Τετάρτη 29 Απριλίου 2020

ΠΡΟΦΗΤΙΚΟΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΙΝΕΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ (42) ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΡΗΜΗΤΗ


Ο ΑΓΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ Ο ΑΙΤΩΛΟΣ ΟΜΙΛΕΙ, ΝΟΥΘΕΤΕΙ ΚΑΙ ΠΟΔΗΓΕΤΕΙ 



✝ ✝ ✝
Μέγα τὸ Ὄνομα τῆς Ἁγίας Τριάδος

Ἔρχεται μία εἰκόνα ἑνὸς βιβλίου μὲ τὰ χειρόγραφα τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ.

Παιδιά μου καλά, ἀρχίζω ἀπὸ λόγια ἁπλά. 
Ἐκήρυξα τὸν Λόγο τοῦ Θεοῦ, 
ἐκήρυξα τὸ Εὐαγγέλιο Αὐτοῦ. 


Ἤμουν ἕνα ἀνθρωπάκι, τίποτα, πολὺ ταπεινὸ 
ἀλλὰ εἶχα μεγάλη ζέση μέσα γιὰ τὸν Κύριο ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστὸ καὶ τὸν Τριαδικὸ Θεό, εἶχα ζέση καὶ ἀγάπη γι’ Αὐτὸν 
ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν μητέρα τὴν πατρίδα, τὴν μητέρα τὴν πατρίδα
 τὴν ὁποία τὴν ὑπεραγαποῦσα καὶ ἤθελα ἡ Πίστις καὶ ἡ Ὀρθοδοξία νὰ λάβει δύναμη πολὺ γιὰ νὰ ἔρθει λευτεριὰ σὲ τούτη τὴ γῆ,
 γι’ αὐτὸ δούλεψα ὅλῃ μου τὴν βιωτή, 
ὅσα χρόνια ἔζησα πάνω στὴν Ἑλληνικὴ τὴν γῆ 
ἐκεῖ ποὺ πῆγα στὸ Ἅγιο Ὅρος καὶ μετὰ συνέχισα γυρνώντας σχεδὸν ὁλόκληρη τὴν χώρα κηρύττοντας τὸ Εὐαγγέλιο, συζητώντας, νουθετώντας μὲ λόγια ἁπλά, πολὺ ἁπλά, 
αὐτό πού μοῦ ἔστελνε τὸ Ἅγιο Πνεῦμα 
τὸ Καλὸ μέσα στὴν δική μου τὴν καρδιά.

Ἦταν λόγια ἁπλὰ καὶ ὅλοι οἱ ἄνθρωποι, κατὰ πλειοψηφία σχεδὸν ὅλοι, τὰ ἐνστερνίζονταν αὐτὰ μέσα στὴν δική τους τὴν καρδία καὶ πολλοὶ ἔπαιρναν ὠφέλεια ἀλλὰ καὶ στήριξη πολλὴ γιὰ νὰ συνεχίσουν τὴ δική τους τὴ ζωὴ ἀλλὰ κυρίως γιὰ τὴν πνευματικὴ ζωή, γιὰ νὰ ἔρθουν πιὸ κοντὰ στὸν Τριαδικὸ Θεό, νὰ πιστέψουν ἀκόμα περισσότερο, νὰ καθαρίσουν τὴν ψυχὴ τους καὶ νὰ ἔρθουν πιὸ κοντὰ στὴν Τριάδα τὴν Ἁγία καὶ νὰ πᾶνε νὰ ὁδηγηθοῦν μετὰ στὴν Οὐράνια τὴν Βασιλεία.

Αὐτὰ ἀκολούθησα, ὅμως μὲ ὁδηγοῦσε πάντα ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός, ὁ Τριαδικὸς Θεός, ἡ Τριαδικὴ Ἀρχή· Αὐτή μὲ ὁδηγοῦσε, Αὐτὴ μοῦ ὁδηγοῦσε κάθε βῆμα μου, Αὐτὴ ἔκοβε τὴν ἀζιμουθία ποῦ νὰ πάω, ποῦ νὰ σταθῶ, ποῦ νὰ πορευτῶ, ποῦ νὰ ὁμιλήσω, τὶ νὰ πῶ. 

