Σάββατο 27 Μαρτίου 2021

ΟΙ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΤΗΣ ΠΤΩΣΗΣ ΣΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ Ή ΠΩΣ ΑΠΟΚΟΨΑΜΕ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΖΩΗ ΜΑΣ

ΜΙΑ ΓΕΝΙΑ ΠΟΥ ΤΡΩΕΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ-ΜΙΑ ΠΑΝΔΗΜΙΑ ΠΟΥ ΣΚΟΤΩΝΕΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ!



«Αφήστε τα παιδιά να έρθουν κοντά μου» 

Ιησούς Χριστός.

Γράφει ο Ιωάννης Βαρκάρης.

Φέτος οι Νέο Έλληνες γιορτάσανε τα 600 χρόνια σκλαβιάς τους και επ ευκαιρίας των μεγάλων εορτασμών και των συγκινητικών εκδηλώσεων σε όλη την αποικία των αγγλογάλογερμανών είπα να γράψω ένα άρθρο για τις νέες γενιές τις οποίες ενδεχομένως οι παλαιότεροι έχουν σταματήσει να σκέφτονται ή για να ακριβολογώ η γερουσία της Ελλάδας και του πλανήτη λόγο του ατομισμού και του άκρατου εγωισμού τους έχουν μετατραπεί σε γενιά καιάδα που τρώει τα παιδιά της.

Πριν από χιλιάδες χρόνια ήρθε στην γη κάποιος που ονομαζόταν Ιησούς Χριστός και με τα όσα κήρυξε άλλαξε για πάντα την αντίληψη που είχαν έως τότε οι άνθρωποι. 

Το κήρυγμα του Ιησού ασχέτως αν το πιστεύει η όχι κανείς είναι γενικώς αποδεκτό πως είναι το πιο σημαντικό γεγονός που συνέβη ποτέ στην ανθρώπινη ιστορία,διότι εξαιτίας αυτού του κηρύγματος δεν άλλαξε απλώς η ζωή κάποιων ατόμων,ούτε άλλαξε απλώς η θρησκεία κάποιων κρατών ούτε καν άλλαξε απλώς η ανθρώπινη ιστορία για πάντα. 

Συνέβησαν και αυτά αλλά δεν είναι το πιο σημαντικό από αυτά που συνέβησαν. Το πιο σημαντικό που συνέβη με το κήρυγμα του Ιησού είναι ότι ο άνθρωπος μετατράπηκε σε απευθείας συνομιλητή του Θεού. 

Καμία θρησκεία κανένας πνευματισμός καμία επιστήμη και καμία τέχνη δεν το κατάφεραν αυτό ποτέ άλλοτε. Μόνο ο Ιησούς μας είπε πως να μιλήσουμε απευθείας με τον Θεό ως παιδιά του και πως να γίνουμε και εμείς, με την χάρη του, Θεοί.

Αυτό ήταν το σημαντικότερο κήρυγμα που ακούστηκε ποτέ στην ανθρωπότητα διότι κάθε τι άλλο απλώς δίδασκε τον Θεό ως κάτι το απόμακρο ως τιμωρό ή ως μια άπιαστη η και σκοτεινή έννοια. 

Έτσι λοιπόν για να μην μακρηγορώ το σημαντικότερο σημείο του κηρύγματος του Ιησού είναι ότι μέσω αυτού ο άνθρωπος καθίσταται απευθείας συνομιλητής με το Θείο. Χωρίς μεσάζοντες χωρίς γρίφους χωρίς κόλπα και κρυφές έννοιες. Τίμια και ειλικρινά. 

Το έχω ξαναπεί δεν είμαι Άγιος ούτε θεολόγος οπότε περιγράφω τα πράγματα με την απλή αμαρτωλή λογική μου. Όμως ο Χριστός ήρθε και για εμένα και ως εκ τούτου έχω δικαίωμα να περιγράφω αυτό που κατάλαβα. 

Έτσι λοιπόν από αυτό το σημείο του κηρύγματος του Ιησού κατάλαβα ότι ο Θεός μας είπε:« Παιδιά μου κάνατε μια σκανταλιά και φύγατε μακρυά μου. 

Όμως εγώ σαν πατέρας σας που είμαι και σας αγαπάω είμαι διατεθειμένος να σας δεχθώ πίσω, οπότε αν το θέλετε και εσείς ελάτε να κουβεντιάσουμε τι πρέπει να κάνετε και ποιόν δρόμο θα ακολουθήσετε για να έρθετε πίσω» . 

Όλο αυτό ήταν μια δίκαιη και ειλικρινής συμφωνία. Μια συμφωνία που λίγοι γονείς θα προσέφεραν σε κάποιο παιδί που τους πρόδωσε. Μια συμφωνία που αποδεικνύει ότι ο Θεός είναι στοργικός πατέρας.

Όπως βλέπουμε το κήρυγμα του Ιησού μας ανάγαγε συνομιλητές του Θεού ως παιδιά του. 

Είναι πολύ σημαντικά τα λόγια που είπε ο Ιησούς «αφήστε τα παιδιά να έρθουν κοντά μου» όπως είναι πολύ σημαντικό το ξεκαθάρισμα που μας κάνει: «Μόνο εάν γίνετε σαν τα παιδιά θα μπείτε στην βασιλεία των ουρανών». 

Οι πατέρες το εξηγούν αυτό το τελευταίο ότι θα πρέπει ο καθένας μας να ξαναγίνει παιδί στην ψυχή του αν θέλει να κερδίσει τον παράδεισο. 

Και πράγματι μέσα στους αιώνες αμέτρητοι Άγιοι αν και ήταν θαρραλέοι και μαχητικοί, αν και ήταν πολλές φορές σε προχωρημένες ηλικίες, όλες οι μαρτυρίες ομολογούν πως η ψυχή τους είχε κάτι το παιδικό. Ήταν σαν τα μικρά παιδιά…τα παιδιά του Θεού.

Περάσαν όμως τα χρόνια και ο αντίπαλος ο σπερματοκτόνος Διάβολος πάντα έψαχνε και ψάχνει τρόπους να διαβάλλει αυτή την σχέση και επικοινωνία του ανθρώπου με τον Θεό. Πάντα πολεμούσε τα παιδιά και πάντα έψαχνε τρόπους οι άνθρωποι να μην ξαναγίνουνε ποτέ παιδιά. 

Τις περασμένες δεκαετίες όλοι ζήσαμε ένα αφύσικο μεγάλωμα και μια πρόωρη πονηριά στα νέα παιδιά. Αγόρια και κορίτσια που από το δημοτικό ακόμα τα ξέραν όλα τα είχαν δει όλα και δυστυχώς πολλά από αυτά τα παιδιά, τα είχαν κάνει όλα σε μια ηλικία, που όταν ήμασταν εμείς παίζαμε με κούκλες και ξύλινα σπαθιά. 

Γέμισε ο κόσμος και οι δρόμοι με μικρομέγαλα. Γυναίκες….12 χρονών και άντρες…πάλι 12 και πολλές φορές αυτό συνέβη με την σύμφωνη γνώμη των γονιών.

Όσο περνούσαν τα χρόνια και ερχόμασταν στο σήμερα τόσο τα σχολεία γινόταν άντρα ναρκωτικών, σεξ και βίας, τόσο γενιές μεγάλωναν χωρίς να έχουν υπάρξει παιδιά και τόσο οι σύγχρονοι γονείς κάναν τα στραβά μάτια προκειμένου να έχουν προσωπικό χρόνο και να μην έχουν πάνω από το κεφάλι τους το…παιδί τους.

Και τώρα τελευταία με την πρόφαση της πανδημίας όπως φαίνεται τα πρώτα που την πληρώνουν είναι τα παιδιά και η όποια παιδική αθωότητα έχει απομείνει στον κόσμο τούτο.

Από την αρχή της ιστορίας του κοροϊδοϊ                                                                                                                                                                                ού έγινε σαφές στο ανθρώπινο πόπολο ότι έπρεπε να θυσιαστεί η ελευθερία των παιδιών προκειμένου να ζήσουν λίγο ακόμα οι γεροντότεροι. Μια πανδημία που χτυπούσε τους γέρους κυρίως και έπρεπε από τους νέους να γίνουν θυσίες.

Προκειμένου ο παππούς 93 χρονών να φτάσει αν γίνεται και τα…200 το παιδί δεν έπρεπε να πάει σχολείο δεν έπρεπε να πάει παιδική χαρά δεν έπρεπε να πάει στην εκκλησία δεν έπρεπε να παίζει στον δρόμο, δεν έπρεπε να δει τον παππού και όταν έβγαινε από το σπίτι του έπρεπε να είναι μασκοφορεμένο. 

Το αν αυτό το παιδί καταστρεφόταν τα μάτια του βλέποντας μια οθόνη για να κάνει σχολείο αυτό ήταν αδιάφορο όπως και αδιάφορο ήταν αν αυτού του είδους το σχολείο διδάσκει όντως κάτι. 

Το αν το παιδί αποκτούσε ψυχολογικά από αυτό ήταν επίσης αδιάφορο όπως επίσης αδιάφορο ήταν αν απομακρυνόταν από τον παππού έτσι. Το αν το παιδί απομακρύνεται από την εκκλησία πάλι αδιάφορο όπως επίσης αδιάφορο ήταν αν το παιδί καταστρεφόταν ο εσωτερικός του κόσμος λόγο του εγκλεισμού.

 Αδιάφορο αν το παιδί θα ερωτευτεί αδιάφορο αν θα παίξει αδιάφορο αν θα τρέξει αδιάφορο αν θα κοινωνήσει στην εκκλησία, αδιάφορο αν θα δει τους φίλους του. Το μόνο που είχε σημασία με την έλευση του κοροιδοιού είναι να ζήσει άλλα 130 χρόνια τουλάχιστον ο παππούς 93 χρονών και να μην του κόψουμε την τύχη.

Φυσικά ο παππούς 93 χρονών ξέχασε ότι κάποτε που ήταν και αυτός νέος δεν έζησε τα νιάτα του έτσι ή αν δεν το ξέχασε, την δεδομένη στιγμή δεν τον ένοιαζε.

Και άδειασαν τα πάρκα, οι πλατείες, οι παιδικές χαρές και οι δρόμοι από τα παιδιά,και άδειασαν οι εκκλησίες από τους νέους και άδειασαν τα σχολεία από μαθητές. 

Τώρα παντού βλέπεις να κυκλοφορούν υστερικοί άνθρωποι μεγάλης ηλικίας με δυο και τρεις μάσκες στο πρόσωπο. Δεν υπάρχουν πια στον πλανήτη παιδικά γέλια και παιδικές χαρές. 

Κλείσατε τα παιδιά μέσα για να βολτάρουν κάτι τρομοκρατημένοι ημίτρελοι γέροι στον δρόμο στα καταστήματα και στις εκκλησίες σε υστερική κατάσταση από την πλύση εγκεφάλου της Τηλεόρασης…

Τα παιδιά δεν ζούνε πια σαν παιδιά και οι μεγάλοι δεν προβλέπεται να ξαναγίνουν παιδιά με τις επιλογές που έχουν κάνει.

Όμως η συμφωνία με τον πατέρα μας δεν ήταν αυτή. Ο Ιησούς Χριστός δεν κήρυξε αυτό και αισθάνομαι ότι σύντομα ο Θεός θα επέμβει για να επιβάλει τους όρους της συμφωνίας όπως αυτές ειπώθηκαν στο κήρυγμα του Ιησού Χριστού….. Αμήν+


ΠΗΓΗ


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου