Η ΑΘΕΑΤΗ ΣΥΝΔΕΣΗ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΠΙΣΤΗ ΕΛΛΑΔΑ (ΠΟΥ ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙ ΚΙ ΑΥΤΗ ΝΑ ΧΑΘΕΙ...

O ΘΡΥΛΟΣ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΔΗΜΗΤΡΑΣ 

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ

Το άνω μέρος μιας από τις Καρυάτιδες οι οποίες πλαισίωναν τα Μικρά Προπύλαια της Ελευσίνας, περί το 50 π.Χ., Αρχαιολογικό Μουσείο Ελευσίνας

Στην αρχαιότητα μια από τις πιο δυνατές και αξιοσέβαστες θεές ήταν η Δήμητρα, θεά των φυτών, των σπαρτών. 

Η θεά αυτή είχε τέτοια δύναμη, ώστε ενώ στον Χριστιανισμό καταργήθηκαν οι περισσότεροι από τους αρχαίους θεούς ή αλλάξανε όνομα και αρμοδιότητα, η Δήμητρα κρατήθηκε σε δύο μορφές.

 

Και σα Δημήτριος και έγινε Άγιος Δημήτριος και σαν Αγία Δήμητρα.

Λέμε ειδικά για την Αγία Δήμητρα γιατί υπήρξε μια Αγία καθαρά  

αθηναϊκή.

Σύμφωνα με την παράδοση, η Αγία Δήμητρα ήταν μια γριά Αθηναία με καλή καρδιά που ελεούσε τους φτωχούς και τη θεωρούσαν άμεμπτη χριστιανή. Όπως η Δήμητρα της αρχαίας μυθολογίας, είχε κι αυτή μια κόρη πάρα πολύ όμορφη. 

Αυτή την κόρη την αγάπησε ένας αγάς Τούρκος που ήταν και μάγος, αλλά η κοπέλα δεν τον ήθελε. Ο αγάς, μια νύχτα των Χριστουγέννων, που η μητέρα της έλειπε στην εκκλησία, την έκλεψε και την πήγε στον τόπο του στην Ήπειρο. Ως εδώ όλος αυτός ο μύθος είναι σχεδόν ίδιος με τον μύθο της Δήμητρας, του Άδη και της Περσεφόνης. 

Όταν η γριά γύρισε από την εκκλησία άρχισε να κλαίει και να οδύρεται που έχασε την κόρη της και ρωτούσε όλο τον κόσμο, αλλά κανείς δεν ήξερε να της αποκριθεί που είναι η μικρή. Ούτε τα δέντρα του σπιτιού της, ούτε ο ήλιος, ούτε το φεγγάρι, ούτε τ΄ αστέρια, κανείς. 

Ένας πελαργός όμως που είχε τη φωλιά του στην αυλή της της είπε:

 - Γριά εσύ, γέρος εγώ, πολλά χρόνια γνωριζόμαστε, πάντοτε ήσουνα καλή σ΄εμένα, με τάισες, έδιωξες τα όρνια που ήρθαν να φάνε τα πουλιά μου, θα σου πω τι έγινε. 

Την κόρη σου την άρπαξε ένας Τούρκος καβαλάρης με μαύρο άλογο και τράβηξε κατά κει που βασιλεύει ο ήλιος. Πάμε μαζί να τη βρούμε.

Με τα πολλά, η γριά κι ο πελαργός φθάσανε στην Ελευσίνα - άλλη απόδειξη ότι ο μύθος ξεκινάει από την ελληνική μυθολογία - εκεί η μάνα απόκανε κι έπεσε και δεν μπορούσε πια να κάνει βήμα. Τότε την είδε η κόρη ενός δημογέροντα, την πήρε σπίτι, την περιποιήθηκε και ο αδελφός της έταξε στη γριά ότι θα την βοηθήσει, αλλά αυτή θα τού' δινε την κόρη της γυναίκα. 

Έτσι ο νέος έφυγε με τον πελαργό , φθάσανε στην Ήπειρο σε μια σπηλιά με... σαράντα δράκους, ο νεος έκανε κατορθώματα, κι όταν οι δράκοι τον θαυμάσανε κατάφερε και τους σκότωσε όλους. 

Μπήκε στον πύργο του απαγωγέα, έγινε μια μεγάλη μονομαχία ανάμεσα σ' αυτόν και στον αγά, τρεις μέρες μονομαχούσαν και στο τέλος έγινε κομμάτια από τον αγά, αλλά ο πελαργός μάζεψε τα κομμάτια, ξανάφτιαξε τον νέο, τον ζωντάνεψε μ' ένα μαγικό χόρτο και τότε ο νέος προσευχήθηκε στη Φανερωμένη.

 Πάνω στην καινούργια πάλη ο πελαργός έβγαλε τα μάτια του αγά και ο νέος τον σκότωσε. 

Πήρε, λοιπόν, την κόρη, την έφερε στην Ελευσίνα στη μάνα της, κι αυτός πήγε στην Φανερωμένη και καλογέρεψε. 

Το παραμύθι αυτό που το πιστεύανε απόλυτα οι Αθηναίοι, αφού δημιουργήσανε και την Αγία Δήμητρα, είναι καθαρά παρμένο από την αρχαία ελληνική μυθολογία, και αποδεικνύει ότι όλα αυτά τα δαιμόνια που αναφέραμε [νεράιδες, γοργόνες κ.α.] είναι κι αυτά κληρονομιά που καταφέρανε να κρατήσουνε, μ' όλη τους τη χριστιανική ιδιότητα, οι "εθνικοί".

Η ιστορία του αγάλματος της Αγίας Δήμητρας

Ο Ε. Κλαρκ ήρθε στην Ελλάδα, περί το 1800, και βρήκε το άγαλμα. Οι ντόπιοι κάτοικοι, πίστευαν ότι αυτό το αρχαίο άγαλμα, ήταν ο λόγος για τον οποίο ο κάμπος της Ελευσίνας ήταν τόσο εύφορος. Όταν ο Ε. Κλαρκ, έκανε φανερές τις προθέσεις του να πάρει το άγαλμα, προκάλεσε την οργή των κατοίκων της περιοχής οι οποίοι φοβόταν ότι τυχόν μεταφορά του θα προκαλούσε προβλήματα στην σοδειά τους.

https://www.athensvoice.gr/life/life-in-athens/335648/i-istoria-toy-agalmatos-tis-agias/

Η Αγία Δήμητρα, στην Ελευσίνα

Τον επόμενο χρόνο, η χρονιά ήταν καλή και οι χωρικοί πίστεψαν πως το άγαλμα θα γύριζε πάλι. Οι επόμενες χρονιές όμως ήταν καταστροφικές και οι χωρικοί πίστευαν πως αυτό οφειλόταν στην απουσία της κόρης.

https://xletsos-basilhs.blogspot.com/2018/10/blog-post.html

Haghia Dimitra of Elefsina

Then a factory for making soap was built near the ancient site, followed by the industrial development that has turned what was once the sacred city of Eleusis into an industrial nightmare, the most polluted area in Greece, an ecological wasteland and testament to man’s greed and short-sightedness, beyond anything the people of Eleusis could have imagined when their beloved statue was removed.

The Statue of Saint Dimitra or Demeter was perhaps the oldest continuously venerated statue in the world.

Απόσπασμα από το βιβλίο του Νίκου Τσιφόρου “ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ” από το ΚΕΦΑΛΑΙΟ 9, γραμμένο τη δεκαετία τού 1960.

ΜΑΣ ΤΟ ΕΣΤΕΙΛΕ Ο ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΑΠΟΣΚΙΤΗΣ