ΠΡΟΦΗΤΙΚΟΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΙΝΕΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ (39) ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΡΗΜΗΤΗ

Ἡ Παναγία Ἀπαντώντας σὲ Προσευχὴ Ἀποκαλύπτει 

✝ ✝ ✝

Μέγα τὸ Ὄνομα τῆς Ἁγίας Τριάδος

Πῶς εἶναι δυνατὸν μὲ τόσες εὐεργεσίες ποὺ μᾶς Ἔχεις κάνει Μητέρα Παναγία νὰ Σὲ βλασφημοῦμε καὶ νὰ μὴν μᾶς ἔχεις τιμωρήσει ἢ ἔστω γυρίσει τὴν πλάτη;  Φαντάσου τί ἀγάπη ἔχεις γιὰ τὰ ἀχάριστα παιδιά Σου!

 Σὲ παρακαλοῦμε Συγχώρησέ μας γλυκιά μας Παναγία.

Τὸ κάνω γιὰ τὰ Παιδιά Μου, τὸ κάνω γι’ αὐτὰ ποὺ μὲ ἀγαποῦν, ποὺ εἶναι πραγματικὰ παιδιά Μου. Μπορεῖ νὰ μὴν τὰ ἐγέννησα Ἐγὼ σωματικὰ ἀλλὰ εἶναι πνευματικὰ Παιδιά Μου, ἀνώτερα ἀπὸ τὰ σωματικά, γι’ αὐτὸ μὴν ἔχεις καμία ἀμφιβολία. 


Γίνεται αὐτὴ ἡ καλὴ εὐεργεσία γιὰ τὰ Παιδιὰ τὰ πνευματικά Μου, αὐτὰ εἶναι δικά Μου, αὐτὰ τὰ ἀγαπῶ πολὺ γιατί δὲν ἀγαποῦν μόνο Ἐμένα, ἀγαποῦν καὶ τὸν Υἱόν Μου, τὸν Υἱόν Μου τὸν Κύριο ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστό, Αὐτὸν ποὺ ἔπραξε τόσα πολλὰ καὶ ἀγαθὰ στὸν κόσμο αὐτό.

Γι’ αὐτὸ κάνω ἕνα βῆμα πίσω καὶ εἶναι σὰν νὰ μὴν ἀκούω τίποτα, ἀλλὰ ἀκούω μόνο τὶς προσευχές σας, μόνο τὰ καλὰ λόγια, μόνο τὶς παρακλήσεις σας, τὶς παρακλήσεις ποὺ ραγίζει μέσα ἡ καρδιὰ πολλῶν πιστῶν γιὰ Ἐμένα τὴν Μητέρα τὴν Παναγία, τὴν Μητέρα τοῦ Σωτῆρος τοῦ κόσμου αὐτοῦ. 

Δὲν εἶναι μικρὸ πρᾶγμα αὐτό, γι’ αὐτὸ δὲν μπορῶ νὰ ἀσχοληθῶ μὲ αὐτούς, τοὺς ἀφήνω νὰ τοὺς φροντίσει ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός, ὁ Τριαδικὸς Θεός, κοντά Του νὰ ‘ρθοῦνε, κοντά Μας νὰ ‘ρθοῦνε, νὰ μετανοήσουν καὶ νὰ διορθωθοῦν, τὸν δρόμο τὸν δικό Μας νὰ ἀκολουθήσουν καὶ αὐτοὶ ἔτσι τὸν Παράδεισο νὰ κερδίσουν.

Αὐτὸ παρακαλῶ καὶ γι’ αὐτὰ τὰ ἀπολωλά, τὰ ἀπολωλὰ ποὺ δὲν ξέρουν τί ὁμιλοῦν, δὲν ξέρουν τί λέξεις βγάζουν ἀπὸ τὸ στόμα οὔτε τὴν ἔννοιά τους καταλαβαίνουν παντελῶς. Ἔχουν μεταλλαχτεῖ, δὲν εἶναι πλέον τὸ ἀνθρώπινο εἶδος, δὲν εἶναι τὸ πλάσμα ποὺ ἐποίησε ὁ Θεὸς ἀλλὰ ἄλλαξε αὐτὸ τόσο πολὺ πρὸς τὸ κακό, αὐτὸ εἶναι ἐξαιρετικὰ λυπηρό, ἀπαίσιο καὶ ἔργο τοῦ μοχθηροῦ, αὐτοῦ τοῦ μιαροῦ.

Ὅμως Ἐγὼ θὰ ἀγαπῶ τὰ παιδιά Μου τὰ καλά, αὐτὰ ποὺ κάνουν ἔργα καλὰ καὶ ἔχουν καθαρὴ καρδιὰ καὶ ἀγαποῦν τὴν Μανοῦλα τὴν γλυκιὰ καθὼς καὶ τὸν Υἱόν Μου τὸν Ἀγαθόν, τὸν Ἁγιότατον Αὐτόν.

Παιδιά Μου καλά, ὅλα θὰ διορθωθοῦν τελικά, ὅλα θὰ διορθωθοῦν καὶ στὴν θέση τὴν σωστὴ καὶ τὴν καλὴ θὰ μποῦν. Ὅλα θὰ ἀλλάξουν καὶ θὰ γίνουν παραγωγικά, ἀλλὰ καλῶς παραγωγικά. 

Παραγωγικὰ πνευματικά, παραγωγικὰ σωματικά, παραγωγικὰ γεωργικά, παραγωγικὰ γενικῶς καὶ καλῶς, καὶ κάθε παραγωγὴ θὰ ἔχει τὴν εὐλογία τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ καὶ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Ὅλα θὰ ἀλλάξουν, πάρετε θάρρος, μὴν καταβάλλεστε τόσο πολὺ ἀλλὰ νὰ ἔχετε τὸν νοῦ σας στραμμένο κατευθείαν στὴν τελικὴ στιγμή. Αὐτὸ νὰ σκέφτεστε καθημερινὰ καὶ ὄχι τὰ ἐνδιάμεσα αὐτά, γιατί ἂν σκέφτεστε τὰ ἐνδιάμεσα αὐτὰ καθημερινὰ θὰ σᾶς καταβάλλουν καὶ δὲν εἶναι καλὸ γιὰ τὴν δική σας τὴν καρδία καὶ γιὰ τὴν δική σας τὴν ὑγεία. 

Νὰ σκεφτόσαστε μόνο τὴν τελική, τὴν τελικὴ χορηγία, ἡ ὁποία δὲν ἀποτιμᾶται μὲ ὅλο το χρυσάφι τῆς γῆς, δὲν ἀποτιμᾶτε οὔτε μὲ λέξεις οὔτε μὲ τίποτε ἄλλο, ἀλλὰ ἀποτιμᾶται μὲ αὐτὸ ποὺ θὰ αἰσθανθεῖτε στὴν ψυχή σας καὶ αὐτὸ ποὺ θὰ ζήσετε στὴν αἰώνια τὴν ζωή σας.

Γι’ αὐτὸ σᾶς παρακαλῶ μόνο, μόνο νὰ ἀτενίζετε, νὰ ἀτενίζετε τὸ τέλος αὐτὸ τὸ καλὸ καὶ ὄχι ἐπαναλαμβάνω τὰ ἐνδιάμεσα αὐτὰ ποὺ θὰ συμβοῦν, γιατί αὐτὰ μποροῦν νὰ σᾶς παρασύρουν καὶ νὰ σᾶς βλάψουν τόσο πολύ, ποὺ νὰ μὴν εἶναι κατορθωτή, πρὸς τὸ καλό, ἡ ἐπανόρθωση αὐτή.

Γλυκιά μας Παναγία καὶ Ἐσὺ ὑποφέρεις, ὑποφέρεις καὶ τόσα πολλὰ προσφέρεις καὶ ἐμεῖς δὲν εἴμαστε ἄξιοι οὔτε νὰ κινδυνεύσουμε νὰ ‘ρθοῦμε οὔτε στὸν τόπο τὸν δικό Σου, οὔτε στὸν οἶκο τοῦ Υἱοῦ Σου, οὔτε στὸν οἶκο τὸν δικό Σου. Ἐκεῖ δὲν θὰ παρευρεθοῦμε ἀλλὰ θὰ εἴμαστε ψυχικὰ κοντά Σου, τουλάχιστον ψυχικὰ καὶ νὰ μᾶς δώσεις λίγη γλύκα μέσα στὴν καρδιά. 

Ἂχ γλυκιά μας Παναγία τί πέρασες, εἶδες τὸν ἴδιο τὸν Υἱό Σου ἐπάνω στὸν Σταυρό, ἀλήθεια τί πόνος ἦταν αὐτός; Παναγία μου, Παναγία μου, Παναγία μου πῶς τὸ ἄντεξες αὐτό; Τί δύναμη Σοῦ ἔδωσε ἡ Τριαδικὴ Ἀρχή;

Εἶχα τὸν πόνο μέσα εἰς τὴν ψυχὴ ἀλλὰ ξέρετε, ἀγαπητά Μου Παιδιά, τί σκεφτόμουν περισσότερο ἐκείνη τὴ στιγμή; Σκεφτόμουν τὴν σωτηρία τῶν Παιδιῶν Του καὶ ἔτσι ὁ πόνος Μου ἁπαλυνόταν πολὺ γιατί εἶναι μεγάλο πρᾶγμα ἡ σωτηρία τῆς ψυχῆς, νὰ σωθοῦν τόσοι ἀπὸ τότε καὶ ἀπὸ πρὶν καὶ ἀπὸ τότε μέχρι τώρα καὶ ὅσο θὰ ὑπάρχει ὁ ἄνθρωπος ἐπὶ γῆς μέχρι νὰ γίνει ἡ Δευτέρα ἡ Παρουσία ἡ καλή.

Σκεφτόμουν αὐτὸ τὸ καλὸ ποὺ γινόταν μὲ τὴν Σταύρωση τοῦ Υἱοῦ Μου σὲ ὅλον τὸν κόσμο, σὲ ὅλα τὰ Παιδιά Του καὶ αὐτὸ μὲ κράτησε, μὲ κράτησε πολὺ ἐκεῖ γιατί ἦταν τόσο σημαντικό, τόσο σημαντικὸ ποὺ δὲν ἀποτιμᾶται αὐτό. 

Παρ’ ὅλα αὐτὰ ἦταν καὶ μεγάλος πόνος, μεγάλος πόνος, δὲν περιγράφεται Παιδιά Μου ὁ πόνος αὐτός, δὲν περιγράφεται νὰ βλέπει ἡ Μητέρα, τὸν Υἱὸν Της ἐπάνω στὸν Σταυρὸ καὶ νὰ ψυχορραγεῖ καὶ νὰ παραδίδει εἰς τὸν Πατέρα τὸ ἴδιο τὸ Πνεῦμα Του, τὴν τελευταία τὴν στιγμή.

Ὢ γλυκιά μας Παναγία καὶ ἐμεῖς σοῦ ζητᾶμε συνέχεια βοήθεια, ἐμεῖς σοῦ ζητᾶμε βοήθεια ποὺ ἔπρεπε νὰ Σὲ δοξάζουμε καὶ νὰ Σὲ εὐχαριστοῦμε γιὰ ὅτι μᾶς προσέφερες ἀπὸ τὴν γέννηση τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ ἕως ὅλη τὴ βιωτή Σου τὴν πνευματική, ὅλα τα ἀγαθὰ ποὺ ἔχεις προσφέρει στὸν ἄνθρωπο τὸ τέκνο Σου αὐτό, τὸ ὁποῖο κατάντησε τόσο σιχαμερὸ καὶ τόσο βρωμερό.

Ὢ γλυκιά μας Μητέρα συγχώρησέ μας, συγχώρησέ με. Δὲν ἔχουμε καταλάβει τί συμβαίνει πραγματικὰ μὲ τὸν ἴδιο τὸν Θεό, μᾶς τὸ ἔχει εἰπεῖ δὲν λέγω, ἀλλὰ πραγματικὰ δὲν Τὸν ἔχουμε καταλάβει, δὲν ἔχουμε καταλάβει τὴν Παντοδυναμία Του, δὲν ἔχουμε καταλάβει τὴν Παντογνωσία Του, δὲν ἔχουμε καταλάβει τὴν Ἀγαθότητά Του, τὴν μέγιστη Καλοσύνη Του, τὴν μέγιστη Ἁγιοσύνη Του ἀλλὰ καὶ τὴν ἄπειρη Δικαιοσύνη Του.

Εἶναι ἀπλησίαστα αὐτὰ Παιδιά Μου καλά, εἶναι ἀπλησίαστα αὐτὰ γιὰ κάθε ἄνθρωπο στὴν γῆ, εἶναι ἀπλησίαστα αὐτά. Τὰ χαρακτηριστικὰ αὐτὰ ὑπάρχουν μόνον στὸν Κύριο ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστό, τὸν μονογενῆ Υἱὸ καθὼς καὶ στὸν Πατέρα καὶ Πανάγαθο Θεό, συνάμα καὶ στὸ Ἅγιο Πνεῦμα τὸ Ζωοποιό. Ἀλλὰ ἐπειδὴ μιλᾶμε τώρα γιὰ τὸν Κύριο ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστὸ καὶ ἀπευθυνόμαστε στὴν ὁμιλία γι’ Αὐτόν, αὐτὰ πρέπει νὰ εἰπωθοῦν καὶ αὐτὰ πρέπει νὰ κρατηθοῦν.

Σὲ εὐχαριστοῦμε Μητεροῦλα γλυκιὰ γιὰ τὸ δῶρο ποὺ ἔκανες καὶ Ἐσύ. Δὲν εἶναι τυχαῖο ὅλο αὐτό, Ἐσένα διάλεξε ὁ ἴδιος ὁ Θεός, ὁ ἴδιος ὁ Θεὸς γιὰ νὰ φέρεις τὸν Υἱὸν Του ἐδῶ στὴν γῆ.

Τί μεγαλύτερη δόξα καὶ τιμὴ καὶ κυρίως τιμὴ γιὰ μιὰ γυναῖκα ποὺ ἦταν σὰν τὶς ἄλλες, ἀλλὰ ἦταν ἡ μοναδικὴ ὡς πρὸς τὴν καθαρότητά Της καὶ τὴν ἱερότητά Της καὶ τὸν ρόλο ποὺ θὰ ἐκπληροῦσε, θὰ ἐκπληροῦσε γενικῶς, σὲ ὅλη τὴν βιωτή Της. Ἦταν ὁ ρόλος αὐτός, ἂν μπορεῖτε νὰ τὸ φανταστεῖτε, ἂν καθίσετε καὶ τὸ σκεφθεῖτε, εἶναι ρόλος ὄχι μόνο ἱερὸς ἀλλὰ εἶναι ρόλος μοναδικὸς καὶ θαυμαστός.

Γιὰ σκεφθεῖτε το αὐτό, τί ρόλο ἔπαιξε ἡ Μητέρα ἡ Παναγία σὲ ὅλη αὐτὴ τὴν πορεία, γιὰ σκεφθεῖτε καλά Μου Παιδιὰ καὶ δοξολογήσατέ Την, ὑμνεῖστε Την, ἀγαπῆστε Την. Δῶστε κάτι ἀπὸ τὸν ἑαυτό σας, κάτι ἀπὸ τὸ ψυχικό σας ἐκεῖ μέσα, ἐκεῖ μέσα γιὰ νὰ εὐχαριστηθεῖ, νὰ εὐχαριστηθεῖ ἔστω καὶ ἀπὸ τὰ λιγοστὰ Παιδιὰ ποὺ εὑρίσκονται εἰς τὴν γῆ, ἔστω ἀπὸ αὐτὰ τὰ λιγοστὰ Παιδιά, νὰ πάρει χαρὰ ὅτι ὑπάρχει μία συνέχεια καλὴ καὶ ἔτσι θὰ γίνει τελικὰ αὐτὸ ποὺ θὰ γενεῖ καὶ ἡ πλάση αὐτὴ θὰ ἀναγεννηθεῖ.

Τελικὰ σὲ ποιὰ ἐποχὴ ζοῦμε;

Νὰ εἴσαστε εὐχαριστημένοι γι’ αὐτὴ τὴν ἐποχὴ γιατί εἶναι ἡ μοναδική, ἄσχετα μὲ τὰ δεινά, ἄσχετα μὲ τὰ ὀδυνηρά, ἄσχετα μὲ τὶς μεγάλες δοκιμασίες ποὺ δὲν ὑπῆρξαν ποτέ, ὅμως ἡ περίοδος αὐτὴ θὰ εἶναι εὐλογημένη γιατί θὰ δεῖτε πράγματα τὰ ὁποῖα δὲν τὰ ἔχουν δεῖ ὅσοι ἄνθρωποι πέρασαν ἀπὸ τὴν γῆ αὐτή.

Ξέρετε τί εἶναι αὐτό;  Μεγαλεῖο θαυμαστὸ μὲ ἄπειρη εὐλογία, ἂν ἔχετε βέβαια πίστη, πίστη ἀκράδαντη στὸν Τριαδικὸ Θεό. Ξέρετε τί εὐλογία εἶναι αὐτή; Δὲν συγκρίνεται μὲ καμία ἄλλη ἐποχή. Ἂν ἐσεῖς σταθεῖτε σταθεροί, σταθεροὶ στὴν Ὁμολογία, σταθεροὶ στὴν Καθαρὴ Ὀρθοδοξία, Καθαροὶ στὴν Τριάδα τὴν Ἁγία, τότε πραγματικὰ θὰ εἶστε “Πρῶτοι στὴν Οὐράνια Βασιλεία”.

Ἀμὴν Ἀμὴν Ἀμὴν καὶ τῷ Τριαδικῷ Θεῶ Δόξα καὶ εἰς τὴν Μητέρα Παναγία Δόξα

Ἐρημίτης