ΑΝΑΤΟΜΗ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΕΚΤΡΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΗΘΙΝΗ ΖΩΗ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΙΚΗ

Η ΤΗΛΕ-ΖΩΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΖΩΗ, ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΘΑΛΑΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΛΑΣΗ! 

Γράφει ο Γιώργος Ε. Βολουδάκης*

Η ζωή όπως διαμορφώνεται από τις πολιτικές επιλογές των κυβερνώντων με έχει φέρει σε τέτοια κατάσταση θυμού και θλίψης, ώστε να μην θέλω να γράψω ούτε γραμμή που να αναφέρεται σε αυτή την συνδημία η οποία αυθαίρετα και εκ των προτέρων βαφτίστηκε «πανδημία». 

Γνωρίζω φυσικά ότι άλλαξε ο προσδιορισμός του όρου «πανδημία», αλλά νομίζουν ότι μπορούν έτσι εύκολα να δολοφονήσουν μια λέξη ελληνική και άρα με συγκεκριμένο νόημα, βάζοντας στη θέση της ένα φάντασμα με διαφορετικό νόημα μετατρέποντάς την σε σημειολογικό κατσαβίδι για να ξεβιδώσουν τις ζωές των ανθρώπων; 

Όπως και να έχει όμως, πρόκειται να αναφερθώ σύντομα στα επιστημονικά δεδομένα και πολύ περισσότερο στην εκκωφαντική απουσία τους, που δημιουργεί μια γιγαντιαία δυσαναλογία με το γεγονός ότι μια ασθένεια, γίνεται πρόσχημα και μοχλός για να αποκτήσουν οι πολιτικοί, ως ενεργούμενα των τραπεζιτών,   αυθαίρετα το δικαίωμα να αλλάξουν την ζωή μας προς το χείριστο, με «γιατρειά» την δαιμονιώδη απομόνωση.

Γιατί την αποκαλώ δαιμονιώδη την απομόνωση; Μα το έχει διδάξει ο Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς: «Ο διάβολος ευρίσκεται όλος εις αυτό: εις το να μη θέλει καθόλου τον Θεόν μέσα του, εις το να θέλει να είναι πάντοτε μόνος, πάντοτε να ανήκει εις μόνον τον εαυτόν του, πάντοτε όλος εις τον εαυτόν του, όλος δια τον εαυτόν του, πάντοτε ερμητικώς κλειστός...» («Η ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ» σελ. 212, Έκδοσις Ιεράς Μονής Αρχαγγέλων Τσέλιε, Βάλιεβο, Σερβία.)  

Για να συνεχίσει λοιπόν να ζει μεμονωμένος ο άνθρωπος, πάντα «για το καλό του» έπρεπε να υπάρξει ένας λόγος υπεράνω πάσης αντιρρήσεως, μια αιτία υπεράνω πάσης αντιδράσεως!

Τί το πλέον αμάχητο από κάτι αόρατο όπως ένας ιός; Όσοι λένε ότι ιός δεν υπάρχει και όσοι λένε ότι η φονικότητα του είναι θηριώδης, εξυπηρετούν εξ ίσου τον πανικό και το "ανεξέλεγκτο" της συνδημίας! 

Διότι όσο κι αν φαίνεται περίεργο, οι πρώτοι με την εξωφρενική τους άρνηση, αποδυναμώνουν κάθε λογική ένσταση εντάσσοντάς την στο στρατόπεδο των «αρνητών» και στον αντίποδα  το πρόβλημα εντείνεται παίρνοντας στα μάτια των λογικών ανθρώπων διαστάσεις που δεν έχει στην πραγματικότητα. 

Πρόσφατα μάλιστα μία Ρουμάνα πνευμονολόγος αποκάλυψε πως πρόκειται για μια πνευμονία που θεραπεύεται απλά με αντιβίωση και ότι τα πρωτόκολλα που ακολουθούνται στα νοσοκομεία σκοτώνουν αντί να θεραπεύσουν!!!

Δεν θα επεκταθώ όμως στα επιστημονικά δεδομένα, γιατί αφ΄ ενός όπως είπα πρόκειται να αναφερθώ πολύ σύντομα σε αυτά και αφ΄ ετέρου, διότι το θέμα μου είναι οι επιπτώσεις των μέτρων που λαμβάνουν οι κυβερνήσεις ανά τον κόσμο και ειδικότερα το μέτρο για την εργασία και την εκπαίδευση αλλά  και για τις συσκέψεις, τα
 συνέδρια, ακόμη και τους εορτασμους! 

Αναφέρομαι ασφαλώς στο μέτρο της μακρόθεν πραγματοποίησεως όλων αυτών των δραστηριοτήτων, δηλαδή στην τηλεργασία, στην τηλεκπαίδευση, στην τηλεδιάσκεψη, στα τηλεσυνέδρια και στις τηλεορτές!!! 

Με όλα αυτά αντκαθιστούν την ζωή με την τηλεζωή! Όμως είναι η τηλεζωή αληθινή ζωή; Όταν άρχισα να γράφω συστηματικά, το 1979, είχα γράψει κάπου αποφθεγματικά: «προσποίηση επικοινωνίας το τηλέφωνο»!  Είχα μάλιστα φιλοτεχνήσει μία συσκευή τηλεφώνου με χρώματα σμάλτου που πάνω της έγραψα: «Συσκευή για προσποίηση επικοινωνίας»

Ένα μεγάλο μέρος τότε της φοιτητικής μου ζωής κατείχετο από την βασανιστική αυτή εφεύρεση του Graham Bell! Πόσες και πόσες παρεξηγήσεις δεν είχαν γίνει από έναν τόνο της φωνής που εκλαμβανόταν ως ειρωνικός, μια προτροπή που ακουγόταν ως έλεγχος ή κατάκριση!

Τώρα όμως που βλέπω τόσο σοβαρές δραστηριότητες όπως η εκπαίδευση και η εργασία να κατρακυλάνε και να εκπίπτουν στην φάρσα της  τηλε-ζωής βρίσκω το τηλέφωνο τόσο υγειές!

Όλα τα άσχημα ξεκινούν κατά την ρήση του Σοφοκλή ακολουθώντας το πρώτο κακό που είναι ο εγκλεισμός! 

Εδώ να κάνω μια μικρή παρένθεση και να πω ότι δεν φτάνει να επαναστατούμε εναντίον της αγγλικής λέξεως, γιατί μέχρι τώρα έχουν δολοφονηθεί πολλές και ουσιώδεις λέξεις, και έχουν τοποθετηθεί στη θέση τους κουφάρια που αλλάζουν την αρχική σημασία κατά το δοκούν.

Σήμερα διεθνώς δεσπόζει η δολοφονημένη λέξη «πανδημία» αντί του δόκιμου όρου συνδημία που θα σήμαινε ακριβώς το διεθνές της νόσου. Προκρίθηκε να δολοφονηθεί η σημασία της λέξεως πανδημία γιατί το πτώμα της είναι πιο ηχηρό και τρομακτικό

 Φυσικά το ψεύδος που προκύπτει είναι τεράστιο καθώς η ζωντανή λέξη σημαίνει ότι «πας ο δήμος νοσεί» δηλαδή τουλάχιστον το 70% των ανθρώπων έχει ενεργή την νόσο, ενώ εδώ πρόκειται για μικρό ποσοστό νοσούντων που επαυξάνεται τεχνηέντως με την προσμέτρηση χιλιάδων ασυμπτωματικών! 

Στην περίπτωση του εγκλεισμού τα πράγματα είναι χειρότερα, αφού προκρίθηκε η ξένη λέξη lockdown που σήμαινε το κλείδωμα των σκλάβων με αλυσίδες στα κάτω άκρα και ενίοτε με μια σιδερένια μπάλα δεμένη στο πόδι!!! 

Και αντί να διαμαρτυρηθούμε που μας συμπεριφέρονται σαν να είμαστε σκλάβοι, το αναμασάμε και το αναπαράγουμε στις ειδήσεις και στις κατ ιδίαν συζητήσεις! 

Πρόκειται για εγκλεισμό και μάλιστα μακροχρόνιο, μέχρι στιγμής έχουμε υποστεί τέσσερις συνεχόμενες καραντίνες (και ακόμα παραμένουμε έγκλειστοι) πράγμα αδιανόητο να συνέβαινε τον μεσαίωνα!!! 

Όλα λοιπόν ξεκινούν από αυτόν τον μακροχρόνιο εγκλεισμό,  τον αχρείαστο και καταστροφικό, όπως λέει ο κορυφαίος επιδημιολόγος του πλανήτη Γιάννης Ιωαννίδης!

Η "εφεύρεση" της τηλεζωής μου θυμίζει κάτι που έχει γράψει ένας

«αδελφός εν γράμμασι» ο αείμνηστος Χούλιο Κορτάσαρ (Julio Cortazar) για το ρολόι (την αντικειμενοποίηση του χρόνου τον οποίο εγώ παρέβαλα κάποτε με τον θάνατο). 

Γράφει λοιπόν κάπου ο Κορτάσαρ:«Σκέψου αυτό: όταν σου κάνουν δώρο ένα ρολόι, σου κάνουν δώρο μια ανθισμένη κόλαση, μια αλυσίδα από τριαντάφυλλα, ένα μπουντρούμι γεμάτο αέρα...Δεν σου κάνουν δώρο ένα ρολόι, εσύ είσαι το δώρο, εσένα κάνουν δώρο στα γενέθλια του ρολογιού. » 

(«Προοίμιο στις οδηγίες για το κούρδισμα του ρολογιού» από τις «Ιστορίες των κρονόπιο και των φάμα», 1962, Σελ. 24 Εκδόσεις «Ύψιλον» 1983)

Αν ήθελα να γράψω κάτι αντίστοιχο για τον εγκλεισμό θα έβαζα σε μια φυτεία με αλυσοδεμένους στα πόδια σκλάβους, έναν απ΄αυτούς να προφητεύει:«Κάποτε θα καταργήσουν τις αλυσίδες και θα αλυσοδένουν τους ανθρώπους με τον φόβο κάποιας αόρατης απειλής...Ο τρόπος θα αλλάξει αλλά η ουσία και το όνομα (lockdown) θα είναι τα ίδια...Θα λένε πως είναι για το καλό τους, αλλά στην πραγματικότητα θα είναι μια αθέατη και απόλυτα σίγουρη φυλακή...» 

Αφού λοιπόν με την "πανδημία" κατόρθωσαν να εξαπλώσουν τον φόβο και να μας αλυσοδέσουν σαν σκλάβους (αυτό λέει η λέξη και δεν επιλέχτηκε τυχαία),  «... και η ελευθερία μας είναι όπως όλα σήμερα...εικονική!» (από το σημείωμά μου της 25ης Μαρτίου για τα 200 χρόνια της Επανάστασης («ΣΤΗΝ ΣΚΙΑ ΤΗΣ ΒΑΘΥΧΡΟΟΥ ΟΡΜΗΣ   ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ!»)  όλά θα ακολουθήσουν την μορφή της!

Όταν η ελευθερία είναι εικονική, και αυτό γίνει αποδεκτό από τους ανθρώπους, όλες οι εκφάνσεις τις ζωής τους θα μετατραπούν σιγά σιγά στα εικονικά τους υποκατάστατα σε "είδωλα" της ζωής! Ήδη προτάθηκαν τα πρώτα «αποκυήματα» της εκτροπής από την αληθινή ζωή: 

Η τηλεργασία

 Πριν από κάποια χρόνια αν έλεγες σε κάποιον ότι μπορεί να εργάζεται από το σπίτι του θα γελούσε και θα σε θεωρούσε φαντασιόπληκτο... Τώρα με τα δεδομένα της "πανδημίας" όλοι το αποδέχονται και το θεωρούν φυσικό μέτρο για την αποφυγή της διάδοσης του ιού...! Είναι όμως η τηλεργασία πραγματική εργασία;

Ό,τι μπορεί κανείς να προσφέρει από το σπίτι του είναι αυτονόητο ότι θα το προσφέρει, αλλά είναι δυνατόν αυτό να θεωρείται ότι μπορεί να αντικαταστήσει την αληθινή εργασία; Προσωπικά ανήκω σε εκείνους που έχουν εργαστεί κατ οίκον ως ελεύθερος επαγγελματίας. 

Αλλά ακόμη και τότε, όταν επρόκειτο να υλοποιηθεί η εργασία (ραδιοφωνική παραγωγή εκπομπής) αυτό έπρεπε να γίνει εκτός οικίας (στο στούντιο του ραδιοφώνου). 

Είναι γελοίο και μόνο να σκέφτεται κανείς ότι μπορεί να θεσμοθετήσει την τηλεργασία! Όμως αυτοί που θέλουν έναν ανενεργό στα κοινά πολίτη και όχι έναν ασκητή των πόλεων όπως τον ονομάζει ο φίλος Μιχάλης Χαραλαμπίδης, προσπαθούν με κάθε τρόπο να τον κλείσουν μέσα και να τον οδηγήσουν στην απομόνωση, ώστε να μην μπορεί ποτέ να αντιδράσει ομαδικά και άρα αποτελεσματικά σε οποιαδήποτε καταπάτηση των δικαιωμάτων του.

Αυτή η προσπάθεια φάνηκε κι από την σπουδή της κυβέρνησης να «θεσμοθετήσει» απαγορεύσεις σχετικές με τις διαδηλώσεις ενώ οι πολίτες βρίσκονταν σε εγκλεισμό! Έτσι λοιπόν προσπαθεί η αθέατη χρηματοπιστωτική εξουσία δια της ορατής πολιτικής εξουσίας κάθε χώρας να απενεργοποιήσει πολιτικά τους πολίτες και να τους εθίσει στην τηλε-ζωή! 

Η τηλεργασία είναι και ένα δόλωμα γιατί όλοι ελκύονται από την ιδέα να βρίσκονται στον οικείο χώρο τους και να «εργάζονται», αλλά αυτό είναι το τυράκι στην φάκα της ηλεκτρονικής φυλακής!

Θα παρατηρήσατε ότι παράλληλα πέρασε χωρίς αντίσταση και η ανάπτυξη των επικοινωνιών 5G μολονότι πρόκειται για τεχνολογική εφαρμογή που απαιτεί πολύ ισχυρή ακτινοβολία και άρα επικίνδυνη για την υγεία του ανθρώπου. Ειδικός τεχνολόγος μου έχει πει ότι είναι δεκαπλάσια της ήδη πολύ ισχυρής ακτινοβολίας που απαιτεί η τεχνολογική  εφαρμογή 4G!

Ήδη λοιπόν από την τηλεόραση (το πρώτο μεγάλο τηλέ-της ζωής μας) προπαγανδίζεται η εφαρμογή 5G ως η επανάσταση που θα αντικαταστήσει μέσω ολογραμμάτων την φυσική παρουσία των όντων!!! 

Καταλαβαίνουμε λοιπόν ότι κάποτε και μάλιστα όχι πολύ μακρυά χρονικά, θα χειριζόμαστε από το σπίτι το ολόγραμμά μας, το οποίο θα βρίσκεται στον εργασιακό χώρο και θα επιτελεί τον επιστατικό μας ρόλο. Φυσικά το ολόγραμμα δεν μπορεί (ακόμα;) να επιτελέσει εργασίες που απαιτούν φυσική παρουσία και δύναμη αλλά αυτό τον ρόλο θα επιτελέσουν τα ανθρωποειδή ρομπότ! 

Δεδομένου ότι η ηλεκτρονική εξουσία θα είναι στα χέρια των  ολίγων «κυβερνητών», θεατών και αθεάτων,  καταλαβαίνουμε ότι με βάση την «τηλε-παρουσία», όταν δεν υπηρετούμε αυτήν την ηλεκτρονική πανεξουσία τους, θα είμαστε ανύπαρκτοι! 

Στο χέρι μας λοιπόν είναι ακόμη, το αν θα δεχθούμε αυτή την «μετάβαση» ή θα την αποτρέψουμε με σθεναρή αντίσταση σε όλους τους τομείς! Αν δεχθούμε την τηλεργασία τώρα, σύντομα θα μετατραπούμε σε...ολογράμματα!

Η τηλεκπαίδευση

Τυγχάνω πατέρας δύο παιδιών μιας ενηλίκου και ενός ανηλίκου μαθητού της Γ΄Λυκείου και ως εκ τούτου την «εφαρμογή» της τηλε-κπαίδευσης την γνωρίζω από «πρώτο χέρι»!

Δεν θα σταθώ στο αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι η τηλεκπαίδευση δεν αποτελεί στην πραγματικότητα εκπαίδευση αλλά εικονική παρωδία και θλιβερό υποκατάστατο εκπαιδεύσεως, δεν έχει νόημα άλλωστε να αναλύουμε τα αυτονόητα... 

Όμως είναι αξιοσημείωτο ότι ενώ το γεγονός αυτό το επισημαίνουν κατά κανόνα όλοι, εκπαιδευτικοί, μαθητές και γονείς, ουδείς δεν διαμαρτυρήθηκε, πόσο μάλλον δεν σχηματίστηκε ως όφειλε κοινό μέτωπο εναντίον της τηλεκπαίδευσης και γι αυτό ευθύνονται όλοι, μηδέ του γράφοντος εξαιρουμένου!

Τώρα μάλιστα που από Δευτέρα θα «ανοίξουν» τα λύκεια, με τα μέτρα που απαιτούνται, αυτο-εξέταση (self test) στο σπίτι δύο φορές την εβδομάδα, μάσκες μέσα και έξω από το μάθημα, χωριστά διαλείμματα, αντισηπτικά, αποστάσεις και δεν συμμαζεύεται (η παθογόνος ιδιωτεία των κρατούντων δικτατορίσκων), άπαντες θα πουν με μια φωνή (ήδη το λένε) «που είσαι τηλεκπαίδευση»!   

Είναι βλέπετε ο «τσελεμεντές» των μέτρων που υπαγορεύονται  «άνωθεν», τόσο μελετημένος, μία σύγχρονη δαιμονιώδης  «ψυχοτρόπος μαιευτική αντιδράσεων», ώστε δια του χειρίστου να αποδεχόμεθα το χείρον και να το θεωρούμε βέλτιστον!

 Μερικές εβδομάδες «δια ζώσης» εκπαιδεύσεως με όλα τα  «απαραίτητα μέτρα», δηλαδή τα mengele-like νεκρωτικά της επικοινωνίας που επιβάλλονται, θα είναι αρκετές για να ανακηρύξουμε την  τηλεκπαίδευση «αγία»! 

Είναι όμως η τηλεκπαίδευση το ζητούμενο για την αθέατη εξουσία ή απλώς ένα μέσον για μια μετάβαση σε κάτι ακόμα χειρότερο; Είναι πράγματι το ζητούμενο αλλά εξελιγμένη, ώστε εκπαιδευτικοί και μαθητές  να «βρίσκονται» σε μια ηλεκτρονική τάξη με όλες τις εικονικές προσομοιώσεις. 

Ήδη κάποιος εκπαιδευτικός έχει επισημάνει αν δεν κάνω λάθος το ενδεχόμενο αυτό, χωρίς να το αναπτύσσει μένοντας στην θλιβερή προοπτική της ανεργίας των εκπαιδευτικών.

Κι αν αυτό μπορεί να φανεί σε κάποιους ως κάτι μακρινό ή ακόμη περισσότερο ως «επιστημονική φαντασία», θα σας αποκαλύψω κάτι πέρα ως πέρα αληθινό, που μας εκμυστηρεύτηκε σε μια ημερίδα για τις μελλοντικές εφαρμογές του κυβερνοχώρου, σπουδαίος καθηγητής της πληροφορικής και φίλος, σε χρόνο ανύποπτο πριν πέντε ή και πλέον χρόνια. 

Οι τάξεις, είπε, των μαθητών θα είναι απολύτως ηλεκτρονικές και η παρουσία των μαθητών και καθηγητών θα είναι εικονική δια ολογραμμάτων! Τα ολογράμματα θα φέρουν όλη την σκέψη και κίνηση των «πρωτοτύπων». 

Θα υπάρχει δε η δυνατότητα στον καθηγητή να αντιλαμβάνεται εάν κάποιου μαθητή αποσπάται η προσοχή (πώς αν όχι ελέγχοντας την σκέψη του) και επίσης θα είναι δυνατή η ψηφιακή επαναφορά της προσοχής του μαθητού στο μάθημα!!! 

Φυσικά και πρόκειται για ψηφιακό ολοκληρωτισμό! Αυτό είναι το δυστοπικό μέλλον και δυστυχώς δεν είναι μακρινό! Θα το αφήσουμε να συμβεί; Σε μας έγκειται η χρήση της τεχνολογίας να μην αλυσοδέσει τις ζωές μας! 

Και για να μην φανεί ότι δεν θέλουμε την τεχνολογία, θα μπορούσαμε να δούμε την εφαρμογή αυτής της ψηφιακής τηλεκπαίδευσης σαν εξαίρεση, στην περίπτωση π.χ. κάποιου μαθητή που για λόγους υγείας θα έπρεπε να απουσιάζει για μεγάλο διάστημα, με πολλές φυσικά ασφαλιστικές δικλείδες για το απόρρητο των δεδομένων του μαθητή. 

Τα άλλα παράγωγα της τηλε-ζωής, όπως οι τηλεδιασκέψεις και οι τηλεορτασμοί είναι ψηφιακά υποκατάστατα και αυτά των πραγματικών διασκέψεων και εορτασμών και μπορεί κανείς να φανταστεί και αυτά στο δυστοπικό μέλλον όπως μας το περιέγραψε ο φίλος μου και λαμπρός επιστήμων της πληροφορικής.

Αυτό το δυστοπικό μέλλον επιφυλάσσει για την ανθρωπότητα μια  «ζωή» που δεν είναι ζωή αλλά αυτό το σκοτεινό υποκατάστατό της που ο Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος περιγράφει στην «Αποκάλυψη» σαν την ζωή στα χρόνια της ηγεμονίας του αντιχρίστου! 

Αυτή θα είναι η τηλε-ζωή που σήμερα ως πρωτόλειο πείραμα, ως «άσκηση» όπως λένε, μας προτείνεται δήθεν ως αναγκαία λύση στα προβλήματα της «πανδημίας».

Το απρόσωπο απολυταρχικό καθεστώς που κρύβεται πίσω από το ψευδώνυμο «δημοκρατία», μας προσφέρει ήδη μια πρωτόγονη τηλε-ζωή που δεν είναι ζωή αλλά ένας προθάλαμος για την κόλαση! 

Θα την αποδεχθούμε ή θα ξανασταθούμε στα πόδια μας και θα απαιτήσουμε μια ζωή που θα έχει σαν υπέρτατο αγαθό όχι την υγεία, αλλά το θεόσδοτο αγαθό της Ελευθερίας;

Η Ανάσταση του Χριστού που έρχεται ας γίνει ουρανότροπο υπόδειγμα για την δική μας ανάσταση, για την δική μας αληθινή Ζωή!

 Γ. Ε. Βολουδάκης

*Ο Γιώργος Εμμαν. Βολουδάκης είναι Λογοτέχνης και   Ερευνητής Βιολόγος. Ζεί και εργάζεται στην Αθήνα