Ο ΣΗΜΕΡΙΝΟΣ ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΟΥΤΕ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΣΥΝΕΝΟΗΘΟΥΝ ΟΙ ΨΕΥΤΟΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ ΕΛΛΑΔΑΣ- ΚΥΠΡΟΥ!!!

Η ΚΥΠΡΟΣ ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΕ ΤΗ ΒΙΩΣΙΜΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΗΛΕΚΤΡΙΚΗΣ ΔΙΑΣΥΝΔΕΣΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ–ΚΥΠΡΟΥ–ΙΣΡΑΗΛ

Του Δρα Δημ. Σταθακόπουλου

Η κρίση του Great Sea Interconnector και οι γεωστρατηγικές προεκτάσεις

Η Κυπριακή κυβέρνηση αμφισβήτησε τη βιωσιμότητα του Great Sea Interconnector (GSI), της ηλεκτρικής διασύνδεσης Ελλάδας–Κύπρου–Ισραήλ.

Μάλιστα , ο Υπουργός Οικονομικών Μάκης Κεραυνός δήλωσε ότι δύο ανεξάρτητες μελέτες καταλήγουν στο συμπέρασμα πως το έργο δεν μπορεί να προχωρήσει με τα υφιστάμενα δεδομένα. Ως εκ τούτου, η Λευκωσία δεν εγκρίνει τα κονδύλια που είχε δεσμεύσει η ΡΑΕΚ, δημιουργώντας πρωτοφανή κρίση εμπιστοσύνης με την Αθήνα και τις Βρυξέλλες.

Η ελληνική πλευρά αντέδρασε άμεσα. Ο Υπουργός Εξωτερικών Γιώργος Γεραπετρίτης τόνισε ότι το έργο θα υλοποιηθεί με ή χωρίς την πλήρη σύμπλευση της Κύπρου, υπογραμμίζοντας ταυτόχρονα ότι δεν θα επιτραπεί σε τρίτες χώρες να το παρεμποδίσουν. 

Η αναφορά αυτή ερμηνεύτηκε κυρίως ως μήνυμα προς την Τουρκία, η οποία προωθεί σταθερά την ιδέα ότι η Ανατολική Μεσόγειος πρέπει να διασυνδέεται ενεργειακά μέσω τουρκικού εδάφους, δημιουργώντας φοβικά σύνδρομα στους εμπλεκόμενους.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, από την πλευρά της, επανέλαβε την αταλάντευτη στήριξή της στο GSI. Το έργο έχει ήδη εξασφαλίσει χρηματοδότηση 657 εκατ. ευρώ από το Connecting Europe Facility και επιπλέον 100 εκατ. από το Ταμείο Ανάκαμψης.

 Η δέσμευση αυτή δεν αντικατοπτρίζει μόνο τεχνικά και οικονομικά δεδομένα, αλλά μια σαφή πολιτική επιλογή, για να μειωθεί η εξάρτηση της ΕΕ από ευάλωτες πηγές και να ενισχυθεί η Ανατολική Μεσόγειος ως στρατηγικός ενεργειακός διάδρομος.

Η στάση της Κύπρου δημιουργεί τρία κρίσιμα ρήγματα:

1. Ενεργειακή απομόνωση, αφού χωρίς το καλώδιο, η Κύπρος παραμένει ενεργειακά απομονωμενο «νησί» και όχι κόμβος, εξαρτώμενη από ακριβές και ρυπογόνες πηγές, με σοβαρές συνέπειες για την ανταγωνιστικότητα και την κοινωνική συνοχή.

2. Διπλωματική τριβή και ρήξη εμπιστοσύνης με την Αθήνα , τις Βρυξέλλες, ενώ αποδυναμώνει την κυπριακή αξιοπιστία, τη στιγμή που η Λευκωσία χρειάζεται συμμαχίες για τα εθνικά της ζητήματα.

3. Γεωστρατηγικό κενό, μιας και η αποστασιοποίηση της Κύπρου αφήνει χώρο στην Τουρκία να προωθήσει τον εαυτό της ως αναντικατάστατο ενεργειακό κόμβο, προσφέροντας στο Ισραήλ εναλλακτικές διαδρομές προς την ευρωπαϊκή αγορά.

Η κρίση του Great Sea Interconnector δεν είναι τεχνικό ζήτημα κόστους, αλλά βαθιά πολιτική και γεωστρατηγική επιλογή. Η Αθήνα, έχοντας τη στήριξη της ΕΕ και του Ισραήλ, δείχνει αποφασισμένη να προχωρήσει. Όμως η απουσία της Κύπρου υπονομεύει τη συνοχή του μεσογειακού μετώπου και δίνει όπλα σε ανταγωνιστές που επιδιώκουν να αναδιαμορφώσουν τις ισορροπίες στην περιοχή.

Συμπέρασμα:

Το Great Sea Interconnector δεν είναι απλώς ένα ηλεκτρικό καλώδιο. Είναι ένας «αγωγός ισχύος» που θα κρίνει σε μεγάλο βαθμό τη γεωστρατηγική τοποθέτηση Ελλάδας, Κύπρου και Ισραήλ τα επόμενα χρόνια. 

Η σημερινή επιλογή της Κύπρου να το αμφισβητήσει, αν δεν αναθεωρηθεί, ενδέχεται να αποδειχθεί μια χαμένη ευκαιρία με υψηλό κόστος• ενεργειακό, οικονομικό και κυρίως πολιτικό.

ΠΗΓΗ