Κυριακή 24 Μαρτίου 2024

ΘΕΙΑ ΚΑΙ ΙΕΡΑ ΑΔΙΑΣΕΙΣΤΑ ΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΠΕΡΙ ΑΓΩΝΑ ΠΟΥ ΟΦΕΙΛΕΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΚΕΡΔΙΣΕΙ ΤΗΝ ΟΥΡΑΝΙΑ ΒΑΣΙΛΕΙΑ (ΑΠΟ ΤΗΝ ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑ ΤΗΣ ΣΤΕΡΕΑΣ)


«ΜΗ ΠΛΑΝΑΣΘΕ, ΠΟΡΝΟΙ, ΜΟΙΧΟΙ, ΑΡΣΕΝΟΚΟΙΤΑΙ, ΨΕΥΤΕΣ, ΚΑΤΑΚΡΙΤΕΣ, ΚΛΕΦΤΕΣ, ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΘΕΟΥ ΟΥ ΚΛΗΡΟΝΟΜΗΣΟΥΣΙ»
Απόστολος Παύλος


ΜΕΓΑ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ
ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΕ ΣΚΕΠΕ, ΣΩΣΟΝ ΗΜΑΣ
+++ 

 Φωνή ΚΥΡΙΟΥ ο Απόστολος μου είχε,
τον λόγο μου με παρρησία κήρυττε.
 Θαύματα θαυμάτων με τη Θεία μου χάρη ενεργούσε,
έργο μέγα διά το όνομα μου εκτελούσε.

 Υπερβαλλόντως δυνατή η πίστη του,
μεγίστη, χάριτος, χάρη θαυμαστή.
 Αξιώθη, ζων ακόμα εν τη γη,
τον Ουράνιο Παράδεισο να δει.

 Άκουσε, είδε υπερκόσμια θαυμαστά,
μα δεν μπορούσε να εξηγήσει αυτά
γιατί ήταν τόσο μεγαλειώδη,
 αΐδια, άκτιστα, υπέρλαμπρα,
 που τόσο ο Παύλος εμέθυσε από Ουράνια ηδονή
που και την ίδια του τη ζωή έδωσε θυσία
 σε Εμέ, ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΙΟ ΛΥΤΡΩΤΗ,
για να μην λες τώρα εσύ, άπιστε της γης,
το ποιος πήγε και το ποιος ήρθε από εκεί.

Και στο θέμα μας τώρα. 

 Η ζωή σου ετούτη παιδί μου εδώ 
είναι μια στιγμή,
 εάν αυτή τη συγκρίνεις εσύ 
με την ατελείωτη αιωνιότητα 
κι όμως της δίνεις πρώτη δυστυχώς
 τώρα προτεραιότητα.

 Πρέπει άνθρωπε όσο ζεις σε εκείνη, 
να αγωνίζεσαι, να προσπαθείς, 
λευκό χιτώνα να δώσεις στη δική σου την ψυχή.

 Να οδοιπορείς, ουχί σε πάθη αμαρτίας ποταπά,
 μα να κοιτάς παιδί μου ψηλά, 
να ‘σαι σε δίοδο αρετής, 
να ανεβαίνεις σιγά, σιγά σε πεδία πνευματικά, 
πράξη να κάνεις στη ζωή σου
 τας δικάς μου εντολάς. 

 Μην σε παρά φύση τοπία,
να γίνεις ναι χάριτος κι εσύ Θεία Λυχνία.
 Λίγο θα κοπιάσεις μα στο κατ’ εικόνα
και στο καθ’ ομοίωση θα φτάσεις.

 Αιωνίως τότε θα ζήσεις,
σε παραδείσου τοπία θα μετακομίσεις.
 Μη ξεχνάς το πως – Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ
ΓΕΝΝΙΕΤΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΘΑΝΕΙ
ΚΑΙ ΠΕΘΑΙΝΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΖΗΣΕΙ ΑΙΩΝΙΑ.

 Αυτό μην το ξεχνάς ποτέ,
είναι ΘΕΙΑ ΑΛΗΘΕΙΑ,
το σφραγίζει Η ΤΡΙΑΔΑ Η ΑΓΙΑ.

 Σε πολλούς αυτό περνιέται,
ακούγεται σαν απατηλό παραμύθι,
μα είναι αδιάσπαστη αλήθεια
που είτε την πιστεύεις είτε όχι,
θα την βρεις ψυχή μπροστά.

 Τότε θα πιστέψεις εσύ
μα αργά τεκνίο μου για να σωθείς.
 Θα ‘χει χαθεί η ευκαιρία
κι εσύ δυστυχώς, λεία στα σατανικά θηρία.

Το μάθημα ετούτο έχει συγγραφέα Εμένα,
τον Μέγα Ουράνιο Ποιμένα.
 Έχει μείζονα, ουσιαστική σημασία
για την ΑΙΩΝΙΑ παιδί μου, ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΣΩΤΗΡΙΑ.

Διάδωσε το γραπτό στον πιστό μου λαό.

ΑΜΗΝ 

 +++



5 σχόλια:

  1. Αμήν! Δόξα Σοι, Κύριε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. +ΑΜΗΝ.
    δώσε μας φώτιση, και τη δύναμη, να είμαστε αρεστοί σε Σένα+

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Έχεις άγχος για τη σωτηρία της ψυχής σου, για τον άρτο τον επιούσιο, για την υγεία σου, για τα παιδιά σου, για την πατρίδα σου, για τη φαλάκρα σου;
    Άκου τι εισηγείται ο Άγιος Πορφύριος:

    Μόλις είχα τελειώσει το στρατιωτικό μου – διηγείται ο κ. Ιωάννης Μακρυγιάννης –, αμέσως βρήκα εργασία, και μάλιστα μου δώσανε πολύ υπεύθυνη θέση από την πρώτη στιγμή και σε λίγο θα γινόμουν προϊστάμενος. Είχα τρομερό άγχος για να μπορέσω να μάθω σε λίγο διάστημα τόσα πολλά πράγματα.

    Πήγα στο κελί του Γέροντα Πορφυρίου για πρώτη φορά. Ο Γέροντας ήταν τυφλός και πάρα πολύ άρρωστος. Δεν μπορούσε ούτε να μιλήση. Έπρεπε να μπούμε βιαστικά, να πάρουμε την ευχή του και να φύγουμε. Όταν ήρθε η σειρά μου, μόλις πήρα την ευχή του, γύρισε προς το μέρος μου, με κοίταξε, αν και τυφλός και μου είπε: «Όταν έχουμε άγχος, τι κάνουμε; Σηκώνουμε τα χέρια μας και ζητάμε βοήθεια από τον Θεό. Το άγχος κάνει πολύ κακό, παθαίνεις καρκίνο, καρδιά…». Με σταύρωσε και έφυγα.

    Μπήκα στο κελλί του χωρίς να πω μια λέξη. Πήρα απάντηση για το πρόβλημά μου, χωρίς να προλάβω να ρωτήσω. Με την ευχή του μου έφυγε και το μεγάλο άγχος. Αναρωτιέμαι «Πώς μια επίσκεψη σε έναν ‘Αγιο, που μπορεί να διαρκέση 2 με 3 λεπτά, μπορεί να σου αλλάξη την ζωή;».



    Ο Γέροντας – διηγείται Ανώνυμη – παρηγορούσε με τον λόγο του, το βλέμμα του, μια του κίνηση, ένα τηλέφωνο, με όλα. Είχα κάποιες στενοχώριες που με ταλαιπωρούσαν και δεν άντεχα να τις υποφέρω. Αισθανόμουν απελπισία και κατάθλιψη. Κάποιος μου έδωσε το τηλέφωνο του Γέροντα. Δεν ήξερα από αυτά, δεν γνώριζα για χαρίσματα, είχα και δυσπιστίες – φοιτήτρια ήμουν τότε – αλλά πήρα δειλά-δειλά το τηλέφωνο.

    – Ορίστεεε, ακούστηκε μια βαθειά φωνή από το υπερπέραν.
    – Είστε ο γέροντας Πορφύριος;
    – Ναι, παιδάκι μου …
    – Τι κάνετε, Γέροντα; Δεν μπόρεσα να πω τίποτε άλλο για μένα.
    – Πεθαίνω, μαννούλα μου, πονάω πολύ.

    Ήταν η εποχή που ο Γέροντας ήταν άρρωστος και πονούσε πολύ. Με το που άκουσα την φωνή του κι αυτό που είπε ότι υποφέρει ο ίδιος τόσο, παρηγορήθηκα αυτόματα. «Αν ο Γέροντας, ο άγιος αυτός άνθρωπος, υποφέρη και πονάη, σκέφτηκα, εμείς οι άλλοι τι περιμένουμε;». Παρηγορήθηκα μ’ αυτό, αυτόματα παραμέρισε η μυλόπετρα απ’ το στέρνο και απόκτησα μια αισιοδοξία και μια χαρά που δεν ήταν ανθρώπινη. Ο Γέροντας σαν βαθύς ανατόμος της ανθρώπινης ψυχής, είδε την κατάστασή μου από το τηλέφωνο και με παρηγόρησε αυτόματα.

    Ας είναι η ευχή του Αγίου μας πια μαζί μας!

    Από το βιβλίο: «Ο Όσιος Πορφύριος (Μαρτυρίες – Διηγήσεις – Νουθεσίες)». Α’. Μαρτυρίες. Έκδοση «Ενωμένη Ρωμηοσύνη», σελ. 193, 191.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Συλλογή καλών Κηρυγμάτων Κυριακών, Ἑορτῶν καὶ Ἁγίων.

    Επιλέγεις την κατάλληλη μέρα.

    https://kirigmata.blogspot.com

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ
    ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
    ΦΑΛΗΡΟΥ, ΔΡΑΠΕΤΣΩΝΑΣ ΚΑΙ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΡΕΝΤΗ
    Σ Ε Ρ Α Φ Ε Ι Μ

    ΕΠΙ Τῌ ΚΥΡΙΑΚῌ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ 2024

    https://imp.gr/δεν-ειναι-διαφορετικοι-δρομοι-που-οδ

    ΑπάντησηΔιαγραφή