Ὅλα ἦταν καθορισμένα ἀπὸ τὴν Τριάδα τὴν Ἁγία· ἀκολουθοῦσα αὐτὸ ἀκριβῶς, αὐτὴν τὴν παραγγελία ποὺ εἶχα πάνω ψηλὰ ἀπὸ τὸν Οὐρανὸ καὶ ἐρχόταν κατευθεῖαν εἰς τὸ δικό μου τὸ ψυχικό, εἰς τὴν δική μου τὴν ψυχὴ καὶ ἄνοιγε τὸ στόμα μου καὶ ὁμιλοῦσα, καὶ ὁμιλοῦσα πολὺ ταπεινά, πολὺ ταπεινά.

Δὲν σᾶς τὸ κρύβω παιδιά μου εἶχα πολὺ ταπείνωση μέσα στὴν καρδία καὶ ὁμιλοῦσε, γι’ αὐτὸ οἱ ἄνθρωποι σχεδὸν ὅπου καὶ νὰ πῆγα μὲ δέχτηκαν καλά, μὲ ὑποδέχτηκαν, μὲ ἀγάπησαν, μὲ φιλοξένησαν, ἀνοῖξαν τὴν καρδία τους, ἀνοῖξαν τὴν ψυχή τους καὶ ἦρθαν κοντά μου, ἔνοιωθα ὅτι ἔνοιωθαν τὴν ζεστασιά μου, ὅτι ἐπῆραν παρηγορία μέσα στὴν δική τους τὴν ψυχή, ἐπῆραν ἀνδρεία, ἐπῆραν ἀνδρεία γιὰ νὰ ὑπηρετήσουν τὴν πατρίδα καὶ νὰ ἔρθει αὐτὴ ἡ στιγμὴ ἡ καλή, ἡ λευτεριὰ ἡ καλή, ἡ λευτεριὰ ποὺ βοήθησε καὶ ἡ Μητέρα ἡ Παναγία σὲ ὅλη αὐτὴ τὴν διαδικασία καὶ φυσικὰ καὶ ἡ Τριαδικὴ Ἀρχὴ καὶ ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός, γιατὶ τότε οἱ ἄνθρωποι ἦταν πιστοί, ἀρκετὰ πιστοὶ καὶ ἡ ψυχή τους ἦταν διαφορετικὴ ἀπὸ τὴν ψυχὴ τῶν ἀνθρώπων σήμερα εἰς τὴν γῆ.

Ἦταν ἔργο ἐποικοδομητικό, ὄχι ἀπὸ ἐμένα ἀλλὰ ἀπὸ τὸν Τριαδικὸ Θεό. Ὅμως αὐτὸ μοῦ τὸ ἐνέπνευσε βαθιὰ μέσα εἰς τὴν ψυχή μου καὶ γι’ αὐτὸ ἀκολούθησα αὐτὴ τὴν πορεία σὲ ὅλη τὴν ζωή μου. 

Ἔπαιρνα μεγάλη εὐχαρίστηση ἀπὸ αὐτὸ ποὺ γινότανε ἐντός μου καὶ τὸ ὁποῖο ἀποδιδόταν εἰς τὸν κάθε διπλανό, εἰς τὸν κάθε ὀπαδό μου, εἰς τὸ κάθε τέκνο καλὸ ἐκεῖ, τὸ κάθε παιδάκι καὶ τὸν γεροντότερο ποὺ ἐρχόταν νὰ ἀκούσει, νὰ ἀκούσει αὐτὰ τὰ λόγια ποὺ ἔρχονταν κατευθείαν ἀπὸ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα τὸ Καλὸ καὶ ἀκουμποῦσαν τὴ δική τους τὴν ψυχὴ καὶ καταπράϋναν αὐτή.

Ἦταν βάλσαμο γιὰ τὴν ψυχὴ αὐτὰ τὰ λόγια γιατί ἔρχονταν κατευθείαν ἀπὸ τὸν Οὐρανό· γιατί τότε οἱ ἄνθρωποι προσευχόντουσαν ἀρκετὰ καὶ ζητοῦσαν ἀπὸ τὸν Θεὸ νὰ στείλει κάποια παρηγοριὰ, καὶ δὲν διάλεξε μόνον ἐμένα ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός, διάλεξε καὶ ἀρκετοὺς ἄλλους ρασοφόρους, μοναχοὺς καὶ ἱερεῖς ἀκόμα καὶ μητροπολῖτες οἱ ὁποῖοι βοήθησαν πολὺ σὲ ἐκείνη τὴν ἐποχή.

Πραγματικὰ βοήθησαν πολὺ τὸν λαό, τὸν Ἑλληνικὸ λαό, τὸν εὐλογημένο Ἑλληνικὸ λαό· τότε ἦταν πολὺ εὐλογημένος, καὶ τώρα εἶναι εὐλογημένος ἀλλὰ δυστυχῶς εἶναι παραστρατημένος, τότε ἦταν εὐλογημένος, ἤθελαν ὅλοι τὴν λευτεριὰ τὴν καλή, τὴν λευτεριὰ μέσα στὴν ψυχή τους καὶ τὴν λευτεριὰ τῆς πατρίδος τῆς γλυκιᾶς, αὐτῆς τῆς Ἑλληνικῆς γῆς ποὺ ἄλλη δὲν ὑπάρχει στὸν κόσμο πουθενὰ σὰν κι αὐτήν.

Ἦταν γῆ εὐωδιαστὴ καὶ πρέπει νὰ γίνει πάλι γῆ εὐωδιαστή, γῆ εὐωδιαστὴ ποὺ νὰ εὐωδιάσει ὅλη τὴν οἰκουμένη· καὶ αὐτὸ θὰ γίνει, μὴν ἔχετε καμία ἀμφιβολία μέσα εἰς τὴν καρδία, ἀπὸ ἐδῶ θὰ ξεκινήσει ἡ εὐωδία γιὰ νὰ ἀλλάξει τὴν πορεία, ὅλη τὴν πορεία.

Παίζει μεγάλο ρόλο ἡ ἱστορία, παίζει μεγάλο ρόλο τὸ ἔργο ποὺ ἔγινε ἀπὸ ἐκείνη τὴν ἐποχή, ἀπὸ ἐκείνη τὴν ἐποχὴ ποὺ πραγματικὰ ἦταν χριστιανική. 

Γιὰ φανταστεῖτε ἐκεῖνον τὸν καλόγερο μέσα στὸ μπουντρουμάκι ἐκεῖ πέρα, μέσα στὸ μικρὸ δωματιάκι, μέσα στὸ κελάκι ποὺ διάβαζε τὸ βιβλίο τὸ χριστιανικό, τὴν Πεντάτευχο, τὸ Ψαλτῆρι, τὸ Ψαλτῆρι αὐτὸ καὶ ἔδινε τόση δύναμη σὲ ἐκεῖνα τὰ παιδάκια καὶ σὲ ὅλο τὸν λαὸ ποὺ ἦταν ἐκεῖ ἐκείνη τὴν στιγμή!

Ἦταν μεγάλη παρηγοριὰ ἀλλὰ καὶ δύναμη ποὺ ἔπαιρναν μέσα στὴν καρδιά. Δὲν ὠφελοῦσε μόνο γιὰ τὸ ἔργο ποὺ θὰ γινόταν καὶ θὰ ἐρχόταν ἡ ἀπελευθέρωση τῆς Ἑλληνικῆς ψυχῆς, ἀλλὰ ὠφελοῦσε κυρίως τὴ δική τους τὴν ψυχὴ ἡ ὁποία ἔπαιρνε ἀγάπη πολύ, ἀγάπη, ἀγάπη, ἀγάπη καὶ ἔδινε τὴν ἐλεημοσύνη!

Ὑπῆρχε ἐλεημοσύνη μεταξύ τῶν ἀνθρώπων ἐκείνη τὴν ἐποχή, ὁ ἕνας βοηθοῦσε τὸν ἕναν καὶ ὁ ἄλλος τὸν ἄλλον, ὑπῆρχε καὶ καλοσύνη, δὲν εἶναι ὅπως τώρα ποὺ μηδενίστηκαν ὅλα αὐτὰ γιατί ᾖρθε ὁ ἄλλος καὶ τὰ πῆρε ὅλα αὐτὰ μακριά, τὰ ἔδιωξε μακριά. 

Βέβαια δὲν εἶναι ὑπεύθυνος ὁ ἄλλος, εἴσαστε ὑπεύθυνοι ἐσεῖς ποὺ ἀφήσατε τὸν ἄλλον καὶ ἀκολουθήσατε αὐτὸν καὶ τὰ μιαρά του ἔργα, τὰ ἔργα τὰ αἰσχρά, γι’ αὐτὸ συμβαίνουν ὅλα αὐτά.

Παιδιά μου καλὰ ἐπιστρέψατε στὴν ὁδὸν τοῦ Κυρίου, αὐτὴ ἡ ὁδὸς εἶναι ἡ μόνη ἀληθινή, ἡ μόνη πραγματικὴ ἀλλὰ καὶ ἡ μόνη ἡ ὁποία μπορεῖ νὰ βοηθήσει σὲ κάθε τι καὶ κυρίως τὴν ἐδῶ ζωὴ ἀλλὰ καὶ πρωτίστως τὴν ψυχή.

Ἐπανέλθετε σὲ αὐτὲς τὶς ἀξίες οἱ ὁποῖες ἦταν ἀληθινές, οἱ ὁποῖες ἦταν τόσο γλυκὲς καὶ τόση γλύκα ἔδιναν στὴν ψυχὴ τοῦ καθενὸς αὐτὲς οἱ ἀξίες· θρησκεία, πατρίδα, οἰκογένεια ἦταν αὐτὰ τὰ τρία γλυκά, οἱ τρεῖς γλυκὲς ὀντότητες, ποὺ ὁ ἄνθρωπος ποὺ ἔπλασε ὁ Θεὸς πρέπει νὰ ἔχει γιατί εἶναι ἀπὸ Αυτὸν παραγγελτές. Ἂν ἔχει αὐτὲς τὶς ἀξίες τότε πραγματικὰ ζεῖ ἤρεμα, ζεῖ ἤρεμα ἐδῶ εἰς τὴν γῆ καὶ φυσικὰ θὰ πάει καὶ ἐπάνω ἐκεῖ στὴν θέση τὴν καλή.

Ἐπανέλθετε λοιπὸν παιδιά μου καλὰ σ’ αὐτὲς τὶς ἀξίες. Χωρὶς αὐτὲς τὶς ἀξίες δὲν γίνεται τίποτε! Βάλτε τις καλὰ μέσα σας βαθιά, μέσα σας βαθιὰ καὶ ὅσες ἔχετε ἀπεμπολήσει, ὅσες ἔχετε ἀπομακρύνει, φέρτε τις πάλι πίσω καὶ βάλτε τις στὸ ἐσωτερικό σας γιὰ νὰ δεῖτε τὸ καλό σας, γιὰ νὰ δεῖτε τὸ καλό τοῦ κόσμου αὐτοῦ, τῆς πατρίδας αὐτῆς ἀλλὰ καὶ γενικότερα τοῦ πλανήτη αὐτοῦ.

Ἀκολουθεῖστε αὐτὲς τὶς ἀξίες, ἀκολουθεῖστε τες, κάντε τες κτῆμα σας, κάθε στιγμὴ νὰ τὶς σκέφτεστε, ὅτι αὐτὲς εἶναι οἱ γλυκὲς οἱ ὁποῖες θὰ σᾶς θεραπεύσουν καὶ ὅλα τὰ καλὰ θὰ δρέψουν. 

Θὰ δρέψουν καὶ θὰ σᾶς τὰ χαρίσουν ἐσᾶς, δὲν θὰ τὰ χαρίσουν σὲ κάποια ὄντα ἄλλα ὑπερφυσικά, θὰ τὰ χαρίσουν σὲ ἐσᾶς, σὲ ἐσᾶς, στὸν καθένα ἀτομικά, τὸν καθένα ἀτομικὰ καὶ στὴν πατρίδα τὴν γλυκιά.

Ἐπανέλθετε σὲ αὐτὲς ὁ καθένας ἀπὸ ἐσᾶς καὶ θὰ δεῖτε τί ἀξία ἔχουν αὐτὲς γιατί εἶναι δοσμένες ἀπὸ τὸν Κύριο ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστό, κυρίως ἀπὸ τὸν Τριαδικὸ Θεὸ, καὶ ἐὰν ἐπανέλθουν ἐντὸς σας τότε πραγματικὰ θὰ ἀλλάξουν ὅλα πρὸς δικό σας ὄφελος καὶ ὄχι μόνο δικό σας ἀλλὰ ὄφελος γενικό.

Θὰ εἶστε λοιπὸν οἱ λαμπαδηφόροι οἱ ὁποῖοι θὰ φέρετε τὴν δάδα στὸν καθένα ἀνὰ τὴν γῆ ἐὰν πραγματικὰ πιστέψετε στὶς ἀξίες αὐτὲς καὶ τὶς μεταλαμπαδεύσετε σὲ κάθε ἄκρο τῆς γῆς. 

Ἐγὼ δὲν εἶχα τότε τὴν δυνατότητα αὐτή. Γιὰ σκεφτεῖτε τὰ χρόνια ποὺ ἔζησα ἐγώ, γιὰ σκεφτεῖτε τὸν περιορισμό, πὼς ἦταν τόσο πολὺ περιορισμένα τὰ πράγματα ἐκείνη τὴν ἐποχή!

Γιὰ σκεφτεῖτε τὶς μετακινήσεις, ἦταν εὔκολες οἱ μετακινήσεις; Σᾶς πληροφορῶ ὅτι ἦταν πάρα πολὺ δύσκολες, πάρα πολὺ δύσκολες, ἦταν τὸ δυσκολότερο πρᾶγμα ποὺ περνοῦσα στὴ ζωή μου, ἦταν ἡ μετακίνηση ἀπὸ τὸ ἕνα μέρος στὸ ἄλλο.

Δὲν ἦταν εὔκολο καθόλου αὐτὸ ἀλλὰ μὲ βοήθησε ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός, βοήθησε καὶ ἡ Παναγία ἡ Παρθένα, ἡ Μητεροῦλα ἡ Καλὴ νὰ πάω ἀπὸ τὸν ἕνα τόπο στὸν ἄλλο καὶ νὰ φιλοξενηθῶ ἀπὸ πολλὰ μέρη τῆς Ἑλλάδας ἐκεῖ.

Παντοῦ ὅπου περνοῦσα καὶ ὅπου πήγαινα καὶ ὅπου καθόμουν καὶ ὅπου ὁμιλοῦσα ὅλοι μὲ κοιτοῦσαν, ὅλοι μὲ κοιτοῦσαν ὄχι παράξενα ἀλλὰ μὲ κοιτοῦσαν τόσο ποὺ νὰ ρουφήξουν κάθε μία λεξοῦλα ποὺ ἔβγαινε ἀπὸ τὸ στόμα μου. Δὲν ἦταν δική μου, ἦταν ἀπὸ τὸν Τριαδικὸ Θεό, ἦταν ἀπὸ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα τὸ Καλό.

Γι’ αὐτὸ πίστεψαν σὲ αὐτὰ τὰ λόγια, γι’ αὐτὸ πίστευαν, γι’ αὐτὸ αὐτὰ τὰ λόγια ἀκουμποῦσαν τὴν ψυχή τους καὶ πραγματικὰ ὄχι μόνο ἐνθουσιάζονταν ἀλλὰ ἔμεναν ἐκεῖ βαθιὰ μέσα στὴν ψυχή τους, καὶ ἔτσι δυναμώθηκε ἡ κάθε μία ψυχή, ἀνδρειώθηκε. 

Δὲν ἦταν τὸ σῶμα μόνο ἀνδρεῖο, ἀλλὰ κυρίως ἀνδρειώθηκε ἡ ψυχὴ καὶ ἔγινε αὐτὸ τὸ ἐξαιρετικό μεγαλεῖο, τὸ ἀνυπέρβλητο μεγαλεῖο ποὺ ἂν μπορεῖτε νὰ τὸ φανταστεῖτε θὰ ἐκπλαγεῖτε, δὲν θὰ μπορεῖτε νὰ τὸ πιστέψετε, αὐτὴ ἡ χοῦφτα ἡ Ἑλληνικὴ νὰ κατακτήσει καὶ πάλι τὴν δική της γῆ, νὰ κατακτήσει καὶ νὰ ἔχει στὴν ψυχὴ της τὰ ἰδανικὰ ἀτόφια, αὐτὰ ποὺ τῆς ἐδώρισα Ἐγώ, ὁ ἴδιος ὁ Θεὸς γιὰ νὰ εἶναι αἰώνια στὴν γῆ, αὐτὴ ἡ εὐλογημένη γῆ. Ἐγὼ τὰ ἐδώρισα αὐτά, Ἐγὼ τὰ ἐδώρισα.

Ἐδῶ ᾖρθε καὶ ὁ Ἀπόστολος Παῦλος ὁ ὁποῖος δίδαξε τόσα πολλά. Γιὰ σκεφτεῖτε τὴν πορεία αὐτοῦ τοῦ ἀνθρώπου, γιὰ σκεφτεῖτε τὸ ἔργο ποὺ ἐποίησε καὶ αὐτὸς μέσα ἀπὸ τὸν Λόγο τοῦ Κυρίου τὸν ἀληθινό, τὸν ἀληθινὸ καὶ τὸν παντοτινό, ἦταν λίγο πρᾶγμα αὐτό;

Αὐτὸς ἔβαλε τὸν θεμέλιο λίθο ἐδῶ εἰς τὴν Ἑλλάδα, ἐδῶ εἰς τὴν πατρίδα σας τὴν γλυκιὰ τὴν ὁποία τὴν ἀπεμπολήσατε, δὲν μπορῶ νὰ πῶ ὅτι τὴν μισήσατε ἀλλὰ εἶναι ὡς ἂν νὰ μὴν ὑπάρχει, ὡς νὰ μὴν ἔχετε πατρίδα! 

Ποῦ πῆγε ἡ ψυχή σας, ποῦ πῆγε; Ποῦ πῆγε καὶ τὴν διώξατε; Διώξατε αὐτὸ τὸ μεγαλεῖο ποὺ δὲν ὑπάρχει, δὲν ὑπάρχει σᾶς τὸ ὁμολογῶ σὲ ἄλλο μέρος τοῦ κόσμου αὐτό!

Τώρα γιατί δὲν ὑπάρχει τὸ γνωρίζει μόνο ὁ Τριαδικὸς Θεός, δὲν τὸ γνωρίζω Ἐγώ, Ἐγὼ τὸ μόνο ποὺ ἔχω νὰ πῶ, δηλαδὴ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα τὸ Καλό, εἶναι ὅτι ἔχετε ἕνα ὑπέροχο μέρος τὸ ὁποῖο εἶναι ποτισμένο μὲ ὀστᾶ Ἁγίων, μὲ αἷμα πολύ, βγαλμένο ἀπὸ αὐτὰ τὰ ἰδανικὰ ποὺ εἴπαμε προηγουμένως, βγαλμένο ἀπὸ μέσα ἀπὸ τὶς ψυχὲς αὐτὲς τὶς μικρὲς ἀλλὰ πολὺ μεγάλες σὲ ἀνδρεία, καὶ πολὺ μεγάλες γιατί ἔφεραν μέσα τους τὴν ἀληθινὴ θρησκεία.

Ἀποκτῆστε λοιπὸν καὶ ἐσεῖς, ᾖρθε ἡ ὥρα νὰ ἀποκτήσετε αὐτὲς τὶς ἀξίες, ᾖρθε ἡ ὥρα νὰ τὶς ἀποκτήσετε, μᾶλλον νὰ τὶς ἐπαναποκτήσετε, δὲν ὑπάρχει ἄλλο λεπτό, δὲν ὑπάρχει, τελείωσε ὁ χρόνος, τελείωσε, τελειώνει, τελείωσε, τελείωσε!

Βάλτε αὐτὲς τὶς ἀξίες καὶ βαδίσετε μὲ τὶς δάδες ἀναμμένες γιὰ τὶς λαμπαδηδρομίες, αὐτὸ περιμένει ὁ Κύριος ἀπὸ ἐσᾶς, αὐτὸ περιμένει ἐτούτη τὴν ἐποχή. Ἀνοῖξτε τὴν ψυχή σας καὶ πέστε Του μὲ δύναμη πολλὴ ἀλλὰ καὶ μὲ πραγματικὴ ἀληθεῖα ὅτι θὰ βαδίσετε αὐτὴ τὴν πορεία.

Σᾶς παρακαλῶ πολὺ ἀγαπητὰ παιδιὰ πεῖτε τα αὐτὰ τὰ λόγια καὶ σὲ ἄλλους πολλοὺς γιὰ νὰ ἀνοίξουν καὶ αὐτοὶ τὴν ψυχή τους καὶ νὰ βαδίσουν ὅπως βάδισα καὶ ἐγὼ καὶ ὅπως βάδισε καὶ ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, νὰ βαδίσουν καὶ αὐτοὶ γιὰ νὰ κάνουν τὸ ἔργο τὸ μεγάλο ποὺ πρέπει νὰ γίνει εἰς τὴν γῆ, σὲ ἐτούτη τὴν γῆ.

Ἀμὴν Ἀμὴν Ἀμὴν καὶ τῷ Τριαδικῷ Θεῷ Δόξα

Ἐρημίτης



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου