Τρίτη 26 Ιανουαρίου 2016

ΕΚΟΙΜΗΘΗ ΕΝ ΚΥΡΙΩ Ο ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΠΡΩΗΝ ΣΕΡΒΙΩΝ ΚΑΙ ΚΟΖΑΝΗΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ


ΠΕΝΘΕΙ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΤΟΝ ΔΕΔΟΚΙΜΑΣΜΕΝΟΝ ΩΣ ΧΡΥΣΟΝ ΕΝ ΧΩΝΕΥΤΗΡΙΩ ΙΕΡΑΡΧΗ





Γράφει ο Γ. Βολουδάκης

Η εκκλησία του Χριστού έχασε σήμερα έναν αγωνιστή της στρατευομένης της παράταξης και κέρδισε έναν πρεσβύτη στην θριαμβεύουσα  ουράνια πτέρυγά της.

Υπήρξα ένα από τα "παιδιά της Τρίτης". Ο ίδιος με πλησίασε στον ιερό Ναό Φανερωμένης Χολαργού και μου είπε ότι έχει παρατηρήσει πως εκκλησιάζομαι τακτικά και μου πρότεινε να πάω στις συναντήσεις των νέων της ενορίας που ο ίδιος συγκέντρωνε κάθε Τρίτη. Του είπα ότι εγώ δεν είμαι και τόσο νέος, είμαι κοντά στα 35 και μου απήντησε ότι οι συναντήσεις είναι για νέους από 15 έως 95 ετών!


Πήγα και από τότε δεν έλειψα σχεδόν ποτέ από τις συγκεντρώσεις της Τρίτης. Η Τρίτη έγινε σύμβολο της σχέσης μας με τον πατέρα Αμβρόσιο, γίναμε "τα παιδιά της Τρίτης", τα παιδιά του, παραμείναμε έκτοτε και θα παραμείνουμε  μέχρι να τον ξανασυναντήσουμε "τα παιδιά της Τρίτης". 

Και επειδή τίποτε δεν είναι τυχαίο, ξημερώνοντας Τρίτη σήμερα παρέδωσε το τίμιο πνεύμα του στον Κύριο, Τρίτη είναι ακόμα, τώρα που γράφω αυτές τις γραμμές χωρίς να μπορώ να συγκρατήσω τα δάκρυα της ευγνωμοσύνης, της ευχαριστίας και της αγάπης, για αυτόν τον άνθρωπο που στάθηκε λύχνος φωτός ανεσπέρου, στη ζωή όλων όσων τον γνωρίσαμε.

Όταν εξελέγη Μητροπολίτης Σερβίων και Κοζάνης τα παιδιά της Τρίτης ανέθεσαν σε μένα να τον αποχαιρετίσω εκ μέρους όλων με έναν λόγο καρδιακό, τον οποίο εκφώνησα με φωνή σπασμένη από την συγκίνηση. Όλοι μας είχαμε χαρά για την εκκλησία που απέκτησε τίμιο ιεράρχη και λύπη για τον αποχωρισμό του πατέρα και φίλου, του  κληρικού και ανθρώπου.
Στην Χειροτονία του σε ιεράρχη δεήθηκε στον Χριστό για τα παιδιά της Τρίτης "ίνα ώσι έν" και αυτή η ευχή του μας κράτησε ενωμένους με αδελφικό δεσμό μέχρι σήμερα που έχουν στην παρέα μας προστεθεί και άλλα "παιδιά".
Ως Μητροπολίτης Κοζάνης έκανε σπουδαίο πνευματικό έργο αλλά και πολιτισμικό. Εξέδωσε το περιοδικό «Αναλόγιο» του οποίου κυκλοφόρησαν 8 τεύχη και το οποίο κατά δήλωση των εντοπίων "σε πνευματικό βάθος ξεπερνούσε τα όρια της Μητροπόλεως, της πόλεως και της περιοχής".

Κατηγορήθηκε με άθλιο τρόπο για τελείως ανυπόστατα πράγματα, τα οποία εάν δεν ήσαν τόσο πρόστυχα και απεχθή θα άγγιζαν τα όρια του φαιδρού. Αυτό το γεγονός διέλυσε τελείως την ήδη κλονισμένη υγεία του. Ο πνευματικός του άγιος γέρων Αμβρόσιος Λάζαρης του είπε πως όσοι τον κατηγόρησαν αν δεν μετανοήσουν "θα σκυλογαυγίσουν πρίν πεθάνουν"! Η συκοφαντία αυτή, ήταν ένας μεγάλος σταυρός που τον έφερε με πολύν πόνο αλλά και καρτερία και στεφανώθηκε σήμερα τα ξημερώματα από τον Κύριό μας που παρέλαβε την δικαία ψυχή του, το δε πρόσωπό του, όπως μου είπε φίλη που ήταν παρούσα φωτίστηκε και παρέμεινε χαμογελαστό και μετά την έξοδο της τιμίας ψυχής του.

Ο λόγιος μητροπολίτης, είχε αρνηθεί πολλές τιμές και αξιώματα, είχε αρνηθεί έδρα καθηγητού Πανεπιστημίου στην Φιλοσοφική αλλά και στην Θεολογία, διότι ο πρώτος γέροντάς του μακαριστός μητροπολίτης Ελευθερουπόλεως Αμβρόσιος του είχε πει να μείνει στον κόσμο (ήθελε τότε να πάει σε μοναστήρι) μέχρι να γίνει επίσκοπος. Μετά, 
όταν παρητήθη από τον θρόνο της Κοζάνης, του προτάθηκε από υψηλά ιστάμενους  αξιωματούχους της Αμερικής και έναν μεγιστάνα Παλαιστίνιο να βάλλει υποψηφιότητα για τον Θρόνο του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων αλλά είχε αρνηθεί με επιμονή διότι είχε ήδη ασθενήσει και διότι οι ήδη κυκλοφορούσες ανυπόστατες φήμες φρονούσε ότι θα έβλαπταν το Πατριαρχείο.

Όλα αυτά, μας τα είχε εμπιστευθεί αλλά δεν ήθελε να τα λέμε στον κόσμο, τώρα όμως που ο Χριστός τον δικαίωσε με την μακαρία αυτήν έξοδο, δεν δικαιούμεθα να σιωπούμε πλέον!

Κλείνω το μικρό αυτό σημείωμα για τον μεγάλο  αυτόν άνθρωπο με καρδία ευγνωμονούσα για όσα μας δίδαξε αλλά και διότι χάρη σ΄αυτόν γνώρισα έναν σύγχρονο πατέρα της Εκκλησίας, τον πατέρα Ιωάννη Ρωμανίδη. με τον οποίο συνεδέετο με μακράν φιλία ήδη από την συνύπαρξή τους στην Μ. Βρετανία και τον οποίο κάλεσε στον Ιερό Ναό Φανερωμένης Χολαργού για να μας μιλήσει. Επίσης χάρη σε εκείνον η Φανερωμένη Χολαργού έχει τον καλύτερο ίσως ιεροψάλτη της επικράτειας, τον Γιώργο Χατζηχρόνογλου που επι των ημερών του ήρθε στην Παναγία.

Ο Κύριος της Δόξης που παρέλαβε σήμερα την δικαία ψυχή του να τον δοξάσει και τώρα και εν ημέρα της Κρίσεως, κατατάσσοντάς τον μετά των αγίων και από εκεί είμαστε βέβαιοι ότι θα πρεσβεύει υπέρ ημών.

Αμβροσίου του σεβασμιωτάτου και Θεοπροβλήτου Μητροπολίτου Φωτικής, Αιωνία η Μνήμη!
 

Γιώργος Βολουδάκης
Λογοτέχνης
   

Σύντομο Βιογραφικό

Ο Μακαριστός Μητροπολίτης κυρός Αμβρόσιος Γιακαλής γεννήθηκε στο Κεράμιο Καλλονής Λέσβου το 1940. Διάκονος χειροτονήθηκε το 1967 και Πρεσβύτερος το 1974. Ήταν αριστούχος της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και διδάκτωρ της Φιλοσοφίας (PhD) του Κέμπριτζ (St. John's Collecge). Εργάστηκε ερευνητικά στο Πανεπιστήμιον της Οξφόρδης (1989-90, Campion Hall).
Υπηρέτησε ως Ιερατικός Προϊστάμενος στην Ελλάδα και την Αγγλία. Υπήρξε Διευθυντής του Ελληνικού Σχολείου του Κέμπριτζ, Πανεπιστημιακός εφημέριος για τους Ορθοδόξους φοιτητές του Πανεπιστημίου του Essex (1984-1988) και Διευθυντής του Ιδρύματος Νεότητας της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών (1991-1994). Από το 1991 έως την ημέρα της εκλογής του διετέλεσε Ιερατικός Προϊστάμενος στον Ιερό Ναό Παναγίας Φανερωμένης Χολαργού, όπου ανέπτυξε κηρυγματική, ποιμαντική και φιλανθρωπική δράση.

Μητροπολίτης Κοζάνης εξελέγη το 1998.



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου