Ο ΜΑΡΑ ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΙ ΤΟΝ (Υ)ΙΟ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ
Σε ένα κείμενο του 1792 με τίτλο «Η εγκαθίδρυση του δεσποτισμού», γραμμένο από τον γάλλο επαναστάτη Ζαν Πολ Μαρά, διαβάζουμε …. αυτό που ζούμε σήμερα στην χώρα μας!
Ο Μαρά αναφέρεται στην αξιοποίηση των κρίσεων από τους κυρίαρχους και στην καθυστερημένη λαϊκή αντίδραση στα καταστροφικά μέτρα που παίρνουν οι κυβερνώντες για την αντιμετώπισή τους.
Γράφει λοιπόν ο Μαρά:
«Μερικές φορές ο ηγεμόνας, για να επιβουλευτεί την ελευθερία περιμένει τη στιγμή της εκδήλωσης μιας ανησυχητικής κρίσης, που έχει προετοιμάσει ο ίδιος.
Τότε, με το πρόσχημα της φροντίδας για τη σωτηρία του κράτους, προτείνει καταστροφικά μέτρα, που τα καλύπτει με το πέπλο της αναγκαιότητας, του κατεπείγοντος, των περιστάσεων, της κακοδαιμονίας των καιρών.
Εγκωμιάζει την αγνότητα των προθέσεών του, εκφωνεί μεγάλα λόγια για την αγάπη του δημοσίου συμφέροντος, διαλαλεί τη μέριμνα της πατρικής του αγάπης.
Κι αν δει ότι υπάρχει δισταγμός για να γίνουν δεκτές
οι προτάσεις του, βάζει αμέσως τις φωνές:
Πώς, δεν θέλετε; Ε, τότε βγείτε μόνοι σας από την άβυσσο!
Κανείς δεν έχει τη δύναμη να αντισταθεί, κι ο καθένας αφήνεται στο έλεος των πραγμάτων, παρ’ όλο που δεν έχει καμιά αμφιβολία γι’ αυτό που κρύβουν τα μέτρα αυτά, όπου κάτω από το όμορφο περίβλημα βρίσκονται τα πιο μοχθηρά σχέδια.
Η παγίδα αποκαλύπτεται όταν δεν υπάρχουν πλέον χρονικά περιθώρια για να αποφευχθεί: τότε ο λαός σαν το λιοντάρι που πέφτει μέσα στα δίχτυα κρυμμένα κάτω από τα φυλλώματα, παλεύει για να τα σπάσει και το μόνο που καταφέρνει
είναι να μπλέκεται περισσότερο».
«Μερικές φορές ο ηγεμόνας, για να επιβουλευτεί την ελευθερία περιμένει τη στιγμή της εκδήλωσης μιας ανησυχητικής κρίσης, που έχει προετοιμάσει ο ίδιος.
Τότε, με το πρόσχημα της φροντίδας για τη σωτηρία του κράτους, προτείνει καταστροφικά μέτρα, που τα καλύπτει με το πέπλο της αναγκαιότητας, του κατεπείγοντος, των περιστάσεων, της κακοδαιμονίας των καιρών.
Εγκωμιάζει την αγνότητα των προθέσεών του, εκφωνεί μεγάλα λόγια για την αγάπη του δημοσίου συμφέροντος, διαλαλεί τη μέριμνα της πατρικής του αγάπης.
Κι αν δει ότι υπάρχει δισταγμός για να γίνουν δεκτές
οι προτάσεις του, βάζει αμέσως τις φωνές:
Πώς, δεν θέλετε; Ε, τότε βγείτε μόνοι σας από την άβυσσο!
Κανείς δεν έχει τη δύναμη να αντισταθεί, κι ο καθένας αφήνεται στο έλεος των πραγμάτων, παρ’ όλο που δεν έχει καμιά αμφιβολία γι’ αυτό που κρύβουν τα μέτρα αυτά, όπου κάτω από το όμορφο περίβλημα βρίσκονται τα πιο μοχθηρά σχέδια.
Η παγίδα αποκαλύπτεται όταν δεν υπάρχουν πλέον χρονικά περιθώρια για να αποφευχθεί: τότε ο λαός σαν το λιοντάρι που πέφτει μέσα στα δίχτυα κρυμμένα κάτω από τα φυλλώματα, παλεύει για να τα σπάσει και το μόνο που καταφέρνει
είναι να μπλέκεται περισσότερο».
Κάποια πράγματα όπως στην παρούσα περίπτωση
π.χ. οι δολοπλοκίες που σκαρφίζονται οι δυνάστες των λαών, βλέπουμε ότι είναι διαχρονικά !
Βέβαια για να ολοκληρωθεί το πορτραίτο και να περιγραφεί πλήρως ο (υ)ιός Παπανδρέου, πρέπει να προστεθεί αυτή η εικόνα, καθώς εδώ πρόκειται για το πιόνι της ΠΤΕ (Παγκόσμιας Τραπεζοπιστωτικής Εξουσίας) δηλαδή το πιόνι των Rothschild, Rockefeller και Soros, οι οποίοι τον κινούν στην παγκόσμια σκακιέρα προκειμένου να εγκαταστήσουν την παγκόσμια ηλεκτρονική δικτατορία...ΘΑ ΤΟΥΣ ΤΟ ΕΠΙΤΡΕΨΟΥΜΕ;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου