Πέμπτη 17 Ιανουαρίου 2019

Η ΘΛΙΒΕΡΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΣΚΟΤΕΙΝΟΙ ΣΚΟΠΟΙ ΤΗΣ...

 ΠΩΣ Η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΘΥΣΙΑΣΤΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΣΩΘΕΙ Η  «ΑΡΙΣΤΕΡΗ» ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ



Η μοναδική και τελευταία ευκαιρία που είχαν οι δωσίλογοι των Μνημονίων στην Ελληνική Βουλή να δείξουν σημεία μετάνοιας για την καταστροφή που έφεραν στη χώρα και ιδιαίτερα στα λαϊκά στρώματα ήταν με το να ματαιώσουν τα σχέδια της Υπερεθνικής Ελίτ (Υ/Ε) για το ξεπούλημα της Μακεδονίας. 

Κανένας βέβαια μη ηλίθιος δεν πιστεύει ότι ο όρος που θα επικρατήσει παντού τώρα (στα διεθνή ΜΜΕ κλπ) θα είναι ο όρος «Βόρεια Μακεδονία» αντί για το σκέτο «Μακεδονία» και ό,τι αυτό συνεπάγεται, για χάρη των Νατοϊκών σχεδίων και αυτών της Ευρωχούντας.

Τα παραμύθια φυσικά της κυβέρνησης των μεγαλύτερων ίσως πολιτικών απατεώνων στη νεότερη Ελληνική Ιστορία (που είναι βέβαια επάξια η κυβέρνηση «της πρώτη φοράς Αριστεράς»), ότι δήθεν έβγαλαν την Ελλάδα από τα Μνημόνια και την κρίση, μπορούν να γίνουν πιστευτά μόνο από πτωχούς τω πνεύματι, ιδιαίτερα όταν είναι βέβαια γνωστό ότι τα Μνημόνια δεν ήταν ποτέ αυτοσκοπός, ούτε στην Ελλάδα ούτε πουθενά άλλου, αλλά απλά το ΜΕΣΟΝ για να θεσμοποιηθεί η αφομοίωση της χώρας στην Νέα Διεθνή Τάξη (ΝΔΤ) της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης. 

Οι εκατοντάδες νόμοι και κανονισμοί των Μνημονίων που έχουν θεσμοποιηθεί, όπως το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, δηλ. του κοινωνικού μας πλούτου, ακόμη και η εξέλιξη της Ελλάδας σαν το πιο τυφλό όργανο του ΝΑΤΟ (που δεν είχε γίνει ούτε στην αμέσως μετεμφυλιακή περίοδο) και της Ευρωχούντας της ΕΕ, κάνουν ηλίου φαεινότερο ότι η Ελλάδα δεν έχει σήμερα ίχνος εθνικής, οικονομικής και φυσικά και πολιτιστικής κυριαρχίας, όπως καταλαβαίνει όποιος σπαταλήσει μερικές ώρες να παρακολουθήσει τα σκουπίδια των Ελληνικών καναλιών.

Παρόλα αυτά βρέθηκαν και «Μακεδονομάχοι» αρχι-καραγκιόζηδες της πολιτικής που πέταξαν σανίδα σωτηρίας στην κυβέρνηση αυτή γιατί είναι «αριστερή», ενώ οι υπόλοιποι που το έκαναν τουλάχιστον ομολόγησαν άμεσα ή έμμεσα ότι το μόνο κίνητρό τους ήταν η καρέκλα!

Φυσικά, η Ελλάδα δεν θα σωθεί αν απλά διώξουμε τους πρωταθλητές της πολιτικής απάτης για να φέρουμε πίσω τα γνωστά όργανα της Υ/Ε που έδρασαν τα προηγούμενα χρόνια και έφεραν τη χώρα μας στο σημείο μηδέν που είναι σήμερα. 

Τουλάχιστον όμως έτσι θα ματαιωνόντουσαν τα σχέδια της Υ/Ε για το Σκοπιανό και αυτοί με τη σειρά τους θα έδιναν… πόδι στους σημερινούς απατεώνες, είτε για να επαναφέρουν τα παλιά δοκιμασμένα όργανα είτε νέους «αριστερούς» απατεώνες που καραδοκούν στα παρασκήνια έχοντας ήδη δώσει τα διαπιστευτήριά τους ότι δεν θα αλλάξουν στην πραγματικότητα τίποτα σημαντικό και θα πείθονται πάντα «τοις κείνων ρήμασι» — όπως ακριβώς έκαναν οι σημερινοί απατεώνες πριν τους ανάψει το πράσινο φανάρι η Υ/Ε το 2015 για να πάρουν την εξουσία…

Τον δρόμο για το τι πρέπει να γίνει εάν δεν θέλουμε να γίνουμε μόνιμα κάτι σαν Κολομβία και τα χειρότερα Λατινοαμερικανικά προτεκτοράτα, όπου μας έχει ήδη κατατάξει η Υ/Ε, τον έδειξαν λαμπρά τα λαϊκά κινήματα (δεν εννοούμε τα κόμματα που εκμεταλλεύονται τα κινήματα αυτά) για την εθνική κυριαρχία και κυρίως το κίνημα των Κίτρινων Γιλέκων. 

]Είναι ο δρόμος της αμεσοδημοκρατικής οργάνωσης «από τα κάτω» με αιτήματα, σε πρώτη φάση, να ξεπεραστεί η δικτατορία των Νόμων που περνούν οι πολιτικές ελίτ, μέσα από συνεχή δημοψηφίσματα, τα αιτήματα των οποίων συντάσσονται από τις λαϊκές συνελεύσεις κατόπιν ενδελεχούς συζήτησης και ενώ ένας «λαϊκός τύπος», ελεγχόμενος από τις συνελεύσεις και όχι από την Υ/Ε, όπως σήμερα, θα φιλοξενεί και θα συζητά τις σχετικές απόψεις πριν παρθούν οι τελικές αποφάσεις,

Έτσι και μόνον οι λαοί θα ξεφύγουν από τον ασφυκτικό κλοιό θεσμών της Υ/Ε, όπως η ΕΕ, και θα κτίσουν μια δημοκρατική συνομοσπονδία κυρίαρχων εθνών όπου οι λαοί θα αποφασίζουν οι ίδιοι το τι θα παράγουν και τι θα καταναλώνουν, ώστε να έχουν όλοι δουλειά και να μπορούν να καλύπτουν όλες τις ανάγκες τους μέσα από πραγματικά δημοκρατικές μορφές οργάνωσης — καθώς φυσικά και το πώς θα διατηρούν και πλουτίζουν τις πολιτιστικές τους παραδόσεις, αντί να αφήνουν όπως σήμερα όλες τις κρίσιμες αυτές για τις ζωές τους αποφάσεις να παίρνονται από τις αγορές που ελέγχουν μερικές εκατοντάδες πολυεθνικών επιχειρήσεων…




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου