ΒΑΘΙΑ ΠΙΣΤΗ, ΠΡΟΣΕΥΧΗ, ΔΟΞΟΛΟΓΙΑ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΘΕΟ ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ ΓΙΑ ΟΣΑ ΜΑΣ ΤΑΛΑΝΙΖΟΥΝ. ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΤΑΚΡΙΝΟΥΜΕ ΚΑΝΕΝΑ
ΒΙΝΤΕΟ:ΤΑ ΠΡΟΦΗΤΙΚΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑΣ ΤΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ
ΕΜΕΙΣ ΘΕΩΡΟΥΜΕ ΟΤΙ ΑΥΤΗ Η ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΜΙΑ ΘΕΙΑ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΓΙΑ ΝΑ ΞΥΠΝΗΣΟΥΜΕ. ΟΛΟΙ ΚΙ ΑΠΟ ΛΙΓΑ ΛΕΠΤΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΤΟ ΘΑΥΜΑ!
Μάς το διηγήθηκαν καί θέλουμε νά το μοιραστούμε μαζί σας.Πρίν καναδυό μέρες, του Αη Γιαννιού, μέ την ευκαιρία των εορτών συζητούν δύο γυναίκες. Η μία μοναχή και η άλλη λαϊκή. Για την σημερινή κατάσταση σε όλο τον κόσμο και κυρίως για την Ελλάδα.
Βασικό θέμα τα τρέχοντα σοβαρά θέματα που ζούμε στις μέρες μας. Επί του θέματος ειδικά, γιατί βιώνουμε τόσο έντονα τα προβλήματα της ζωής.
- Μα είναι λογικό να αισθανόμαστε τόσο έντονα μέσα μας τον φόβο, την θλίψη, τα διάφορα καθημερινά προβλήματα αφού δεν ζούμε σάν παιδιά του Θεού αλλά μόνο σάν όλους τους άλλους πού αδιαφορούν γιά την άλλη ζωή, λέει η μοναχή.
-Κατά πρώτον δέν έχουμε βαθιά πίστη, δέν προσευχόμαστε, δέν δοξολογούμε τον Θεό γιά ότι μάς χάρισε, δέν ζητάμε βοήθεια από Αυτόν σέ όλα όσα μάς ταλανίζουν. Ακούμε και πιστεύουμε όλους τους άλλους, την αλήθεια του Χριστού την παραμελούμε.
-Κατά δεύτερον και χειρότερο, κατάκριση, όλους τους κρίνουμε, όλους τους ψέγουμε γιά τα λάθη τους και τα έργα τους, τον εαυτό μας ποτέ! Καί πολλές φορές τους θεωρούμε υπεύθυνους γιά ότι άσχημο ζούμε, στον εαυτό μας ποτέ δέν βρίσκουμε κάτι να κατηγορήσουμε; Μόνο οι άλλοι φταίνε; Εμείς δέν έχουμε βάλει το λιθαράκι γι ότι κακό βιώνουμε;
Ο Χριστός μας, καθόλου δέν θέλει να κατακρίνουμε, κανέναν. Όσα λάθη κι άν κάνει ο άλλος. Θέλουμε να βοηθήσουμε τον συνάνθρωπό μας; Έναν γλυκό λόγο και πολύ προσευχή γι αυτόν. Νά τον βοηθήσει το Άγιο Πνεύμα, νά καταλάβει καί νά διορθώσει τα λάθη του.
Εμείς μιλάμε μέ εμπάθεια γιά τον αδελφό μας πού σφάλλει κι αυτό έχει αρνητισμό και κακία μέσα του. Δέν έχει την αγάπη του Χριστού πού συγχωρεί και πονά γιά τα λάθη μας. Αυτόν πού εμείς κατακρίνουμε ο Χριστός τον αγαπά γιατί είναι παιδί Του. Κι όπως ένας γονιός αγαπάει καί πονάει καί αγωνίζεται γιά όλα του τα παιδιά να ζούνε ευτυχισμένα, έτσι κι ο Χριστός!
Κι όπως ο καλός γονιός, τα παιδιά του άν κάνουν λάθη, με αγάπη προσπαθεί να σκεπάσει από τα μάτια του κόσμου τα σφάλματά τους κι ο ίδιος αγωνίζεται νά τα συνετίσει καί δέν θέλει νά ακούει τον κόσμο να τα κατηγορεί, το ίδιο κι ο Χριστός. Σάν καλός γονιός δέν θέλει να κατηγορούμε τα παιδιά Του. Κι όλοι είμαστε παιδιά Του, είμαστε αδέλφια εν Κυρίω.
Άν κάποιον πρέπει να επικρίνουμε είναι μόνο ο εαυτός μας, ώστε να διορθωθούμε, να πλησιάσουμε τον Θεό, να ζήσουμε την Αγάπη Του κι εδώ σε αυτόν τον κόσμο και στην άλλη, την αιώνια ζωή.
Και πώς μπορούμε να το πετύχουμε αυτό; Κυρίως με την προσευχή, την δοξολογία και φυσικά με την μετάνοια.
Ένα τέταρτο της ώρας νά το αφιερώνουμε καθημερινά προσευχόμενοι γιά όλους τους πονεμένους αδελφούς μας.
Με το κομποσχοίνι στο χέρι να παρακαλάμε γιά τους ασθενείς, τους αδικημένους, τους πένητες, τους φυλακισμένους, τους αναξιοπαθούντες όπως σεισμοπαθείς, πλημυροπαθείς κλπ., τους ανθρώπους πού δέν μπορούν να πληρώσουν τα χρέη τους και χάνουν την περιουσία τους, όλους όσους βρίσκονται σε δύσκολη θέση.
Κι αυτούς ακόμη πού πιεζόμενοι από διάφορες καταστάσεις κάνουν λάθος επιλογές καί βρίσκονται σε πανικό.
Γιά ζώντες και κεκοιμημένους, κι άν γνωρίζουμε και κάποιων τα ονόματα και ονομαστικά γι αυτούς κάνουμε κομποσχοίνι νά βοηθήσει το Άγιο Πνεύμα. Αυτό αγαπάει ο Χριστός, η Αγία Τριάδα. Την αγάπη και την ελεημοσύνη, όχι την κατάκριση καί το ανάθεμα!
Μά αυτό κάνει καί η Παναγία καί οι Άγιοί μας, δέονται γιά εμάς από αγάπη και φιλευσπλαχνία. Μιμητές αυτών να γίνουμε κι όχι του διαβόλου πού πάντα κατακρίνει καί συκοφαντεί τους ανθρώπους γιατί έχει κακία μέσα του!
Ειδικά αυτόν τον καιρό υπάρχει πολύ λίγη προσευχή από τους ανθρώπους καί γι αυτό και υπάρχει καί τόσος πόνος στη Γή! Είναι η μεγαλύτερη ελεημοσύνη να προσευχηθούμε και για τον εχθρό μας! Ελεούμε πρώτα τον εαυτό μας και έπειτα τον εχθρό μας. Αυτό θέλει ο Χριστός μας!
Έτσι ανοίγει η καρδιά μας και ελευθερωνόμαστε! Έτσι μας βοηθά ο Χριστός, όταν προσευχόμαστε για τους εχθρούς και για όλον τον κόσμο! Αυτό ζητάει από τους χριστιανούς. Την προσευχή! Την αγάπη και την Μετάνοια!...
Προσέχοντας κι εμείς τις διατυπώσεις στα δύο τελευταία σχόλιά μας, βλέπουμε ότι κάτι καινούργιο ίσως κυοφορείται!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑκούσαμε αρχές της χρονιάς, ότι χωρίς προσευχή καί γάτζωμα από το άρμα του Χριστού καί της Παναγίας, πολύ δύσκολα θα αντιμετωπίσουμε ότι έρχεται.
Το γράψαμε στις ευχές γιά την νέα χρονιά.
Τώρα πάλι λέει η μοναχή στην μαρτυρία πού βάλαμε στο προηγούμενο σχόλιό μας, ότι υπάρχει πολύ λίγη προσευχή. Απελπιστικά λίγη!
Δηλαδή δέν κάνουμε καθόλου αγώνα, ή απλώς τυπικά καί χωρίς βάθος μέ πόνο καί πίστη προσευχόμαστε!
Κι ερχόμαστε στην είδηση των ημερών, πού ήταν ότι υπήρχαν αρκετές μαρτυρίες πού λέγανε ότι ο πρώην βασιληάς θα μεσολαβήσει ώστε να δοθεί η Πόλη στους Έλληνες.
Κι αυτόν όμως τον πήρε ο Κύριός μας πρίν πραγματοποιηθεί η προφητεία.
Η ταπεινή μας γνώμη είναι ότι οι μαρτυρίες είναι αληθινές. Το γεγονός ότι ο Θεός επέτρεψε να ζήσουμε μιά νέα Νινευή, μιά προφητεία πού πιθανόν να πραγματοποιηθεί μέ άλλο τρόπο, πρέπει να μάς κάνει να σκεφτούμε πώς κι εμείς φταίμε πού συμβαίνουν όλα αυτά πού συμβαίνουν τώρα!
Πιάσαμε πάτο. Τα υπόλοιπα τα αναφέρει η μαρτυρία των ημερών. Καί η μοναχή πού μίλησε έχει πολύ ευλογία!
Ευχόμαστε καί γιά εσάς καί γιά εμάς, καλή μετάνοια καί πολλή κι αληθινή προσευχή!!!
Δέσποινα μας τον πήρε ο Θεός το Βασιλιά πριν πραγματοποιηθεί η προφητεία γιατί ακριβώς βλέπει ότι δε μετανοούμε, άρα δεν αξίζουμε ευμένεια. Φοβάμαι τώρα μήπως οι προορισμένες τιμωρίες μας επέλθουν σκληρότερες.
ΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιατί να υπάρχει προσευχή; αφού οι οικουμενιστές που κατέλαβαν την εκκλησία και τους οποίους εμείς πολυχρονίζουμε ακόμη, χρόνια τώρα κηρύττουν τον εφησυχασμο, ότι ο Θεός αγαπά μόνο και οπωσδήποτε θα μας σώσει επειδή, την μια είμαστε Έλληνες, την άλλη ορθόδοξοι, την πάρα άλλη βαπτισμένοι. Χρόνια στα θέματα διάλυσης της πίστης προτείνουν σιωπή γιατί ο Χριστός "οδηγάει" το πλοίο. Λοιπόν γιατί προσευχή αφού όλα γίνονται άνευ αγώνα μαγικά;.... Από Αλλον;
ΑπάντησηΔιαγραφήΕσύ στους Ιερείς προσεύχεσαι ή στο Θεό;;;;
ΔιαγραφήΆν κάποιοι θέλουν να ακούσουν την ταπεινή μας γνώμη είναι να ακούσουμε τις τρείς αυτές λέξεις πού μάς είπε μιά μακαρία ψυχή, από μιά πολύ πρόσφατη συζήτηση μέ άνθρωπο του Θεού. Οι τρείς λέξεις ήταν ΠΡΟΣΕΥΧΗ, ΠΡΟΣΕΥΧΗ, ΠΡΟΣΕΥΧΗ. Την κρίση αφήστε την στον Θεό!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ προσευχή είναι, άς το πούμε πολύ λαικά, η εξουσιοδότηση στον Χριστό να παρέμβει γιά βοήθειά μας. Αυτή είναι η δύναμη της προσευχής, τίποτα δέν γίνεται μαγικά, κι η προσευχή είναι αγώνας. Καί κούραση έχει καί πόνο καί αποτέλεσμαόταν γίνεται μέ θυσιαστικό πνεύμα. Όλοι οι άγιοι το λένε, δέν είναι θεωρίες ή λόγια χωρίς αντίκρυσμα.