ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΝ ΝΑ ΕΜΠΛΕΚΟΥΝ ΤΟΥΣ ΛΑΟΥΣ ΣΕ ΠΟΛΕΜΟΥΣ ΠΟΥ ΧΡΕΟΚΟΠΟΥΝ ΤΑ ΕΘΝΗ ΚΑΙ ΤΑ ΣΠΡΩΧΝΟΥΝ ΣΤΗΝ ΤΕΛΙΚΗ ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ. ΗΧΗΡΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΟΙ ΗΠΑ!

 Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΕΘΝΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΕΚΤΑΚΤΗΣ ΑΝΑΓΚΗΣ: ΑΤΕΛΕΙΩΤΟΙ ΠΟΛΕΜΟΙ, ΑΠΟΤΥΧΗΜΕΝΕΣ ΥΠΟΔΟΜΕΣ ΚΑΙ ΜΙΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΠΟΥ ΠΕΘΑΙΝΕΙ

Τζον και Νίσα Γουάιτχεντ

«Κάθε όπλο που κατασκευάζεται, κάθε πολεμικό πλοίο που εκτοξεύεται, κάθε πύραυλος που εκτοξεύεται σημαίνει, με την τελική έννοια, μια κλοπή από εκείνους που πεινούν και δεν τρέφονται, εκείνους που είναι κρύοι και δεν είναι ντυμένοι». —Πρόεδρος Ντουάιτ Αϊζενχάουερ (16 Απριλίου 1953)

Εβδομήντα χρόνια αφότου ο πρόεδρος Ντουάιτ Αϊζενχάουερ προειδοποίησε για το κόστος ενός στρατιωτικο-βιομηχανικού συμπλέγματος, η Αμερική εξακολουθεί να κλέβει από τον ίδιο της τον λαό για να χρηματοδοτήσει μια παγκόσμια αυτοκρατορία.

Μόνο το 2025, οι ΗΠΑ εξαπέλυσαν αεροπορικές επιδρομές στην Υεμένη (Επιχείρηση Rough Rider), βομβάρδισαν λιμάνια και εγκαταστάσεις ραντάρ που ελέγχονται από τους Χούτι (σκοτώνοντας δεκάδες αμάχους), ανέπτυξαν μεγαλύτερο αριθμό στρατευμάτων και πολλαπλά αεροπλανοφόρα στη Μέση Ανατολή και έφτασαν πιο κοντά στον άμεσο πόλεμο με το Ιράν για την υποστήριξη της κλιμακούμενης σύγκρουσης του Ισραήλ.

Κάθε ένα από αυτά τα «νέα» μέτωπα έχει πουληθεί στο κοινό ως εθνική άμυνα. Στην πραγματικότητα, είναι τα τελευταία φυλάκια σε μια δεκαετή εκστρατεία συντήρησης της αυτοκρατορίας - μια εκστρατεία που γεμίζει τις τσέπες των εργολάβων άμυνας, ενώ τα σχολεία καταρρέουν, οι γέφυρες καταρρέουν και οι βετεράνοι κοιμούνται στους δρόμους στο σπίτι.

Δεν πρόκειται για εθνική άμυνα. Αυτή είναι η συντήρηση της αυτοκρατορίας.

Πρόκειται για τη διατήρηση ενός στρατιωτικο-βιομηχανικού συμπλέγματος που επωφελείται από ατελείωτους πολέμους, παγκόσμια αστυνόμευση και ξένες κατοχές - ενώ οι υποδομές του έθνους σαπίζουν και οι άνθρωποι του παραμελούνται.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν περάσει μεγάλο μέρος του τελευταίου μισού αιώνα αστυνομεύοντας τον κόσμο, καταλαμβάνοντας άλλες χώρες και διεξάγοντας ατελείωτους πολέμους.

Αυτό που οι περισσότεροι Αμερικανοί αποτυγχάνουν να αναγνωρίσουν είναι ότι αυτοί οι συνεχιζόμενοι πόλεμοι έχουν ελάχιστη σχέση με τη διατήρηση της ασφάλειας της χώρας και έχουν να κάνουν με την υποστήριξη ενός στρατιωτικο-βιομηχανικού συμπλέγματος που έχει το βλέμμα του στραμμένο στην παγκόσμια κυριαρχία.

Ο πόλεμος έχει γίνει μια τεράστια επιχείρηση δημιουργίας χρημάτων και η κυβέρνηση των ΗΠΑ, με την τεράστια στρατιωτική αυτοκρατορία της, είναι ένας από τους καλύτερους αγοραστές και πωλητές της.

Ο ρόλος της Αμερικής στη σύγκρουση Ρωσίας-Ουκρανίας έχει ήδη κοστίσει στους φορολογούμενους περισσότερα από 112 δισεκατομμύρια δολάρια.

Και τώρα, το τίμημα της αυτοκρατορίας αυξάνεται και πάλι.

Σαφώς, ήρθε η ώρα για την κυβέρνηση των ΗΠΑ να σταματήσει την αστυνόμευση του πλανήτη.

Ο στρατός των ΗΠΑ φέρεται να έχει περισσότερους από 1,3 εκατομμύρια άνδρες και γυναίκες σε ενεργό υπηρεσία, με περισσότερους από 200.000 από αυτούς να σταθμεύουν στο εξωτερικό σχεδόν σε κάθε χώρα του κόσμου.

Αμερικανικά στρατεύματα σταθμεύουν στη Σομαλία, το Ιράκ και τη Συρία. Στη Γερμανία, τη Νότια Κορέα και την Ιαπωνία. Στη Σαουδική Αραβία, την Ιορδανία και το Ομάν. Στον Νίγηρα, το Τσαντ και το Μάλι. Στην Τουρκία, τις Φιλιππίνες και τη βόρεια Αυστραλία.

Αυτοί οι αριθμοί είναι πιθανότατα σημαντικά υψηλότεροι σύμφωνα με την πολιτική του Πενταγώνου να μην αποκαλύπτει πλήρως πού και πόσα στρατεύματα αναπτύσσονται για χάρη της «επιχειρησιακής ασφάλειας και της άρνησης στον εχθρό οποιουδήποτε πλεονεκτήματος». Όπως εξηγεί ο ερευνητής δημοσιογράφος David Vine, «Αν και λίγοι Αμερικανοί το συνειδητοποιούν, οι Ηνωμένες Πολιτείες πιθανότατα έχουν περισσότερες βάσεις σε ξένες χώρες από οποιονδήποτε άλλο λαό, έθνος ή αυτοκρατορία στην ιστορία».

Απίστευτα, οι στρατιωτικές δυνάμεις της Αμερικής δεν αναπτύσσονται στο εξωτερικό για να προστατεύσουν τις ελευθερίες μας εδώ στο εσωτερικό. Αντίθετα, χρησιμοποιούνται για τη φύλαξη πετρελαιοπηγών, την κατασκευή ξένων υποδομών και την προστασία των οικονομικών συμφερόντων της εταιρικής ελίτ. Στην πραγματικότητα, ο στρατός των Ηνωμένων Πολιτειών δαπανά περίπου 81 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως μόνο για την προστασία των προμηθειών πετρελαίου σε όλο τον κόσμο.

Η στρατιωτική αυτοκρατορία της Αμερικής εκτείνεται σε σχεδόν 800 βάσεις σε 160 χώρες, που λειτουργούν με κόστος άνω των 156 δισεκατομμυρίων δολαρίων ετησίως. Όπως αναφέρει το Vine, «Ακόμη και τα στρατιωτικά θέρετρα των ΗΠΑ και οι χώροι αναψυχής σε μέρη όπως οι Βαυαρικές Άλπεις και η Σεούλ της Νότιας Κορέας, είναι βάσεις ενός είδους. Σε όλο τον κόσμο, ο στρατός διαχειρίζεται περισσότερα από 170 γήπεδα γκολφ.

Αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο μια στρατιωτική αυτοκρατορία καταλαμβάνει τον κόσμο.

Για 20 χρόνια, η πολεμική μηχανή των ΗΠΑ στήριζε το Αφγανιστάν με τρισεκατομμύρια δολάρια και χιλιάδες ζωές που χάθηκαν. Όταν τα στρατεύματα εγκατέλειψαν το Αφγανιστάν, το στρατιωτικό-βιομηχανικό σύμπλεγμα απλώς άλλαξε θέατρα – μετατρέποντας την Υεμένη, το Ιράν και την Ερυθρά Θάλασσα σε νέες γραμμές μετώπου.

Κάθε νέα σύγκρουση προωθείται ως εθνική άμυνα. Στην πραγματικότητα, είναι business as usual για το παγκόσμιο αποτύπωμα του Πενταγώνου, με τους Αμερικανούς στρατιώτες να χρησιμοποιούνται ως πιόνια στην ατελείωτη προσπάθεια της κυβέρνησης να ελέγξει τις παγκόσμιες αγορές, να στηρίξει ξένα καθεστώτα και να εξασφαλίσει πετρέλαιο, δεδομένα και στρατηγικά λιμάνια - όλα αυτά ενώ τους λένε ότι είναι για την ελευθερία.

Αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο το στρατιωτικό-βιομηχανικό σύμπλεγμα, βοηθούμενο και υποκινούμενο από ανθρώπους όπως ο Ντόναλντ Τραμπ, ο Τζο Μπάιντεν, ο Μπαράκ Ομπάμα, ο Τζορτζ Μπους, ο Μπιλ Κλίντον και άλλοι, συνεχίζει να πλουτίζει εις βάρος των φορολογουμένων.

Ωστόσο, ενώ το σκεπτικό μπορεί να συνεχίσει να αλλάζει για το γιατί οι αμερικανικές στρατιωτικές δυνάμεις αστυνομεύουν τον κόσμο, αυτοί οι πόλεμοι στο εξωτερικό δεν κάνουν την Αμερική - ή τον υπόλοιπο κόσμο - ασφαλέστερη, σίγουρα δεν κάνουν την Αμερική μεγάλη και πάλι και αναμφισβήτητα σκάβουν τις ΗΠΑ βαθύτερα στο χρέος.

Οι πολεμικές δαπάνες χρεοκοπούν την Αμερική.

Αν και οι ΗΠΑ αποτελούν μόνο το 5% του παγκόσμιου πληθυσμού, η Αμερική μπορεί να υπερηφανεύεται για σχεδόν το 50% των συνολικών στρατιωτικών δαπανών του κόσμου, δαπανώντας περισσότερα για τον στρατό από ό, τι τα επόμενα 19 έθνη με τις μεγαλύτερες δαπάνες μαζί.

Στην πραγματικότητα, το Πεντάγωνο ξοδεύει περισσότερα για τον πόλεμο από ό, τι και τα 50 κράτη μαζί δαπανούν για την υγεία, την εκπαίδευση, την πρόνοια και την ασφάλεια.

Το αμερικανικό στρατιωτικό-βιομηχανικό σύμπλεγμα έχει δημιουργήσει μια αυτοκρατορία αξεπέραστη στην ιστορία στο εύρος και το πεδίο εφαρμογής της, αφιερωμένη στη διεξαγωγή διαρκούς πολέμου σε όλη τη γη.

Από το 2001, η κυβέρνηση των ΗΠΑ έχει δαπανήσει περισσότερα από 10 τρισεκατομμύρια δολάρια διεξάγοντας τους ατελείωτους πολέμους της, μεγάλο μέρος των οποίων δανείστηκε, μεγάλο μέρος του σπαταλήθηκε, όλα πληρώθηκαν σε αίμα και δολάρια φορολογουμένων.

Προσθέστε την κλιμάκωση της Υεμένης και της Μέσης Ανατολής το 2025 και ο τελικός λογαριασμός για μελλοντικούς πολέμους και στρατιωτικές ασκήσεις που θα διεξαχθούν σε όλο τον κόσμο θα ανέλθει συνολικά σε δεκάδες τρισεκατομμύρια.

Έχοντας επιλεγεί από άπληστους εργολάβους άμυνας, διεφθαρμένους πολιτικούς και ανίκανους κυβερνητικούς αξιωματούχους, η επεκτεινόμενη στρατιωτική αυτοκρατορία της Αμερικής αιμορραγεί τη χώρα με ρυθμό άνω των 32 εκατομμυρίων δολαρίων την ώρα.

Στην πραγματικότητα, η κυβέρνηση των ΗΠΑ ξόδευε περισσότερα χρήματα κάθε πέντε δευτερόλεπτα στο Ιράκ από ό, τι κερδίζει ο μέσος Αμερικανός σε ένα χρόνο.

Μιλήστε για δημοσιονομικά ανεύθυνη: η κυβέρνηση των ΗΠΑ ξοδεύει χρήματα που δεν έχει σε μια στρατιωτική αυτοκρατορία που δεν μπορεί να αντέξει.

Ακόμα κι αν σταματούσαμε τη στρατιωτική ανάμειξη της κυβέρνησης σήμερα και φέρναμε όλα τα στρατεύματα πίσω, θα χρειάζονταν δεκαετίες για να πληρώσουμε το τίμημα αυτών των πολέμων και να πάρουμε τους πιστωτές της κυβέρνησης από τις πλάτες μας.

Όπως το θέτει ο ερευνητής δημοσιογράφος Uri Friedman, για περισσότερα από 15 χρόνια τώρα, οι Ηνωμένες Πολιτείες καταπολεμούν την τρομοκρατία με πιστωτική κάρτα, «ουσιαστικά χρηματοδοτώντας τους πολέμους με χρέος, με τη μορφή αγορών ομολόγων του αμερικανικού δημοσίου από οντότητες με έδρα τις ΗΠΑ, όπως συνταξιοδοτικά ταμεία και πολιτειακές και τοπικές κυβερνήσεις, και από χώρες όπως η Κίνα και η Ιαπωνία».

Ο πόλεμος δεν είναι φθηνός, αλλά γίνεται εξωφρενικά δαπανηρός όταν συνυπολογίσετε την κυβερνητική ανικανότητα, την απάτη και τους άπληστους εργολάβους. Πράγματι, μια κορυφαία λογιστική εταιρεία κατέληξε στο συμπέρασμα ότι μία από τις μεγαλύτερες υπηρεσίες του Πενταγώνου «δεν μπορεί να λογοδοτήσει για δαπάνες αξίας εκατοντάδων εκατομμυρίων δολαρίων».

Δυστυχώς, οι προοπτικές δεν είναι πολύ καλύτερες για τις δαπάνες που μπορούν να παρακολουθηθούν.

Ένας κυβερνητικός έλεγχος διαπίστωσε ότι ο αμυντικός εργολάβος Boeing έχει υπερχρεώσει μαζικά τους φορολογούμενους για εγκόσμια ανταλλακτικά, με αποτέλεσμα δεκάδες εκατομμύρια δολάρια σε υπερβολικές δαπάνες. Όπως σημειώνεται στην έκθεση, ο Αμερικανός φορολογούμενος πλήρωσε:

71 $ για μια μεταλλική καρφίτσα που θα πρέπει να κοστίζει μόλις 4 σεντς. 644.75 $ για ένα μικρό γρανάζι μικρότερο από μια δεκάρα που πωλείται για 12.51 $: περισσότερο από 5,100 τοις εκατό αύξηση της τιμής. 1.678,61 δολάρια για ένα άλλο μικροσκοπικό κομμάτι, επίσης μικρότερο από μια δεκάρα, που θα μπορούσε να είχε αγοραστεί εντός του Υπουργείου Άμυνας για 7,71 δολάρια: αύξηση 21.000%. 71,01 δολάρια για μια ευθεία, λεπτή μεταλλική καρφίτσα που είχε στη διάθεσή του το Υπουργείο Άμυνας, αχρησιμοποίητη από δεκάδες χιλιάδες, για 4 σεντς: αύξηση άνω του 177.000%.

Το γεγονός ότι μια τέτοια αύξηση των τιμών έχει γίνει μια αποδεκτή μορφή διαφθοράς εντός της αμερικανικής στρατιωτικής αυτοκρατορίας είναι μια θλιβερή δήλωση για το πόσο λίγο έλεγχο έχουμε «εμείς ο λαός» πάνω στην ανεξέλεγκτη κυβέρνησή μας.

Λάβετε υπόψη σας, αυτό δεν είναι μόνο διεφθαρμένη συμπεριφορά. Είναι θανατηφόρα, εντελώς ανήθικη συμπεριφορά.

Οι Αμερικανοί έχουν μέχρι στιγμής επιτρέψει στους εαυτούς τους να τρέφονται με ένα κουτάλι με μια σταθερή δίαιτα φιλοπολεμικής προπαγάνδας που τους κρατά ικανοποιημένους να κυματίζουν σημαίες με πατριωτική θέρμη και λιγότερο διατεθειμένους να κοιτάξουν πολύ προσεκτικά τον αυξανόμενο αριθμό των νεκρών, τις κατεστραμμένες ζωές, τις κατεστραμμένες χώρες, την αντεπίθεση που προκύπτει από απερίσκεπτες στοχευμένες δολοφονίες μη επανδρωμένων αεροσκαφών και βομβιστικές εκστρατείες σε ξένες χώρες. ή τη μετατροπή της πατρίδας μας σε εμπόλεμη ζώνη.

Ο βομβαρδισμός του λιμανιού Ras Isa της Υεμένης από τις δυνάμεις των ΗΠΑ -σκοτώνοντας περισσότερους από 80 πολίτες- είναι μόνο το τελευταίο παράδειγμα εγκλημάτων πολέμου που δικαιολογούνται ως εθνικό συμφέρον.

Αυτό πρέπει να αλλάξει.

Η κυβέρνηση των ΗΠΑ δεν κάνει τον κόσμο ασφαλέστερο. Κάνει τον κόσμο πιο επικίνδυνο. Εκτιμάται ότι ο στρατός των ΗΠΑ ρίχνει μια βόμβα κάπου στον κόσμο κάθε 12 λεπτά. Από την 9/11, η κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών έχει συμβάλει άμεσα στο θάνατο περίπου 500.000 ανθρώπων. Κάθε ένας από αυτούς τους θανάτους πληρώθηκε με χρήματα των φορολογουμένων.

Με την κλιμάκωση του 2025, αυτοί οι αριθμοί θα αυξηθούν μόνο.

Η κυβέρνηση των ΗΠΑ δεν κάνει την Αμερική ασφαλέστερη. Εκθέτει τους Αμερικανούς πολίτες σε ανησυχητικά επίπεδα αντίδρασης, ένας όρος της CIA που αναφέρεται στις ακούσιες συνέπειες των διεθνών δραστηριοτήτων της κυβέρνησης των ΗΠΑ. Ο Τσάλμερς Τζόνσον, πρώην σύμβουλος της CIA, προειδοποίησε επανειλημμένα ότι η χρήση του στρατού της Αμερικής για να αποκτήσει εξουσία στην παγκόσμια οικονομία θα οδηγήσει σε καταστροφικές αντιδράσεις.

Οι συνεχιζόμενες επιθέσεις μη επανδρωμένων αεροσκαφών του στρατού των ΗΠΑ, φοβάμαι, ότι θα προκαλέσουν ακόμη περισσότερες αντιδράσεις εναντίον του αμερικανικού λαού.

Η στρατιωτικοποίηση της Αμερικής από τα γεράκια του πολέμου – φέρνοντας πίσω τα λάφυρα του πολέμου (τα στρατιωτικά τανκς, τους εκτοξευτές χειροβομβίδων, τα κράνη Kevlar, τα τουφέκια εφόδου, τις μάσκες αερίων, τα πυρομαχικά, τους πολιορκητικούς κριούς, τα κιάλια νυχτερινής όρασης κ.λπ.) και την παράδοσή τους στην τοπική αστυνομία, μετατρέποντας έτσι την Αμερική σε πεδίο μάχης – είναι επίσης αντεπίθεση.

Ο Τζέιμς Μάντισον είχε δίκιο: «Κανένα έθνος δεν θα μπορούσε να διατηρήσει την ελευθερία του εν μέσω συνεχούς πολέμου». Όπως εξήγησε ο Madison, «Από όλους τους εχθρούς της δημόσιας ελευθερίας, ο πόλεμος είναι, ίσως, ο πιο επίφοβος επειδή περιλαμβάνει και αναπτύσσει το σπέρμα κάθε άλλου. Ο πόλεμος είναι ο γονέας των στρατών. Από αυτά προέρχονται χρέη και φόροι... γνωστά όργανα για να φέρουν τους πολλούς υπό την κυριαρχία των λίγων».

Το βλέπουμε αυτό να εκτυλίσσεται μπροστά στα μάτια μας.

Η κυβέρνηση αποσταθεροποιεί την οικονομία, καταστρέφει τις εθνικές υποδομές μέσω της παραμέλησης και της έλλειψης πόρων και μετατρέπει τα δολάρια των φορολογουμένων σε χρήματα αίματος με τους ατελείωτους πολέμους, τις επιθέσεις με μη επανδρωμένα αεροσκάφη και τον αυξανόμενο αριθμό των νεκρών.

Οι υποδομές του έθνους είναι σε χάος. Τα δημόσια σχολεία υποχρηματοδοτούνται. Η φροντίδα ψυχικής υγείας καταρρέει. Βασικές ανάγκες όπως η στέγαση, η μεταφορά και το καθαρό νερό δεν καλύπτονται. Εν τω μεταξύ, οι κυβερνητικοί εργολάβοι ρίχνουν βόμβες σε χωριά του τρίτου κόσμου και το αποκαλούν στρατηγική.

Αυτό δεν είναι μόνο κακός προϋπολογισμός. Είναι ηθική χρεοκοπία. Μια χώρα που δεν μπορεί να φροντίσει τους δικούς της ανθρώπους δεν έχει καμία δουλειά να αστυνομεύει τον υπόλοιπο κόσμο.

Γέφυρες καταρρέουν, συστήματα ύδρευσης αποτυγχάνουν, φοιτητές πνίγονται στα χρέη και βετεράνοι κοιμούνται στους δρόμους – ενώ το Πεντάγωνο κατασκευάζει διαδρόμους στην έρημο και χρηματοδοτεί πολέμους δι' αντιπροσώπων που κανείς δεν μπορεί να εξηγήσει.

Είναι σαφές ότι οι εθνικές μας προτεραιότητες χρειάζονται απεγνωσμένα αναθεώρηση.

Χρηματοδοτούμε τη δική μας κατάρρευση. Οι δρόμοι σαπίζουν ενώ οι στρατιωτικές φάλαγγες κυλούν. Το ηλεκτρικό δίκτυο αποτυγχάνει ενώ τα drones πετούν. Η εθνική μας δύναμη απορροφάται για να τροφοδοτήσει μια πολεμική μηχανή που δεν παράγει τίποτα άλλο παρά θάνατο, χρέος και δυσλειτουργία.

