οὔτε ἀδερφοὺς νὰ τοὺς ὀνομάζετε.»
ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΣΤΟΥΔΙΤΗΣ
«Τὸ μνημόσυνο τοῦ αἱρετικοῦ ἐπισκόπου εἶναι μόλυνση τῆς Πίστεως. Ἄλλοι ἔγιναν αἱρετικοὶ καὶ χάθηκαν, ἄλλοι παρέμειναν Ὀρθόδοξοι ἀλλὰ χάθηκαν γιατί εἶχαν ἐκκλησιαστικὴ ἐπικοινωνία μὲ αἱρετικούς.»
ΑΓΙΟΣ ΕΦΡΑΙΜ Ο ΣΥΡΟΣ
«Ἀλλοίμονο σὲ κείνους ποὺ μολύνουν τὴν Ἁγία Ὀρθόδοξη Πίστη, ἢ συμβιβάζονται μὲ τοὺς αἱρετικούς.»
Ὅλοι οἱ Ἅγιοι τὰ ἴδια λένε. Πεῖτε μας ἐσεῖς τώρα ἕναν Ἅγιο, ποὺ προτείνει ἔστω γιὰ κάποιον λόγο νὰ εἴμαστε πλησίον παναιρετικῶν καὶ ἐνορχηστρωτῶν τῆς πανθρησκείας, προδρόμων τοῦ ἀντιχρίστου. Διαφορετικὰ τὰ ἐπιχειρήματά σας εἶναι ψευδῆ, ὑποκριτικὰ καὶ ἀβάσιμα, δηλαδὴ σατανικά.
Ὅσο γιὰ τὸ ποῦ θὰ πᾶμε, πρῶτα κοιτᾶμε στὸν σεισμό νὰ φύγουμε μακριά ἀπὸ τὰ ντουβάρια, μὴ τυχὸν μας πέσουν στὸ κεφάλι… καὶ μετά, βλέπουμε ποῦ θὰ πᾶμε. Ἂν περιμένουμε πρῶτα νὰ βροῦμε ποῦ θὰ πᾶμε καὶ μετὰ νὰ φύγουμε, δὲν θὰ φύγουμε ποτέ. Ἔχει τεράστια δύναμη καὶ ἀπίθανα ἐπιχειρήματα τὸ ἀκάθαρτο πνεῦμα. Ἔχει ὅμως καὶ ὁ Θεὸς «ἄλλα» (τὴν μετάνοια) ποὺ συντρίβουν στὴν κυριολεξία τὰ μηχανήματα τοῦ διαβόλου. Ἕνα παράδειγμα: «Μοῦ ἔλεγε κάποιος ὅτι πάλευε τρεῖς μήνες… σῶμα με σῶμα, προκειμένου νὰ ἐξομολογηθῇ σωστὰ καὶ δὲν τὸν ἄφηνε. Ὅταν συνειδητοποίησε περὶ τίνος πρόκειται, φόρεσε τὰ ῥοῦχα του πάνω ἀπὸ τὶς πυζᾶμες καὶ πῆγε κυριολεκτικὰ τρέχοντας!»
Ἄλλωστε μὴν ξεχνᾶμε ὅτι εἶναι ὤρα διαχωρισμοῦ, ὁ Θεὸς ἐνεργεῖ τὸ μυστήριο σχέδιο. Κατευθύνει μὲ ἰδιαίτερη φροντίδα τὰ παιδιὰ Του, εἰδικὰ ὅταν μὲ ἐνδιαφέρον ἀγωνιοῦν ποῦ νὰ πᾶνε. Σκανδαλωδῶς μάλιστα, γιὰ τὸν κόσμο, προστατεύει τὰ πρόβατα Του ποὺ δὲν ἀκοῦνε τὴν φωνὴ τῶν ξένων. Δὲν θὰ μᾷς τιμωρήσῃ ἐπειδὴ δὲν πήγαμε στὴν «ἐκκλησία» τοῦ Βαρθολομαίου, θὰ μᾶς τιμωρήσῃ ἐπειδὴ πήγαμε ἐκεῖ ποὺ μᾶς ἔχει πεῖ νὰ μὴν πᾶμε, γνωρίζοντας ὅτι δὲν εἶναι ἐκκλησία, ἀλλὰ χῶρος τῶν ἐχθρῶν Του, αἱρετικῶν-προδρόμων τοῦ ἀντιχρίστου. Κανέναν δὲν ἀγνοεῖ ὁ Κύριος. Ὅλους τοὺς οἰκονομεῖ, ὅσους ἐνδιαφέρονται νὰ βροῦν καὶ νὰ διανύσουν «τὸν Εὐαγγελικὸ δρόμο ποὺ ὁδηγεῖ στὴν Αἰώνια ζωή». Πρέπει ὅμως νὰ ἐνδιαφερόμαστε καὶ μάλιστα με ζῆλο, διότι «ὀλίγοι εἶναι ἐκεῖνοι ποὺ εὑρίσκουν τὸν δρόμον αὐτόν». Οἱ Πατέρες ἑρμηνεύουν προσθέτοντας :
«Δεν ἀρκεῖ νὰ βρῇς τὸν δρόμο, πρέπει καὶ νὰ τὸν περπατήσῃς καὶ ὄχι μόνο… πρέπει καὶ νὰ περάσῃς μέσα ἀπὸ τὴν στενὴ θύρα. Τότε μόνο θὰ σωθῇς».
Φανταστεῖτε νὰ ἔχουμε πάρει λάθος δρόμο, ἀκολουθώντας τυφλοὺς ὁδηγούς. Οὔτε νὰ τὸ σκέφτομαι δὲν θέλω.
Ἄς ἐπιδιώκουμε μὲ ζῆλο τὴν γνώσῃ τῆς Ἀληθείας, μέσῳ τῆς ὁποίας θὰ ἀντιλαμβανόμαστε τὶς παγίδες τοῦ διαβόλου με τὴν βοήθεια τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, γιατὶ Αὐτὸς εἶναι ἡ Ἀλήθεια, ποὺ μόνο πλησίον Του θὰ σωθοῦμε.
Εὔχομαι νὰ γεννηθῇ καὶ νὰ κατοικήσῃ στὶς καρδιὲς ὅλων μας!
Σὲ ὅσους ἔχει ἤδη κατοικήσει, νὰ μὴν Τὸν προδώσουν καὶ φύγει λυπημένος. Ἄς μὴν ξεχνᾶμε ὅτι γιὰ ἐμᾶς ἐνανθρωπίστηκε, ταπεινώθηκε, σταυρώθηκε καὶ ἀναστήθηκε.
Χωρὶς «θάνατο» Ἀνάσταση δὲν ὑπάρχει. Τὸ ίδιο θα συμβῇ καὶ σὲ ὅσους Τὸν ἀκολουθοῦν. Ἄλλος τρόπος σωτηρίας δεν ὑπάρχει, μόνο αὐτὸς ποὺ διδαχθήκαμε ἔμπρακτα ἀπὸ τὸν ἴδιο τὸν Θεό, στὸν ὁποῖον ἀνήκει ὅλῃ ἡ δόξα καὶ ἡ εὐχαριστία στοὺς αἰῶνας!
ΚΑΛΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ!!!
«ΥΨΩΣΑΤΕ, ΜΗΝ ΦΟΒΗΘΗΤΕ!»
ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ…
Μὲ ἐν Χριστῷ ἀγάπη καὶ ἐνδιαφέρον
Γεώργιος Φλῶρος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου