ΠΝΕΥΜΑ ΑΝΤΙΛΟΓΙΑΣ ΣΤΗΝ ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΤΟΝ ΚΑΘΩΣΠΡΕΠΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΔΗΘΕΝΙΑ!

ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΜΟΥ ΤΗΝ ΕΔΙΝΕ ΠΑΝΤΑ, SOCIAL & POLITICALY CORECT

Γράφει ο Κωνσταντίνος Καλιμαυκίδης

Πω πω τι με θύμισε ο Ρωμανός.

Το πως με φώναζε ο αρχηγός μου .

Τι είχε προηγηθεί;

Ο γέρος μου και ο αδελφός του είχαν πατήσει μαύρο χιόνι από το κυνήγι που έφαγαν από το ανέκαθεν "δημοκρατικό" δεξιό και αριστερό κατεστημένο και σύστημα.

Με όλους μάλωσαν και έγιναν οι κακοί.

Ήθελαν λέει να είναι ελεύθεροι.(Καζαντζάκης)

Για να αποβάλουμε το στίγμα εμείς τα παιδιά και να ξεκαρφωθούμε, έγραψε εμένα και τον αδελφό μου στα προσκοπάκια της δεκαετίας του 60,γιατί και στο σχολείο μας φώναζαν Λαμπράκια.

Υπέροχες παιδικές αναμνήσεις και ομαδική ζωή μέσα στην φύση.

Τι καμάρι είχα όταν με έκαναν νωματάρχη με άλλα οκτώ -δέκα παιδιά και έπρεπε να ονοματίσουμε την ενωμοτία μας με το όνομα ενός αγρίου ζώου.

Οι άλλοι είχαν βάλει ονόματα όπως λύκοι, τίγρεις, λιοντάρια, αρκούδες, δελφίνια, αετοί κλπ. και δεν έμεινε τίποτε για μας να διαλέξουμε.

Πρότεινα το λαγοί και αυτοί είναι άγριοι σκληροί, γρήγοροι, κινούνται σωστά και ξέρουν να επιβιώνουν.

Είναι δειλοί και τους κυνηγάνε είπαν τα παιδιά, θα ρεζιλευτούμε.

Να προσέχουμε να μην είμαστε εμείς δειλοί και να δουλεύουμε σωστά να μη γινόμαστε στόχος, είπα εγώ και πέρασε η πρόταση μου.

Έπρεπε τώρα να βρούμε ένα τραγουδάκι με το όνομα μας κάτι σαν ύμνο της ομάδας.

Οι άλλοι έλεγαν τα δικά τους κόσμια και ευπρεπή τραγουδάκια, τι καλοί, τι ωραίοι, τι δυνατοί, τι εργατικοί, τι τολμηροί είμαστε και τέτοια πεζά.

(Όπως εκείνα τα ξενέρωτα τραγουδάκια των κατηχητικών που μας άφησαν ακατήχητους.)

Σκέφτηκα με τον δικό μου τρόπο και πρότεινα το ακόλουθο τραγουδάκι σαν κραυγή-ύμνο της ομάδας-ενωμοτίας.

Μάσα, ξάπλα και αραλίκι είμαστε το τεμπελίκι, κατανάλωση τροφών, ενωμοτία Λαγών.

Πέρασε άρεσε στα παιδιά και όπου το λέγαμε ακούγαμε ου και κοροϊδίες αλλά εμείς το βιολί μας.

Μου είπε ο Αρχηγός, να τα αλλάξεις πριν πάμε στην κατασκήνωση θα ρεζιλευτείτε .

Δεν το δέχθηκα, απείλησα με αποχώρηση.

Είχα την συμπαράσταση των παιδιών, δεν δεχθήκαμε και έμεινε το Λαγοί και ο ύμνος μας.

Είσαι πάντα στραβόξυλο μου είπε.

Στην κατασκήνωση στήσαμε την σκηνή με τα ράντσα μας και κάναμε πολλές και διάφορες δραστηριότητες, κατασκευές και εκδηλώσεις που στο τέλος βαθμολογούνταν, κάτι σαν μια ιδέα από τον στρατό .

Οι άλλοι όλοι ήταν τυπικοί και υπάκουοι, οι Λαγοί το βιολί τους.

Ήρθε η μέρα της ανακοίνωσης της πρωτιάς στους βαθμούς.

Είχαν έρθει όλοι οι επίσημοι βαθμοφόροι πρόσκοποι και εκπρόσωποι αρχών για την τελετή.

Πρώτοι βγήκαμε εμείς οι Λαγοί και με μεγάλη διαφορά .

Χαρές και πανηγύρια .

'Έπαινοι σηματάκια, παράσημα κλπ. στην απονομή.

(Θυμήθηκα τον παππού μου με τα μετάλλια του, μετά από 6 χρόνια θητείας σε 3-4 πολέμους.

Ενθύμιο του Κώστα Καλιμαυκίδη από εκείνη την εποχή 

Σου τα δίνουν για να μη σου δώσουν κάτι ουσιαστικό, οι παλιοί γνώριζαν την ουσία και έδιναν κλαδιά ελιάς και δάφνης.)

Έπρεπε τώρα να πούμε τον ύμνο μας μπροστά σε όλους, τον ύμνο των νικητών.

Όταν τον άκουσαν οι παριστάμενοι σηκώθηκαν όρθιοι και άλλοι κατσούφιασαν και κλώτσησαν, άλλοι έσκασαν στα γέλια.

Μας φώναξε ο Γενικός Έφορος και μας δικαίωσε λέγοντας,

Δείξατε ότι τα φαινόμενα απατούν, η κοινή προσπάθεια, ο αγώνας , η θέληση, το πείσμα είναι η ουσία και αυτό μετράει, όχι οι τυπικότητες και πολλά άλλα τέτοια επαινετικά.

Βρήκα τον τότε αρχηγό μου, γεροντάκι πια μετά πολλά χρόνια, ήμουν μαζί με τον έφηβο γιό μου και λέει στον γιό μου.

Πνεύμα αντιλογίας ήταν ο πατέρας σου σαν παιδί, είχε την γνώμη του, εσύ πως είσαι;

Το μήλο πέφτει κοντά στη μηλιά όταν ωριμάσει και εγώ δεν μπορώ τις τυπικούρες και τα καθώς πρέπει.

Γνωρίζω αυτή την ιστορία είναι καλό παράδειγμα αρκεί να κρίνεις τι λές και τι κάνεις, να γνωρίζεις για να έχεις γνώμη και να διορθώνεις τα λάθη σου, να προσπαθείς για να γίνεσαι καλύτερος.

Αιέν αριστεύειν αν έχεις αρχές και πίστη λέει ο αρχηγός και του έδωσε ένα σηματάκι με το ρητό.

Εδώ προσοχή στα σχόλια, όποιος δεν καταλαβαίνει τι γράφω να μην μου πεί για μασονικές, εκκλησιαστικές και κομματικές οργανώσεις εκείνα τα χρόνια.

Περιττό να το τραβάω άλλο, ο καθένας ας βγάλει τα συμπεράσματά του που κολλάει η ιστορία, με βάση τις διαχρονικές αξίες του λαού μας .

Τι δουλειά έχω εγώ εδώ σε σοβαρό μπλόκ, ανάμεσα σε επιστήμονες, σοφούς, γνώστες και γερόντους καθώς πρέπει.

Έγραψα και παλιά (αλεπού στο παζάρι).

Δεν με αφορά τι πιστεύει, τι ακολουθεί και πράττει στην ζωή του και ποιόν έχει ορίσει για αρχηγό του, ελεύθερος ο καθένας .

Αρκεί να είναι ελεύθερα.

Τα περισσότερα άρθρα και σχόλια τα βρίσκω δέσμια του καθωσπρεπισμού, της εκπαίδευσης, της θρησκευτικότητας .

Λίγοι ανοίγουν τα εσώψυχά τους και δεν φοβούνται να μην εκτεθούν.

Οι πολλοί πιστεύουν στο Ού Μπλέξεις και ο φόβος φυλάει τα έρημα.

Όσοι τολμούν, χαρακτηρίζονται βλάκες από ανώνυμους χέστες κολλημένους στις ιδεοληψίες τους.

Τους δικαιολογώ. Έτσι τους εκπαίδευσε το σύστημα και έτσι έμαθαν να λειτουργούν.

Πιστεύω ότι στερούνται της παιδείας και της δημοκρατίας κατά τον ελληνικό ορισμό.

Ο διάλογος στις εκκλησίες του δήμου έφτιαχνε πόλεις, πολίτες και πολιτεύματα για την επίτευξη της αρετής, του καλού και του αγαθού των πολιτών και της πόλης..

Αγνοούν οι πολλοί, ότι με διάλογο στις ενοριακές εκκλησίες μετά Χριστόν, ομολογιακά και εξομολογητικά αναζητείται η ελευθερία η αλήθεια και η αγάπη.

'Ολα αυτά προϋποθέτουν το ξεπέρασμα του εγώ και της ιδιοτέλειας που οδηγεί στην ιδιωτεία.

Απαιτούν την υπέρβαση των στερεότυπων και την αντιλογία στα επιβαλλόμενα από το σύστημα όρια και πλαίσια.

Απαιτούν την άφοβη έκθεση του ατόμου ως προσώπου ανάμεσα στους ομοίους του, τόσο στην εκκλησία του δήμου όσο και στην ενορία ή τον δρόμο.

Πάντοτε στην ιστορία παρουσιάζονταν οι αρχηγοί, οι επαναστάτες, οι ήρωες,οι αιρετικοί, τα καινά δαιμόνια ή οι δια Χριστόν σαλοί και άγιοι που δείχνουν τον δρόμο .

Κοινή τους μοίρα ο χλευασμός στην αρχή, ο διωγμός κατόπιν και η επικράτηση στο τέλος.

Οι ακαλούπωτοι, οι χωρίς μάσκες και αναστολές εφοδιασμένοι με την αρετή και την χάρη τολμούν και ομολογούν.

Με ιαχές και παιάνες έδιναν τις μάχες τους αψηφώντας τον θάνατο.

Η ιαχή του Χριστός Ανέστη συνόδεψε τους αγώνες μετέπειτα, με την σιγουριά ότι νικήθηκε ο Θάνατος.

Δεν υποδεικνύω τρόπους, δεν επιβάλω ούτε διεκδικώ τίτλους και χαρακτηρισμούς για τον εαυτό μου.

Κάνω μόνο αυτό που μου αρέσει και πιστεύ , δεν το βουλώνω, θα φύγω όταν και άμα θέλω εγώ.

Μέχρι τότε θα μαθαίνω από τα λάθη μου και από τους άλλους.

Το ξαναλέω, και σε όποιον αρέσουμε .

Αλλάξτε μπλόκ οι υβριστές και οι κότες.

Όμως πάντα υπάρχει ο πρώτος διδάξας και ο δείξας δια των θαυμάτων και της Αναστάσεως .

Ο μόνος Θεός Λόγος, που πίστεψε ο ληστής, οι τελώνες και οι πόρνες.

Οι καθώς πρέπει Τον σταύρωσαν και Τον σταυρώνουν .

Αρκεί να τον αναζητήσουμε χωρίς μάσκες και κατά πρόσωπο.

Τα σημερινά γεγονότα δείχνουν, τους ηγέτες ,τους αρχηγούς ,τους σκοπούς, τα θηρία, τους λαγούς και το πνεύμα του Πύθωνος και της  αντί-Λογίας.

Κωνσταντίνος Καλιμαυκίδης