Δεν χρειαζόμαστε άλλο πόλεμο. Χρειαζόμαστε μια ανάσταση της δημοκρατίας.

Ήρθε η ώρα να σταματήσουμε την αστυνόμευση του κόσμου. Φέρτε τα στρατεύματα σπίτι. Κλείστε τις στρατιωτικές βάσεις. Τερματίστε τους συγκεκαλυμμένους πολέμους. Μειώστε τον προϋπολογισμό του Πενταγώνου. Ο δρόμος προς την ειρήνη αρχίζει με μια πλήρη υποχώρηση από την αυτοκρατορία.

Στο απόγειο της δύναμής της, ακόμη και η ισχυρή Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία δεν μπορούσε να κοιτάξει κάτω από μια καταρρέουσα οικονομία και έναν αναπτυσσόμενο στρατό. Οι παρατεταμένες περίοδοι πολέμου και η ψευδής οικονομική ευημερία οδήγησαν σε μεγάλο βαθμό στη διάλυσή της. Όπως προβλέπει ο ιστορικός Chalmers Johnson:

Η μοίρα των προηγούμενων δημοκρατικών αυτοκρατοριών δείχνει ότι μια τέτοια σύγκρουση δεν είναι βιώσιμη και θα επιλυθεί με έναν από τους δύο τρόπους. Η Ρώμη προσπάθησε να κρατήσει την αυτοκρατορία της και έχασε τη δημοκρατία της. Η Βρετανία επέλεξε να παραμείνει δημοκρατική και στην πορεία άφησε την αυτοκρατορία της. Σκόπιμα ή όχι, ο λαός των Ηνωμένων Πολιτειών έχει ήδη ξεκινήσει την πορεία της μη δημοκρατικής αυτοκρατορίας.

Αυτή είναι η «αδικαιολόγητη επιρροή, είτε επιδιώκεται είτε δεν επιδιώκεται, από το στρατιωτικό-βιομηχανικό σύμπλεγμα» που ο πρόεδρος Ντουάιτ Αϊζενχάουερ μας προειδοποίησε να μην αφήσουμε να θέσουμε σε κίνδυνο τις ελευθερίες μας ή τις δημοκρατικές διαδικασίες.

Ο Αϊζενχάουερ, ο οποίος υπηρέτησε ως Ανώτατος Διοικητής των Συμμαχικών δυνάμεων στην Ευρώπη κατά τη διάρκεια του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου, θορυβήθηκε από την άνοδο της κερδοσκοπικής πολεμικής μηχανής που προέκυψε μετά τον πόλεμο - μια που, για να διαιωνιστεί, θα έπρεπε να συνεχίσει να διεξάγει πόλεμο.

Δεν λάβαμε υπόψη την προειδοποίησή του.

Όπως ξεκαθαρίζω στο βιβλίο μου Battlefield America: The War on the American People και στο φανταστικό ομόλογό του The Erik Blair Diaries, ο πόλεμος είναι ο εχθρός της ελευθερίας.

Όσο οι πολιτικοί της Αμερικής συνεχίζουν να μας εμπλέκουν σε πολέμους που χρεοκοπούν το έθνος, θέτουν σε κίνδυνο τους στρατιώτες και τις γυναίκες μας, αυξάνουν τις πιθανότητες τρομοκρατίας και αντεπίθεσης στο εσωτερικό και σπρώχνουν το έθνος πολύ πιο κοντά στην τελική κατάρρευση, «εμείς ο λαός» θα βρεθούμε σε μια διαρκή κατάσταση τυραννίας.

Στο τέλος, δεν είναι μόνο η αυτοκρατορία που πέφτει. Είναι η δημοκρατία που αποδεικνύεται κούφια στην πορεία.

ΠΗΓΗ ΣΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