Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΥΠΑΓΟΡΕΥΕΙ ΟΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΕΠΙΦΥΛΑΚΤΙΚΟΙ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΑ ΘΕΣΜΙΚΑ ΟΡΓΑΝΑ ΤΩΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΝ

ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΕΜΠΙΣΤΕΥΤΕΙΤΕ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ, ΤΗ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΗ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΜΕΣΑ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ;

Γράφει ο  Deacon Frederick Bartels 

Μετάφραση: Απολλόδωρος

Πόσο εμπιστεύεστε την κυβέρνηση των ΗΠΑ, τα θεσμικά της όργανα, τη φαρμακοβιομηχανία και τα μεγάλα ειδησεογραφικά πρακτορεία; Η ιστορία υπαγορεύει ότι πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα επιφυλακτικοί απέναντι σε αυτές τις οντότητες.

Αν και οι αριθμοί αρχίζουν να μειώνονται, παραμένει ένα μεγάλο κομμάτι ανθρώπων στις ΗΠΑ σήμερα που είναι πεπεισμένοι για αυτή την προφανή πλάνη: Η κυβέρνηση, τα θεσμικά της όργανα, τα μέσα ενημέρωσης και η φαρμακοβιομηχανία μπορούν να είναι αξιόπιστα. Μπορούν όμως να εμπιστευτούν;

 Μπορούμε να εμπιστευτούμε το CDC και τον FDA, με τις διασυνδέσεις τους με το φαρμακοβιομηχανικό σύμπλεγμα και τη χρηματοδότησή τους από αυτό; 

Κάνουν τα μεγάλα ειδησεογραφικά πρακτορεία τη δουλειά τους ως δημοσιογράφοι, ερευνώντας καταστάσεις σε μια προσπάθεια να ανακαλύψουν και να αναφέρουν την αλήθεια, ή παπαγαλίζουν μια προκαθορισμένη αφήγηση βασισμένη σε μια ατζέντα, προκειμένου να απομονώσουν μια "προστατευόμενη τάξη";

Θα πρέπει κανείς να εμπιστευτεί τα λεγόμενα εμβόλια COVID 19 (τα οποία, παρεμπιπτόντως, βρίσκονται ακόμη στην κατηγορία των πειραματικών) που αναπτύχθηκαν σε χρόνο ρεκόρ από μεγάλες φαρμακευτικές εταιρείες με ιστορικό χειραγώγησης δεδομένων, σκόπιμης εξαπάτησης και κυκλοφορίας φαρμάκων που είναι γνωστό ότι είναι επικίνδυνα για το κοινό; 

Είναι σοφό να εμπιστευόμαστε ότι αυτές οι εταιρείες έχουν το συμφέρον μας κατά νου, όταν είναι απαλλαγμένες από κάθε ευθύνη για το προϊόν αυτών των πειραματικών θεραπειών και όταν πρόκειται να κερδίσουν δισεκατομμύρια από την ανάπτυξη, παραγωγή και διανομή αυτών των θεραπειών; 

Θα πρέπει να σπεύσουμε να "εκμεταλλευτούμε" τις "υποσχέσεις" τους όταν οι θεραπείες αυτές βρίσκουν τη γέννησή τους σε παιδιά που δολοφονήθηκαν προκειμένου να συλλέξουν τα κύτταρά τους για την παραγωγή κυτταρικών σειρών που χρησιμοποιούνται για τη δοκιμή ή/και την ανάπτυξη αυτών των θεραπειών;

Σκεφτείτε για μια στιγμή αυτό το ένα μικρό γεγονός που αναδεικνύει τις κοινωνιοπαθητικές συνήθειες της φαρμακοβιομηχανίας: ένα βοηθητικό εμβολίου (ajuvant) που ήταν ύποπτο για την πρόκληση του συνδρόμου του πολέμου του Κόλπου και ονομαζόταν "squalene", και το οποίο έπεσε σε δυσμένεια ως αποτέλεσμα, έχει προστεθεί στο εμβόλιο της γρίπης με τη νέα ονομασία "MF59". 

Το θέμα είναι ότι όσο περισσότερα μαθαίνουμε για τη φαρμακοβιομηχανία, τόσο περισσότερο συνειδητοποιούμε την προθυμία της να εμπλακεί σε επικίνδυνα κυκλώματα και να θυσιάσει την ανθρώπινη ζωή για τα κέρδη.

Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που γνωρίζουν πολύ καλά ότι δεν μπορούμε να εμπιστευτούμε την κυβέρνηση και τα θεσμικά της όργανα, τα αμερικανικά μέσα ενημέρωσης και τη φαρμακοβιομηχανία. Αυτοί είναι άνθρωποι που ενημερώνονται από τα τρέχοντα στοιχεία και από τα στοιχεία της ιστορίας. 

Είναι ιδιαίτερα επιφυλακτικοί απέναντι σε αυτούς τους θεσμούς, επειδή έχουν εκπαιδευτεί στo πρωτοετές μάθημα της ανθρώπινης φύσης: έχουν επίγνωση του γεγονότος ότι ο άνθρωπος βρίκεται σε πτώση. 

Η πληγωμένη ανθρώπινη φύση μας κάνει ευάλωτα τα άτομα για να συνεργαστούν σε σατανικά σχέδια για χάρη της απόκτησης εξουσίας, πλούτου και φήμης. Οι κακές σκέψεις που βγαίνουν από την καρδιά του ανθρώπου δεν λείπουν (πρβλ. Ματθ. 15:19).

Δυστυχώς, όμως, υπάρχουν πολλοί άλλοι που φαίνεται να μην μπορούν να κατανοήσουν το γεγονός ότι οι θεσμοί αυτοί δεν είναι άξιοι εμπιστοσύνης. Φαίνεται να αγνοούν την κρίσιμη ανάγκη να διατηρούν επαγρύπνηση. 

Ως αποτέλεσμα, ένα μεγάλο κομμάτι του αμερικανικού κοινού εξαπατάται από το αφήγημα, είναι πεπεισμένο ότι το μήνυμά του είναι αξιόπιστο και θεωρεί οτιδήποτε αντιτίθεται σε αυτό ως "παραπληροφόρηση". 

Σε αυτή τη λογική, οι τεχνοκράτες αποφάσισαν να ρυθμίσουν την ελευθερία του λόγου, ώστε να κρατήσουν το μυαλό όλων μας ελεύθερο από αυτό που θεωρούν ρύπους. Αλλά ποιος μολύνει, αυτοί που ελέγχουν την ελευθερία του λόγου ή αυτοί που την προστατεύουν; Οι περιπτώσεις ουσιαστικών στοιχείων που υποδεικνύουν διαφθορά και χειραγώγηση σε αυτούς τους θεσμούς είναι μυαλωμένα υψηλές. 

Σκεφτείτε, για μια στιγμή, μερικά άλλα σημαντικά γεγονότα: Το 90% των μεγάλων ειδησεογραφικών μέσων ενημέρωσης στις ΗΠΑ λειτουργούν υπό την ομπρέλα μιας μικρής χούφτας έξι εταιρειών, οι οποίες με τη σειρά τους συνδέονται με περίπου 15 δισεκατομμυριούχους -και όλοι γνωρίζουμε ότι αυτοί οι δισεκατομμυριούχοι νοιάζονται πολύ για τον μέσο Αμερικανό. 

Λάβετε επίσης υπόψη σας ότι αυτά τα μέσα ενημέρωσης συχνά λαμβάνουν εξαιρετικά προσοδοφόρα διαφημιστικά κονδύλια από τη φαρμακοβιομηχανία. Επιπλέον, συχνά είναι βαθιά συνδεδεμένα με την πλατφόρμα των Δημοκρατικών και εργάζονται πολύ σκληρά για την προστασία της αγαπημένης τους κομματικής γραμμής της κουλτούρας του θανάτου.

***Σημ.: Όλο το κομματικό σύστημα ανεξαρτήτως χρώματος ακολουθεί τις ίδιες οδηγίες.

Αναρωτηθήκατε ποτέ: "Γιατί κάθε ομιλητής στις ειδήσεις παπαγαλίζει το ίδιο σενάριο;" Γιατί όλα τα μεγάλα ειδησεογραφικά πρακτορεία εξυπηρετούν την προστασία και την προώθηση μιας συγκεκριμένης πολιτικής ατζέντας; 

Γιατί επιλέγουν σταθερά, στο ίδιο μήκος κύματος, να αγνοούν σημαντικές ιστορίες; Δεν χρειάζεται να ψάξει κανείς πολύ για να βρει την προφανή απάντηση.

Άγνοια της Ιστορίας

Λέγεται συχνά ότι όσοι αγνοούν την ιστορία είναι καταδικασμένοι να την επαναλάβουν. Για όσους από εσάς είστε πεπεισμένοι ότι η κυβέρνηση των ΗΠΑ, η ιατρική βιομηχανία, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και θεσμοί όπως το CDC, το FDA, η CIA και το FBI είναι αξιόπιστοι, θα πρέπει να γνωρίζετε ότι η ιστορία βρίθει από τρομακτικά παραδείγματα παραβιάσεων της δεοντολογίας και κακόβουλων δραστηριοτήτων από γιατρούς, φαρμακευτικές εταιρείες και κυβερνητικούς φορείς που αγνοήθηκαν ή/και συγκαλύφθηκαν.

Προφανώς, αυτό δεν σημαίνει ότι κάθε πτυχή αυτών των οντοτήτων είναι επικίνδυνη ή ότι κάθε άτομο που σχετίζεται με αυτές είναι ένας διεφθαρμένος κακοποιός. Υπάρχουν καλοί άνθρωποι σε αυτά τα διάφορα ιδρύματα. Ωστόσο, η διαφθορά εκτείνεται σε μεγάλο βαθμό και πολλοί άνθρωποι που εργάζονται σε αυτούς τους θεσμούς και την παρατηρούν δεν λένε τίποτα.

Ας ρίξουμε μια ματιά σε μερικά παραδείγματα στην ιστορία. Τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, όλες οι παρακάτω πληροφορίες είναι δημόσια διαθέσιμες σε αυτή τη σελίδα της Wikipedia, η οποία περιλαμβάνει παραπομπές για όποιον ενδιαφέρεται να κάνει τη δική του ανάλυση. Τα παρακάτω αποσπάσματα προσφέρουν μερικά μόνο παραδείγματα από πολλές άλλες περιπτώσεις κακών δραστηριοτήτων.

Μπορείτε Πάντα να Εμπιστεύεστε τους Γιατρούς;

"Το 1896, ο Dr. Arthur Wentworth πραγματοποίησε σπονδυλοδεσία σε 29 μικρά παιδιά, χωρίς τη γνώση ή τη συγκατάθεση των γονέων τους, στο Νοσοκομείο Παίδων της Βοστώνης (σήμερα Νοσοκομείο Παίδων της Βοστώνης) στη Βοστώνη της Μασαχουσέτης, για να ανακαλύψει αν κάτι τέτοιο θα ήταν επιβλαβές".

"Το 1911, ο Dr. Hideyo Noguchi του Rockefeller Institute for Medical Research στο Μανχάταν της Νέας Υόρκης έκανε ένεση σε 146 ασθενείς του νοσοκομείου (μερικοί από τους οποίους ήταν παιδιά) με εκχύλισμα σύφιλης.

 Αργότερα μηνύθηκε από τους γονείς μερικών από τα παιδιά-πειραματόζωα, τα οποία φέρονται να προσβλήθηκαν από σύφιλη ως αποτέλεσμα των πειραμάτων του".

Ερευνητές Πειραματίζονται σε Ορφανά Παιδιά

"Το 1908, τρεις ερευνητές από τη Φιλαδέλφεια μόλυναν δεκάδες παιδιά με φυματίνη στο ορφανοτροφείο του Αγίου Βικεντίου στη Φιλαδέλφεια της Πενσυλβάνια, προκαλώντας μόνιμη τύφλωση σε ορισμένα από τα παιδιά και επώδυνες βλάβες και φλεγμονή των ματιών σε πολλά από τα άλλα. Στη μελέτη αναφέρονται στα παιδιά ως "υλικό που χρησιμοποιήθηκε"".

Το Πείραμα Tuskegee

Το πείραμα Tuskegee για τη σύφιλη ήταν μια κλινική μελέτη που διεξήχθη μεταξύ 1932 και 1972 στο Tuskegee της Αλαμπάμα από την Υπηρεσία Δημόσιας Υγείας των ΗΠΑ. Όπως αναφέρεται από τη Wikipedia:

“ Στο πείραμα, 399 φτωχοποιημένοι μαύροι άνδρες που είχαν σύφιλη προσφέρθηκαν "θεραπεία" από τους ερευνητές, οι οποίοι δεν είπαν στα πειραματόζωα ότι είχαν σύφιλη και δεν τους έδωσαν θεραπεία για τη νόσο, αλλά απλώς τους μελέτησαν για να καταγράψουν την εξέλιξη της νόσου.

 Μέχρι το 1947, η πενικιλίνη έγινε διαθέσιμη ως θεραπεία, αλλά οι υπεύθυνοι της μελέτης εμπόδισαν τους συμμετέχοντες στη μελέτη να λάβουν θεραπεία αλλού, λέγοντάς τους ψέματα για την πραγματική τους κατάσταση, ώστε να μπορέσουν να παρατηρήσουν τις επιπτώσεις της σύφιλης στον ανθρώπινο οργανισμό.

 Μέχρι το τέλος της μελέτης το 1972, μόνο 74 από τα πειραματόζωα ήταν ζωντανοί. 28 από τους αρχικούς 399 άνδρες είχαν πεθάνει από σύφιλη, 100 είχαν πεθάνει από σχετικές επιπλοκές, 40 από τις συζύγους τους είχαν μολυνθεί και 19 από τα παιδιά τους είχαν γεννηθεί με συγγενή σύφιλη. 

Η μελέτη δεν έκλεισε μέχρι το 1972, όταν η ύπαρξή της διέρρευσε στον Τύπο, αναγκάζοντας τους ερευνητές να σταματήσουν μπροστά στην κατακραυγή του κοινού.”

Μπορείτε να Εμπιστευτείτε την Κυβέρνηση;

"Τον Ιούνιο του 1953, ο Στρατός των Ηνωμένων Πολιτειών υιοθέτησε επίσημα κατευθυντήριες γραμμές σχετικά με τη χρήση ανθρώπινων υποκειμένων σε χημικές, βιολογικές ή ραδιολογικές δοκιμές και έρευνες, όπου πλέον απαιτούνταν έγκριση από τον Υπουργό Στρατού για όλα τα ερευνητικά προγράμματα που αφορούσαν ανθρώπινα υποκείμενα. 

Σύμφωνα με τις κατευθυντήριες γραμμές, επτά ερευνητικά προγράμματα που αφορούσαν χημικά όπλα και ανθρώπινα υποκείμενα υποβλήθηκαν από το Χημικό Σώμα για έγκριση από τον Υπουργό Στρατού τον Αύγουστο του 1953. Ένα σχέδιο αφορούσε φυσαλίδες, ένα αφορούσε φωσγένιο και πέντε ήταν πειράματα που αφορούσαν νευροτοξικούς παράγοντες- και τα επτά εγκρίθηκαν.

"Οι κατευθυντήριες γραμμές, ωστόσο, άφηναν ένα κενό- δεν όριζαν ποιοι τύποι πειραμάτων και δοκιμών απαιτούσαν τέτοια έγκριση από τον Υπουργό. Η επιχείρηση Top Hat ήταν μεταξύ των πολυάριθμων σχεδίων που δεν υποβλήθηκαν για έγκριση. 

Ονομάστηκε "τοπική άσκηση πεδίου" από τον Στρατό και έλαβε χώρα από τις 15 έως τις 19 Σεπτεμβρίου 1953 στη Χημική Σχολή Στρατού στο Fort McClellan της Αλαμπάμα. Στα πειράματα χρησιμοποιήθηκε προσωπικό του Χημικού Σώματος για να δοκιμάσει μεθόδους απολύμανσης για βιολογικά και χημικά όπλα, συμπεριλαμβανομένης της θειικής μουστάρδας και των νευροτοξικών παραγόντων. 

Το προσωπικό εκτέθηκε σκόπιμα σε αυτούς τους μολυσματικούς παράγοντες, δεν ήταν εθελοντές και δεν ενημερώθηκε για τις δοκιμές. Σε μια έκθεση του Γενικού Επιθεωρητή του Πενταγώνου το 1975, ο στρατός υποστήριξε ότι η Επιχείρηση Top Hat δεν υπόκειτο στις κατευθυντήριες γραμμές που απαιτούσαν έγκριση, επειδή ήταν μια άσκηση γραμμής καθήκοντος στο Χημικό Σώμα".

Η CIA και το MKULTRA

"Το 1953, η CIA έθεσε πολλά από τα προγράμματα ανάκρισης και ελέγχου του νου της υπό τη διεύθυνση ενός ενιαίου προγράμματος, γνωστού με την κωδική ονομασία MKULTRA, αφού ο διευθυντής της CIA Allen Dulles παραπονέθηκε ότι δεν είχε αρκετά "ανθρώπινα πειραματόζωα για να δοκιμάσει αυτές τις έκτακτες τεχνικές". 

Το πρόγραμμα MKULTRA τελούσε υπό την άμεση διοίκηση του Dr. Sidney Gottlieb του τμήματος Τεχνικών Υπηρεσιών. Το έργο έλαβε πάνω από 25 εκατομμύρια δολάρια και περιελάμβανε εκατοντάδες πειράματα σε ανθρώπους σε ογδόντα διαφορετικά ιδρύματα".

Σε ένα υπόμνημα που περιγράφει το σκοπό ενός υποπρογράμματος του προγράμματος MKULTRA, ο Richard Helms έγραψε σε ένα εσωτερικό υπόμνημα της CIA:

“ Σκοπεύουμε να διερευνήσουμε την ανάπτυξη ενός χημικού υλικού που προκαλεί μια αναστρέψιμη, μη τοξική ανώμαλη ψυχική κατάσταση, η συγκεκριμένη φύση της οποίας μπορεί να προβλεφθεί αρκετά καλά για κάθε άτομο. Το υλικό αυτό θα μπορούσε δυνητικά να βοηθήσει στην απαξίωση ατόμων, στην απόσπαση πληροφοριών και στην εμφύτευση υποδείξεων και άλλων μορφών διανοητικού ελέγχου".

Το πρότζεκτ QKHILLTOP

Το 1954, η CIA ανέπτυξε ένα πρόγραμμα με την ονομασία QKHILLTOP, το οποίο δημιουργήθηκε για να "μελετήσει τις κινεζικές τεχνικές πλύσης εγκεφάλου και να αναπτύξει αποτελεσματικές μεθόδους ανάκρισης.

 Οι περισσότερες από τις πρώτες μελέτες πιστεύεται ότι πραγματοποιήθηκαν από τα προγράμματα μελέτης της ανθρώπινης οικολογίας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Cornell, υπό τη διεύθυνση του Dr. Harold Wolff. 

Ο Wolff ζήτησε από τη CIA να του παράσχει κάθε πληροφορία που θα μπορούσε να βρει σχετικά με "απειλές, εξαναγκασμό, φυλάκιση, στέρηση, ταπείνωση, βασανιστήρια, "πλύση εγκεφάλου", "μαύρη ψυχιατρική" και ύπνωση ή οποιονδήποτε συνδυασμό αυτών, με ή χωρίς χημικούς παράγοντες".

Σύμφωνα με τον Dr. Harold Wolff, η ερευνητική ομάδα στη συνέχεια:

‘... θα συγκεντρώσει, θα συγκρίνει, θα αναλύσει και θα αφομοιώσει αυτές τις πληροφορίες και στη συνέχεια θα αναλάβει πειραματικές έρευνες με σκοπό να αναπτύξει νέες τεχνικές επιθετικής/αμυντικής χρήσης των μυστικών υπηρεσιών ... 

Τα δυνητικά χρήσιμα μυστικά φάρμακα (και διάφορες διαδικασίες που βλάπτουν τον εγκέφαλο) θα δοκιμαστούν ομοίως για να διαπιστωθεί η θεμελιώδης επίδραση στη λειτουργία του ανθρώπινου εγκεφάλου και στη διάθεση του υποκειμένου ... 

Όπου οποιαδήποτε από τις μελέτες συνεπάγεται πιθανή βλάβη του υποκειμένου, αναμένουμε από την Υπηρεσία να διαθέσει κατάλληλα υποκείμενα και κατάλληλο χώρο για την εκτέλεση των απαραίτητων πειραμάτων".

Φαρμακευτική Έρευνα

"Στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ, στα τέλη της δεκαετίας του 1940, οι ερευνητές άρχισαν να εκτελούν πειράματα στα οποία δοκίμαζαν τη διαιθυλστιλβεστρόλη, ένα συνθετικό οιστρογόνο, σε έγκυες γυναίκες στο νοσοκομείο Lying-In του Πανεπιστημίου του Σικάγο. 

Οι γυναίκες παρουσίασαν ασυνήθιστα υψηλό αριθμό αποβολών και μωρά με χαμηλό βάρος γέννησης (LBW). Καμία από τις γυναίκες δεν ενημερώθηκε ότι πειραματιζόταν πάνω τους".

Αλλά Δεν Έχουν Αλλάξει τα Πράγματα;

Ας μη σκεφτούμε ούτε για μια στιγμή ότι επειδή απλώς και μόνο επειδή αυτές οι φρικαλεότητες συνέβησαν κάποια στιγμή στο παρελθόν, οι άνθρωποι είναι απρόσβλητοι από το να επιδίδονται σε τέτοιες κακές δραστηριότητες στο παρόν. Η ανθρώπινη φύση δεν έχει αλλάξει.

Σας αφήνω με ένα τελευταίο παράδειγμα για να αποδείξω το θέμα:

Στο βιβλίο του: "Ο πραγματικός Anthony Fauci", ο Robert Kennedy γράφει: "Μόλις το 1989, το CDC διεξήγαγε θανατηφόρα πειράματα με ένα επικίνδυνο εμβόλιο για την ιλαρά σε μαύρα παιδιά στο Καμερούν, την Αϊτή και το Νοτιοκεντρικό Λος Άντζελες, σκοτώνοντας δεκάδες κοριτσάκια πριν σταματήσει το πρόγραμμα".

Οι άνθρωποι που διεξήγαγαν αυτά τα πειράματα πιθανότατα θα επέμεναν ότι γίνονταν για το καλό των άλλων, ακόμη και όταν έβλεπαν αθώα κοριτσάκια να πεθαίνουν ως αποτέλεσμα, συντρίβοντας τις καρδιές των γονιών τους. Πόσο συχνά έχουν γίνει τέτοιου είδους πράγματα στο όνομα της "επιστήμης" ή της "δημόσιας υγείας";

"Από όλες τις τυραννίες, μια τυραννία που ασκείται ειλικρινά για το καλό των θυμάτων της μπορεί να είναι η πιο καταπιεστική. Θα ήταν προτιμότερο να ζει κανείς κάτω από ληστές βαρόνους παρά κάτω από παντοδύναμους ηθικούς επιτηδευμένους. 

Η σκληρότητα του ληστρικού βαρόνου μπορεί μερικές φορές να κοιμάται, ο έρωτάς του μπορεί κάποια στιγμή να κορεστεί- αλλά εκείνοι που μας βασανίζουν για το καλό μας θα μας βασανίζουν χωρίς τέλος, γιατί το κάνουν με την έγκριση της συνείδησής τους". -C. S. Lewis

Τέλος, ας αναρωτηθούμε: "Πόσες φορές οι άνθρωποι έμειναν αμέτοχοι ενώ διαπράττονταν φρικαλεότητες και δεν είπαν τίποτα;" Ο William L. Shirer, έγραψε στο βιβλίο του: Η άνοδος και η πτώση του Τρίτου Ράιχ:

“Τα ιατρικά πειράματα των Ναζί αποτελούν παράδειγμα αυτού του σαδισμού, διότι με τη χρήση των κρατουμένων σε στρατόπεδα συγκέντρωσης και των αιχμαλώτων πολέμου ως ανθρώπινων πειραματόζωων επιτεύχθηκε πολύ μικρό, αν όχι καθόλου, όφελος για την επιστήμη. Πρόκειται για μια ιστορία φρίκης για την οποία το γερμανικό ιατρικό επάγγελμα δεν μπορεί να είναι υπερήφανο. 

Παρόλο που τα "πειράματα" διεξήχθησαν από λιγότερους από διακόσιους δολοφονικούς κομπογιαννίτες -αν και ορισμένοι από αυτούς κατείχαν εξέχουσες θέσεις στον ιατρικό κόσμο- το εγκληματικό τους έργο ήταν γνωστό σε χιλιάδες κορυφαίους γιατρούς του Ράιχ, από τους οποίους ούτε ένας, απ' ό,τι δείχνουν τα αρχεία, δεν εξέφρασε ποτέ την παραμικρή δημόσια διαμαρτυρία.

Μήπως η ίδια κατάσταση συμβαίνει και σήμερα;

ΠΗΓΗ ΣΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ

Can You Trust the Government, Pharma, and the Media? — Joy In Truth

ΠΗΓΗ