«Η ΕΚΔΙΚΗΣΙΣ ΜΟΥ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΤΡΟΜΕΡΗ!»
Τὸ Σάββατο ποὺ μᾶς πέρασε, μεσημεράκι, τηλεφώνησα στὸν φίλο Χί. (Δὲν ἀναφέρω τὸ ὄνομά του γιὰ εὐνοήτους λόγους.)
Ὁ φίλος Χὶ λοιπόν, ἄν καὶ ἀσφλαλισμένος ἐδῶ καὶ σαρανταπέντε χρόνια στὸ ΙΚΑ καὶ στὸ (τότε) ΤΕΒΕ, δὲν μπορεῖ νὰ πάρῃ τὴν σύνταξί του.
Γιὰ τὴν ἀκρίβεια, ἄν καὶ ἔχει καταθέσει τὰ χαρτιά του, ἄν καὶ πληροῖ ὅλες τὶς προϋποθέσεις γιὰ συνταξιοδότησι, ἄν καὶ πλήρωνε τὴν ἀνωτέρα κλίμακα τῶν εἰσφορῶν γιὰ περισσότερο ἀπὸ ἑπτὰ χρόνια, δὲν μπορεῖ νὰ πάρῃ τὴν σύνταξι, διότι ἀφ΄ ἑνὸς τὸ Ἑλλαδοκαφριστὰν δὲν τοῦ ἀναγνωρίζει τὸ τελευταῖο πεντάμηνο εἰσφορῶν, ἀφ’ ἑτέρου, τοῦ κάνει κάποιο μαγείρεμα μὲ τὰ ἔνσημα τοῦ στρατοῦ καὶ τοῦ βγάζει ἕνα χρέος 8.500 εὐρῶ!
Ἐὰν τὰ πληρώσῃ αὐτὰ τὰ χρήματα τώρα, δικαιοῦται ἐκπτώσεως καὶ κατεβαίνει στὰ 7.300 εὐρῶ.
Ἐὰν ὄχι, τότε θὰ τὸ πληρώσῃ σὲ δόσεις, μὲ τὴν ἀνάλογον προσαύξησιν.
Ὅμως…
Ἐδῶ ἀρχίζουν τὰ ἀνισόρροπα!!!
Ἐπεὶ δὴ τὸ σύνολον τῆς συντάξεως ποὺ θὰ λάβῃ δὲν δικαιολογεῖ περισσότερα τοῦ 30% παρακρατήσεις, ἀρνοῦνται νὰ τοῦ κρατήσουν αὐτὸ τὸ ποσὸν ἀπὸ τὴν σύνταξιν ποὺ ἤδη τοῦ χρωστοῦν!
Ἀπὸ τὴν ἄλλην, ἐὰν δανειστῇ τὰ χρήματα, οὐδεὶς γνωρίζει τὸ πότε θὰ τοῦ πληρώσουν τὴν σύνταξι, γιὰ νὰ τὰ ἐπιστρέψῃ στὴν πηγὴ τοῦ δανεισμοῦ! Σὲ ἕνα μήνα.. Σὲ δύο.. Σὲ δέκα… Πάντως ἐπίσης οὐδεὶς γνωρίζει τὸ ἐὰν καὶ πότε θὰ λάβῃ τὰ ἀναδρομικά!!!
Παράνοια!!!!!!
Γενικῶς, μόνον παράνοια!
Ὁ φίλος Χὶ ἦταν ἀπελπισμένος!
Χρήματα δὲν ἔχει γιὰ νὰ μπορέσῃ νὰ ζήσῃ ἔως τὴν στιγμὴ ποὺ θὰ πάρῃ τὴν σύνταξι. Ἐὰν τὴν πάρῃ φυσικὰ κάποτε!
Δύο χρόνια σχεδόν, μὲ μηδενικὰ εἰσοδήματα, παλεύει μὲ δαιμόνους καὶ τριβόλους, πρὸ κειμένου νὰ τὰ βγάλῃ πέρα.
Τοῦ ἔκαναν πρότασι νὰ φύγῃ ἀπὸ τὴν χώρα, πρὸ κειμένου νὰ ἀπομακρυνθῇ ἀπὸ τὴν καφρίλα καὶ ἀπήντησε:
Ἐὰν τὰ πληρώσῃ αὐτὰ τὰ χρήματα τώρα, δικαιοῦται ἐκπτώσεως καὶ κατεβαίνει στὰ 7.300 εὐρῶ.
Ἐὰν ὄχι, τότε θὰ τὸ πληρώσῃ σὲ δόσεις, μὲ τὴν ἀνάλογον προσαύξησιν.
Ὅμως…
Ἐδῶ ἀρχίζουν τὰ ἀνισόρροπα!!!
Ἐπεὶ δὴ τὸ σύνολον τῆς συντάξεως ποὺ θὰ λάβῃ δὲν δικαιολογεῖ περισσότερα τοῦ 30% παρακρατήσεις, ἀρνοῦνται νὰ τοῦ κρατήσουν αὐτὸ τὸ ποσὸν ἀπὸ τὴν σύνταξιν ποὺ ἤδη τοῦ χρωστοῦν!
Ἀπὸ τὴν ἄλλην, ἐὰν δανειστῇ τὰ χρήματα, οὐδεὶς γνωρίζει τὸ πότε θὰ τοῦ πληρώσουν τὴν σύνταξι, γιὰ νὰ τὰ ἐπιστρέψῃ στὴν πηγὴ τοῦ δανεισμοῦ! Σὲ ἕνα μήνα.. Σὲ δύο.. Σὲ δέκα… Πάντως ἐπίσης οὐδεὶς γνωρίζει τὸ ἐὰν καὶ πότε θὰ λάβῃ τὰ ἀναδρομικά!!!
Παράνοια!!!!!!
Γενικῶς, μόνον παράνοια!
Ὁ φίλος Χὶ ἦταν ἀπελπισμένος!
Χρήματα δὲν ἔχει γιὰ νὰ μπορέσῃ νὰ ζήσῃ ἔως τὴν στιγμὴ ποὺ θὰ πάρῃ τὴν σύνταξι. Ἐὰν τὴν πάρῃ φυσικὰ κάποτε!
Δύο χρόνια σχεδόν, μὲ μηδενικὰ εἰσοδήματα, παλεύει μὲ δαιμόνους καὶ τριβόλους, πρὸ κειμένου νὰ τὰ βγάλῃ πέρα.
Τοῦ ἔκαναν πρότασι νὰ φύγῃ ἀπὸ τὴν χώρα, πρὸ κειμένου νὰ ἀπομακρυνθῇ ἀπὸ τὴν καφρίλα καὶ ἀπήντησε:
«δὲν φεύγω! Θὰ εἶμαι ἐδῶ γιὰ νὰ στήσω ἀπὸ τοὺς πρώτους τὰ ἰκριώματα!!!»
Εἶπε κι ἄλλα ὁ φίλος Χί.
«Μοῦ ἔκλεψαν τὴν ζωή μου! Ἡ ἐκδίκησίς μου θὰ εἶναι τρομερή!!!»
«Ἡ Ἑλλὰς ἔχει τελειώσει! Ἔχει πεθάνει!!! Γιατί δέν ἀφήνουν αὐτό τό ἐτοιμοθάνατο τέρας νά σβήσῃ ἥσυχα; Γιατί τοῦ παρατείνουν τό μαρτύριον;»
«Ἡ Πατρίδα μας πάσχει ἀπὸ ἀνίατη ἀτιμωρησία!!!»
«Μοῦ ἔκλεψαν τὴν ζωή μου! Ἡ ἐκδίκησίς μου θὰ εἶναι τρομερή!!!»
«Ἡ Ἑλλὰς ἔχει τελειώσει! Ἔχει πεθάνει!!! Γιατί δέν ἀφήνουν αὐτό τό ἐτοιμοθάνατο τέρας νά σβήσῃ ἥσυχα; Γιατί τοῦ παρατείνουν τό μαρτύριον;»
«Ἡ Πατρίδα μας πάσχει ἀπὸ ἀνίατη ἀτιμωρησία!!!»
Μπορεῖ κάποιος νά ἰσχυριστῇ πώς ὁ φίλος Χί δέν θά κάνῃ αὐτά πού ὀνειρεύεται; Μπορεῖ κάποιος νά ἰσχυριστῇ πώς ὅλοι αὐτοί οἱ Χί, οἱ Ψί, οἱ Ὠμέγα δέν ὀραματίζονται τήν κάθαρσιν μέ τόν χειρότερο τρόπο;
Μπορεῖ κάποιος νά τούς κατηγορήσῃ γιά ὅσα αἰσθάνονται καί ποθοῦν;
Ὁ φίλος Χί ἐχθὲς πῆγε καὶ ὑπέγραψε τὰ χαρτιά, πρὸ κειμένου νὰ βγῇ ἡ σύνταξις. Ὅση… Ὅποτε… Ὅταν… Μὲ τὰ 8.500 εὐρόπουλα ἐκτός. Δὲν ἔχει σημασία ἐὰν δὲν τὰ χρωστᾶ… Θὰ τοῦ τὰ ἁρπάξουν… Δικό του κόπο, θὰ τὸν ἁρπάξουν… Ἔτσι… Εἶναι εὔκολο γιὰ αὐτούς…
Δὲν γνωρίζει ἐὰν θὰ προλάβῃ νὰ τὴν πάρῃ. Οὔτε τὸν τρόπο μὲ τὸν ὁποῖον θὰ τοῦ τὴν δώσουν. Οὔτε κἄν τὸ πόσα θὰ τοῦ δώσουν.
Αὐτὸ ποὺ γνωρίζει εἶναι πὼς θὰ ζήσῃ ὅσο χρειάζεται, πρὸ κειμένου νὰ ἐκδικηθῇ!
Μόνον αὐτὸ λέει ἀπὸ τὸ πρωΐ ἔως τὸ βράδυ!
Καὶ δὲν εἶναι ὁ μόνος!
Φιλονόη.
Υ.Γ.1. Οἱ ὑπάλληλοι στὸ γραφεῖον συντάξεων εἶπαν τὸ ἐξῇς χαριτωμένο: «ἐὰν δὲν λυπούμασταν τὸν κόσμο, δὲν θὰ δουλεύαμε»… Κι ἀπὸ ἐκεῖ μόνον ἀντιλαμβανόμαστε τὸ εἶδος τῆς λογικῆς τους… Ἀρκεῖ! Ἄς πεθάνῃ ἐπὶ τέλους νὰ τελειώνουμε ἐτοῦτο τὸ μόρφωμα!
Υ.Γ.2. Αὐτὸ ποὺ γνωρίζω, τὸ ὁποῖον μοῦ ὑπαγορεύει καὶ ἡ λογικὴ ἀλλὰ καὶ τὸ ἔνστικτον, εἶναι πὼς τὰ ἰκριώματα θὰ στηθοῦν! Δὲν ξέρω τὸ πότε… Ἀλλὰ θὰ στηθοῦν! Καὶ θὰ ξεκαθαρίσουν πάρα πολλά!!!!! Δὲν ἀποφεύγεται!
Υ.Γ.1. Οἱ ὑπάλληλοι στὸ γραφεῖον συντάξεων εἶπαν τὸ ἐξῇς χαριτωμένο: «ἐὰν δὲν λυπούμασταν τὸν κόσμο, δὲν θὰ δουλεύαμε»… Κι ἀπὸ ἐκεῖ μόνον ἀντιλαμβανόμαστε τὸ εἶδος τῆς λογικῆς τους… Ἀρκεῖ! Ἄς πεθάνῃ ἐπὶ τέλους νὰ τελειώνουμε ἐτοῦτο τὸ μόρφωμα!
Υ.Γ.2. Αὐτὸ ποὺ γνωρίζω, τὸ ὁποῖον μοῦ ὑπαγορεύει καὶ ἡ λογικὴ ἀλλὰ καὶ τὸ ἔνστικτον, εἶναι πὼς τὰ ἰκριώματα θὰ στηθοῦν! Δὲν ξέρω τὸ πότε… Ἀλλὰ θὰ στηθοῦν! Καὶ θὰ ξεκαθαρίσουν πάρα πολλά!!!!! Δὲν ἀποφεύγεται!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου