ΑΣ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ ΠΙΑ ΑΥΤΗ Η ΚΑΡΑΜΕΛΛΑ ΠΕΡΙ "ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΩΝ"

ΟΧΙ ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ «ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΟΙ»

Γράφει ο Romanos

Είναι μέρες τώρα που θέλω να γράψω αυτό το άρθρο, από τότε που άκουσα αυτόν τον χαρακτηρισμό, για την αυθόρμητη, έγερση από τον καναπέ, μέρους του λαού, κυρίως νέων και την κάθοδό του στην πλατεία Συντάγματος.
Και επειδή κατεβαίνω κι εγώ εκεί, θα το πώ ευθέως και πιστεύω εκφράζω την πλειοψηφία των υγειώς εκεί συγκεντρωμένων.


ΟΧΙ ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ «ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΟΙ»


Ο όρος αυτός είναι νεοταξικός και προέρχεται από τον καιρό πρό της χούντας, όπου και τότε οι " αγανακτισμένοι" επετίθεντο εναντίων "των διεφθαρμένων πολιτικών, που θα παρέδιδαν τη χώρα στο χάος της αναρχίας" και έτσι οι νεοταξίτες οδήγησαν τότε τη χώρα στο γύψο για 7 χρόνια.
Το κουκλοθέατρο ήταν καλά στημένο από τότε, με τους
"κακούς" κομμουνιστές και τους "καλούς" εθνικόφρονες.

Αυτόν το νταμπουρά  βαράνε και σήμερα τα σαμπουάν μυαλών, τα τηλεοπτικά δηλαδή κανάλια μαζικής πλύσης εγκεφάλων, οι βόθροι εκείνοι του ψεύδους που παριστάνουν τις οάσεις αλήθειας.
Μας παρουσιάζουν σαν " αγανακτισμένους" για να περιορίσουν απ΄τη μιά το εύρος της διαμαρτυρίας προς αυτή, άντε και την προηγούμενη κυβέρνηση κι απ΄την άλλη να οδηγήσουν σε μιά κατάλυση όχι του σάπιου συστήματος που οι ίδιοι υπηρετούν αλλά σε αποδόμηση των ίδιων των θεσμών της δημοκρατίας.


Σ΄αυτούς απαντάμε:



ΟΧΙ ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ «ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΟΙ»

Μπορώ να προτείνω άλλες μετοχές, πιό επώδυνες γιά το καθεστώς και τα βοθροκάναλα τσιράκια του, όπως μερικώς ή ολικώς

ΑΦΥΠΝΙΣΜΕΝΟΙ, όλο και περισσότερο ΕΝΗΜΕΡΩΜΕΝΟΙ, λίγο, αρκετά, ή απόλυτα ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΜΕΝΟΙ*, μέρα με τη μέρα πιό ΕΝΩΜΕΝΟΙ, ίσως αύριο  ΑΔΕΛΦΩΜΕΝΟΙ, σίγουρα πολύ ΟΡΓΙΣΜΕΝΟΙ και πάντως ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΟΙ   να συμβάλλουμε στην ανατροπή του τραγικού πολιτικού θιάσου  τώρα που η  πολιτειακή ανωμαλία  που "έβλεπε" ισως και προ 15 ετών ο αγ. γέρων Ιωσήφ ο Βατοπεδινός είναι πρό των πυλών.


Θέλω να μοιραστώ εδώ μαζί σας τις επιφυλάξεις του καθαρού πατριώτη Θύμιου Παπανικολάου στο πολύ καλό άρθρο του


Μέσα στη θύελλα να μη χάσουμε την πυξίδα

Επισημαίνει εκεί πολύ σωστά, ότι ο λόγος που τα καθεστωτικά βοθροκάναλα υμνούν το " κίνημα των αγανακτισμένων" είναι όχι απλώς ύποποτος αλλά η βάση του σχεδιασμού της νέας τάξης πραγμάτων (εγώ την ονομάζω Παγόσμια Τραπεζοπιστωτική Εξουσία) να καταλύσει και αυτά τα θεμέλια της Δημοκρατίας, εναγκαλιζόμενη δίκην βόα σφιγγτήρα την αυθόρμητη έγερση του λαού, αρχικά για να την καθοδηγήσει προς την αιχμαλωσία μιας δήθεν "άλλης" δημοκρατίας και μετά να την πνίξει.



Και συμφωνώ επίσης, ότι ο στόχος τους δεν είναι η κατάλυση των κομματικών πολυκαταστημάτων ή μικρομάγαζων αλλά αυτός καθαυτός ο θεσμός των κομμάτων, με την δημιουργία "καθαρών και αμόλυντων" μορφωμάτων!


Προχωρώντας λοιπόν ακόμη πιό πέρα, θα έλεγα ότι όσοι αγαπούν την αληθινή δημοκρατία ξέρουν ότι αυτή δεν επιτυγχάνεται χωρίς συγκρότηση, πρώτα απ΄όλα πολιτικού λόγου ή χωρίς στην συνέχεια οργάνωση, που να μετουσιώνει αυτό τον συγροτημένο πολιτικό λόγο σε πράξη.

Έτσι αυτό που πρέπει να είναι ο στόχος αυτών που θέλουν να ξαναστήσουν στα πόδια της μιά αληθινή δημοκρατία, είναι να καταλυθεί το σαθρό σύστημα των πολιτικών πωλητών και
να γίνουν τα κόμματα αυτό που πρέπει να είναι,
δηλαδή καθαρά και διαφανή εργαστήρια σχεδιασμού της πολιτικής, που καμμιά σχέση δεν πρέπει να έχουν με την νομοθετική ή εκτελεστική εξουσία, εκτός από το να τους υποβάλλουν τα σχέδιά τους για τα προβλήματα του τόπου,
μετά από επιστημονική μελέτη και με επιστημονική αιτιολογία.


Θαυμάζω τον σπουδαίο πολιτικό άνδρα και σπάνιο άνθρωπο, τον Μανόλη Δρεττάκη που αν και τραβηγμένος εδώ και καιρό από την ενεργό πολιτική, συνεχίζει το επιστημονικό έργο που θα έπρεπε να κάνουν τα κόμματα και επεξεργάζεται λύσεις οικονομικές που τις δημοσιεύει, αποτελώντας βέβαια"φωνή βοώντος εν τη ερήμω"
που αφήνει παγερά αδιάφορους τους σύγχρονους Ηρώδες.


Αυτό λοιπόν που χρειάζεται η Δημοκρατία είναι
η αποκατάσταση των θεσμών της στα πραγματικά τους πλαίσια και η διασφάλισή τους απο την διαφθορά με ελεγκτικές μεθόδους απλές και αλάνθαστες.


Γι αυτό το κίνημα των ανθρώπων που ζητούν αποκατάσταση της δημοκρατίας συγκεντρωμένοι στο Σύνταγμα, άν και ασύντακτο ακόμη, έχει πιστεύω τη θέληση να συνταχθεί, να αρθρώσει καθαρό πολιτικό λόγο.
 Μόνο που γιά το σκοπό αυτό χρειάζονται όλες οι υγειείς δυνάμεις οι αγνοί πατριώτες, που έχουν επεξεργαστεί λύσεις για τα προβλήματα που θα αντιμετωπίσει το κίνημα στην προσπάθεια επαναφοράς της δημοκρατίας.
Αυτοί που έχουν πάει από παλιά κόντρα στο ρεύμα και οι
"πλάτες" τους έχουν δυναμώσει, πρέπει να τις βάλουν μπροστά και να βοηθήσουν τα νέα παιδιά να ανδρωθούν στο κίνημα...

Άν δεν το κάνουν θα αφήσουν τους κουκουεσυριζοανταρσίες να προσπαθούν να καπελώσουν στην κάτω πλατεία τα αγνά παιδιά που θέλουν απλώς μια Ελλάδα ελεύθερη.
Τί κι αν αποτύχουν να τους καπελώσουν, θα αποσυντονίσουν κάθε προσπάθεια, το κίνημα των νέων παιδιών να ανδρωθεί και να δώσει καρπούς ενώ ήδη περιφέρονται σαν τις Κασσάνδρες και προεξοφλούν την αποτυχία του κινήματος, άφού εκείνο δεν αφήνεται να το καπελοργανώσουν.


Κι η ευθύνη για τον αποσυντονισμό του κινήματος θά είναι  εκείνων, που δεν δίδαξαν τον καθαρό πολιτικό λόγο και δεν έδειξαν το δρόμο στα νέα παιδιά αλλά και σε έναν κόσμο που μέχρι τώρα κατανάλωνε τα σκουπίδια των ναρκοκάναλων και τώρα αφυπνίζεται αργά αλλά σταθερά ζητώντας πίσω τη ζωή του.Χρειάζεται θετική προσέγγιση κι όχι κριτική, να του λέμε δηλαδή που έφταιξε, ένας που πνίγεται χρειάζεται πρώτα να τον σώσει αυτός που ξέρει και μετά να του πεί τί έκανε λάθος κι έφτασε εκεί, στα πρόθυρα του πνιγμού.

Εμείς είμαστε εκεί στο Σύνταγμα για να συμβάλουμε στην ανασύνταξη του πολιτικού λόγου, για να μιλήσουν στον κόσμο οι αγνοί πατριώτες που έχουν επεξεργαστεί λύσεις, για να ανδρωθεί επιτέλους ένα πατριωτικό μέτωπο που θα δώσει στη δημοκρατία ξανά το χαμένο της πρόσωπο.



ΟΣΟΙ ΠΙΣΤΟΙ ΠΡΟΣΕΛΘΕΤΕ


      *  Με την αγνή σημασία της λέξης και όχι όπως εννοούν τον όρο τα συριζαίϊκα και άλλα καπέλα που καθημερινά αλλά μάταια "επιχειρούν" στην κάτω πλατεία...

(Ο ενεργός σύνδεσμος προστέθηκε αργότερα αφού άλλωστε το άρθρο στο οποίο παραπέμπει γράφτηκε 6 μέρες μετά)