Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΩΝ ΜΕΙΟΨΗΦΙΩΝ
Γρἀφει ο Σαράντος Λέκκας
Εκείνο που πλέον απαιτείται είναι μια στιβαρή κυβέρνηση που να έχει αποκλειστικό σκοπό την σταδιακή επαναφορά της Ελληνικής Δημοκρατίας στα ιδεώδη που την χαρακτήριζαν.
«Η Δημοκρατία μας αυτοκαταστρέφεται διότι κατεχράσθη το δικαίωμα της ελευθερίας και της ισότητας, διότι έμαθε τους πολίτες να θεωρούν την αυθάδεια ως δικαίωμα, την παρανομία ως ελευθερία, την αναίδεια του λόγου ως ισότητα και την αναρχία ως ευδαιμονία».
Ισοκράτης
436 π.Χ. – 338 π.Χ.
Άρθρο
Όταν ο άνθρωπος που εμφανίζεται σχεδόν καθημερινά στους τηλεοπτικούς δέκτες ως εκπρόσωπος της χώρας στις διαπραγματεύσεις με τους δανειστές φέροντας τον τίτλο του υπουργού οικονομικών, όταν ο άνθρωπος αυτός όπως και οι υπόλοιποι του κυβερνώντος κόμματος ισχυρίζονταν προεκλογικά ότι θα σχίσει τα μνημόνια δηλώνει ότι « η οικονομία είναι εξίσου σημαντική με την παρέλαση των gay» τότε το πρόβλημα της χώρας δεν είναι οικονομικό.
Είναι κοινωνικό και παράλληλα πρόβλημα Δημοκρατίας.
Η ελληνική κοινωνία βρίσκεται στον βάλτο που δημιούργησε με μεθοδικότητα η αριστερόστροφη διανόηση επί σειρά δεκαετιών.
Η αποδόμηση κάθε έννοιας που είχε σχέση με τους θεσμούς, την ευνομία, την αριστεία, την παιδεία, την ιστορική διαδρομή, την πολιτιστική κληρονομιά, την πειθαρχία, τον σεβασμό , έχει πλέον ολοκληρωθεί.
Προβλήθηκε ο ακτιβισμός και θεοποιήθηκε η δημοκρατία των μειοψηφιών ενώ με Δούρειο ίππο τα δημοκρατικά δικαιώματα πολτοποιήθηκε καθετί που αντιστέκονταν στην πλήρη διάλυση των κοινωνικών δομών.
Δημοκρατικό δικαίωμα να καίγονται περιουσίες, να εκφοβίζονται και να λοιδορούνται πολίτες, να δημιουργούνται γκέτο, να διαλύεται η παιδεία.
Δημοκρατικό δικαίωμα, η επιβολή των απόψεων των μειοψηφιών με λεκτική ή σωματική βία .
Δημοκρατικό δικαίωμα να διαστρεβλώνεται η ιστορική και πολιτιστική κληρονομιά όπως και να ξαναγράφονται κομμάτια της ιστορίας από την οπτική γωνία εκείνων που διέπονται από τα ιδεώδη του διεθνισμού.
Όταν ο επικεφαλής της ελληνικής οικονομίας δηλώνει ότι « η οικονομία είναι εξίσου σημαντική με την παρέλαση των gay» όχι μόνο επιβεβαιώνει όλα τα παραπάνω αλλά δείχνει και τον τρόπο σκέψης όλων αυτών που αυτοαποκαλούνται δημοκράτες .
Δημοκράτης δεν είναι αυτός που ψεύδεται (σκίσιμο μνημονίων, διαγραφή χρέους, κτλ.), δεν είναι αυτός που αλλοιώνει την ιστορία (συνωστισμός κατά την Μικρασιατική καταστροφή), δεν είναι αυτός που διαλύει την παιδεία (λιγότερες εξετάσεις, κατάργηση της αριστείας ) δεν είναι αυτός που λοιδορεί τα όργανα της τάξεως και υποκριτικά τα εγκαλεί όταν συμβαίνει ένα ακραίο γεγονός, δεν είναι αυτός που θεωρεί ότι η χώρα δεν έχει σύνορα, δεν είναι αυτός που ανέχεται τα γκέτο (αναρχικών, γύφτων, ναρκομανών, κτλ.), δεν αυτός που δεν σέβεται την ζωή και την αξιοπρέπεια.
Αυτός δεν είναι δημοκράτης, είναι πολιτικά, ηθικά και κοινωνικά παράσιτο .
Φυσικά η θρασύτητα του και η ωχαδελφική αντιμετώπιση του έχει οδηγήσει στην επικράτηση των ιδεολογημάτων του ανεξάρτητα εάν βρίσκεται όπως στην παρούσα χρονική περίοδο στην εξουσία ή όχι.
Διότι τι σημασία έχει η εξουσία εάν ο τρόπος σκέψης της ποδηγετείτε από τις αριστερόστροφες ιδεοληψίες των μειοψηφιών;
Τι σημασία έχει η εξουσία εάν δεν μπορεί να επιβάλει την τάξη σε γκέτο που αποδεδειγμένα λειτουργούν ως ορμητήρια κακοποιών και εμπόρων ναρκωτικών;
Tι σημασία έχει η εξουσία εάν δεν μπορεί να παρέχει υγιείς υπηρεσίες στους πολίτες της;
Και η εξουσία των ‘δημοκρατών΄, και η ποδηγετούμενη δεν προσφέρουν καμία εθνική υπηρεσία και ως εκ τούτω δεν πρέπει να θεωρούνται υγιή υπόβαθρα της Δημοκρατίας.
Εκείνο που πλέον απαιτείται είναι μια στιβαρή κυβέρνηση που να έχει αποκλειστικό σκοπό την σταδιακή επαναφορά της Ελληνικής Δημοκρατίας στα ιδεώδη που την χαρακτήριζαν.
Από κει και μετά οι δανειστές αλλά και όσοι νομίζουν ότι η Ελλάδα είναι προτεκτοράτο τους όταν διαπιστώσουν αυτή την αλλαγή θα αλλάξουν στάση και θα προσγειωθούν στην πραγματικότητα του σεβασμού.
Γι’ αυτό ισχυριζόμαστε ότι το πρόβλημα της χώρας δεν είναι οικονομικό αλλά πρωτίστως πρόβλημα Δημοκρατίας και ομαλής λειτουργίας των θεσμών .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου