ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΧΛΕΒΑΖΟΥΝ ΤΑ ΕΜΜΕΤΡΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΓΕΡΟΝΤΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΕΣ

ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΔΙΑΤΡΕΧΟΥΝ ΟΣΟΙ ΑΜΦΙΒΑΛΛΟΥΝ Ή ΣΧΟΛΙΑΖΟΥΝ ΑΡΝΗΤΙΚΑ ΤΙΣ ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΘΕΙΑ ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥΣ

Κοινοποιεί ο Ηλίας Σκουντριάνος

Όταν ο Θεός παραγγέλλει κάτι δεν πρέπει να το υποβάλλουμε σε έρευνα, αλλά να το παραδεχόμαστε με την Πίστη, διότι είναι γνώρισμα θρασύτατης και ριψοκίνδυνης ψυχής το να περιεργάζεται τις αιτίες και τους λόγους για τους οποίους δίνονται και τις συνθήκες, υπό τις οποίες δίνονται οι θείες εντολές.

Και θα σας το αποδείξω αυτό από τις Θείες Γραφές:

Υπήρξε κάποιος θαυμαστός και μεγάλος άνδρας, που είχε τιμηθεί από το Θεό με το αξίωμα της Αρχιεροσύνης και με το έργο της πνευματικής επιστασίας ολόκληρου του ισραηλιτικού λαού, ο Ζαχαρίας. 

Αυτός λοιπόν ο Ζαχαρίας, καθώς εισήλθε στα Άγια των Αγίων, στα άδυτα, που μόνο αυτός επετρέπετο να δει (παρατήρησε πόσο μεγάλη παρρησία είχε, ώστε να αντιπροσωπεύει ολόκληρο το λαό σα μεσίτης μεταξύ αυτού και του Θεού, να αναπέμπει εξ’ ονόματός του δεήσεις προς το Θεό για να τον καταστήσει εύσπλαχνο απέναντι των δούλων του), είδε άγγελο να στέκεται εκεί μέσα κι επειδή η θέα του τον κατέπληξε, είπε εκείνος «Μη φοβάσαι Ζαχαρία, εισακούστηκε η δέησή σου και η γυναίκα σου η Ελισάβετ θα σου γεννήσει υιό και θα τον ονομάσεις Ιωάννη» (Λουκ. 1,13).

Ο Ζαχαρίας όμως πρόσεξε την ηλικία του, τα λευκά του μαλλιά, το ασθενικό του σώμα, πρόσεξε ακόμα τη στείρωση της γυναίκας του και κυριεύθηκε από αμφιβολία και ζήτησε να μάθει πώς ήταν δυνατό να συμβεί αυτό που λέχθηκε από τον άγγελο και ρώτησε: «Πώς θα το ξέρω αυτό»; (Λουκ. 1,18). 

Πώς είναι δυνατόν λέγει, να γίνει αυτό; Εγώ έχω ασπρίσει και γεράσει και η σύζυγός μου είναι περασμένη στα χρόνια και στείρα, επομένως η ηλικία της είναι ακατάλληλη και η φυσιολογική της κατάσταση δεν επιτρέπει τεκνογονία.

Με βάση ποια λογική μπορεί να πραγματοποιηθεί η υπόσχεση αυτή, αφού εγώ, ο σπορέας είμαι ασθενής και αυτή, η γη, είναι άγονη;

Δε φαίνεται, λοιπόν σε μερικούς άξιος συγγνώμης ο Ζαχαρίας, αφού είναι εύλογο να ζητήσει κάποια εξήγηση στα λόγια του αγγέλου; 

Πολύ εύλογα. Όμως ο Θεός δεν τον έκρινε άξιο συγχωρήσεως. Διότι όταν βεβαιώνει ο Θεός κάτι, δεν πρέπει να υποβάλλουμε στον έλεγχο της λογικής, ούτε να ζητάμε την αιτιολογία των πραγμάτων, ούτε να προβάλλουμε την αδυναμία της φύσης να υπακούσει, ή άλλο παρόμοιο, διότι η δύναμη της θείας απόφασης είναι ανώτερη από όλα αυτά και κανένα κώλυμα δε μπορεί να τη ματαιώσει.

Τι κάνεις λοιπόν άνθρωπε; Ο Θεός υπόσχεται στα γηρατειά; Μήπως τα γηρατειά είναι ισχυρότερα από την υπόσχεση του Θεού; Μήπως η φύση είναι δυνατότερη από το Δημιουργό της; Δε γνωρίζεις ότι οι λόγοι του μεταβάλλονται σε έργα θαυμαστά;

Ο λόγος του έστησε τον ουρανό, ο λόγος του κατασκεύασε την κτίση, ο λόγος του δημιούργησε τους αγγέλους και συ αμφιβάλλεις για μια γέννηση;

Γι’ αυτό αγανάκτησε ο άγγελος και δεν έλαβε υπόψη ούτε την ιεροσύνη του, και μάλιστα εξ’ αιτίας αυτής τον τιμώρησε βαρύτερα. Διότι όποιος τιμήθηκε με μεγαλύτερο αξίωμα πρέπει να έχει και μεγαλύτερη Πίστη. 

Ποιος είναι ο τρόπος της τιμωρίας; «Θα είσαι βουβός και δε θα μπορείς να μιλάς». Η γλώσσα σου που εξυπηρέτησε με το λόγο την απιστία σου, θα δεχτεί κι την τιμωρία για την απιστία. «Θα είσαι βουβός και δε θα μπορείς να μιλάς, έως την ημέρα που θα γίνουν αυτά» (Λουκ. 1,20).

Σκέψου τη φιλανθρωπία του Κυρίου. Δεν με πιστεύεις, λέγει: Λοιπόν δέξου την τιμωρία και όταν σου αποδείξω τα λόγια μου με τα γεγονότα, τότε θα διαλυθεί η οργή μου. Όταν καταλάβεις ότι δίκαια τιμωρήθηκες τότε θα απαλλαγείς από την τιμωρία.

Ας ακούσουν κάποιοι πώς αγανακτεί ο Θεός, όταν τον περιεργάζονται με δυσπιστία. Αν εκείνος, ο Ζαχαρίας, τιμωρήθηκε διότι απίστησε στην υπόσχεση για τη γέννηση ενός θνητού ανθρώπου, εσύ ο οποίος περιεργάζεσαι την απόρρητη θεία γέννηση πώς θα διαφύγεις τη θεία τιμωρία, πες μου; Εκείνος δεν εξέφρασε αντίθετη γνώμη, απλώς θέλησε να μάθει. Κι όμως δε συγχωρήθηκε.

Εσύ που νομίζεις ότι γνωρίζεις όσα είναι σε όλους αθέατα και ακατάληπτα, πώς θα απολογηθείς, ποια τιμωρία δεν θα επισύρεις κατά του εαυτού σου;

(Περί Ακαταλήπτου Β’ ΕΠΕ 35, 46-50. PG 48,7 11-712)