ΙΕΡΟΣ ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΠΡΟΔΕΟΜΟΥ ΚΑΙ ΒΑΠΤΙΣΤΟΥ ΙΩΑΝΟΥ ΠΡΟΣ ΜΕΤΑΝΟΙΑΝ

ΜΕΤΑΝΟΕΙΤΕ  ΚΡΑΖΩ  ΣΑΣ,
Ο  ΠΡΟΔΡΟΜΟΣ  ΚΥΡΙΟΥ…

 ΜΕΓΑ    ΤΟ    ΟΝΟΜΑ    ΤΗΣ    ΑΓΙΑΣ    ΤΡΙΑΔΟΣ

+++    

Ο Πρόδρομος σας ομιλώ παιδιά του Αναστάντα,
 που την αγία πίστη σας, πετάξατε στην πάντα.

 ΜΕΤΑΝΟΕΙΤΕ κράζω σας, ο Πρόδρομος Κυρίου, 
ΜΕΤΑΝΟΕΙΤΕ , γίνατε παίγνιο του θηρίου.
ΜΕΤΑΝΟΕΙΤΕ  κι έφθασε ο κόμπος εις το χτένι,
ΜΕΤΑΝΟΕΙΤΕ , πριν χαθεί όλη η Οικουμένη. 
ΜΕΤΑΝΟΕΙΤΕ , σας καλώ εγώ ο Ιωάννης,
άλλο τον χρόνο άνθρωπε, δεν πρέπει για να χάνεις.

Βιάσου το ΗΜΑΡΤΟΝ να πεις και να μετανοήσεις,

 γιατί μπορεί ταλαίπωρε, συ ξαφνικά να σβήσεις.

Δεν βλέπεις το τι γίνεται, γύρω σου – μακρυά σου;

 Δεν βλέπεις ότι χάνονται τ’ αδέλφια τα δικά σου;

 Δεν βλέπεις ότι χάνονται, όχι τα γεροντάκια,

αλλά φεύγουν οι νέοι σας, ακόμα και παιδάκια;

Νομίζεις πως εξαίρεση εσύ είσαι στον κανόνα,
και πως θα ζήσεις επί γης ταλαίπωρε αιώνια;
Μην σε πλανά ο πονηρός και μην τονε πιστεύεις,
 από την γη περαστικός είσαι και μην λαθεύεις.

Από την γη στα ξαφνικά θε να αποδημήσεις
και ό,τι στην γη ελάτρεψες, όλα θα τα αφήσεις,
κι ό,τι μονάχα έπραξες θε να σ’ ακολουθήσει.

Εάν είναι έργον αγαθό θε να συνηγορήσει,
 υπέρ σου εις τον Κύριο, όταν λογοδοτήσεις.
 Σαπρό αν είναι χάθηκες, θα καταδικαστείς,
και στην φριχτή την κόλαση αιώνια θα κλειστείς,
εις τα αιώνια βάσανα θα κλαις και θα θρηνείς.

Γιατί το χρόνο σου άφησες εσύ για να χαθεί,
δεν φρόντισες, δεν νοιάστηκες την δόλια σου ψυχή.
Γι’ αυτό λυπάμαι δι’ εσέ ο Πρόδρομος Κυρίου,
και σε προτρέπω να ειπείς ΗΜΑΡΤΟΝ του Κυρίου.
Μονάχα πρέπει να βιαστείς, καιρό άλλον δεν έχεις,
βιάσου το ΗΜΑΡΤΟΝ να πεις, ελπίδα για να έχεις.

Ο Ιορδάνης άλλαξε την ιδική του την πορεία,
σαν μπήκε μέσα ο Κύριος εις τα νερά τα κρύα,
και συ συνέχεια ακολουθείς τα βρωμερά θηρία.
Βιάσου κι εσύ ώ! άνθρωπε να αναγεννηθείς,
στο πετραχήλι του παπά να πας και να πλυθείς,
εάν θέλεις στον Παράδεισο αιώνια να ζεις. 

Εγώ για την ΑΛΗΘΕΙΑ, έδωσα την ζωή μου,
 το άδικο στηλίτευα, χωρίς φόβο στην ψυχή μου.
Εσείς γιατί φοβόσαστε, τρέμετε σαν το φύλλο,
και αρνηθήκατε εσείς και συγγενή και φίλο;

 Αξίζει η θυσία σας, το έχετε σκεφθεί;
Αφού το νήμα την ζωής, το έχει ο Κριτής;
Πού πήγε η εξυπνάδα σας, η ανθρώπινη σοφία,
και γίνατε περίγελως στα βρωμερά θηρία;

Γιατί θεοποιήσατε παιδιά Μου την ΥΓΕΙΑ,
αφού είναι μία χίμαιρα, δεν έχει σημασία;
Και ΑΣΘΕΝΕΙΣ και ΥΓΙΕΙΣ, όλοι θ’ αποδημήσετε
κι ό,τι στην γη μοχθήσατε, όλα θα τα αφήσετε.

Ο Ιωάννης σας μιλώ, ο Βαπτιστής Κυρίου,
μην γίνετε παιδάκια μου, βορά σεις του θηρίου.
Μην πάτε κόντρα στον Θεό, αλλά στον εωσφόρο,
μονάχα εις τον Πλάστη σας, εσείς χρωστάτε φόρο.

Και όλοι θα πληρώσετε, γι’ αυτό ετοιμαστείτε,
 να κάνετε απολογισμό και να διορθωθείτε.
Βιαστείτε πάλι θα σας πω εγώ ο Ιωάννης,
 πάνω απ’ την ψυχούλα σου, τίποτα να μην βάνεις.

Πες τέκνον μου το ΗΜΑΡΤΟΝ, κάνε μεταβολή,
 όσο η αγκάλη του Θεού, θα είναι ανοιχτή,
 γιατί αυτή θα κλείσει και έξω θα βρεθείς.

ΜΕΤΑΝΟΕΙΤΕ σας ζητώ, άνθρωποι της γενιά σας,
 και αν αυτό το πράξετε, θα βρίσκομαι κοντά σας,
εγώ ο Βαπτιστής Ιησού, αλλά προπάντων ο Χριστός,
μα και η Παναγιά σας.


Αμήν και τω Τριαδικώ Θεώ δόξα
και εις τον Πρόδρομο Κυρίου δόξα.

+++