H ΕΘΝΙΚΗ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗ MAΣ ΕΟΡΤΗ

  ΔΥΟ ΧΑΙΡΕ ΕΟΡΤΑΖΟΥΜΕ ΤΗΝ 25Η ΜΑΡΤΙΟΥ. ΧΑΙΡΕ Η ΚΕΧΑΡΙΤΩΜΕΝΗ ΚΑΙ ΧΑΙΡΕ, Ω ΧΑΙΡΕ ΛΕΥΤΕΡΙΑ

Γράφει ο Παναγιώτης Μυργιώτης 

Σελίδες δόξης λαμπρής υπάρχουν πολλές εις την Ιστορία των χιλιετηρίδων της πορείας του ελληνικού έθνους. 25η Μαρτίου ξημερώνει και τα στήθη των Ελλήνων φουσκώνουν από υπερηφάνεια.

 Ημέρα ιστορική και καθοριστική για την πορεία του ελληνικού γένος εις το ιστορικό γίγνεσθαι. Πανηγυρίζει η Ορθοδοξία και πανηγυρίζει το γένος των Ελλήνων. Διπλή εορτή για τον απανταχού Ελληνισμό. 

Το χαίρε η Κεχαριτωμένη συμπλέκεται με το Ως πότε παλικάρια θα ζούμε σαν λιοντάρια στις ράχες στα βουνά, καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή παρά 40 χρόνια σκλαβιά και φυλακή και συνοδοιπορεί με το Για του Χριστού την πίστη την αγία και της πατρίδας την Ελευθερία. Ελευθερία ή θάνατος. 

Την 29η Μαΐου 1453 πέφτει η βασιλίδα των Πόλεων αλλά το ρωμαίικο πνεύμα ζει και αντιστέκεται και μεταλαμπαδεύεται εις την Δύση.

 Η αναγέννηση της οποίας προέρχεται από την ελληνική μήτρα του πολιτισμού και της επιστήμης. Οι Έλληνες λόγιοι διαφωτίζουν τους ευρωπαϊκούς του μεσαίωνα και γίνεται γνωστή η ελληνική γραμματεία και ιστορία. 

Ο υπόδουλος ελληνισμός της μητέρας Ελλάδας ζει κάτω από τυραννικό και απάνθρωπο μουσουλμανικό καθεστώς. Χωρίς σχολεία και ελευθερία γαλουχείται από τα κολλυβογράμματα που μαθαίνουν νύκτα εις το κρυφό σχολείο με την βοήθεια του ψαλτηρίου και της Οκτώηχου κάτω από το τρεμάμενο φως του καντηλιού εις τα μοναστήρια. Διατηρείται εις το ακέραιο ο πόθος για ελευθερία και η πίστη εις το πάλι με χρόνους και καιρούς δικά μας θα είναι.

Διπλή επέτειος για τον ελληνισμό. Την 25η Μαρτίου ο αρχάγγελος Γαβριήλ μεταφέρει το χαρμόσυνο άγγελμα της σωτηρίας του ανθρωπίνου γένους από την αμαρτία. Μεταφέρει εις την άσημη, τότε, παιδούλα την απόφαση του Θεού να γίνει η μητέρα του μονογενούς Υιού Του δηλαδή του Ιησού Χριστού. 

Η υπέραγνος Παναγία ταπεινά λέγει Γένοιτο το θέλημά Σου. Εκπληρώνεται η υπόσχεση του Θςού προς πρωτόπλαστους Αδάμ και Εύα που έδωσε όταν τους έβγαζε από τον παράδεισο εξ αιτίας του προπατορικού αμαρτήματος. Το σχέδιο του Θεού για την σωτηρίας του ανθρώπου αρχίζει να παίρνει σάρκα και οστά.

Την ίδια ημερομηνία το σκλαβωμένο γένος των Ελλήνων κήρυξε την επανάστασή του εναντίον της τουρκικής αυτοκρατορίας αγνοώντας την ύπαρξη της ιεράς συμμαχίας υπό τον Μέτερνιχ, η οποία ήταν εχθρική σε εξεγέρσεις λαών. Το ελληνικό γένος ποτέ δεν έσκυψε το κεφάλι κατά την διάρκεια των 400 χρόνων της τουρκικής σκλαβιάς. 

Πάρα πολλές τοπικού χαρακτήρα, κυρίως, εξεγέρσεις έχει καταγράψει η ιστορία. Μια εξέγερση, κατά μέσο όρο, κάθε δυο χρόνια. Ο ζυγός της δουλείας ασήκωτος και ο τράχηλος του Έλληνα δεν τον σηκώνει. Με την βοήθεια της Φιλικής Εταιρίας συνωμοτικά και κρυφά αρχίζει να οργανώνει τη εξέγερσή του. 

Ο ιεραπόστολος Κοσμάς ο Αιτωλός περιοδεύει εις την Ελλάδα και γαλουχεί τους υπόδουλος εις την Ορθοδοξία και εις την αγάπη για την σκλαβωμένη πατρίδα. Οι μορφωμένοι έλληνες λόγιοι εις την δύση διαχέουν τα ελληνικά δίκαια και βοηθούν με πολλούς τρόπους την προγραμματιζόμενη εθνική παλιγγενεσία. 

Ο θούριος του Ρήγα Φεραίου και κείμενα άλλων Ελλήνων λογίων ανάβουν την φλόγα της εξέγερσης σκλαβωμένων και ζεσταίνουν τις καρδιές των ευρωπαϊκών λαών. Αρχίζει να διαφαίνεται η αλλαγή του κλίματος των λαών για τα ελληνικά δίκαια. 

Ο καιρός της εξέγερσης πλησιάζει . Ο Αλέξανδρος Υψηλάντης ορίζει ως ημερομηνία έναρξης της επανάστασης την ημέρα του ευαγγελισμού την 25η Μαρτίου.

Πράγματι την ημέρα αυτή εις τα Καλάβρυτα ο επίσκοπος Παλαιών Πατρών Γερμανός με τους καπετάνιους της περιοχής υψώνοντας το λάβαρο με το Ελευθερία ή θάνατος και με το σύνθημα για του Χριστού την πίστη την Αγία και της Ελλάδος την Ελευθερία διαλαλούν εις τα πέρατα της οικουμένης την απόφαση του ελληνικού γένους να πολεμήσει για την Ορθόδοξη πίστη και την ελευθερία του.

 Δεν είναι επανάσταση ταξική, είναι εθνική παλιγγενεσίας με σαφέστατο περιεχόμενο για την χριστιανική πίστη πρώτα και μετά για την Λευτεριά. Είναι άδικο και ιστορικά δεν ευσταθεί ο ισχυρισμός των εθνομηδενιστών ότι πρόκειται για ταξική επανάσταση.

Εις τον αγώνα αυτό έλαβε μέρος ολόκληρο το ελληνικό έθνος ο καθένας από το δικό του μετερίζι. Κανένας δεν ήταν αμέτοχος αυτής της εθνικής παλιγγενεσίας. Περιουσίες δόθηκαν για τον αγώνα ,καριέρες λαμπρές θυσιάστηκαν για ένα χριστιανικό ελεύθερο μέλλον και πάμπολλες ζωές έγιναν λίπασμα για να τροφοδοτήσουν το δένδρο της ελευθερίας.

 Όλες οι περιοχές επαναστατήσανε, δεν έμεινε ελληνική γωνιά , η οποία δεν έλαβε τα όπλα. Παντού η αγάπη για τον Χριστό και Ελευθερία και την εκπλήρωση του πόθου πάλι με χρόνους…φλόγιζε τις καρδιές των και πολεμούσαν με απαράμιλλη γενναιότητα άνδρες, γυναίκες, μορφωμένοι και αγράμματοι, πλούσιοι και φτωχοί. Όλοι επιθυμούσαν Χριστό και Ελεύθερη Ελλάδα.

Από το πρώτο χρόνο της Επανάστασης οι Πελοποννήσιοι ιδρύουν με ψήφισμά τους τη Γερουσία των Καλτετζών, οι Αιτωλονακαρνάνες τη Γερουσία της Δυτικής Ελλάδας και οι Στερεοελλαδίτες τον Άρειο Πάγο της Ανατολικής Ελλάδας. 

Για κάποιο διάστημα το 1823 η Ελλάδα είχε δυο κυβερνήσεις έτοιμες για αλληλοσπαραγμό. Παρόμοια διαμάχη το 1824 οδήγησε στη φυλάκιση του Κολοκοτρώνη, τον οποίο αναγκάστηκαν να αποφυλακίσουν το 1825 για να αντιμετωπίσει την απειλή του Ιμπραήμ.

Ευτυχώς όμως " ο Θεός είχε υπογράψει τη λευτεριά της Ελλάδας και δεν επήρε πίσω την υπογραφή του", όπως έλεγε ο Γέρος του Μωριά. Ο Έλληνας είχε πάρει την απόφασή του. "Ελευθερία ή θάνατος". Το πλείστο των Ελλήνων, είτε πλούσιοι ήταν, είτε φτωχοί, μορφωμένοι ή αμόρφωτοι, ήταν γνήσιοι αγωνιστές.

 Ο αγώνας για του Χριστού τη πίστη την Αγία και της Ελλάδος την Ελευθερία δεν έσβησε. Απεναντίας φούντωσε και συγκίνησε ευρωπαϊκούς Λαούς και κυβερνήσεις υπέρ των Ελλήνων επαναστατών και ο αγώνας των επαναστατημένων Ελλήνων ενισχύεται και από την παρουσία φιλελλήνων να μάχονται και να ποτίζουν με το αίμα τους το δένδρο της Ελευθερίας της πατρίδας μας.

Είπαμε ότι το παρόν δώσανε όλοι οι υπόδουλοι Έλληνες. Άνδρες και γυναίκες πολέμησαν εξ ίσου γενναία και ηρωικά. Θυσιάστηκαν για τον κοινό πόθο. Η λαϊκή μούσα και η Ιστορία έχει καταγράψει πολλές ηρωικές ανδρών και γυναικών , στεριανών αλλά και νησιωτών.

 Έρχονται εις τον νου η Μπουμπουλίνα, η Μαντώ Μαυρογένους, οι Σουλιώτισσες με τον ηρωικό χορό του Ζαλόγγου, τις Ναουσιώτισες που βούτηξαν εις το ποταμό Αραπίτσας, τον Σαμουήλ εις το Κούγκι. 

Δεν μπορούμε να ξεχάσουμε τον Κολοκοτρώνη, τον Κανάρη, τον Καραϊσκάκη, τον Παπαφλέσσα, Αθανάσιο Διάκο. Ατελείωτος ο κατάλογος των αγωνιστών του 21. Κάθε περιοχή έχει τους δικούς της ήρωες μαχητές για μια ελληνορθόδοξη ελεύθερη πατρίδα.

Η παλιγγενεσία του 21 τελείωσε το 1828, χωρίς να έχει απελευθερωθεί ολάκερος ο ελλαδικός χώρος. Η Θεσσαλία ήταν υα βόρεια σύνορα της ελεύθερης Ελλάδας. Χρειάστηκε ο ελληνισμός να δώσει και άλλες μάχες, να θυσιαστούν και άλλα ελληνόπουλα για να φθάσουμε εις τα σημερινά όρια. 

Πλήρωσε ο ελληνισμός βαρύ φόρο αίματος αλλά άξιζε η θυσία ήταν επανάσταση για Χριστό και Ελλάδα, Δημοκρατία και αξιοπρέπεια.

Δυο Χαίρε εορτάζουμε την 25η Μαρτίου το Χαίρε του Γαβριήλ προς την Παναγιά σηματοδοτώντας την έναρξη της Θείας οικονομίας για την σωτηρία του ανθρώπου και το Χαίρε, ω χαίρε Λευτεριά. 

Αυτά τιμάμε και για αυτά είμαστε έτοιμοι να δώσουμε και τη ζωή μας, αν χρειαστεί για να υπερασπιστούμε τα αιματοβαμμένα ιερά πατρώα εδάφη από κάθε επίδοξο εισβολές είτε έλθει νύκτα, είτε μέρα. Τα σύνορα της Ελλάδος είναι ιερά. 

Τα σύνορα της λεβέντικης ελληνικής καρδιάς είναι απεριόριστα. Δεν απειλούμε, απλά ενημερώνουμε. Η Ιστορία βροντοφωνάζει και όποιος δεν θέλει να την ακούσει θα το πληρώσει ακριβά.

Ζήτω η Ελλάδα

Ζήτω η 25η Μαρτίου

Μυργιώτης Παναγιώτης

Μαθηματικός